Acı həqiqətlərə real
baxış
Bu
yaxınlarda maraqla oxuduğum kitablardan biri Boran Əzizin
"Ağdam rayonunun Mərzili və bəzi başqa kəndlərindən
repressiya edilmişlər. Acı həqiqətlər,
ağrılı faktlar" əsərinin birinci hissəsi
oldu. Çapdan yenicə çıxmış əsərə
səmimiyyətlə münasibət bildirmək istədim.
Görünür, buna daxildən gələn bir
sızıltı yol açdı.
Repressiyaya
məruz qalmış ailədən bir nəvə kimi
mövzu mənə yaxın
olduğundan hesab etdim ki, çoxlarının daxili
göynərtisini ifadə edən bu kitaba öz rəyimi
bildirim. Tarixi yaddaşımızı körükləyən
bu məsələ unutmamaq və unutdurmamaq üçün
çox əhəmiyyətlidir.
Azərbaycanımızın
elə bir güşəsi, elə bir bölgəsi yoxdur ki, repressiyaya
məruz qalmasın. Boran Əzizin "Ağdam rayonunun Mərzili
və bəzi başqa kəndlərindən repressiya
edilmişlər. Acı həqiqətlər, ağrılı
faktlar" əsərinin birinci hissəsində
günahsız insanlara sırınmış "təqsirkar",
"xalq düşməni" damğası ilə
xalqımızın vətəninə ürəyi
yananlarının, qeyrətli oğullarının məhv
edilməsi bütün doğrularıyla şərh olunur.
Qarabağımızın əhəmiyyətli bir
parçası olan Ağdamın timsalında əslində
bütün Azərbaycan xalqının keçirdiyi
acılı günlər, genofonda vurulan ağır zərbələr,
ailələrin həyatının puç edilməsi və nəsillərin
qorxu içrəsində yaşamağa məhkum olunması
haqqında yazılan bu əsər tarixi
yaddaşımızdan qopub bugünümüzə boylanan real
gerçəkliyin təcəssümüdür. Əksəriyyətin
ahını almış canilərin, onları cinayətə
sövq edənlərin aqibətinin də əməlləri
kimi bumeranq olub özlərinə qayıtdığına
şübhə yoxdur. Günahsız qurbanların ah-nalələri
Allah dərgahında eşidiləndir.
Kitabda
Nigar Gözəlovanın yazdığı "Ön
söz" vasitəsilə Qarabağın X1X əsr tarixinə
qısa bir ekskurs edilir, Rusiya imperiyasının tərkibində
olarkən inzibati bölgü və köçürmə
siyasətinə nəzər yetirilir, demoqrafik dəyişikliklər
göstərilir.
Boran
Əziz haqlı olaraq hesab edir ki, "arxiv sənədlərinin,
repressiyaya məruz qalanların istintaq materiallarının təhlili
göstərir ki, qırmızı terror Vətənimizin
işğal olunduğu 1920-ci il aprelin 28-dən 1953-cü ilin
ortalarınadək həyata keçirilmişdir". Bunu
başqa tədqiqat əsərlərinin nümunəsində
də görmək mümkündür. Yaddan çıxmayan
tarixi yaddaşdan gələn və məlumatçıların
dediklərindən də məsələ aydın olur. Kitabda
Mərzili kəndinin yetirmələrindən söz
açılır və 1920-30-cu illər arası Müsavat
partiyasının özəklərindən birinin burada
olduğu göstərilir.
Kəndin
başına gələn faciəvi hadisələrdən bəhs
edən müəllif sovet işğalçı rejimi
dövründə ölən və sürgün olunanlar,
Qarabağ müharibəsində kəndin verdiyi şəhidlərdən
söz açmağı unutmur. O, əldə etdiyi məlumatların
ilk dəfə dövriyyəyə daxil etdiyi materiallar
olduğunu vurğulayır. İstintaqa cəlb edilənlərə
qarşı yalançı ittihamların irəli
sürülməsi, dindirilən şahidlərin cahilliyi, bəsit
sualların qoyuluşu, insanların günahlandırılaraq
təqsiri zorla onların boyunlarına qoyulması, qeyri-ciddi
protokolların tərtibi - bütün bunların
"quraşdırılmış işlər"
olduğunu bütün aydınlığı ilə üzə
çıxarır.
Acı
həqiqətlərin ən ağrılı fəryadı isə
dövrün reallığı içərisində
görünən erməni xislətinin doğurduğu ah-nalələrdir.
Boran Əzizin qeyd olunan
araşdırmasından oxuyuruq: "1956-cı ildə
M.C.Bağırovun və əlaltılarının məhkəməsində
XDİK-in müstəntiqi, günahsız insanların
repressiyasında xüsusi fəallığı ilə
seçilən X.Qriqoryanın Bakıdan atasına
yazdığı məktub hər kəsi heyrətə
salmışdı. O, məktubunda atasına bildirmişdi ki,
yüz nəfər azərbaycanlını güllələtdirib,
beş yüz nəfər də növbədədir".
Əlavə şərhə ehtiyac yoxdur.
Dəlilsiz
ittihamlar, qabaqcadan quraşdırılmış yalan ifadələr,
qanunsuz cəzalar özbaşınalığın olduğunu
göstərən bariz nümunədir ki, bu məsələyə
ciddiyyətlə toxunan müəllif xeyli fakta müraciət
etmişdir. Protokolların həqiqəti əks etdirmədiyi
sonralar üzə çıxmışdır. Bütün
bunları oxuyub bildikdən sonra oxucu daha dəqiq görəcək
ki, Azərbaycan xalqı nə zülmlərə sinə gərə
bilmişdir. Hüquq orqanlarında əksəriyyətlə,
qeyri millətlərin nadan nümayəndələrinin yerləşməsi
bəlamız olmuşdur.
Əsərdə
təqdim olunan foto şəkillərdən boylanan simalar
onların çətin sınaqlardan açıq alınla
keçən həyatlarının əksidir. Kitabda
çoxsaylı arxiv materiallarından istifadə olunması
müəllifin dürüst fəaliyyətinin, işə necə
məsuliyyətlə yanaşmasının nümunəsidir.
Bu əsərdən ictimaiyyətin geniş kütlələrinin
faydalanmasını tövsiyə edirəm.
Mən
əsərin müəllifi Boran müəllimə yeni nailiyyətlər
arzulayıram, qələmi güclü olsun, davamını səbirsizliklə
gözləyirik. Toxunduğu mövzu, yəqin ki, elmi problem
kimi tariximizin yenidən yazılmasında istifadə
olunacaqdır. Mükəmməlliyi ilə seçilən əsərin
fərqi ondadır ki, bütün faktlarla yanaşı, Boran
müəllimin valideynləri bu tarixi yaşamış, müəllif
daxili dünyasına onu hopdura bilmiş, məsələyə
münasibət bildirməyi həm tarixçi, həm də əsl
oğul olaraq mənəvi borc kimi qəbul etmişdir. Allah
özü xalqımızı qorusun!
525-ci qəzet $g 2024.- 5 dekabr (№223).- S.11.