Gül ki güləsən!.. - "Molla Nəsrəddin XXI əsrdə" silsiləsindən

MOLLANIN MƏSLƏHƏTİ

Maaşların az, qiymətlərin yüksək olduğu vaxtlarda tənbəl, müftə yeməyə aludə bir kişi Molla Nəsrəddinin yanına gəlib deyir:

- Molla əmi, neçə vaxt idi hökuməti maaşları artırmağa məcbur eləməyin yollarını tapmaq üçün baş sındırırdım. Nəhayət, dünən birini tapmışam. Deyim, sən də qiymət ver. Deməli, sabah bir çəngə saman götürüb gedəcəm hökumət evinin qabağına, başlayacam orda saman kövşəməyə. Gəlib soruşsalar ki, niyə belə eləyirsən, deyəcəm yeməyə heç nəyim yoxdur, ona görə. Yəqin ki, qəzet-jurnalların dil-ağzına düşməmək üçün maaşları qaldırarlar.

Molla gülüb deyir:

- Yox, aşna, bu fəndin keçməyəcək. Əksinə, o saat biləcəklər ki, kasıblığın sənin qənaətcil olmamağının, cibinin hesabını düzgün apara bilməməyinin nəticəsidir.

- Axı niyə, Molla əmi? - deyə kişi təəccüblə soruşur.

Molla deyir:

- Ona görə ki, ağıllı, tədbirli, sabahı fikirləşən adam ilin-günün bu vaxtında hər tərəfi bürümüş yamyaşıl otu qoyub saman çeynəməz.

Kişi dolxor halda soruşur:

- Bəs təklifin nədir? Mən necə hərəkət edim?

- Yaxşısı budur hələlik hökumət evinin qabağındakı bağda qoyun kimi otla, samanı isə dar günə - qışa saxla. Sonrası Allah kərimdir.

MOLLA NƏSRƏDDİNİN MƏNTİQİ

("Hap-gop tayms" agentliyinin xəbərlər blokundan)

Xəbər verdiyimiz kimi, bu yaxınlarda şəhərimizdə ilk dəfə "Doğruçular müsabiqəsi" keçirilmişdir. Münsiflər heyəti uzun məşvərətdən sonra Molla Nəsrəddini müsabiqənin qalibi elan etmiş, onu böyük məbləğdə pulla mükafatlandırmışdır. Aşağıda müxbirimiz Yalançı oğlu Yalançının qalibdən aldığı ilk eksklüziv müsahibəni təqdim edir, sonda bütün oxuculara bir sual ünvanlayırıq. Suala düz cavab verən oxucu agentliyimiz tərəfindən mükafatlandırılacaq.

- Molla əmi, bu müsabiqəyə necə qatıldınız və bilmək olarmı, necə, hansı məntiqə söykənərək qalib gəldiniz?

- Oğul bala, əlim çox aşağı idi. Bir gün televizorda elan elədilər ki, doğruçuların ilk ümumrespublika müsabiqəsi keçirilir. Telefonla mesaj atıb cəld qeydiyyatdan keçdim və vaxt tamam olub vədə yetişəndə məni çağırdılar ki, növbən çatıb, gəl məharətini göstər.

Nə başını ağrıdım, deyilən vaxtda deyilən yerə gəlib çıxdım münsiflər heyətinin qabağına və başladım, nə başladım. Dedim, 1943-cü ildə Stalinqradda qızğın döyüşlər gedən vaxt mən də əsgər kimi ön sıralarda idim. Qəfildən yadıma düşdü ki, bu gün uşaqlıq dostum Stalinin ad günüdür. Cəld dalda bir yerə çəkilib ona telefon açdım. Stalin səsimi eşidən kimi kövrəldi, dedi, çoxdandır səsin gəlmir, ay molla, nə var, nə yox, necəsən?.. Dedim, sağlığın, ay İosif. Okazıvaetsya bu gün sənin ad günün imiş, 64 yaşın tamam olur. İstə...

Stalin sözümü kəsib dedi, sən canın, heç nə lazım deyil, ay Molla. Mən Bayıl həbsxanasında yatanda ruhuma hopmuş "Pəncərədən daş gəlir" mahnısından bir ağız desən, bəsimdir.

O, bir demişdi, mən improviza

siya ilə bir neçə ağız oxudum. Dedim ki:

Pəncərədən daş gəlir, ay Stalin, Stalin,

Neçə kəsilmiş baş gəlir, ay Stalin, Stalin.

Döyüş getsə də, nə qəm, ay Stalin, Stalin,

Yaş üstünə, yaş gəlir, ay Stalin, Stalin,

Ad günündür, yeməyə

Aş gəlir, bozbaş gəlir, ay Stalin, Stalin

Stalin əməllicə kövrəldi, "Özünü qoru, ay Molla. Sən bizə hələ çox lazım olacaqsan" - deyib telefonu söndürdü.

Oturub öz-özümə fikirləşdim ki, yaxşı, Stalin belə deyir, bəs sənin mərifətinə nə gəlib? Komandirin gözünü oğurlayıb keçdim nemeslərin arxasına və düz altmış dörd nemes gəbərdib meyitlərini sürüdüm biz tərəfə. Sonra dübarə Stalinə telefon açdım, dedim ki, bir nəfər göndər, gəlib hədiyyəni aparsın. Stalin qayıtdı ki, Molla, vallah xəcalət verirsən, heç bilmirəm bunun altından çıxacam, ya yox. Sonra köks ötürüb dedi: "Yaxşı, baxım görüm kimi göndərirəm"

Təxminən 2 saatdan sonra marşal Jukov hardansa peyda oldu. Ora-bura baxıb məni görəndə dedi: "Bu saqqallı, təsbehli kişi kimdir? Ondan heç əsgər olar?"

Bu saymazlıq xətrimə dəydi, alnının ortasından necə ilişdirdimsə, kişi tirtap sərildi yerə. Handan-hana özünə gəlib ayağa qalxdı, papağını çırpa-çırpa dedi ki, bağışla, ay Molla, bayaq səni tanımadım. Amma onu da deyim ki, səndən hər şey gözləyirdim, təkcə bu yumruğu yox.

Xülasə, meyitləri vertolyota yükləyib yola salandan sonra döyüş yenə qızışdı - gah biz irəli gedirdik, gah da nemeslər. Mən də buna uyğun olaraq bizimkilər hücuma keçəndə olurdum sovet əskəri, nemeslər üstünlük qazananda isə paqonlarımı söküb keçirdim onlar tərəfə. Nəhayət, hər iki tərəf yoruldu, razılığa gəlindi ki, fasilə elan edib bir az dincələk, sonra yenidən başlayaq. Səngərin qırağında oturub təzəcə tərimi silməyə başlamışdım ki, qəfildən kimsə əlini çiynimə qoydu. Dönüb gördüm Hitlerdi. Dedim, nə var, ə, vələduzna, nə lazımdır. Hitler qayıtdı ki, alə, adam kişi olar ey. Düz eləmirsən axı. Birdəfəlik seçim elə, ya keç biz tərəfə, ya da qoy işimizi görək də.

Çıxışımı bitirib gözlərimi dikdim münsiflər heyətinə. Bir müddət heç kimdən səs çıxmadı. Axırda sədr dilə gəlib dedi: "Molla, sən deyəsən,"Doğruçular müsabiqəsi" ilə "Yalançılar müsabiqəsi"ni səhv salmısan. Dediklərinin hamısı ağ yalandır, özü də ən yekəsindən! Heç saqqalından utanmırsan?

Dərhal gülə-gülə cavab verdim ki, ay sağ ol, sədr. Sən dolayısı ilə mənim qalib gəldiyimi elan elədin. O məşhur kinoda deyildiyi kimi, davay, pulumu verin...

SUAL: Nəyə görə, Mollanın hansı məntiqi qarşısında münsiflər heyəti onu qalib elan elədi?

MOLLA NƏSRƏDİNİN "ZAPI"SI VƏ "BİP-BİP" ƏHVALATI

Molla görür ki, zəmanə dəyişib, daha eşşək ona əl vermir. Ona görə də, sevimli eşşəyini satıb borca-xərcə köhnə bir "Zaporojets" alır ki, çulunu sudan çıxartsın. Səhəri gün şəstlə maşınına minib üz tutur rayon mərkəzinə: istəyir yer-yemişdən alıb yığsın maşının baqajnikinə və arvadına sürpriz eləsin. Amma bazara çatmamış avtomobil müfəttişinin qarmağına keçir - müfəttiş onu saxlayıb deyir ki, bəs qadağan olunmuş yerdə siqnal verib yaxınlıqdakı uşaq bağçasında yatan uşaqları yuxudan oyatmısan, gərək filan qədər cərimə verəsən.

Molla nə qədər and-aman edir ki, siqnal-zad verməyib, müfəttiş tutduğunu buraxmır.

Əlqərəz, xeyli çənə-boğaz olurlar. Axırda Mollanın səbir kasası dolur, əsəbi səslə soruşur:

- Deyirsən siqnal verdim də?!

- Hə, özü də lap ucadan. Adamın qulağı batırdı.

Molla yenə soruşur:

- Yaxşı, deyə bilərsən siqnalımın səsi necə idi?

Müfəttiş gözlərini döyə-döyə deyir:

- Necə olacaq? Bax, belə: "Bap-bap-bap..."

Molla maşının siqnalını basıb tapança kimi açılır:

- Yalançının atasına lənət!!! Bax, gör mənim siqnalım "bap-bap" səsi çıxardır, yoxsa "bip-bip"??!!

ŞEYTANA ŞABAŞ

Bir kişi özünü təngnəfəs Mollanın yanına çatdırıb deyir:

- Molla əmi, yaman yerdə axşamlamışam, mənə kömək elə!

Molla soruşur ki, nə olub. Kişi sözünə davam edir:

- Deməli, mən üç ay bundan əvvəl müqəddəs ziyarətdən qayıtmışam. Deyəsən, orda şeytana daşatma mərasimində iştirakım mənə düşməyib. Belə ki, qayıdandan sonra hər gecə şeytan dişlərini ağarda-ağarda yuxuma girir, barmaq silkələyib məni hədələyir. Deyir, ay başıboş adam, elə bilirdin 5-6 daş atıb məni əzəcəksən? Ay-hay! İndi gözlə, gör başına nə oyun açacam.

Molla saqqalını tumarlayıb soruşur:

- De görüm şeytanın görkəmi, qiyafəsi necə idi?

- Necə olasıdır ki, ay Molla? Şeytan idi də - əlində yaba, başında 2 buynuz, dalında da uzun bir quyruq...

Molla deyir:

- Görünür, atdığın daşların kəraməti olmayıb. Neynək, sən belə elə - bir bıçaq, tövlədən bir yaba, bir parça da köhnə əsgi götürüb çalış gir şeytanın yuxusuna. Elə ki, şeytan ağzını açmaq istədi, cəld əsgini sox ağzına ki, səsi çıxmasın. Sonra yabanın dişləri ilə qollarını mıxla divara, bıçaqla quyruğunu dibindən kəs və "Nə yemisən turşulu aş" - deyə-deyə başla öz quyruğu ilə onu şallaqlamağa. Denən, ay zaraza, atdığım daşlardan şil-küt olmamağın bəs deyil, hələ mənə hədə-qorxu da gəlirsən? İstəsən, daşlara xərclədiyin pulları da tələb edə bilərsən. Yeri gəlmişkən, nə qədər pul xərcləmişdin o daşlara?

Kişi deyir:

- Hər biri 20 dollara 5 daş almışdım.

Molla deyir:

- Əla! Gördün ki, şeytan heydən düşür, de ki, 100 dollarımı qaytar. Şeytan ağlayıb yalvaracaq, deyəcək ki, lazım deyil, döymə məni. Onda sən də Şurik kimi cavab verərsən ki, nado, şeytan, nado.

- Bəs bunun axırı nə olacaq, ay Molla? - deyə kişi gözlərini döyə-döyə soruşur.

- Axırı o olacaq ki, bir dəqiqədən sonra şeytanla çaşka-lojka - yəni qolboyun olub "Bir yerdə olaq" mahnısını oxuya-oxuya rəqs edəcəksiniz.

Kişi narazı halda deyir:

- Bu lap ağ oldu, ay Molla. Heç nə başa düşmədim. Şeytan adama pul verəndi?

Molla gülə-gülə son nöqtəni qoyur:

- Əşi, canın sağ olsun. Vermir verməsin. Onda sən cibindən daha bir şax yüz dollarlıq çıxarıb şabaş kimi verərsən şeytanın əlinə!

"İKİ ƏRİN OLA"...

İş elə gətirir ki, Molla "Bandit Peterburq" adlı rus serialına baxası olur. Filmin növbəti seriyasında əsas qəhrəman öz dostuna xəyanət edərək, onun arvadı - vaxtilə sevgi romanı yaşadığı qadınla intim münasibətdə olur və sonradan faktiki olaraq onun 2-ci - gizli ərinə çevrilir, yəni gizli şəkildə onunla yaşamağa başlayır. "Dostun" dosta, qadının isə ərinə xəyanəti Mollanı sarsıdır. Hirsindən əvvəlcə istəyir vurub televizorun ekranını sındırsın. Amma sonra fikrini dəyişib öz-özünə deyir ki, gözləyək görək bunun axırı nə ilə qurtaracaq.

"Dostlar" "Antibiotik" ləqəbli qanu

ni oğrunun rəhbərlik etdiyi mafiya ilə qeyri-bərabər döyüşə girirlər. Sonda ciddi təhlükə hiss edib həmin qadını çətinliklə Türkiyəyə yola salır, özləri isə banditlərlə atışmada həlak olurlar. Qadının bundan xəbəri olmur, hər axşam Türkiyədə - limandakı kafedə əyləşib həsrətlə kiminsə (??) yolunu gözləyir. Ekranda bu kadrlar gedəndə Molla görür ki, neçə vaxtdan bəri içini dağıdan hirsini çölə töküb ürəyini boşaltmaq məqamı yetişib. Əllərini bir-birinə çırpıb deyir:

- Pah atonnan, bundan da böyük dərd olar? Eyni vaxtda iki ərin ola, dar günündə heç olmasa biri gəlib sənə yiyə durmaya!

Əlisəfdər HÜSEYNOV

525-ci qəzet.- 2024.- 3 may,№77.-S.11.