"Heydər
Əliyev və Azərbaycan klassik ədəbi irsi"
PROFESSOR
VİLAYƏT QULİYEVDƏN ÜMUMMİLLİ
LİDERİN 100 İLLİYİNƏ - "HEYDƏR
ƏLİYEV İLİ"NƏ DƏYƏRLİ
TÖHFƏ
"Heydər
Əliyev və Azərbaycan klassik ədəbi irsi"
Şahanə MÜŞFİQ
Tanınmış ədəbiyyatşünas, yazar, ictimai xadim Vilayət Quliyevin bu günlərdə işıq üzü görmüş "Heydər Əliyev və Azərbaycan klassik ədəbi irsi" kitabı Ümummilli liderin 100 illik yubileyinə və "Heydər Əliyev Ili"nə ən sanballı töhfələrdən biridir.
Uzun illərin yorulmaz araşdırmalarının, tədqiqatlarının bəhrəsi olan kitabda Ulu öndərin klassik ədəbi irsimizin görkəmli nümayəndələri haqqında fikir və mülahizələri şərh edilir, ədəbiyyatımızın inkişafı, xüsusən qədim və orta əsrlərdə yazıb-yaratmış sənətkarlarımızın yaradıcılığının tanıdılması, xatirələrinin əbədiləşdirilməsi ilə bağlı gördüyü böyük vətənpərvərlik işi zəngin faktlar əsasında açıqlanır.
Kitabın "Müəllifdən" adlı ön
sözündə V.Quliyev kitabın yazılma səbəbindən,
çoxillik araşdırmalarından, tədqiqatı və
eləcə də böyük şəxsiyyət Heydər
Əliyevlə bağlı xatirələrindən
şövqlə bəhs edir. Bölmədəki düşüncələrini
isə bu cür yekunlaşdırır: "Zaman bizi həqiqi
lider keyfiyyətlərinə malik olan Heydər Əliyevdən
uzaqlaşdırdıqca, onu daha yaxşı anlamağa, fikir və
qayələrinin siqlətini daha dərindən hiss etməyə,
xalqımızın tarixi taleyindəki yerini və rolunu daha
aydın görməyə başlayırıq.
Azərbaycanın
tarixində tək rəhbərlik fəaliyyəti deyil,
orijinal bədii yaradıcılığı ilə tanınan
dövlət başçıları az olmayıb - Qazi
Bürhanəddin, Cahanşah Həqiqi, Şah İsmayıl Xətai,
Nəriman Nərimanov... Heydər Əliyev isə üzərində
daha böyük missiya - ədəbiyyatın dostu, tələbkar
oxucusu, çətin məqamlarda isə qoruyucusu, mühafizi
olmaq vəzifəsini götürmüş və onilliklər
boyu bu missiyanı şərəflə yerinə
yetirmişdi...
Bu qayğı və diqqət tariximizin, milli-mənəvi
dəyərlərimizin ifadəçisi, ayrılmaz tərkib
hissəsi olan klassik ədəbiyyata münasibətdə daha
aydın və ardıcıl şəkildə təzahür
etmişdi".
Kitab Azərbaycan ədəbiyyatının bir neçə
böyük qələm sahibi ilə bağlı bölmələrə
ayrılıb.
Həmin bölmələrdə Ulu öndərin
adı çəkilən şəxsiyyətlərlə
bağlı gördüyü tarixi işlər, yubileylərində,
ədəbi tədbirlərdə söylədiyi fikirlər
toplanıb.
Ondan əvvəl isə "Heydər Əliyev - ədəbi
irsimizin mühafizi" başlıqlı yazıda müəllif,
Ulu öndərin bu yöndə fəaliyyətlərini
ümumiləşdirir, onun ayrı-ayrı zamanlarda ədəbiyyata
sevgisi və ədəbiyyatın, incəsənətin önəmi
ilə bağlı nitqlərini oxucuya təqdim edir. Məsələn, Heydər
Əliyevin Azərbaycan yazıçılarının X
qurultayındakı nitqindən misal gətirərərək
öz fikrini əsaslandırır:
"...Şəxsən
mən ədəbiyyatı çox sevən adamam və gənc
vaxtlarımdan, hətta uşaqlıqdan, məktəbdə ilk
ədəbiyyat nümunələrini oxuyandan ədəbiyyatı
sevmişəm. Bu gün sizə deyə bilərəm
ki, şəxsən mənim bir insan kimi
formalaşmağımda, təhsilimdə, əxlaqımda, mənəviyyatımda
ədəbiyyatın, mədəniyyətin çox
böyük rolu olmuşdur. Mən orta məktəbdə
oxuyarkən Azərbaycan şairlərinin,
yazıçılarının bütün əsərlərini
sevə-sevə oxumuşdum, onları bu gün də
unutmamışam. Bəlkə bu əsərlərin
bəzilərini ondan sonra oxumamışam. Ancaq o illərdə - o uşaqlıq, gənclik illərində
onlar mənə o qədər təsir edib ki, mən onları
unutmamışam. Bu, "oxumuşam",
"unutmamışam" sözləri sadə bir fikir deyil.
Yəni onlar mənə təsir edib, mən
onlardan bəhrələnmişəm, mənəvi qida
almışam, ədəbiyyatla, mədəniyyətlə daim
bağlı olmuşam".
Bu məqalədən sonra, təbii ki, ilk bölmə
dahi Azərbaycan şairi, mütəfəkkiri Nizami Gəncəviyə
həsr olunub.
Burada Heydər Əliyevin Nizaminin Azərbaycan şairini
bütün dünyaya sübut edən qərarlı,
düşünülmüş addımları, istər
Moskvada işlədiyi, istərsə də Azərbaycandakı
hakimiyyəti illərində dahi şairin irsinin öyrənilməsi,
tədqiqi və yubileyinin keçirilməsi ilə
bağlı mühüm qərarları və əlbəttə,
Nizami Gəncəvi yaradıcılığı
haqqındakı fikirləri toplanıb.
Növbəti bölmə filosof şair İmadəddin
Nəsimiyə həsr edilib. Burada da Nəsiminin bütün
dünyaya tanıdılması, "Divanı"nın
çapı, Bakıda abidəsinin qoyulması, yubileyinin
keçirilməsi kimi mühüm tədbirlərdən
danışılır ki, bunların da hamısı Heydər
Əliyevin mədəniyyətimizə, Azərbaycanın
klassik ədəbi irsinə önəmli xidmətlərindən
sadəcə bəziləridir:
"1993-cü
ilin sentyabrında ziyalılarla görüş zamanı
vaxtı ilə Azərbaycan mədəniyyətini dünya
miqyasında tanıtmağa xidmət etmiş belə söz və
sənət bayramlarına müstəqil dövlətimizin
daha böyük ehtiyac duyduğuna diqqət çəkən
Heydər Əliyev demişdi: "Xatirinizdədirmi, Nəsiminin
600 illik yubileyini qeyd etdiyimiz zaman bu dünyada nə qədər
əks-səda doğurdu! Azərbaycanı nə qədər
tanıtdı! Nəhayət, 600 ildən sonra
biz Nəsiminin Hələb şəhərindəki məzarını
tapdıq. İndi onun məzarı oraya gedən adamlar
üçün bir ziyarətgahdır! Məhz
Azərbaycan xalqına mənsub olan Nəsimi kimi nadir bir şəxsiyyəti
dünya ictimaiyyətinə, elminə, dünya mədəniyyətinə
tanıtmaq, şübhəsiz ki, xalqımızın hörmətini
qaldırmaq deməkdir. Mən təkcə
şairlər haqqında danışmaq istəmirəm. Nəsimi də yalnız şair deyil, həm də
alimdir, filosofdur".
Ümummilli
lider Heydər Əliyevin Azərbaycan mədəniyyətinə,
ədəbiyyatına, xalqına ən böyük xidmətlərindən
biri, şübhəsiz ki, Sovet İttifaqının
hökmranlıq dövründə, ötən əsrin 80-ci
illərində Şuşada böyük şair Molla Pənah
Vaqifin məqbərəsini ucaltdı, Vaqif Poeziya evini
açdı və ürəklə "ədəbiyyat
bayramı" deyə biləcəyimiz Vaqif Poeziya Günlərinin
əsasını qoydu. Kitabın müəllifinə
də həmin Poeziya Günlərində iştirak etmək
qismət olmuşdu. Bu, 1987-ci ildə
Şuşada keçirilən sonuncu ümumittifaq miqyaslı
Vaqif Poeziya Günləri idi. Müəllif həmin
dövrdə qığılcım kimi nəzərə
çarpan, qısa müddət sonra alovu ilə
Qarabağı, Azərbaycanı və bütün regionu
yandıracaq düşmən hiyləsinin şahidi olur və
o günləri belə xatırlayır: "Xankəndinin girəcəyində
çoxsaylı heyətimizin qabağına çıxan
qarabağlı erməni şair və
yazıçılarının üzlərindən zəhrimar
yağırdı. Aydın məsələdir
ki, qarşılamağa da bizə hörmətdən yox, məcburyyət
üzündən gəlmişdilər. Çünki
hələ "miatsum" şüarları ilə
bütün regiona fəlakət gətirmələrinə bir
neçə ay qalırdı. Amma nə qədər
çalışsalar da, ürəklərində
yaşatdıqları qara niyyətləri gizlədə
bilmirdilər. Münasib fürsət
saydıqları digər məqsədləri isə müttəfiq
respublikalardan gəlmiş qələm adamları ilə
"izahedici söhbət" aparmaq, Qarabağın
"tarixi erməni torpağı" olduğunu onlara
pıçıldamaq idi. Xüsusən,
Rusiyadan gələnlərin yanından əl çəkmirdilər.
Şuşanın hər yerindən görünən
Vaqif məqbərəsinə çatanda üzlərindəki
zəhrimar ifadəsi daha da qatılaşmışdı. Heç
şübhəsiz, ürəklərində Heydər
Əliyevin uzaqgörənliyindən hiddətlənirdilər.
Burada ünlü şairə abidə ucaltmaq, hər il minlərlə
insanı onun ziyarətinə gətirməklə
Qarabağı tarixi erməni torpaqları kimi təqdim etməklə
bağlı planlarına necə zərbə vurduğunu
yaxşı başa düşürdülər..."
Bəli, Vaqifin məqbərəsi, Vaqif Poeziya Günləri
Şuşanın, Qarabağın ən qədim Azərbaycan
torpaqları olduğunun bir daha, ən əzəmətli
sübutlarından biri idi. Dahi şəxsiyyət
Heydər Əliyev bunu hamıdan yaxşı anlayırdı.
Ona görədir ki, "Şuşanın
işğalından sonra Qarabağda milli
memarlığımızın əksər diqqətəlayiq
nümunələri kimi, Vaqif məqbərəsinin taleyi də
həmişə Heydər Əliyevi
düşündürmüşdü.
Çıxışlarının birində məqbərəni
"özü üçün iftixar mənbəyi"
saydığını açıq bildirmişdi".
Ancaq dahi liderin inamı da böyük idi. O, bir uzaqgörən şəxsiyyət
kimi əmin idi ki, gec-tez Şuşa
işğaldan azad olunacaq və Molla Pənah Vaqifin məqbərəsi
də öz xalqına - əsl sahiblərinə geri
qayıdacaq. Bunu o,
çıxışlarında dəfələrlə qeyd eləmişdi.
Biz xoşbəxt xalqıq ki, bu gün məhz həmin
günləri, həmin tarixi dövrü yaşayırıq. "Ata nəsihəti"ni özünün həyat amalına
çevirən cənab Prezidentimiz, Müzəffər Ali
Baş Komandan İlham Əliyev 2020-ci il noyabrın 8-də
özünün düşünülmüş siyasəti və
ordumuzun böyük rəşadəti sayəsində qədim
şəhərimizi 28 illik düşmən
işğalından azad etdi. 2021-ci ilin avqustunda
isə Cıdır düzündə Vaqifin böyük
zövqlə bərpa olunmuş məqbərəsinin təntənəli
açılış mərasimi və işğaldan sonra ilk
Vaqif Poeziya Günləri keçirildi. Bu sətirlərin
müəllifi də həmin tarixi və möhtəşəm
hadisənin canlı şahidi, iştirakçısı
olmaqdan sonsuz sevinc və qürur hissi duyur.
Ulu öndərin Azərbaycan ədəbiyyatına daha bir mühüm xidməti isə böyük dramaturq, repressiya qurbanı şair Hüseyn Cavidin nəşinin doğma vətəninə gətirilərək dəfn edilməsi idi ki, bu da Sovet İttifaqının hakimiyyətinin ən güclü dövrlərində baş tutmuşdu. Bu çətin, məsuliyyətli işin öhdəsindən layiqincə gələn Heydər Əliyev sonralar həmin prosesi belə xatırlayırdı: "Əsərlərini oxuduqca Cavidin Azərbaycan üçün necə böyük bir sərvət olduğunu bir daha yəqin edirsən. Onun qəbrini tapmaq, sümüklərini gətirib doğma torpağında basdırmaq o qədər də asan deyildi. Etiraf edək ki, o dövrlərdə 1937-38-ci illərin qurbanlarına münasibət hələ başqa idi. Cavidə "millətçi", "pantürküst" damğası vurmuşdular. Baxmayaraq ki, yavaş-yavaş Cavidin əsərləri çap olunmağa, teatrlarda göstərilməyə başladı, lakin o damğa hələ də üstündən götürülməmişdi. Odur ki, belə qərara gəlmək mənim üçün o qədər də asan deyildi. Cavidin qəbrini tapdıq. Şairin qızı Turan xanım çox istəyirdi ki, o, Bakıda, Fəxri xiyabanda dəfn olunsun. Mən təklif etdim ki, Cavid Naxçıvanda, anadan olduğu yerdə dəfn edilsin. Qoy tarix aydın etsin hansı təklif daha düz olub! Fəxri xiyabanda yan-yana yatan dahilər çoxdur, lakin Naxçıvan torpağında onun qəbri ziyarətgaha çevriləcək. Mən belə fikirləşdim ki, Cavidin qəbri üzərində Nizaminin, Vaqifin məqbərəsi kimi məqbərə tikilsin. Bundan qabaq isə iz Naxçıvanda onun ev-muzeyini açmışdıq. Zənnimcə, bu, tək xeyirxahlıq deyil, mənim xalqım qarşısında borcumdur. Əgər xalq o dövrdə mənə inanmışdısa, öz taleyini mənə tapşırmışdısa, mən onun haqqında düşünməli idim".
Bəli, Heydər Əliyev məhz xalqını, onun taleyini, tarixini, sonrakı aqibətini düşünürdü. Buna görədir ki, ədəbiyyatımızın zənginləşməsi, klassik irsimizin qorunması, daha geniş tədqiq olunması və dünyaya tanıdılması istiqamətində vaxtında, doğru və bir az da riskli addımlar atmışdı. O addımlar ki, Azərbaycan xalq durduqca danışılacaq və öz müəllifini daim böyük minnətdarlıqla yad etdirəcək.
Əlbəttə, Heydər Əliyev fenomeninin Azərbaycan ədəbiyyatında, klassik ədəbi irsindəki izləri bununla bitmir. Vilayət Quliyevin haqqında bəhs etdiyimiz kitabında Məhəmməd Füzuli, Mirzə Şəfi Vazeh, Mirzə Fətəli Axundzadə, Nəriman Nərimanov, Cəlil Məmmədquluzadə, Cəfər Cabbarlı, Üzeyir Hacıbəyli kimi mədəniyyətimizin böyük şəxsiyyətlərinə həsr etdiyi bölmələrdə Heydər Əliyevin adını çəkdiyimiz, çəkmədiyimiz bütün qələm sahiblərinin yaradıcılığına, ümumən böyük Azərbaycan ədəbiyyatına dərindən bələd olduğunu və hər daim təəssübünü çəkdiyini görürük. Onun bu və digər yazıçı, şairlərin əsərlərinin çapına, yubileylərinin keçirilməsinə, ev-muzeylərinin yaradılmasına, əsərlərinin tərcümə edilərək dünya ölkələrində təbliğinə necə böyük diqqət ayırdığının bir daha şahidi oluruq.
Böyük zəhmət sayəsində
ərsəyə gələn və qeyd etdiyimiz kimi, "Heydər
Əliyev İli"nə ən gözəl töhfələrdən
biri olan "Heydər Əliyev və Azərbaycan klassik ədəbi
irsi" kitabının müəllifi, professor Vilayət
Quliyevə ürəkdən təşəkkür edir, əsərin
təkcə humanitar və ictimai elmlər sayəsində
çalışan mütəxəssislər
üçün deyil, hər bir Azərbaycan vətəndaşı,
ədəbiyyat sevdalısı üçün dəyərli
mənbə olacağına inanırıq.
525-ci qəzet 2023.- 15 sentyabr.- S.8.