Qədim Tyan-Şan
qarı
Ağacəfər Həsənli
- 70
Deyirəm, Ağacəfər Həsənli haqqında
bu kiçik yazını elə birbaşa ortadan
başlayım.
Şairin "Düşərgə" adlı
şeirinin birinci misrası belədir: "Biçənəklər
ölüm düşərgəsiydi otun-ələfin". Həmişə
gözəlliyinə, doğmalığına öyrəşdiyimiz,
otunu-gülünü sevdiyimiz biçənəkləri bu qədər
zalım, sərt və yuxulu adamın üzünə bir qab
soyuq su atmaq qədər gözlənilməzliklə
tanıtmaq ilk anda çox çaşdırıcı
görünür. Lakin bu həyatdır, burada hər bir
olayın görünən tərəfindən başqa, bəzən
heç ağıla gəlməyən görünməz tərəfi
də var. Elə bu görünməz tərəfi də
görə bilməyin özü də poeziyanın da
"borclarından" biridir; qoy lap prozaik olsun, məqbuldur.
İlk anda bu misradan sonra bu şeiri heç oxumaq da istəmirsən...
Və sonra görürsən ki, ortada şairin
zalımcasına dediyi sərt həqiqətlər
varmış və şair haqlıdır. Mən predmetlərə,
olaylara bu cür baxmağın da tərəfindəyəm.
Çünki bu baxış poeziyanı göylərdən həyatın
içinə endirmək üsuludur, acı həqiqətlərin
etirafı və qəbulu yoludur... və maraqlıdır.
Şair Ağacəfər Həsənlinin
yaradıcılığını maraqlı edən əlamətlərdən
biri də mövzu genişliyidir. Onun qədər mövzu
palitrası zəngin olan şairlər azdır. O, demək
olar ki, bütün mövzularda yazır, amma yetkin şair əliylə
yazır, mövzunun poetik damarını tutub yazır...
O, kifayət qədər uzun və zəngin
yaradıcılıq yolu keçib. Maraqlı burasıdır
ki, bu yolda o hələ də zirvəyə can atan alpinist
inadıyla irəli getməkdədir. Və bu yolda o zamanın
ədəbi zövqünə uyğun daim yeniləşə
bilir, təzə qala bilir, çağdaş olmağı
bacarır. Bir nümunə:
...Qaranlığı soyunmuş
çılpaq bir səhər
azad-azad nəfəs alır...
Misal çəkdiyim bu üç sətirdə gənclər
həyəcanlandırıcı eyhamları görür, bir qədər
yuxarı yaşlılar isə könül dincliyi ovqatına
köklənirlər. Bu, mənim yozumumdur və yəqin ki,
misraların ötürdüyü enerji də bu
cürdür. Belə səhnələri yaratmaq fərqli
duyum, fərqli yozum, fərqli üslub istəyir. Ağacəfər
bunu da bacarır.
Söylədiklərimə daha başqa bir nümunə kimi "Səyahət
himni" mini-poemasını göstərə bilərəm.
Bu, bir Vətən nəğməsidir. Bu Vətənin sərhədlərini
tam şəkildə çəkib qurtarmaq da olmur. Qədim
İtil (Volqa) çayı boyunca düşüncələr
hansı zamlara, hansı olaylara və hansı
sınırsızlıqlara qədər uzanmır?! Və
uzana-uzana da bu günümüzə qovuşur. Bu poemanın
sonunda İtil çayının Xəzər dənizinə
qovuşan yerində ulu yurdlardan, tarixlərdən keçib gələn
Vətən qədər doğma olan bu çayla şairin məyusluq
dolu ayrılığı var;
"...ağlımı itirdim...
elə bildim
Xəzərə pərakəndə axan İtildim...
Off... aydın su -
mənə qaranlıq tarixi oxutdun,
məni oxa tutdun!"
Bu oxlar hədəfi məhv etmək üçün
atılan oxlar deyil, bunlar yan-yörəsindən
şütüyərək hədəfi ayıltmaq
üçün atılan oxlardır, sanki Sabirin dediyi
"atılan toplardır" bu oxlar. Bundan o yanasını
oxucu özü düşünməlidir...
Biz 70-ci illərin ortalarından bəri ünsiyyətdəyik.
Dəfələrlə, lap dəfələrlə yol
yoldaşlığımız olub, müxtəlif
yaradıcılıq seminarlarında, poeziya günlərində
və başqa yerlərdə birgə olmuşuq, Ağacəfərin
ata yurdu Rvaruda getmişik, bizim Yerfini ziyarət etmişik... Yəni
kifayət qədər uzun bu yolda mən onu illər boyunca
yaxşı tanımışam. Poeziyasındakı saflıq,
birbaşalıq, böyük Vətən sevgisi onun
özü kimi çox təbiidir.
Bir dəfə demişəm, yenə təkrar edirəm
ki, onun şeirlərində daxili ləngər var: ən oynaq
ritmdə yazdığı şeir də, baxırsan ki, ləngərlidir.
Bu, onun xarakterindən və klassikaya dərin
bağlılığından doğulan haldır və yerindədir
və uğurludur.
Mən onun yaradıcılığını təhlil
etmirəm, bu iş mənlik deyil. Məqsədim şairi
oxucuya daha da yaxınlaşdırmaq və oxucuda belə bir
maraqlı şairin ilk baxışda görünməyən tərəfləri
haqqında müəyyən fikir yaratmaqdır.
Ağacəfər Həsənli çağdaş
poeziyamızın ön cərgəsində dayananlardandır.
O, poeziyanın ağır yükü altında ləhləmir,
əksinə, burada özünü tam rahat və sərbəst
hiss edir, onun çağdaş ədəbiyyatımızda
özünün olan yeri var. Şair bir şeirində
özü haqında belə deyir:
...Qədim Tyan-Şan qarıyam...
Təkcə bu misrada üst-üstə lay-lay
qalanmış fikir çalarları bəs edir ki, Ağacəfər
Həsənlinin şair tutumunu anlayasan...
Uğurlar, şair!
Tofiq NURƏLİ
525-ci qəzet.- 2024.-30 aprel,№74.-S.13.