BİR ÖMRÜN SEVDA TÜRKÜLƏRİ

BƏSİMDİ

İlk şeir kitabıma

Oxumaq...

Bu hələ dursun bir yana,

əlin kitabıma dəydi, bəsimdi.

İçində ürəyim çırpınır onun, -

ovcunda cənnəti duydu, bəsimdi.

Üzünü üzünə qoymayan şeirim,

bu qədər yaxınlıq duymayan şeirim,

səni vəsf etməkdən doymayan şeirim, -

ilıq nəfəsindən doydu, bəsimdi.

Oxşayıb-oxşayıb,

basdın qəlbinə,

ya özü, ya da ki..,

axı, fərqi nə?!

Baş əydim önündə kitabım sənə, -

mənimçün ömür bax, buydu, bəsimdi!..

2 avqust 1996-cı il

YUXU

Oyandım, sübhədək yata bilmədim,

bu gecə taletək qarışıb yuxum.

İşığa danışdım, suya söylədim, -

yenə də canımdan çıxmadı qorxum.

Deyirlər tərsinə yozular yuxu,

bilmirəm yalandı, ya doğru, Allah!

Bu gecə yuxumda RÜŞVƏT görmüşəm, -

mənim sabahımı sən qoru, Allah!

11 yanvar 1990-cı il

QULU AĞSƏSƏ

Gözləri sürməli xanım,

qaşları vəsməli xanım,

heç nə gəlməsin ağlına

bağışla... gedim... ağlama...

Məni nə gül təbəssümün,

nə viski saxlayar indi.

Bir qara sevda mələyi

səni qaralayıb nədi?..

Ala gözün yaşla dolub,

saçların çiçək qoxuyur.

Ekranda Müşərrəf Akay

bir eşq şərqisi oxuyur.

Bəlkə telefon çağırdı

bəlkə bir kimsə zəng etdi.

De ki, ürəyi Qulunun

şeirlərigilə getdi.

20 aprel 1999-cu il

RƏQS EDƏN QIZ

Rəqs eləmir, qanadlanıb

uçur, uçur - mələk bu qız.

Əllərində barmaqları

çiçək açır - çiçək bu qız.

Gözündə sevda yağmuru,

alnında tale yazısı.

İlahi, mənə rəhm elə,

İlahi, qoru bu qızı.

Göy üzündən uçub enmiş,

indi nazlanır fələyə.

O nə vaxtsa qıza dönmüş,

yenə dönür kəpənəyə.

21 mart 1999-cu il

YAŞAMAQ DƏRSİ

Daha sıxılmaqdan qorxmayır gözüm,

sıxılıb-sıxılıb polad olmuşam.

Daha yıxılmaqdan qorxmayır dizim,

yıxılıb-yıxılıb, yenə durmuşam.

Çoxunun kölgətək izində bitən

çilçıraq ömürlər aramır məni.

Axı, var-dövlətin içində itən

o çirkab ömürlər yaramır mənə.

Əzəldən ehtiyac içində yandım,

ehtiyac içimdə odlanır yenə.

Qayğıdan doğulan Sabahım, Salam!

Əzablar yaşamaq öyrətdi mənə...

İyun, 1990-cı il

GÖZÜMDƏ

Mənim bu dünyada əlim çatası,

nə qədər arzular qaldı gözümdə.

Gəl mənə baş qoşma, var get, qadası,

dünyanın ləzzəti öldü gözümdə.

Günahdı, bu ömrü yaşamaq günah,

bilmirəm gətirim mən kimə pənah.

Ümidim, təsəllim olmadı, Allah,

göz yaşım sevdamı sildi gözümdə.

Alim bir nadana köks ötürdüsə,

aqillə həpəndin qədri birdisə,

əgər bu yaşamaq, bu ömürdüsə, -

ölüm də, qalım da birdi gözümdə.

10 noyabr 1995-ci il

GƏZİR

Akif Səmədə

Yazırıq ümidlə, yazırıq bizlər,

bəlkə dünyamızı düzəldə sözlər,

hələ ki, bəhrəsin görməyib gözlər, -

ümidli baxışlar sorğulu gəzir.

Kökündən ayrılan palıd dikəlməz,

qurumuş göllərə sonası gəlməz,

iblis tamah ki, var, dünya düzəlməz

onunçün ariflər qayğılı gəzir.

Çək yerin dərd-sərin,

yaz göyün qəmin,

sevincə sahib var, kədəri sənin,

üzü qara olsun bu zəmanənin, -

şairlər ürəyi ağrılı gəzir.

24 yanvar 1998-ci il

DOST ÜRƏYİ

Rəşad Məcidə

Könül budağına qonmuş,

Bir qaranquş təbəssümü.

O gül budaqda il boyu

bəmbəyaz çiçək mövsümü.

Qayalardan damla-damla,

sızan büllur su işığı.

Bir yaz yağışından sonra

bir sevdalı göyqurşağı.

Yaz gecəsi dağ başında,

qızıl rəngli Ayın sehri.

Ay-ulduzlu göy üzünün

hələ yazılmamış şeiri.

Ulduzlardan ulduzlara

uçan ağ qanadlı mələk.

Ürəyimin başındaca -

hər an güvəndiyim ürək.

9 may 1999-cu il

VAQİF SƏMƏDOĞLUNA

İyirmi birinci əsrə keçəcəyik bir azdan, -

keçmək olmur Arazdan.

Vaqif Səmədoğlu

İyirmi birinci əsrə keçdik, Şair,

iyirmi birinci əsr iyirmi yanvardan

keçib gəldi bu şəhərə -

şəhər qan içində çıxdı səhərə.

Yağan yağış yuya bilmədi

küçələrdə qan izini,

biz o gecə gördük

iyirmi birinci əsrin gerçək üzünü.

...Gün gəldi tikanlı məftilləri qırıb

keçdik Arazı,

keçdik o taya -

qara çadraya bürünmüşdü Təbriz...

Bundan öncə Təbrizi

xalça naxışlarında,

miniatürlərdə görmüşdük biz.

Miniatürlərdə gördüyümüz şəhərə

bənzəmirdi Səttərxanın, Şəhriyarın şəhəri...

Təbrizin yolları dolanbadolan,

Təbrizin pəncərələrində

yüz əlli illik ayrılıq kədəri.

Ərk qalasının divarlarında

şəhidlərin qan izi,

Təbriz əzan səsləriylə qarşıladı bizi.

Arazı keçdik, Şair,

Arazı keçdik,

Təbrizin suyunu içdik, Şair,

Təbrizin suyunu içdik -

amma Təbriz torpağında

bir çinar ağacı əkə bilmədik,

üzü gündoğana baxan

bir ev tikə bilmədik...

19 avqust 2011-ci il

SEVDA TÜRKÜSÜ

Unut məni gözəlim,

unut, unuda bilsən,

ovut qərib könlümü,

ovut, ovuda bilsən.

Unut, bütün sevdaları

bənövşətək gülümsə,

qapımızı döysə bir gün

xoş gəlib, əgər ölümsə...

Pəncərədə qaranquşlar,

Divarda sənin rəsmin...

Könlümdə bir son sevda,

dilimdə sənin ismin...

May, 1997

XOŞBƏXTLİK

Xoşbəxtlik gələndə

qırıq-qırıq gəlirsə...

Bir gün əllərin sevinirsə,

bir gün gözlərin gülürsə,

bir gün də səsin

xoşbəxt olursa...

Sonra qırıq xoşbəxtliklər

qırıq xəyallar kimi

gözlərinin suyunda

zədələnirsə...

Sən xoşbəxt

olmadığını anlayırsan.

Anlayırsan ki,

xoşbəxtlik gələndə

bütöv gəlməli,

tam gəlməli.

Və üzünün ikisi də xoşbəxt olmalı,

gözünün ikisi də gülməli-

biri güləndə,

biri ağlamamalı.

Sentyabr, 2005

BİR OVUC

Dodaqlarımda iki-üç şeirlik pıçıltı,

barmaqlarımın arasından süzülən sözlər.

Hərfləri tütün kimi sarıyıram vərəqə...

Xəbərim var ki, ayağımın altında

yer yarpaqlayır,

yarpaqların üstündə kölgəm gedir.

Udqunduğum günlər dolaşır boğazımda...

qəhərdi, bilirəm.

Hər şeir qəhərdi,

hər qəhər bir nəmli baxış.

Üzümü dəyişdirmək istəyirəm

bir ovuc suda...

Bir ovuc suda axır ulduzlar.

Hər şey ulduz kimi ölür,

ulduzlar şeir kimi.

Ölü şeirlər yazıram bir ovuc suda...

bir ovuc adamlar qalıb oxumağa.

Ovcumu yumuram bərk-bərk,

adamları qoymuram getməyə.

May, 2003

KİM DÜNYANI SEVDİSƏ...

Başqa bir yol da yoxdu,

durub çıxıb gedəsən.

Gözünü yaşamaqdan,

çəkib, yığıb gedəsən.

Nə başqa bir yer də var,

başqa saatlarıyla.

Hanı başqa adamlar,

başqa həyatlarıyla.

Başqa bir yer axtardım,

bu yer məni açmadı.

Bu yol mənə yatmadı,

bu yol məndən qaçmadı.

Keçmişdə qalır hamı,

keçmiş necə evdisə.

Ölüm gəlib apardı,

kim dünyanı sevdisə.

Aprel, 2016

GƏZİRƏM

Tofiq Abdinsizliyə

Gözümdə dünya yolları,

bir yol gəzirəm, gəzirəm.

Əlimi atıb tutmağa

bir kol gəzirəm, gəzirəm.

Ömrün bu itkin çağında,

çölündə, düzdə, dağında,

gəlməyə yolun sağında,

bir sol gəzirəm, gəzirəm.

Namərd, viranlıq dünyada,

qarışıq, toranlıq dünyada,

Bu qədər qaranlıq dünyada,

bir nur gəzirəm, gəzirəm.

Elçin İSGƏNDƏRZADƏ

525-ci qəzet.- 2025.- 20 sentyabr (№170).- S.21.