Qələbə sevinci yaşadan Əmir Kazımov

1998-ci il... 20 Yanvar faciəsindən, Birinci Qarabağ savaşından aylar, illər ötmüşdü. Yaralıydı hamı. Yaralıydı Azərbaycan. O illərdə doğulan uşaqlar Azərbaycanın yaralı nəfəsini duyaraqmı böyüdülər? "Torpaqlarımızı işğaldan qurtarmalısınız" pıçıltısını eşitdilərmi ana laylasında? Bilmirəm. Amma bir başqa cür böyüdülər.

İlham Kazımovun xatirələrindən: 2005-ci ildə kiçik toyunda ona sual verdilər ki, böyüyəndə əsgər gedəcəksən? Dedi "əlbəttə". "Nə edəcəksən əsgər olanda?" soruşanda, "Vətəni qoruyacam" oldu cavabı. O yaşda uşaq artıq haqsızlığı anlayırdı, ədaləti qorumaq, vətəni qorumaq istəyirdi. Özüm bu duyğularla yaşasam da, fikirləşdim ki, bu yaşda uşağın ağlına hardan gəldi bir anda "əsgər kimi vətəni qorumaq" duyğusu?

Belə böyüyürdü Əmir kimi oğullarımız. Böyüdükcə vətəninə olan xəyanəti daha çox anlayırdı, daha çox ağrıyırdı.

28 yanvar 1998-ci ildə Bakının Xəzər rayonu Şağan qəsəbəsində dünyaya gələn Əmir İlham oğlu Kazımov kimi. Birinci sinfə Şağan qəsəbəsindəki Füzuli Gözəlov adına 124 nömrəli məktəbə gedib, sonra Fuad Fərhadoğlu adına 230 nömrəli məktəbdə təhsil alıb. 2016-2017-ci illərdə Goranboy rayonunun Tapqaraqoyunlu kəndində, sonra Ağdamın Qaradağlı kəndində həqiqi hərbi xidmət keçib.

"Özüm tankçı olmuşam. Müharibə xəbərini eşidən kimi hərbi komissarlığa getdim, "tankçı olmuşam, döyüşə bilərəm" dedim. İsrar etsəm də, məni aparmadılar, "oğlun gedə bilər" dedilər. "Oğlum gedər" dedim. Yeganə oğul payımdı, amma səhər tezdən aparıb yola saldım. İnanın səmimiyyətimə, mənim 5 dənə Əmir kimi mərd, dürüst, vətənsevər oğlum olsaydı, 5-ni də müharibəyə göndərərdim".

Bu, necə böyüklükdür?.. Baxışlarından övlad itkisinin ağrısı yağan ata bu sözləri ürəkdən deyirdi... Göz yaşımı saxlaya bilmədim.

Xuraman Kazımova: "Oğlumu Qurandan keçirdim. "Allahım, sənə əmanət edirəm" dedim. Hamı bir yanaydı, Əmir bir yana. O qədər mehriban idi, qayğıkeş idi. Dənizçi olmaq istəyirdi. Əsgər getmədən öncə də, qayıdandan sonra da imtahan verdi, qismət olmadı. Bərbərliyə də marağı vardı. Bir müddət işlədi. Sonra bibisi qızı Sonaxanımın yanında taksi şirkətində işə düzəldi. Başqa nə deyim? Vətəni qorumaq istəyirdi uşaqlıqdan, qorudu. Gedəndə iki dəfə dönüb mənə baxdı. Son görüşümüz imiş... Yəqin o ali məqam, o uca ad üçün dünyaya gəlmişdi, ora çatmaq üçün də getdi".

Ağayeva Sonaxanımın həm özü, həm göz yaşları Əmirin qayğıkeşliyindən, məsuliyyətindən, insanlara olan sevgisindən danışdı.

Ağayeva Günelin söylədiklərindən: "Çox mehriban idi, çox. Bir kobud söz eşitməzdik ondan. Həmişə "bacım" deyib əzizləyərdi bizi. Sevgi doluydu. Hamıya yaxşılıq etmək istəyirdi. Haqqında həmişə tərif eşidərdik. Vətəninə də layiqli oğul oldu".

30 il düşmənlərin keçilməz hesab etdikləri sədləri ilk keçənlərdən idi Əmir. Tərtər rayonunun Suqovuşan qəsəbəsi, Talış və Madagiz kəndləri uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak etdi qəhrəmancasına. Suqovuşan döyüşləri ən ağır döyüşlərdən idi. Vətən qazisi, bu döyüşün komandirlərindən biri kapitan Ruhin Mikayılov Çanakkale döyüşünə bənzədir Suqovuşan uğrunda gedən döyüşləri: "Necə igid oğullarımız var. Bütün çətinliyə baxmayaraq, uşaqlar bir addım geri çəkilmədi. İlk günlərdə qələbə çox önəmliydi. Bu qələbəni qazanan oğulların hər biri qəhrəmandır".

Oktyabrda bu yerlər azad olundu. Əmirdənsə xəbər gəlmədi. Günlərlə xəbər gözlədi ata-ana yeganə oğullarından. Müharibənin ən ağrılı yarası itkin xəbəridir. Tanıyan hər kəs onu gözlədi. İtkin düşməsinə inanmadı.

Qələbədən sonra da günlər keçdi. Müxtəlif döyüşlərdə itkin düşən şəhidlərimizi axtarıb tapdı döyüş yoldaşları. Polkovnik Babək Səmidli məhz Suqovuşan uğrunda döyüşlərdə şəhid olanları axtarakən noyabrın 23-də minaya tuş gəldi. Əmiri də o vaxt tapdılar. O günlərdə axtarılan neçə oğul bayrağa dönüb öz ata-baba yurduna qayıtdı Əmir kimi...

Noyabrın 26-da nigaran gözlər yollardan yığışıb Şağan Pir məzarlığına döndü.

Əmir olmaq asandırmı? Əmir kimi ölmək asandırmı? Hər kəs ölümüylə yenidən doğula bilirmi? Yox! Onlar bacardılar. Əmirlər bacardı!

Tanıyanlar, dostları, sinif yoldaşları "Nə yaxşı ki, Əmir kimi oğulları var Azərbaycanın" dedi. Nə yaxşı ki!

Döyüş tapşırıqlarını uğurla yerinə yetirən, düşmənin hərbi qüvvələrinin məhv edilməsində şəxsi cəsurluğu, igidliyi ilə fərqlənən Əmir Kazımov Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin sərəncamlarına əsasən "Vətən uğrunda", "Cəsur döyüşçü", "Suqovuşanın azad olunmasına görə", 3-cü dərəcəli "Vətənə xidmətə görə" ordeni ilə təltif olunub.

Sinif yoldaşı Zeynalova Səbinənin bir videoda Əmir haqqında söylədiklərini xatırladım: "Çox mədəni idi, çox çalışqan idi. Qorxmaz idi. Üzündən-gözündən təbəssüm yağırdı. Son şəklində də gülümsəyir Əmir. Onu həmişə üzündə təbəssümlə xatırlayıram. Əmir varlığıyla təbəssüm idi - nurlu təbəssüm".

Əmir İlham oğlunun bütün video görüntülərini izləmişdim, haqqında yazılanları oxumuşdum. Bütün şəkillərinə dönə-dönə baxmışdım. Həqiqətən də hamısında Əmirin üzündə gülüş vardı. Elə bil həmişə sevinirdi Əmir. Sevinc yağırdı hər görüntüsündən. Baxıb düşünürdüm ki, sevinc kimi böyüyüb Əmir. Hər birimizin sevinci kimi, bizə sevinc -qələbə sevinci yaşatmaq üçün böyüyüb.

Bir də günəşi düşündüm. Günəşə baxdım. Nə yaxşı günəşimiz var -düşündüm həm də. Qarabağın gördüyü günəş. Qarabağı görən günəş. Azadlığa çıxan yurd-yuvalarına qayıdan yüzlərlə insanımızın hər gün gördüyü günəş. Və düşündüm ki, əslində o günəş elə işıq saçan Əmirdi. Günəşin saysız şüaları elə illər, əsrlər boyu üzündə təbəssüm bu torpaq uğruna canından keçən Əmir kimi oğulların işığıdır.

Kamalə ABİYEVA

525-ci qəzet .- 2025.- 4 noyabr (№201).- S.14.