Mələklər xəstəxanası
Sevgini, dualarını, şirin
nağıllarını
hopdur qanına,
apar mələklər xəstəxanasına.
Kənardan görünür,
Uşaq şəkilindədi bu xəstəxana.
Pəncərələri çiçək-çiçək,
Divarlarında şarlar rəngbərəng,
Uçuşan kəpənəklər,
Ağ donlu göyərçinlər.
Ümüdün son qapısı,
Anaların, ataların ciyərparası,
Lay-lay deyir sizə
bu şəhərin küləkli havası.
Doqquz iqlimdən keçdilər,
Doqquz ay yol gəldilər.
Bir az yorğun bir az ağrın.
And verirəm birliyinə, Tanrım!
Onlarsız
min ananın qucağı üşüyər.
Onlarsız
min evin işığı sönər.
Sevgimi, dualarımı, şirin
nağıllarımı
hopdurub qanıma,
aparıram mələklər xəstəxanasına.
Sən də gəl!
Sən də gəl!
Kənardan görünür,
Uşaq şəkilindədi bu xəstəxana.
Yuxu
Yuxularımı aydın görmək
üçün
yatanda eynək taxıram.
Göydən yağan qara nöqtələr
böyüyüb dağ olur.
Dağlar üstümə gəlir,
ürəyim sıxılır.
Bədirlənmiş ay,
aydın səma
Ayın içindən üzümə baxan
ürəyimi çıxardıb
buzun içində yuyur.
Uçuram, uçuram,
Yaşıl vadi, parıldayan çaylar.
Kimsə məni oyadır,
Tak-tak, tak-tarak gedən qatar.
Ey qardaş,
yatanda eynəyini çıxar.
Gülümsəyirəm,
eynəksiz yatammıram.
Yuxuda gördüm ki,
eynəyim itib,
axtarıram,
tapammıram.
Kölgə
Gözünün altındakı
kölgədən başqa,
nə sorasan
sədəfli sazlı aşığa?
Aşıq, bir hava çal,
Kölgə havası.
Söylə,
Səsin kölgəsi varmı?
Açması sənnən,
sənnən yekəsi varmı?
- Səs dalğalanırsa,
dalğanın kölgəsi var.
Aşıq, sözün kölgəsi varmı?
- Sözün kölgəsi ifadədi,
Ho var dağa qaldırar.
Ho var dağdan endirər.
Aşıq, işığın kölgəsi...
- İşığın kölgəsi nurdu,
Ağzınnan dür,
üzünnən nur töküldü,
bu gələn nurlu kişidi.
Aşıq, zülmün kölgəsi...
- Zülmün kölgəsi ahdı,
Flankəsi flankəsin ahı tutdu.
Üzündə izi qaldı,
izində kölgəsi var.
Bir ağac altında kölkələnirik,
Kölgələr oynayar yarpaq-yarpaq.
Ayağımız altında kölgələnir
qap-qara torpaq.
Güllü gülüstan içində
Şahbulağın zümzüməsi,
Qarlı dağdan meh əsməsi,
Qarabağın şikəstəsi
Güllü gülüstan içində.
Qaranquşlar uçub qəlir,
Kəklik, Turac boy göstərir,
Xarıbülbül gəl-gəl deyir
Güllü gülüstan içində.
Şirə çəkir ləçəyindən,
Yaşıl çəmən çiçəyindən,
Qulaq tutulur səsindən
Güllü gülüstan içində.
Salam alıb yer göstərən,
Süfrə açıb, şərbət süzən,
Ulduz axdı gözlərimdən
Güllü gülüstan içində.
Eldaroğlu, bu nə toydu? -
Çəmən güldü, gül oynadı,
Fatma nənəm hana qurdu
Güllü gülüstan içində.
Dağların üstə
Yenə gülümsəsin səngər
dağların,
Çağlasın, gurlasın, gürşad
çayların,
Quraq obalarda toy mağarların,
Oynayaq meydanda "Beşatılan" üstə.
Dad verər plova Bərşad düyüsü,
Yuxası, çolpası, zoğal axdası,
Yığılmaz ortadan halal süfrəsi,
Nəyi var düzülər mizinin üstə.
Ataq tilovları, tutaq balığı,
Qurquda can verər nehrənin yağı,
Quraq bardaşları keçmişsayağı
"Boz atı" oxuyaq Ağabala üstə.
Elxanın, Nüsrətin, dəli nəvəsi,
Əliyarın mərdliyi, Qorxmazın səsi,
Uçub getdi Qaranquşun dəstəsi,
Gözümüz yol çəkir yolların üstə.
Dört yanımız al qırmızı
çiçəkdi,
Axşam çağı, çay yuxarı meh əsdi,
Şəhid vətən küllərindən yüksəldi
Sancıldı sancağı, dağların üstə,
Qan bahasına
Bəzəkli xurcun kimi
sevgimi
atmışam çiynimə,
Üzümə qayıdan yolu,
təkrar-təkrar gedirəm -
Bayram sovqatıdı sevgim.
Gəlib gedənə pay verirəm.
Sinəmə saplanmış
söz kimi acısı da şirindi.
Bu həftəlik bazarında
ən çox axtarılan sevgidi.
Sevgi növbəsinə dayanıb hamı.
Sevgi paylayıram burda.
Pulsuz-parasız, həftəlik bazarında.
Mənfən sonra
sevgi çıxarılır
bu şəhərin bütün bazarlarına.
Qiyməti üz qızardır,
qiyməti qan bahasına.
Bulağın
Dizlərimi yerə qoyub
Suyunnan içdim bulağın.
Bir dərinnən oxqay deyib,
Gözünnən öpdüm bulağın.
Dört yanını, yarpız alıb,
Çinar altda məskən salıb,
Pal-paltarı, yerə atıb
Arxında çimdim bulağın.
Ətir gölündə üzürəm,
Bihuş oluban gedirəm,
Yoxsa, yuxumu görürəm? -
Oyatdı səsi bulağın.
Uşaqlığım sənlə keçdi,
Ayrı düşdük neçə ildi.
Şərqi dedim, dilləndi,
Doldu gözləri bulağın.
Adil Eldaroğlu
525-ci qəzet .-2024.- 8 oktyabr (№183).- S.15.