Tanrının
seçdiyi insan
yaxud 10-cu uşaq 9 eylüldə
1991-ci il... Həmin dövrü yaşayanların
ölkəmizin tarixində olan ən ağır, siyasi hadisələrlə
silkələnən, iqtisadi baxımdan kritik, bütün
parametrlərinə görə çətin il kimi unuda bilmədiyi
o ildə Azərbaycan hökuməti tərəfindən
Türkiyəyə təhsil almağa 50 nəfərə
yaxın tələbə göndərildi. Müxtəlif
ixtisaslar üzrə göndərilən bu tələbələr
ölkəmizin ali məktəblərinə qəbul
imtahanlarında ən yüksək göstəriciləri olan
abituriyentlər arasından seçilmişdi. Bu
seçilmişlər arasında İzmirin 9 Eylül
Universitetinin Tibb fakültəsinə göndərilən
arıq, hündür bir oğlan da var idi. Seçilmişdi!
Minlərlə gəncin arasından seçilmişdi deyə,
qarşıdakı yolun mürəkkəbliyindən,
dillərini yaxşı bilmədiyi türk dilində təhsil
alacağından, harada yaşayacağını müəyyən
etmədiyindən, evlərindən heç vaxt
çıxmadığına görə anasının
qayğısından uzaqda nə edəcəyindən vahimələnərək
geri qayıtmaq, təhsilini elə Bakıda davam etdirmək,
lazım olanda evlərinə getmək, bu şəhərdə
yaşayan qohumlarının
qayğısından bəhrələnmək, daha rahat və
aydın görünən gələcəyi seçmək haqqında bayaqdan
düşündüyü tərəddüdlərinə son
qoydu. Nənəsinin danışdığı Məlikməmmədin
nağılındakı etimad məsuliyyəti onu ürəkləndirdi.
Sinif yoldaşlarından öz biliyi, davranışı,
qabiliyyəti, təhsil və idman göstəriciləri,
ictimai fəallığı, qavrama qabiliyyəti ilə
seçilən bu oğlanı müəllimləri,
dostları, valideynləri, bacı-qardaşları,
bütün qohumları xüsusi istedadlı bir uşaq kimi əzizləyir,
gələcəyinə böyük ümidlər bəslədiklərini
gizlətmirdilər. Tibb
İnstitutuna (indiki ATU) sənəd verən minlərlə
abituriyentin arasında ən yüksək bal toplayan da o idi, onu
seçmişdilər. Yox, getməliyəm! Çətin olsa
da, getməliyəm!
Çoxuşaqlı ailənin sonbeşiyi,
böyük bacısından 22 il kiçik olan onuncu
uşağın dünyaya gəlməsi də
seçilmiş olduğunu göstərirdi. Onun ana bətnində
olduğunu bilən böyük bacıları qəti etiraz
etmişdilər: "Ay ana, biz Bakıda universitetdə
oxuyuruq, birimizin 22, o birinin 20 yaşı var, sənin
dünyaya uşaq gətirən vaxtındır? Camaatı bizə
güldürmə, tələbə yoldaşlarımız nə
deyər, bizim taylarımız ana olur, indi deyək ki, bizim
anamızın uşağı olacaq, gülməli deyil?"
1973-cü ilin yay tətilində Astarada olanda xeyli deyinib-danışdıqdan
sonra ananı yoldan çıxarıblar, aparıblar həkimə
ki, uşağı tələf eləsinlər, bu
"biabırçılıq" bitsin. Həkim də bunu
günah sayan qadının etirazlarına baxmayaraq,
qızların inadlı sözündən çıxa bilməyib,
missiyasını yerinə yetirib. Ancaq "Allahın dediyi
olur", "sən saydığını say, gör fələk
nə sayır", deyiblər, uca tanrı seçdiyi bəndəsini
bu xatadan qoruyur. Qızlar yay tətilindən Bakıya
qayıtdıqdan xeyli sonra məlum olub ki, həkimin cəhdləri
və aldığı pullar əbəsmiş, uşağa
heç nə olmayıb, dünyaya gəlməlidir, vəssəlam!
Sonralar dəqiq məlum oldu ki, ona görə gəlməliymiş
ki, minlərlə insanın taleyini yaxşılığa
doğru dəyişə bilsin, ona görə bu hadisə
qarşısıalınmaz olub ki, dünyaya
qarşısıalınmaz bəlaların
qarşısını almağı bacaran, çarəsini
bilən adam gəlirmiş.
Nəhayət, 1974-cü ilin yanvarın 18-də gələcək
missiyaları ilə birlikdə, ancaq elə ana bətnində
ağır sınaqlardan keçərək dünyaya gəlir...
Sonralar da uca Tanrının bu sevimli və seçilmiş bəndəsi
hamar olmayan ömür yolunda çox sınaqlardan, imtahanlardan,
çətinliklərdən
keçəcəkdi, hamısından da
üzüağ, alnıaçıq, şərəflə
çıxmağı bacaracaqdı.
2018-ci ilin yanvarında ölkənin
tanınmış insanlarından birinin ürəyində
ciddi problem yaranır. Avtomobildə gedən həmin şəxsin
halı birdən pisləşir və onu təcili klinikalardan
birinə, sonra daha məşhuruna çatdırırlar. Hər
ikisində komada olan dostumuzla bağlı tanınmış
kardioloqların diaqnozu eyni olur: "Bunu xilas etmək mümkün deyil". Süni nəfəs
aparatına qoşulmuş deputatı vəziyyətdən
çıxarmaq üçün son ümid kimi Almaniyadan
tanınmış kardioloq-cərrahlar dəvət olunur. Ancaq
demə, bu da
çıxış yolu deyilmiş - dostumuzun cəmi bir
neçə saat vaxtı qalıbmış, alman həkimlər
isə ən tezi iki günə
gələ biləcəkdilər, gəldilər də... Onlar
gələnə kimi ümidləri hər yerdən
üzülmüş qohumlardan birinin təklifi ilə xəstəni
Gömrük hospitalına, Rəşad
Mahmudovun yanına aparırlar. Rəşad Mahmudov böyük
risk tələb edən mürəkkəb əməliyyatın
məsuliyyətini üzərinə götürür və həyat
şansı çox cüzi olan xəstəni təcili əməliyyat
edir. Özü də necə əməliyyat: sonra alman həkimlərin
də təəccüblə qarşılayacağı dəqiqliklə,
unikal və çox yüksək peşəkarlıqla.
Almaniyadan gələn həkimlər əməliyyatın
gedişinin videogörüntülərini izlədikdən,
epikrizlərlə, digər tibbi sənədlərlə
tanış olduqdan sonra heyrətlərini gizlədə bilmədilər:
"Yəni doğrudan bu əməliyyat Azərbaycanda
olub???" Axşam şam yeməyində bu heyrəti bir az da
açıqladılar: "Biz indiyədək elə bilirdik
ki, bu tipli əməliyyatları dünyada yalnız bircə nəfər
edə bilir, o da Almaniyadadır. Dünyanın hər yerindən
- İsraildən, Yaponiyadan, Amerikadan, Avropanın digər
ölkələrindən onun növbəsinə
yazılırlar, o da il ərzində cəmi 50 əməliyyat
edə bilir, qalan yüzlərlə adam çarəsiz
qalır. Biz inanmazdıq ki, Avropanın lap ucqarında, Azərbaycanda
belə həkim ola bilər".
Bu cür unikal əməliyyatların sayı yüzlərlədir.
Son dərəcə mürəkkəb varlıq olan insanın
döş qəfəsi açılana kimi oradakı real vəziyyəti
heç bir avadanlıqla müəyyən etmək
mümkün deyil. Tibb elminə yalnız 10-15 faizi məlum
olan ürək də, onun mürəkkəb funksiyaları da
hər insanda individualdır. Çox vaxt əməliyyat
vaxtı ekstremal qərarlar qəbul etmək lazım gəlir.
Belə anlarda çevik təfəkkür, iti
düşüncə, dəqiq qərar insan taleyini həll
edir. İndiyədək on beş minə yaxın
açıq ürək əməliyyatı etmiş professor
Rəşad Mahmudov da on beş min dəfə fərqli, ancaq dəqiq
qərar qəbul edib, bu qədər ölkə vətəndaşını
sağlam həyata qaytarıb, on beş min insanın ürəyinə
şəfalı, nurlu əlləri dəyib, onların ailə
üzvlərini, qohum-qardaşını saysaq, 100 minlərlə
insana sevinc bağışlayıb, milyonlarla insanın ürəyinə
ehtiramla, məhəbbətlə daxil olub.
Azərbaycanın Mustafa Topçubaşov, Mirməmməd
Cavadzadə kimi beynəlxalq nüfuzlu həkimləri
sırasında dünyanın bütün
kardioloqlarının tanıdığı və ehtiramla
yanaşdığı, hesablaşdığı bir imza var: Rəşad
Mahmudov! Uca Tanrı seçdiyi, sevdiyi bu insana öz nurundan,
hikmətindən səxavətlə pay ayırıb ki, onun
hökmü ilə ömrü davam etməli olan kəsləri
professor Rəşad Mahmudovun əli ilə dünyaya
qaytarsın. Belə olmasaydı, bu qədər intellekti, nəcibliyi,
fəhmi, abırı, xoş simanı, gözəl nitqi, əxlaqı,
bunları əldə etmək üçün zəkanı,
zəhmətsevərliyi, müşahidəçiliyi ona verməzdi.
Belə olmasaydı, həyat yolunu asan, keşməkeşsiz,
sınaqlarsız, dərəsiz-təpəsiz, ətrafını
paxıllarsız, bədxahlarsız edərdi. Belə olmasaydı,
cavan yaşında bu qədər hörmətə, məhəbbətə,
rəğbətə, yüksək vəzifələrə,
nüfuzlu statuslara sahib olmazdı.
Xalqımızın fəxri olan bu unikal şəxsiyyətin
50 yaşı tamam olur! Hələ 50 il də bu xalqa xidmət
göstərməyini, həm həkimliyi ilə, həm də
nəcibliyi ilə milli qürur mənbəyi olmasını
arzulayırıq.
Fikrət ŞİRİYEV
525-ci qəzet .- 2024.- 18 yanvar, №9.- S.7.