Qəlblərə yol tapan poeziya:
Dayandur Sevginin şeirləri
Bəşər tarixi boyu poeziya təkcə ədəbi
növ kimi deyil, həm də emosional, intellektual və sosial
ünsiyyət vasitəsi kimi mövcud olub. İllərlə
eyni şeirləri oxuyaraq eyni zövqü ala biliriksə, deməli,
həqiqətən də sənətdə gözəllik
anlayışı dəyişmir. Çünki şairlər
öz fərdi hisslərindən irəli gələn
duyğularla yazıb-yaratmaqdan daha çox xalqın ümumi
sevgi, gözəllik, hicran, həsrət
anlayışlarından yola çıxaraq, öz hisslərini
fərqli insan emosiyaları ilə yoğuraraq vəhdət
yarada bilirlər. Sevgi, ağrı, həsrət,
ayrılıq, məhəbbət kimi duyğular şeirin
obrazlı dili vasitəsilə şüurlarda mənəvi cəhətdən
daha da yüksək pilləyə daşınır. Usta sənətkarların
əlində qəlbin dili, duyğuların ən dərinliklərinə
enən bir səfərdir. Kəlmələrə
düzülmüş təsirli emosiyalar şeirin qəlbində
əks-səda verir. Şeirlərini sevərək oxuduğum
dəyərli şairimiz Dayandur Sevginin
yaradıcılığı da məni məhz belə dərin
emosiyalarla təsirləndirir.
Hicran dərya, vüsal bir damla ətir,
Görməyən həsrəti nə bilər, nədir.
Bütün yaddaşımı sətirbəsətir
Siləm gərək səni unutmaq üçün.
lll
Dəyişik düşübdür şirinim,
acım,
Dünya balacadır, mən hara qaçım?
Yox ayrı bir yolum, özgə əlacım,
Öləm gərək səni unutmaq
üçün.
Şairin "Səni unutmaq üçün"
şeirindən gətirilən bu misralarda lirik qəhrəmanın
öz sevgilisini unutmaq üçün çəkdiyi iztirab əks
olunsa da, oxuyarkən mənəvi zövq yaşayır,
haradasa başqa biri ilə öz dərdini
bölüşürmüş kimi duyğulara
qapılıram. İnsanlar cənnəti yaşamağı, cəhənnəmi
isə seyr etməyi sevirlər. Bəlkə də, məhz bu
şüuraltı hisslərimizlə bağlı səbəbdən
irəli gəlir ki, ayrılıq, hicran, sevgi əzabının
əks olunduğu şeirlər qəlbləri daha çox
riqqətə gətirir, insanlara sevilməyin humanist mahiyyətini,
bəşəri məzmununu poetik dilin vasitəsi ilə
çatdırır.
Ritm, səs və təsvirlə zəngin olan şeirlər
oxucuya dərindən təsir göstərərək onu
sözlərin sehrinə düşməyə vadar edir,
mücərrəd duyğu və düşüncələri
konkretləşdirir, oxucunun xəyal gücünü,
yaradıcı təxəyyülünü qidalandırır.
Üzü gülər günəşin,
Baxar yana səmadan.
Gecələr ay boylanar
Səmanın aynasından.
lll
Tala-tala naxışdı
Səmada ağ buludlar.
Səmanın göz yaşıdı
Yağan yağış, yağan qar.
Bədii xəyal və romantik vüsətə malik olan
misralar oxucunun qəlbini ələ almağa, ürəklərə
yol tapmağa qadirdir.
Şeir ictimai fəaliyyət, mübarizəyə
ruhlandırmaq üçün də təsirli vasitədir.
Şairlər həm də cəmiyyətdə
gördüyü naqisliklərə etirazlarını, ictimai
ideallarını, onları düşündürən məsələlərlə
bağlı narahatlıqlarını poeziya ilə ifadə
edirlər. Məhsətinin hələ uşaq ikən
oxuduğum bu misraları beynimin bir kənarında özünə
yer edib:
Dün kaşu-kuzəmi daşlara çaldım,
Sərxoşdum, bilmədim, əlimdən saldım.
Kuzə dilə gəlib dedi ki, mən də
Sənin kimi idim, bu günə qaldım.
Dayandur Sevginin "Əl ağacı" adlı
şeiri mənə həmin rübainin motivlərini
xatırlatdı:
Qorxağın əlində darıxar, bezər,
Mərdlə hər ağrıya, acıya dözər,
Kişinin çiynində bayrağa bənzər,
Nakişi başında dar ağacıdı.
Bəndlərin birində lirik qəhrəman kuzəni
əlindən salmaqla öz həyatı haqqında
düşünürsə, burada isə əl
ağacının məziyyətlərini sadalayaraq yenə də
dolayısı ilə həyat, insan psixologiyası, duyğu və
düşüncələr haqqında xəyala dalır,
öz səmimi hisslərini ifadə edir.
Ümumiyyətlə, poeziya mədəni irs kimi
çox mühüm əhəmiyyətə malikdir və
düşüncələr, hisslər, həyat haqqında qənaətlər
şeirlər vasitəsilə nəsildən-nəsilə
ötürülür, genetik kod kimi formalaşır. Şeirlər
həm də rəqəmlərin mənaları və
konotasiyalarından istifadə edilərək bədii dillə
yaradılır, nömrələr də müəyyən
mövzular və duyğularla əlaqələndirilir. Rəqəmlərin
quruluşu müəyyən ritm, qafiyə sxemi yaratmaqla
oxucunun diqqətini cəlb edə bilir. Bu tip şeirlər
qısa və yığcam olsa da, özündə
düşündürücü mənalar ehtiva edir:
Sıfırdan başlanır, sıfırdan həyat,
Sıfırdan gedirik milyona doğru.
Zirvəyə yol gəzir, hamı zirvəyə,
Yüz minə can atır, bir ona doğru.
Dayandur Sevginin "Sıfır" adlı şeirindəki
bu misralarda rəqəmlər qeyri-adi birləşmələr
və mənalar yaratmaq üçün təxəyyülü
stimullaşdırır. Müəllif nömrələrdən
unikal üsullarla istifadə edərək innovativ məzmun
yarada bilib.
Hər bir sənətkar kimi Dayandur Sevgin də
özündən öncə yazıb-yaradan şəxsiyyətlərin
ideya və düşüncələrinə istinad edib,
onların bəşəri qayə və fikirlərinə yeni
nəfəs gətirib. Bu baxımdan "Dünya"
şeiri səciyyəvidir. "Bir yandan boşalır, bir
yandan dolur, sirrini verməyir sirdaşa dünya" - deyən
Səməd Vurğunun misralarına qüvvət olaraq müəllif
yazır:
Titrəməz əlləri, qırışmaz
üzü,
Seçməz nə əyrini, seçməz nə
düzü,
Hamını qocaldır, qocalmaz özü,
Adəmin, Həvvanın yaşıdı dünya.
Həmçinin klassik ədəbiyyat ədəbi ənənələrindən
yaranan Allaha müraciətlə (minacat) yazılmış
"Allaha sual" şeiri də maraqlıdır:
Nə var ki, salmağa mərdi kəməndə,
Ədalətin gözü yuxuludursa.
Allahın kölgəsi sayılan bəndə
Allahın özündən qorxuludursa,
Mən insandan qorxum, ya səndən, Allah?
Bildiyimiz kimi, hələ qədim dövr ədəbiyyatından
üzü bəri tarixən Allaha müraciətlə müxtəlif
məzmunlu şeirlər yazılıb. Bu əsərlər
insanların şüurundakı Tanrı arxetipinin poeziyaya
köçürülmüş halıdır. Zamanla fani
insanların əbədi Tanrıdan gözlənti və arzularını
özündə ehtiva edib inancları nəsildən-nəsilə
ötürüb.
Dayandur Sevginin vətənə, torpağa sonsuz məhəbbət
və bağlılığını ifadə edən bir
çox şeiri var ki, bunlar da müəllifin qələmindən
süzülüb gələrək yaddaşlarda daim
yaşamaq haqqı qazanıb.
Arzu bulağımsan, ömür
çırağım,
Dünyada ən böyük arxam-dayağım.
Göyündə ulduza dönməsəm də, mən,
Yerində bir ovuc torpağam, Vətən.
Burada müəllifin şeirlərindən sadəcə
bir neçə nümunəni şərh etsəm də,
ümumilikdə Dayandur Sevgin poeziyası diqqətçəkən
və yaddaqalandır. Bu da müəllifin formanı uyğun
seçməyi ilə bərabər, həm də şeirlərdəki
məzmun gözəlliyindən irəli gəlir.
İlahə SƏFƏRZADƏ
525-ci qəzet .- 2024.- 15 oktyabr(№188).-S.13.