Oralarda KİMLƏR VAR
QƏMLİ BİR HEKAYƏT
Şükran Balkanlı, öncə ALS xəstəliyinə, sonra da xərcəngə düçar olan, keçmişdə həm Fənərbaxçada, son illərində Qalatasarayda oynamış rəhmətlik futbolçu Sedatın həyat yoldaşı. Mən onunla görüşəndə artıq 11-ci gün idiki bu əfsanəvi futbolçunu və əfsanəvi bir xəstəliyə tutulan insanı itirmişdi.Şükran Hanım 12 il !!!!!!!!!, düz 12 il !!!!!!!!! boyunca ərinə bir körpəyə necə baxırlarsa, eləcə də baxdı.Bu vaxt ərzində bir dəfə də olsun uf demədi,bütün acıları, bütün əlacsızlıqları içinə atdı, ümidsizliyə qapılmadı,dimdik durdu ayaqda,illər öncəsi onun içinə dolan eşqinə sahib çıxdı son ana qədər.
Belə bir vəfa,belə
bir qadın hardan, ilahi,- deyə bir ağrı keçir
insanın içindən.Hardan? Hardan? İstanbul kimi kosmopolit
bir şəhərdə.Hardan? Şükran xanım yalnız
öz həyat yoldaşı üçün deyil, əri kimi
çətin xəstəliyə düçar olan əlacsızların
da köməyinə qaçan bir İNSAN olaraq keçdi
İNSANLIQ TARİXİNƏ.Biz onu belə tanıdıq.
Şükran xanım ərini
itirəndən sonra onunla görüşəndə nələr
çəkdiyini, bu itkinin on-on beş günündə nələr
yaşadığını onun yorğun, son dərəcə
üzücü sir-sifətindən,içinin
sızıltısından hiss etmək olurdu.Bütün
ümidini itirdikdən sonra, yenidən ümid ardınca
qaçan bir qadın dayanmışdı
qarşımda.Acıları verən Allahın onu sevdirmə
gücünə bir daha heyran oldum. Şükran xanımın
işıq saçan üzündə "DƏRDİM DƏRMANIMDIR"
sözlərini oxuyurdum.
Sədat
Balkanlının başının üstündə Ayetel
Kuboku asılıb. Çat kapı gələn Başbakandan
hədiyyə.
QOY BİR AYAĞA QALXIM, BOŞAYACAM SƏNİ
Dörd saata yaxın
qaldım evlərində... Şükran Balkanlı məni
yola salarkən içimdən kədər qarışıq
bir şərqi sözlər keçdi:
"Mən
belə ürək görmədim, belə sevgi...
İndi
uşaqlar da böyüyəcək günbəgün...
Bütün
hüzünləri oxşayıb birər-birər,
gizli bir
ümidə sarılaraq, bir az küskün..."
Çox sevdiyim Sezen
Aksunun bu mahnısı hələ də içimdə
qımıldamaqda.O evdə gördüklərimi ifadə
etdiyi üçün bəlkə də... Kiçik bir
çocuk kimi sevgiləriylə bürünmüş Sədatın
ətrafında pərvanə olan ailə qadınları, nəşəylə
anladırlar: "Bəzən ən kiçik körpəm, bəzən
paşam, bəzən sevgilim olub,"- deyirdi Şükran
Xanım, ərinin tərpənməz dodaqlarına əylib
öpərək.Yataq otağını darmadağın edib
reamimasiya otağına çevirəli düz 11 il oldu... 11 il
!!!!!!! 11 il!!!! Hər axşam ərinin
qarşısındakı raskladuşkanı açıb, onun
yanında yuxuya gedir.Səhər açılana qədər
birlikdə xəyallar qurular: "Sədat iş adamı
olmağı istərdi, əlinə qəlyanını alacaq,
yatırımlar yatıracaq.Bir gün Belçikada lahmacun
restoranları açaq-deyir.Araşdırma eləməyə
başlayırıq. Belçikaya gedilir, insanlara xəbər
verilir, amma pulumuz çatmır.Bir ay sonra Tekstil işinə
girişək bəlkə, -deyir.Araşdırmağa
başlayırıq. Keçənlərdə
gönlümüzdən bir qatar almaq keçdi və
çıxdıq "ova".Baxdıq ki,rahat nəfəs
almaq üçün çiyərlərinə qoyduğumuz
aparatın batereyası,pili bitmək üzərədir.Amma
batereya almağa pulumuz yoxdu.İndi də karvan istəyir, o da
ağıl kəsən deyil." Çünkü Sədat
Balkanlı, gündə iki kərə dəyişən nəfəs
alma aparatına bağlı yaşayır.Bədəni hərəkət
etmir, amma qurduğu xəyallara kimisə çata bilməz.Bütün
varlığında hərəkətli olan düşüncələri,
baxışları və ehtirası... Locked-İn Sendrom,
ehtirasa, kişilik xüsusiyyətlərinə zərər
vermir.
Şükran
Balkanlı, əri üçün "O istəyir, amma mən
gözyaşlarıma üstün gələ bilmirəm, dəhşətdi
"- deyərək vəziyyəti başa salır.
Otağına
girdim, gülümsədi, tarixi maçlarda başı ilə
atdığı müthiş qolları izlətdi televizyonda.
"Əlifbanın
üç sıra halında yazılı olduğu kartondan
bir-birimizi başa düşməyə
çalışdıq. İlk söylədiyi "Yaşamaq
istəyirəm,"- oldu.
Şükran
Balkanlı, həyat yoldaşıyla o kartonlar olmadan
danışa bilmir.Sədatın hər göz
qırpımıyla yazdırdığı hərfləri səbrlə
yan-yana düzür.Karton bəhanədi, ikisinin də bir-birini
başa düşəcək xüsusi bir dil var.İnsan bir kərə
də olsun "ah çəkməzmi və nələr
çəkdiyini dilə gətirməzmi. "Həyatı
günü-gününə, bir nəbz kimi vuraraq
yaşayır -deyir Şükran Xanım. Sədatın
anası, bacısı, uşaqları, baldızı, ailədən
biri kimi olmuş köməkçiləri Tanya, eyni
küçədə Sədat üçün bir arada
yaşayan bütün əqrabalar, onunla bu xüsusi dili
danışır.
Onun günlük
yaşamı üçün mübarizə edirlər.Sədat
istədiyi üçün hər çərşənbə
evdə balıq bişirilir.Sədata da pürə
hazırlanır. Həftə sonu alabaşlara minib, Boğaza
balıq tutmağa gedilir. Və hər gün Sədat
üçün gizli bir ümidə doğru
çıxıb, günə çox böyük bir sevgiylə
başlanır.
YAŞAMAQ İSTƏYİRƏM. ŞÜKRAN BALKANLI
:
Bir dəfə Sədat
dedi ki, mənə 30 YTL verərsənmi? Xoşbəxt oldum. Milli lotereya üçün.
O qədər çox
arzuları var ki...Hər ayın
9, 19 və 29-nu əldən
verməz.Bir gün nəsə udacağına
inanır.
Xəyalların sürəti
nə sürət...Bir gecədə milyarder oluruq. Bir gecədə
əldən gedir hamısı.Sədat gəlib bizi
qurtarır. Kumpir, lahmacun, ABŞ-da nə bilim nə,
Belçikada dönər...ohooo daha nələr...nələr...
Əli yox, ayağı
yox. Düşüncələriylə dua eləyir. Allah
üzümüzə güləcək, bir az daha səbr etməyəmiz
lazımdır.Bir gün "Günaydın gözəlim"-
deyib, mənə sarılacağına inanırdım.
İkimiz də bu yerlərə
başqa yerlərdən gəlmişik.Bu üzdən "Əlvida
Rumeli" serialı bizim üçün bir başqa məna
kəsb eləyir.Sədat həyatı çox sevərdi. Bizə
"Qarşımda oynayın",- deyirdi çox vaxt. Musiqi
çaldırıb, oynamağa başlardıq. Təbii ki, səs-küy
olurdu.Bu zaman qonum-qonşu da rahatsız olurdu, bu nə ailədi
belə söz-söhbəti çatırdı
qulağımıza.Biz bilirdik,amma əlac nəydi.Sədatı
həyatda tutan şeylər bunlar,necə başa salaydıq
onları.
BAŞ-BAŞA YAŞANAN GÜNLƏR
- Baş-başa
qaldığınız zaman sizə nə anladırdı Sədat?
Ş.B:
Uşaqlarımızı doyunca böyüdə bilmədik, Sədatın
xəstəlik vaxtlarına düşdü. İndi
uşaqlarımız üçün bir şeylər xəyal
edirik.Sədat gec yatıb,gec durur.Çünki axşam ev daha
basırıq olur.Hamımız Sədatın otağında
toplaşırıq, o günü anladırıq.Kiçik
oğlumuz məktəbdən gələr-gəlməz Sədatın
qucağına atılır o saat.
- Qarşısında
televiziya hər zaman açıqdır.Kitab, qəzet də
oxuyursunuzmu Sədata?
Ş.B: Televiziya
bütün gün açıq olmalıdır, elə istəyir.
Axşamları heyvanlar aləmini seyretməyi çox sevir. Xəbərləri
heç gözdən qaçırmaz.Bir də evləndirmə
məsələlərinə həsr olunmuş proqramları
seyr edir."Ayağa dur, səni evləndirəcəm"-deyib
sataşıram ona.
- Xəyal qurmağı çox sevir deyirsiniz?
Ş.B: Xəyalları hamısı
iş qurmaqla. Bacısı bəzən deyir ki, qardaşım,
necə ayağa durmaq olar,sən
onun haqqında xəyal qur.
- Günlər necə
keçir?
Ş.B: Səhər erkən
qalxıram,uşaqlar məktəbə gedir. Sədat 12-dən,
1-dən tez qalxmaz.Gözlərini açan kimi gülümsədiyi
gün bizim ən gözəl günümüz olur.
- Bugün necə
qalxıb?
Ş.B: Çox keyfli
qalxdı Tuluhxan,siz də gələcəksiniz deyə. Sədat
xoşbəxtsə biz də xoşbəxtik.Toy varsa toya
gedirik. Olmasa əylənməyə gedirik.Qayıdandan sonra
olanları Sədata anladırıq.Belə istəyir onun
özü.
- Bəs sizin
bütün günü yanında olmağınızı istəmirmi?
Ş.B: Təbii ki, evdən
uzun müddətə uzaqlaşmaq bizim üçün
zor.Çox nadir olur belə hallar.Anam bura yaxın olur,Sədatın
ailəsi qonşu blokda yaşayır.Doğulub
böyüdüyü məhəllədə
yaşayırıq.Sədatın tək qalmaq imkanı qətiyyən
yox.Bura bizim qonaq otağımız. Sədatın yanında
oturub, birlikdə televiziyaya baxırıq,müzakirələr
eləyirik.
SƏDAT BALKANLI :
- Yeməklərin
dadı, yaddaşımdadı. Unuda bilmirəm.Ailə üzvləri
də daxil kimsə yanımda yemək yemir. Oğlanlarımdan
xahiş eləyirəm ki, basdırmadan hazırlanmış
dürməc yesinlər.Onlar yeyərkən çox xoşbəxt
oluram.
Yaxşılaşdığım
zaman sahildə isti çörəklə pendir, yanında da dəmli
bir çay istəyirəm. Sonra da maşınımda gəzməyi
sevirəm.
Qalatasaray
üçün də oynadım, amma mən həmişə
fənərbağçalı olaraq qaldım.
SƏDAT BALKANLI (1965-2009 ) KİM İDİ ?
12 il amansız bir şəkildə
mübarizə etdiyi ALS (Amiyotforik Lateral Skleroz) xəstəliyinə
qalib gələ bilmədi.Fənərbaxça, Qalatasaray,
Bursaspor, Əskişəhirspor, Konyaspor və A Milli
Yığmanın formalarını geymişdi.1994 - 1995
sezonunda Qalatasarayda 8 qol vurmuşdu.Bu topların
hamısını başıyla qapıya atmışdı.12
il əvvəl sağlıq problemleri yaşamağa
başlayan Balkanlının, ABŞ-da aparılan müayinələr
nəticəsində milyonda bir görünın ALS xəstəliyinə
yaxalandığı ortaya çıxdı. Əvvəlcə
danışığı, sonra yeriməsi, ardından da
gözlərindən başqa bütün orqanları öz hərəkətini
itirdi.Xüsusi nəfəs vermə cihazına bağlı
yaşayan Sədat Balkanlı,həyat yoldaşı
Şükran xanım ilə kağız üzərində əlifba
yardımı ilə danışdı.Bir neçə
müddət öncə uzun sürən acı bir xəstəliyə
məğlub olub gözlərini yumdu.Allah rəhmət eləsin.
(DAVAM EDƏCƏK)
Tofiq ABDİN
525-ci qəzet.- 2009.- 13 iyun.- S.30.