Şəhid ocağı
Esse
Bu dünyada tək hüzur tapdığım yer
Şəhid evləridir. Xüsusən də o evlərdəki
Şəhid otaqları. Mənim üçün
dünyanın cənnəti də, qiyamətin
sorğu-sualı da o evlərdə, o otaqlardadır.
İnanın, o otaqlara daxil olub çıxmaq istəmirəm.
Həyatımı dondurub o otaqlarda qalmaq istəyirəm.
Dünyanın dəyəri də o otaqlarda, dəyərsizliyi
də. Həyatdan küsən insanlara psixoloji yardım edir o
otaqlar. Həm də o otaqlar insanın bu dünyaya
bağlılığını qırıb yerlə-yeksan
edir.
Mənim üçün dünyada ən gözəl
dərs otağı o otaqlar, ən gözəl müəllimlər
isə Şəhidlərdir. Dünən yenə o otaqlara
getmişdim. Öncə mənə bu şəraiti
yaratdığı üçün şəhid məktəblərinin
direktorlarına, yəni Şəhid analarına təşəkkür
edirəm. Dünyanın ən ağır yükünü
daşıyan Şəhid anaları və o yükü
heç kimlə paylaşmaq istəməyən Şəhid
anaları... Onlar bu yükün altında əzilmir,
çiyinlərini dik tuturlar, çünki bilirlər, cənnət
ayaqlarının altında, vətən isə çiyinlərindədir.
Əmin olun, Şəhid anasına nə təklif etsən,
bu yükü sənə verməz. Onlar bu yükü 9 ay bətnlərində,
bir ömür çiyinlərində daşımaq
üçün doğulublar. Onların həyat missiyası
budur. Gözlərinin kədəri dünya imtahanının ən
ağır sualıdır. Və cavabı olmayan sualı.
"Sən hardan biləsən nə çəkirəm mən?"
Bu sualın cavabını Şəhid anası olmadan vermək
olmaz. Şəhid anaları ruhən yaşamır. Onlar
ruhlarını övladlarının məzarı
üstündə növbədə saxlayıb evə gəlirlər.
Və cavabını tapmadığın o sual səni Şəhid
atalarına sarı boylanmağa məcbur edir.
Həm oğlunun, həm də həyat
yoldaşının yükünü daşıyan Şəhid
ataları. Bu yükü təsəvvür edin. Bu yükü
təsəvvür etmək belə ayaqlarımı dizə qədər
torpağa basdırır. Oğlun cismən gedib, amma ruhən
yanındadır. Həyat yoldaşın cismən
yanındadır, amma ruhən yanında deyil, oğlunun məzarına
laylay çalır. Və sən bu yüklə ayaqda
durmalı, "Vətən sağ olsun" sözünü
deyə bilməlisən. Və Vətən Şəhid
atalarının sözlərində möhürlənib Vətən
olur. Kim nə deyir-desin, Şəhid anasının
çiynində, Şəhid atasının "Vətən
sağ olsun" sözü ilə möhürlənməyən
Vətən, vətən deyil, sadəcə yaşayış
məskənidir.
Və o məktəblərdə - həmin otaqda
üzünü görmədən ruhunu hiss etdiyin biri olur -
Şəhidin həyat yoldaşı. Şəhidin həyat
yoldaşı nə Vətəni çiyinlərində
daşıyır, nə də "Vətən sağ
olsun" deyib torpağı vətən edir. O, vətənin
özüdür. O, "Vətənə canım fəda"
sözünü dildə yox, əməldə həyata
keçirən Şəhidin bizə vətən əmanətidir.
O, vətənləşmiş əmanətdir. Vətən qədər
müqəddəs, vətən qədər toxunulmaz. Bu
gün o Vətənlər olmasa, bu Vətən də olmaz.
Onlar xəritəyə bənzər. Məmləkətin
harasına baxsan, onları görərsən və onlar bir
araya gələndə vətən bütövləşər.
Bir şəhidin həyat yoldaşı ağlasa, vətən
təhlükədə deməkdir. Həmin otaqlarda bu vətənlər
görünməz, amma onların əl izləri görünər.
Şəhidlərin şəklindəki gülüş, əynindəki
paltarlarda duruş, onların izləri. Və onlar dünyanın,
məhz dünyanın tənhalıqdakı qəhrəmanlarıdır.
Onlar tənhalığa gözəllik gətirən
insanlardır. O vətənlərin öz sərhədləri
var və o sərhədləri tənhalıqları
mühafizə edər.
Onlar yaşayırmı? Yaşayır, amma... Qazilər
məndən inciməsin. Mənim üçün gəzən
Şəhidlər vətənləşmiş, qalan
ömrünü Şəhidinin tənhalığı ilə
yaşayan Şəhidlərin həyat yoldaşlarıdır.
Şəhidlərin həyat yoldaşları həm vətənləşmiş,
həm də gəzən Şəhidlərdir.
"Yaşayır, amma" dedim, onlar bu ömrü
övladları üçün, Şəhid əmanətləri
üçün yaşayır. Bu müqəddəs evin ən
məsum bəndələri.
Niyə ən məsum? Ata-ana övladına verdiyi tərbiyə
ilə oğlunu Şəhidliyə hazırlayırdı.
Şəhidin yoldaşı onu seçməklə
özünü bu günə hazırlayırdı. Amma şəhid
övladı olmaq o körpələrin, məsum körpələrin
seçimi deyildi. Şəhid övladı olmaq
Tanrının seçimi idi. Tanrı onları seçib bu bəndin
sonuncu bağlantısı kimi. Bu bənddə hamı bu
ağır yükü daşıyır, amma ən zərif
çiyinlə məhz Şəhid övladları
daşıyır. Şəhid övladları ata nəfəsi
ilə təsəlli tapan, məktəbdən çıxarkən
ataların arasında öz atasını axtarıb tapmayan,
atasının məzarına "atamın evi" deyən,
darıxanda "atamın evinə gedək" deyən şəhid
övladlarıdır.
Bir millətin körpələri atalı
böyüsün deyə bir ömür atasız yaşayan
şəhid övladları... Dünən o evdə idim. O evdə,
o otaqda ibadətə getmişdim. Dizimi yerə qoymadım; o
otaqda dizlə itaət qəbul olunmur. O otaqda ürəyimi yerə
qoymuşdum. Vətən uğrunda ürəyini verən
Şəhidi ziyarətində ibadət sükutla, itaət isə
ürəklə olur. Haqqınızı halal edin, Şəhidlər!..
Yetim QACAR