Memar Sinanın
"şah əsəri"
I yazı
Ötən gün təsirindən hələ də
çıxa bilmədiyim möhtəşəm abidədən
saldım yolumu. Açığı, sadəcə Sultan
Süleymanın türbəsini ziyarət etmək idi məqsədim,
ancaq qarşımda ucalan mənzərəni görəndə,
az qalsın, heyrətdən kiçicik dilimi udum. Həndəvərindən
dəfələrlə keçib, bura üz tutmamaq
sözün əsl mənasında günahdır.
Süleymaniyə məscidindən bəhs edirəm. Əzəmətli,
əsrarəngiz, sirlərlə dolu Süleymaniyədən...
Möhtəşəm yüz il
Qanuni Sultan Süleymanın hökmdarlığı
dönəmində, "Möhtəşəm yüz il"
olaraq tarixə keçən, dövrə əzəmətli əsərləri
ilə damğa vuran şəxslərdən biri də Memar
Sinan olub.
Məsələn, "Şah əsərim" dediyi
Süleymaniyə məscidində memarlığın elə
incəliklərindən istifadə edib ki, bu günün
özündə də onun texnikasını öyrənə
bilmirlər. Məscidin inşasına Sultan Süleymanın əmri
ilə 1550-ci ildə başlanır və Osmanlı
imperatorluğunun yüksəliş dönəmində
inşası başa çatır.
Bir yuxunun izi ilə...
Hekayəsi də maraqlıdır. Rəvayətə
görə, Qanuni Sultan Süleyman bir gecə yuxusunda Məhəmməd
peyğəmbəri görür. Hər ikisi, Haliç və
Boğaza baxan təpədə dururlar. Peyğəmbərimiz
Sultana dayandıqları nöqtədə məscid tikilməsindən
bəhs edir və mehrabı ilə minbərinin yerini tərif
edir. Ertəsi gün Qanuni, Memar Sinanı
çağırtdırır, onu yuxusunda gördüyü təpəyə
aparır və yuxusunu danışarkən, Sinan:
"Sultanım, mehrabı bu tərəfdə, minbəri o tərəfdə
olsun" deyir sakit səslə. Sultan çaşıb
qalır və Sinan əlavə edir, "Dünən gecəki
mübarək ziyarətinizdə iki addım arxanızda
idim". İnsanların bilmədikləri şeylər
haqqında uydurma etdiklərinin hər dövr
üçün keçərli olduğunu da bu rəvayətin
sayəsində bir daha anlamış olduq. Bəzən
şöhrət naminə, ya da sırf ibadət etmək
üçün məscid inşa edilə bilər. Nəysə,
işin fəlsəfi tərəfini qoyaq bir kənara,
qayıdaq bu möhtəşəm abidənin inşa prosesinə
Dəvəquşu yumurtasının sirri
Memar Sinan, Süleymaniyə Məscidində verilən
xütbənin eşidilməyi üçün, akustik sistem
üzərində xırdalığına qədər
işləyir. Səsin bir nöqtədən çıxaraq məscidin
hər tərəfinə eyni anda yayılmağı
üçün əlindən gələni edir. Təbii ki,
bu, həmin dönəm üçün çox çətin
idi. Ancaq zəka yenə öz sözünü demişdi. Belə
ki, memar məscidə Anadoluda istifadə edilən 65 turşu
küpü gətirdir, içi boş və
ağızları aşağı vəziyyətdə ana
qübbənin ətrafındakı divarlara yerləşdirir.
Küplərin aralarını da yumurtanın ağı ilə
sıvayır. Məsciddə rəngli naxışlı və
üstündə incə işləmələrin olduğu dəvə
quşu yumurtaları da mövcuddur. Dəvəquşu
yumurtasının hörmçəkləri və həşəratları
narahat etdiyini öyrənən Sinan, kandildən olan
çılçıraqların arasına dəvəquşu
yumurtaları yerləşdirir. Çünki dəvəquşu
yumurtası quru və havalı yerdə
saxlanıldığı zaman suyu çəkilir,
çürüyür və insanların hiss etmədiyi qoxu
yayır, bu zaman həşəratlar həmin yerdən
uzaqlaşır və yaranacaq torun da qarşısı
alınır. Sultan Süleyman, Məscidin inşası ərəfəsində,
Afrikada onlarla dəvəquşu yumurtası gətirtmişdi.
Qeyd edim ki, sadəcə dəvəquşu deyil, bir çox
quşun yumurtasından istifadə edilib bu memarlıq abidəsində.
Dedi-qodu girdabı
Yenə rəvayətə görə, Memar Sinan
akustikanı testdən keçirmək üçün məsciddə
qəlyan çəkir. Bunu bilənlər dedi-qodu yayır,
memara qara yaxmaq məqsədi ilə Sultan Süleymana şikayət
edirlər. Sultan hirslə məscidə gəlir, görür ki,
həqiqətən də qarşısında qəlyan var,
Sinandan bunun səbəbini soruşur. Memar deyir ki,
"Sultanım, bunun içrəsində tənbəki yoxdur,
sadəcə su var. Bunu içimə çəkdiyim zaman
qaynayan suyun səsinin qübbədə necə
çıxdığını və məscidin hər
nöqtəsinə eyni tonda yayılıb
yayılmadığını yoxlayıram".
İndi də ora-bura xəbər ötürənlər
var, sorğusuz-sualsız infaz qurbanı olanlar var, görünən
odur ki, insan xisləti belə gəlib, belə də gedəcək.
Bu, ümidsizlik deyil, idrak etməkdir, fərqində olmaq,
başa düşmək, dərk etməkdir. Həqiqət
budur ki, hər şey dəyişir, bircə insan xislətindən
başqa.
Yaxşı, ətrafdakılar bununla kifayətləndilərmi?
Əlbəttə, yox! Memar Sinan, məscidin təməli
qazıldıqdan sonra bir neçə il, vaxtaşırı
torpağa külüng vurdurdu və gözlədi. Bu vaxt
başqa bir dedi-qodu ayaq açıb yeriməyə
başladı. Guya, memar işi başından eləmək
üçün belə bir addım atırmış. Halbuki
bu, səbəbsiz deyildi. Memar külüng vurdurmaqla təməlin
sərtləşməsini və oturmasını gözləyirdi.
Abidə buna görə əsrlərə meydan oxumağı
bacarır. Bilməməyin evi yıxılsın, bilməmək
belə biabırçılıqdır. İnsanı vəzir
də edir, rəzil də. Bu gün üçün daha
çox "vəzir" edir. Fikir verin sosial şəbəkədə
"parıldayanlara", bilmədikləri üçün
qazanırlar, bilmədikləri üçün
tanınırlar. Bilənə çox da əhəmiyyət
verən yoxdur.
Yeri gəlmişkən, Memar Sinan məsciddə
özünə iş otağı qurmuşdu. Demək olar ki,
vaxtının çoxunu burada keçirirdi.
Yeni kəşflər
İnşa edildiyi dönəmdə elektrik
olmadığı üçün məscid 275 ədəd
kandil və bunlara əlavə olaraq mehrabın iki yanına
yerləşdirilən böyük şamlarla
işıqlandırılırdı. Ancaq bir məqamdan sonra
memar gördü ki, yanan şamlardan çıxan his məscidə
zərər verəcək. Bunun qarşısını almaq
üçün orta qapının üstündə otaq
tikdirir. Kandillərdən çıxan his, meydana gələn
hava kütləsi ilə birlikdə hərəkət edərək
həmin otağın çölə açılan dörd
kiçik pəncərəsindən his otağına dolur. Bu
vaxt Sinanın ağlına yeni bir ideya gəlir və otağa
dolan hisdən mürəkkəb əldə edir. Dönəmin
bütün fərmanları həmin mürəkkəblə
yazılır. Bu mürəkəbin sirri vardı, yazı
yazıldıqdan sonra kağıza hər hansı bir maye maddə
tökülsə də, yazılar silinmirdi. Buna görə də,
bütün sənədlərdə Sinanın kəşfi
olan bu mürəkkəbdən istifadə edilirdi.
His otağından məscidin içinə
açılan iki mənfəz üçün isə Memar
Sinan incə bir detal düşünür. Elə edir ki, mənfəzlərin
birindən baxanda məscidin içindəki Allah yazısı
olan lövhə, digərində isə Məhəmməd
görülürdü.
Əslində, Sultanəhməd məscidini çox əzəmətli
bilirdim, ancaq Süleymaniyə də ondan geri qalmır.
Məscidin hündürlüyü 53 metrdir. Mərkəz
qübbəsini 27 metrə yaxın olan dörd ədəd fil
ayağı daşıyır. Otuz tonluq bu sütunlar dörd
xəlifəni; Əbubkir, Ömər, Osman və Əlini təmsil
edir. Məsciddəki qranit sütunlardan birinin topqapı
sarayından, birinin Fatih Qızdaşından, birinin İskəndəriyədən,
digərinin də Lübnanın Baalbək şəhərindən
gətirildiyi deyilir. Osmanlı dönəmində, bu
kürsülərin olduğu yerlərdən elim
adamlarının xalqa təfsir, islam hüququ, hədis, təsəvvüf
dərsləri verdikləri söylənir.
Təhmasib Şahın rişxəndi, Sultan
Süleymanın cavab "atəşi"
Abidənin solundakı kiçik ölçüdə
olan "Cəvahir Minarəsi" yerləşir. Övliya
Çələbinin yazdığına görə, əsrlər
əvvəl maliyə sıxıntısı ucbatından məscidin
inşasının uzandığını fikirləşən
Təhmasib Şah, Qanuniyə almaz və qiymətli cəvahirlər
göndərir. Sultan Süleyman onu özündən
çıxardan bu hədiyyələri baş memara verir, məscidin
hər daşının bu daşlardan daha qiymətli
olduğunu söyləyir. Sinan da bu daşları inşa
etdiyi məscid minarəsinin daşlarının içinə
yerləşdirir. Minarənin içində həmin dəyərli
daşlar olduğuna görə, bura "Cəvahir Minarəsi"
adlandırılır.
Ayələr, surələr, diyarlar
Məscidin içərisi dizayn edilərkən,
"Qurani Kərimdən" bəzi ayətlər, xəttat
yazıları ilə divarlara nəqş edilir. Onlardan biri məscidin
əsas qübbəsində yerləşən Nur surəsinin
35-ci ayəsidir. Mehrabın üstündə "Əli
İmran" surəsinin 37-ci ayəsindən bir hissə var.
Məsciddə istifadə edilən materiallar fərqli
diyarlardan gətirilib. Ağ mərmərlər Mərmərə
Adasından, yaşıl mərmərlər Ərəbistandan,
daşlar İstanbul və Yalovadan, fosil İstanbuldan, sement və
əhəng İznik və Bursadan, qurğuşun Belqraddan...
Qanuni şifrələri
Bu möhtəşəm əsərin
memarlığında maraqlı detallar var. Dörd minarənin
olması Qanuninin İstanbulun fəthindən sonrakı
dördüncü padşah olduğu mesajını verir. Minarələrdən
ikisi üç balkonludur, 76 metr yüksəkliyindədir. Digər
ikisi isə iki balkonludur və 56 metr yüksəkliyindədir.
Ümumilikdə, minarələrdəki on balkon sayı,
Qanuninin Osmanlı yaranandan bəri onuncu padşah olduğuna
işarət edir.
Dünyanın ən böyük memarlarından
sayılan və günümüzdə bir çox əsəri
ilə heyranlıq oyandırmağa davam edən Memar Sinan, bu əsəri
Qanuni Sultan Süleymanın hökm sürdüyü dövrdə
- 7 il içində tamamlayır.
Köləlikdən dahiliyə...
Xristian ailənin övladı olaraq doğulan Sinan,
Süleymanın atası Yavuz Sultan Səlimin dönəmində,
kiçik yaşlarında Kayseridən alınıb
İstanbula gətirilir, Əcəmi Oğlanlar Ocağına
təslim edilir. Bu ocaqda sənətkarlıq öyrənir və
memarlığa yönəlir. Çaldıran savaşına,
Misir, Belqrad Rodos səfərlərinə qatılır.
Moxaç savaşında oxçu başı elan edilir. Həyatının
qızıl çağı isə Süleyman dönəmində
Boğdan Səfəri ərəfəsində sadəcə 13
gün içində körpü qurmağı ilə
başlayır. Prut çayı üzərində qurduğu
bu körpü ilə ordunun qarşı tərəfə
keçməsinə müvəffəq olan Sinan bu işlə
dahiliyini isbat edir. Daha sonra gördüyü işlərlə
də çəkisini ortaya qoyur.
Türkan TURAN
525-ci qəzet .- 2024.-3 avqust.(№137).- S.20.