Üç günlük ədəbiyyat, yoxsa böyük başlanğıc?
Heydər
Əliyev Fondu və Azərbaycan Respublikası
Mədəniyyət Nazirliyinin
təşkilatçılığı ilə 3 gün davam edən "Azərbaycan dili və ədəbiyyatı"
forumu öz işinə yekun vurdu. Ümummilli lider Heydər Əliyevin 100 illik yubileyi çərçivəsində
keçirilən bu
forum bir növ Ulu öndərin ideallarının,
Azərbaycan dilinə
həmişə verdiyi
böyük dəyərin
davamı idi.
Biz indiyə qədər öyrəşmiş və
vərdiş etmişdik
ki, Azərbaycan dili məsələsini həmişə
təhsil, elm, ictimai hadisə kimi təqdim və qəbul edək. Mənə görə, forumun özəlliyi ondan ibarət idi ki, bu dəfə
Azərbaycan dili məsələsinə mədəniyyət
pəncərəsindən baxmağa
çalışıldı. Mötəbər tədbir
idi - Azərbaycan dili movzu olduqda,
əlbəttə ki, mötəbərdir:
tədbirdə iştirak
və çıxış
edən yüksək çinli məmurlar, ölkəmizin tanınmış
alim və yazıçıları,
ümumilikdə bu sahədə az və ya çox
adı keçən,
üzdə olan gənc və ya yaşlı insanlarının iştirakı
foruma bir daha rəng qatırdı.
Uzun illər idi ki, biz Mədəniyyət Nazirliyinin
fəaliyyətində mədəniyyətimizə
ciddi, konseptual bir yanaşma hiss etmirdik. Daha çox adların verilməsi, bir-iki konsert tədbirləri ilə yadda qalan mədəni hadisələri
izləyirdik. Uzun müddətli mədəniyyət
strategiyasına, konseptinə
ciddi ehtiyac var və bunun üçün
də elmi, nəzəri, praktik addımlar atılmalıdır.
Məhz mədəniyyət
nazirliyinin təşəbbüsü
ilə keçirilən
bu və bunun kimi elmi-kütləvi
forumlar adamda ümid yaradır, yenə həvəslənirsən.
Sevinirsən ki, bu dəfə nəsə olacaq. Bundan öncə kino və teatr forumlarının keçirilməsi də bu qəbildən vacib əməllər idi. Azərbaycan dili və Ədəbiyyat
forumu isə dil mövzusunda yığılıb qalmış,
ürəkləri narahat
edən çoxlu mətləbləri bir daha yüksək kürsüdən yada saldı
və görülməli
olan çox işlərin varlığından
xəbər verdi.
3 gün davam edən forum ümumilikdə
5 paneldə, 5 ana başlıqda
müzakirələrə, çıxışlara
cəlb edildi:
1. "Qloballaşmanın Azərbaycan
dilinə təsiri və ana dilimizin saflığının qorunması
mexanizmləri"
2. "Azərbaycan dili və ədəbiyyatı
zaman kontekstində: klassik
ənənələr və
mu?asir trendlər"
3. "Teatr və kinonun
inkişafında ədəbiyyat
faktoru: əsərdən
səhnəyə, səhnədən
ekrana"
4. "Uşaq və yeniyetmələr arasında
mütaliənin təbliği.
Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının vəziyyəti"
5. "Dəyərlər və etik davranış kodeksləri: kitabın fərdi və sosial həyatda əhəmiyyəti və
funksiyaları"
Bu isə, demək olar ki, dilin vacib olduğu əsas sahələr, toxunduğu məqamları
əhatə edirdi. Çünki Azərbaycan
dili bu xalqın,
millətin ana dili və dövlət dili olduğu üçün taleyüklü
məsələdir. Hər
bir sahə öz növbəsində
borcunu, məsuliyyətini
dərk etməlidir. Görünən o oldu ki,
hələ toxunulmamış,
danışılmamış məsələlər də
qalır və bu üç gün kifayət etmir. Çünki "mətbuatda dil", "rəsmi-işgüzar dil",
"dərsliklərdə dil"
mövzuları ayrıca
forum və ya müzakirə istəyir.
Bu forum çox lazım idi, ümumilikdə məqsədinə də çatdı. Yığılıb
qalan problemlər mütəxəssislərin dilindən
səsləndirildi, danışıldı,
həlli yolları tövsiyə edildi, diqqətə çatıdırıldı.
Açığı, məndə ümid yaranır ki, Mədəniyyət Nazirliyi
qarşıda görəcəyi
ciddi layihələr üçün alt baza hazırlayır, bu cür forumlardan çıxan məsələlərin
sistemli həllinə hazırlaşır. Çünki
Azərbaycan dilinin saflığı, inkişafı
və güclənməsi
üçün konseptual
layihələrlə işləməyin
vacib olduğunu bilir. Ümummilli məsələ olduğundan
dilimizin mənafeyini hər yerdə, hər addımda diqqətdə saxlanılmalı
olduğunu anlayır.
Axı minilliklərlə
tarixi olan, müxtəlif zamanlarda fərqli siyasi rejimlərin repressiyasına
məruz qalmasına baxmayaraq, bu gün yaşayan, həmçinin türk dilləri içərisində
öz güclü mövqeyini qoruya bilən dildən söhbət gedir.
Forum ümumrespublika əhəmiyyətli
olsa da, təəssüf
ki, şəxsi eqolara,
replikalara, arzulara, istəklərə, yorğan
davalarına qədər
də enə bildi. Bəlkə də, bu, təbiidir.
Amma və lakin bu cür mötəbər
tədbirdə kimsə
şeirinin dərsliyə
salınmamasından qaynaqlanan
etirazını, kimsə
kitabının niyə
çap edilməməsindən,
kimsə dovşan sözünün yazılışından,
kimsə öz mötəbər yaradıcılığından
danışırsa, deməli,
yenə mətləbi
anlamır, səhv istiqamətə yönləndiririk.
Hər dəfə cəmiyyət
nümayəndələri etiraz
edir ki, məmurlar bizi dinləmir, eşitmir, fikrimizə önəm vermir. Forumun ekspert şurasında yer alan, tədbir başlamamışdan əvvəl
də prosesin içində olan insan kimi arada
ürəyimdən keçirdi
ki, vallah, bizi dinləməsələr, yaxşıdır.
Gənc mədəniyyət
naziri həvəslə
ümumi məsələlərdən
danışır, tezislər
təqdim edir, dilin inkişafına təsir edən mexanizmlərin hansılar olduğunu, bunu necə inkişaf etdirməyin yollarını
axtarır, mütəxəssislərdən
fikir gözləyir...
Amma biz...
Mən Mədəniyyət Nazirliyini
həm də ona görə təbrik edirəm ki, bu tədbirdə gənclərlə yaşlı
nəslin nümayəndələrinə
eyni tribunanı verə bildi. Bu, çox cəsarətli və yenilikçi addım idi. Etiraf edək ki, elə maraqlı müzakirələr, debatlar
da bu iki qüvvə arasında oldu. Hə, yığılıb qalan
problemləri daha çox gənclərin dilə gətirdiyini, yaşlı nəslin isə müdafiəyə
keçdiyini də gördük. Əslində,
bu da atalar və oğullar problemi baxımından tarixi zərurətdir. Amma
düşünürəm ki, ağsaqqal alim və yazıçılarımız məhz müdafiə xarakterli mövqedə olmamalı idi. Çünki heç bir gənc çıxışçı
durub açıq-aşkar
"Bu qədər problem varsa,
günahkarı sizsiniz,
uzun illər söz sahibi siz olmusunuz" - demədi. Belə deyilmədi, əvəzində
ehtiyatla, incə toxunuşlarla yenilik arzularını dilə gətirib təkliflər verdilər.
Hər şeyə rəğmən,
mən bu prosesdən zövq aldım. Azərbaycan dili və Ədəbiyyat
cameəsinin bir arada üç gün keçirməsi, həm rəsmi, həm də qeyri-rəsmi söhbətlərdə
sadəcə dilimizin durumundan danışılması
ürəkaçan hadisə
idi. İndi qalır, bunun əməli nəticələrini gözləmək
və görmək.
Forumdan aldığım ilhamla bundan sonrakı proseslərdə həyata
keçirilməli məsələləri
öz düşüncəmlə
dilə gətirsəm,
ümumi işə azacıq da olsa, xeyrim dəyər. Düzdür, mən də çıxışçılar
arasında idim, müəyyən mətləbləri
səsləndirə də
bildim, amma vaxt məhdudiyyəti və şifahi nitq istək və arzularımızı
çatdırmağa tam imkan
vermədi. Onun üçün də bir neçə təklifi yazılı qeyd etməyi düşündüm. Çıxışım
məhz nəşriyyat
sektorunun problemlərinə
kökləndiyi üçün
təkliflərimi də
bu askpektdən yazmağa qərara aldım.
Yaxşı bilirik ki, dilin inkişafı, zənginləşməsi
birbaşa ədəbiyyatla
bağlıdır. Bu gün
isə ədəbiyyat
daha çox yazılı şəkildə
mövcuddur, şifahi
ədəbiyyatın gücü
yazılı ədəbiyyatdan
qat-qat aşağıdır. Ədəbiyyatın təqdimatı
kitab sənayesi ilə
ayrılmazdır. Əgər
biz geniş oxucu kütləsinə çata,
mütaliə edənlərin
sayını və keyfiyyətini yüksəldə
bilsək, deməli, dilimizin də inkişafına xidmət etmiş olarıq. İstər musiqi və ya rəssamlıq,
istər radio və ya televiziya, istər teatr və ya kino, istərsə də mədəniyyətin digər
sahələri həmişə
ədəbiyyatla eyni yolu gedir. Amma bu gün ölkəmizdə
kitab sənayesinin vəziyyətinin
ürəkaçan olmaması
acı bir həqiqətdir. Oxucu azlığı yazıçılarımızın
da stimullaşmasına ciddi
təsir edir. Bu da ədəbi mühitin ölməsinə və dilimizə xoşagəlməz
təsirə gətirib
çıxarır. Bəs
nə etməliyik?
1. Gənc yazıçıların
yaradıcılığını stimullaşdırmaq üçün
dəstəyin verilməsi:
Yazıçıları yaradıcılığa,
nəşriyyatları isə
gənc müəllifləri
nəşr etməyə
təşviq üçün
nazirlik tərəfindən
gənc yazıçıların
nəşr xərclərinin
bir hissəsini qarşılamağı hədəf
götürən dəstək
planı hazırlana bilər. Bu təklifi qrant layihəsi kimi təqdim etmək olar. Belə ki, müəyyən
büdcə ayrıla,
nəşriyyatlar qrant
üçün layihə
təqdim edə bilər. Layihədə müəyyən tələblərin
olması isə işin düzgün təşkilinə yardım
edəcək. Hər bir layihədə çap olunacaq kitabın 1000 tirajının
xərci və müəllifin qonararı
üçün büdcə
müəyyənləşə, redaktə, korrektə, dizayn xərclərini də nəşriyyatlar özləri qarşılaya
bilər. Çapdan sonra hər bir nəşriyyatın öhdəliyi o ola bilər
ki, 200 tiraj dövlət
kitabxanalarına təqdim
etsin. Beləcə, həm müəlliflərə
normal qonorar verilə,
həm nəşriyyatlar
gənclərin əsərlərini
çap etmək üçün maliyyə
yardımı ala, həm
də yeni nəşrlər
dövlət kitabxanalarına
göndərilə bilər.
Bu da hər üç
tərəf üçün
böyük stimul olar. Bu, həm də milli ədəbiyyatın
inkişafına ciddi dəstək olar.
2. Kitab sənayesinin vergidən azad edilməsi: Kitab sənayesinin inkişafı
üçün müəyyən
müddətdə nəşriyyatların
vergidən azad edilməsi proqramı hazırlana bilər. Bu örnək dünyanın
bir çox ölkələrində var. Kitab yalnız biznes deyil, həm strateji, həm də ideoloji məsələdir. Bunun üçün
də tədris kitablarına edilən vergi güzəşti eynilə bədii ədəbiyyata və digər motivli əsərlərə şamil
edilərsə, ciddi irəliləyiş olar.
3. Azərbaycan ədəbiyyatının
dünyada tanıdılması:
Azərbaycan ədəbiyyatının
dünya dillərində
nəşri və tanıdılması üçün
dəstək fondunun yaradılması, bu fondun fəaliyyətinin şəffaflığının təmini, bütün xarici nəşriyyatlara bu fondun tenderində
iştirak etmək üçün demokratik şəraitin yaradılması
ədəbiyyatımızın inkişafı üçün
çox vacibdir. Dünyanın əksər
ölkələrində bu
cür şəffaf qurumlar var, onlar ədəbiyyatlarını təbliğ
edir, tanıdırlar.
Azərbaycan bir çox sahədə, xüsusən də idmanda buna ciddi şəkildə nail olub,
lakin bu gün elə Azərbaycan yazıçısı
yoxdur ki, təbii yolla hansısa xarici nəşriyyatla müqavilə bağlayıb
qonorar alsın, kitabı çap edilsin. Bu da yazıçılarımızın
stimulunu aşağı
salır. Sözügedən
layihənin həyata keçirilməsi ona gətirib çıxarar
ki, xarici naşirlər
azərbaycanlı yazıçıların
əsərlərini çap
etmək arzusuna düşər və Azərbaycan yazıçısı
dünyaya çıxar,
stimul alar, eyni zamanda yaradıcılıq
mühiti genişlənər.
4. Tərcümə ədəbiyyatının
stimullaşdırılması: Dünyanın tanınmış
yazıçı və
alimlərinin əsərlərinin
dilimizə kütləvi
nəşrini nəzərdə
tutan geniş layihəyə ehtiyac var. Naşirlər öz imkanları hesabına nələrsə edir, amma oxucu azlığı,
satışın normal olmaması
bu işi xeyli ləngidir. Əgər tərcümə
ədəbiyyatı ilə
bağlı qrant layihəsi olsa, müəyyən meyarlarla
naşirlər bu işə təşviq edilsə, daha çox ədəbiyyatın
dilimizdə tərcüməsi
yaranar. Bu proses eyni zamanda tərcümələrin
keyfiyyətinə müsbət
təsir edər. Amma bunu bir nəşriyyatla
deyil, öncədən
elan edilən meyarlar əsasında müxtəlif
nəşriyyatların bu
prosesdə ədalətli
iştirakını təmin
etməklə həyata
keçirmək olar.
Bir nəşriyyat bilsə
ki, tərcümə etdiyi
kitab ölkənin mindən
çox kitabxanasına
alınacaq, o zaman qoyulan
tələblərə cavab
vermək üçün
rəqabətə girər.
Bu, müstəqil bazarda
həmin kitabın satış qiymətinə
də böyük təsir edər. Etiraf edək ki, onsuz da Azərbaycan bu görünməz vəsaiti itirir. Bu gün xarici ədəbiyyat ölkəmizdə
daha çox türk və rus dillərində satılır ki, həmin pullar Azərbaycan vətəndaşının, dövlətinin
büdcəsindən gedir.
300-500 tirajla dünya bestsellerini çap etməklə biz həmişə
dünya bazarına uduzacağıq.
5. Milli mükafatın təsis edilməsi: Bu gün bütün ədəbi ictimaiyyət tərəfindən
səbirsizliklə gözlənilən
genişçaplı milli mükafatımız
hələ də yoxdur. Dövlət səviyyəsində kitabçılığın
müxtəlif istiqamətlərini
əhatə edən belə bir mükafata
ehtiyac var. Sadəcə
hansısa romana yox, "ən yaxşı uşaq ədəbiyyatı", "ən
yaxşı elmi-kütləvi
əsər", "ən
yaxşı dramaturji əsər" və sairə nominasiyaları özündə birləşdirən
uğurlu mükafat təsis etmək çox vacibdir. Mükafatlara da ciddi məbləğ qoyularsa, həm böyük rezonans gətirər, həm də yazıçılarımızın maliyyə baxımından
stimullaşdırılmasına xidmət edər. Burda yalnız dövlətin yox, həmçinin böyük
şirkətlərin sponsorluğundan
da yararlanmaq mümkündür.
Sadəcə mexanizm qurulmalıdır.
6. Bölgələrdə kitab sərgilərinin
intensivləşməsi: Bakı
Beynəlxalq Kitab Sərgisi
hər il inkişaf edir, formatı genişlənir, bunun fonunda bölgələrimizdəki
kitab sərgiləri, festivalları,
yarmarkaları da geniş
vüsət almalı
və mütəmadi keçirilməlidir. Bu prosesə
yerli icra orqanları, iş adamları cəlb edilməli, həm maddi, həm də siyasi dəstəklər formalaşmalıdır.
Bu gün hansısa rayonumuzda bir sərgi keçirmək istəsək, maliyyə məsələsi həll
edilsə də, icra strukturlarının bu prosesə bürokratik əngəllər
yaratması, əlini heç bir daşın altına qoymaması işi xeyli ləngidər və maneələrdən
yorulan özəl sektor hərəkətdən
düşər.
7. Kitabların reklam-tanıtım
işinə dəstək
verilməsi: Bildiyiniz kimi, ölkəmizdə
kitab az gəlirli sahə hesab olunur. Bunun bir səbəbi reklam strategiyasının düzgün
qurulmamasıdır. Kitab sektoru
reklam bazarında digər sahələrlə
ayaqlaşa bilmir. Nəzərə alsaq ki, kitabçılıq biznes
sektorundan əlavə
həm də strateji və ideoloji məsələdir,
deməli, ədəbiyyatın
təbliği ilə bağlı televiziya və radiolarda silsilə verilişlərin,
sosial reklamların lması dövlət üçün də vacib olmalıdır. Kitabların reklamı Azərbaycan Dövlət Reklam Agentliyində sosial reklam kimi
qəbul olunsa, AZTV,
İTV kimi dövlət
televiziyalarında kitabla
bağlı verilişlər,
sosial çarxlar yayımlansa, bu işə təkan vermiş olarıq.
Azərbaycan Nəşriyyatları Assosiasiyası olaraq dövlətimizin və millətimizin həyatına
müsbət təsir
edəcək hər bir işdə varıq, əlimizi könüllü olaraq daşın altına qoymağa hazırıq. Artıq 3 ildir ki, fəaliyyət göstərən
ANAİB "Bölgələrə kitabla gedək" layihəsi ilə Naxçıvan, Gəncə,
Sumqayıt, Lənkəran,
Abşeron kimi şəhərlərimizdə ənənəvi
sərgilər keçirir,
kitab marafonları təşkil
edir.
"Azərbaycan dili və ədəbiyyatı" forumunun keçirilməsi, bir panelinin bütövlükdə kitab sənayesinə ayrılması alqışlanılası haldır. Üzvümüz olan 26 naşir adından deyə bilərəm ki, bu tarixi hadisə hər bir naşirdə, yazıçıda ümid işığı yandırıb və bu işığın tezliklə gənclərimizə, oxucularımıza yaxşı mənada ciddi təsir göstərəcəyinə ümidliyik.
Şəmil SADİQ
525-ci qəzet.- 2023.- 7 sentyabr.- S.6;7.