SON QİSMƏTİM ANA TORPAQ

Bir ocumda bir ovuc mən-quru torpaq,

O birində yenə də mən-bir ovuc su.

Bunlar gözlə görünənlər, qaldı nə bəs

Bir də Onun istəyiymiş, - pünhan nəfəs.

Bir ovcumda bir ovuc dən, ruzi-çörək,

Daha nə var həyat üçün, deyin görək?

Zəhmət, dözüm, görən gözüm, əqlim, sözüm,

Kürəyimdə qayğı yüküm, - çəkəm gərək.

Əllərimdə bir ovuc bəxt, - alın yazım,

Heç bilmirəm gördüyümü necə yozum.

Son ünvanım, son qismətim ana torpaq,

Bir gün mən də solasıyam yarpaq-yarpaq...

Bəhman GÜLÖVŞƏLİ

525-ci qəzet .- 2024.- 10 oktyabr(№185).-S.15.