Ailədə müasirliyin və
ənənəviliyin toqquşması
15 may 1994-cü ildən
etibarən bu tarix BMT-nin xüsusi qərarı ilə Beynəlxalq
Ailə Günü kimi qeyd olunur. Belə bir günün
təsis olunması və beynəlxalq səviyyədə qeyd olunması heç də tasadüfi deyil. Çünki uzun müddətdir ki, dünyada, xüsusilə Qərbdə
ailə institutu ciddi aşınmalara məruz qalıb və böhran keçirir. Bu köşədən yazdığım
yazılarda Qərbdən
fərqli olaraq Azərbaycanda ailə dəyərlərinin qorunub
saxlanıldığını hər fürsətdə dilə gətirmişəm.
Lakin bununla belə son dövrlər
boşanma hallarının
sürətlə artması
insanı düşünməyə
vadar edir. Ölkəmizdə boşanmaların
səbəb olduğu
mənfi məqamlar daha ciddi bir
sosial problem olma mərhələsinə
gəlib çatmayıb.
Ancaq boşanmalarda son illərdəki artımı bu prosesin ölkəmiz üçün də ciddi bir sosial
problemə çevriləbilmə
ehtimalının mövcud
olduğunu göstərir.
Bugünkü yazımda
ümumi rəqəmlərdən
daha çox boşanmaya səbəb olan və bir
çox halda nəzərdən qaçan
faktorların təhlilini
aparmağa çalışacam.
İlk növbədə
onu qeyd edim ki, müasir dövrdə Azərbaycan ailələrində
boşanmalara səbəb olan faktorların ciddi təhlil
olunmasına böyük ehtiyac duyulur. Belə ki, bu gün
boşanmaların əhəmiyyətli bir hissəsi geniş
ictimaiyyətə təqdim olunan formada yalnız maddi problemlər
və yaxud qısqanclıq və xəyanət kimi ənənəvi
səbəblər ucbatından baş vermir. Bu prosesdə əksər
hallarda diqqətdən kənar qalan, lakin əhəmiyyətli
olan bir çox yeni məqamlar meydana gəlib. Burada xüsusilə
ər-arvad arasındakı münasibətlərdə
özünü büruzə verən problemlər haqqında
danışmaq lazımdır. Əvvəlki illərdə ailələrin
uzunömürlü olmasını təmin edən şərtlərdən
biri də bir çox məsələdə cütlərin
bir-birinə güzəştə getməsilə bağlı
idi. Bu tərəflərin və daha çox qadının həyat
yoldaşına güzəştə getməsi bir çox
xırda məişət məsələsinin böyük ailə
probleminə çevrilmədən üstündən
keçilməsi ilə səciyyələnirdi. Necə deyərlər
tərəflərdən biri od olanda, digəri su olurdu.
İndiki gənclər də məhz bu cür münasibət
formasının hökm sürdüyü ailələrdə
böyüyüb başa çatıblar. Lakin müasir dövrdə bu cür davranış modeli tədricən yerini inada, höcətləşməyə
verib. Hər iki tərəf
də münaqişəyə
səbəb olan məsələdə özünün
haqlı olduğunu xüsusi bir cəhdlə sübut etməyə çalışır
və nəticədə
xırda bir məsələ şişir
və böyük bir ailə dramına
çevrilir. Modernləşmənin
fərdin şəxsi
maraqlarını və
eqosunu təmin etməyə çalışan
bir insan modeli yaratma tendensiyasının bu prosesə təsiri az deyil. Nəticədə
həlli mümkün
olmayan vəziyyət yaranır. Belə olan halda isə
boşanmaq vəziyyətdən
tək çıxış
yolu kimi qəbul olunur. Bunu apardığımız
tədqiqatların nəticələri
də göstərir.
Evlilik yaşında olan gənc qızlar gənc əkscinslərindən fərqli
olaraq bir-birlərini başa düşməyən cütlərin,
hətta övlad sahibi olsalar belə, boşanmalarını
ən düzgün seçim olduğunu qeyd edirlər. Gənclər arasında boşanmaya qarşı bu cür rahat
münasibətin formalaşması
ciddi şəkildə
düşünməyə vadar edən vacib məsələdir.
Evdə münaqişəyə
səbəb olan bir başqa məsələ də ailədaxili
rol bölgüsü ilə əlaqədardır. Belə ki, əvvəlki
illərdə ev işləri və uşağın
qulluğu məsələləri hətta bir işdə
çalışsa belə qadının öhdəsində
idi. Amma müasir qadın bu vəziyyətə etiraz edir və
həyat yoldaşının da onunla birgə bu məsuliyyəti
bölüşməsini tələb edir. Ailə
başçısı olan gənc isə bu cür
davranış modelinə hazır deyil. Çünki yenə
də onun böyüyüb başa çatdığı ailədə
bütün ev işlərini evin xanımı olan anası
yerinə yetirib və həmin gənc öz həyat
yoldaşından da eyni cür davranışı gözləyir.
Eynilə evin gəlini olan gənc xanım da
böyüyüb başa çatdığı ailədə
evin bütün maddi təminatını atasının
çiynində olduğunu görüb. Bəzi
"müasir" gənc ailə
başçılarının çalışmaq istəməməsi,
hər şeyi valideynlərindən gözləməsi isə
bu dəfə də evin xanımını bu vəziyyətə
etiraz etməsinə səbəb olur. Burda da yenə ənənəvi
davranış modeli ilə müasirlik arasında
münaqişə faktı özünü büruzə verir.
Başqa bir ifadəylə müasir və ənənəvi
düşüncə tərzinin toqquşması baş verir. Hətta
düşüncə tərzində meydana gələn bu fərqlilikdən
ötrü bəzi gənc xanımlarımız son zamanlar əcnəbi
kişilərlə ailə qurmağa üstünlük verdiklərini
vaxtaşırı qeyd edirlər.
Bütün bu qeyd olunan
məsələlərdən sonra istər-istəməz belə
bir sual ortaya çıxır: Necə olur ki, müasir gənclərin
bir hissəsi (daha çox kişilər) ailə daxilində ənənəvi
davranış modelinə üstünlük verdikləri halda,
digər bir hissəsi (qadınlar) öz qurduqları ailədə
böyüdükləri ailədən fərqli
davranış modelləri nümayiş etdirirlər? Məsələ
burasındadır ki, əgər əvvəlki illərdə gənci
ailə həyatına hazırlayan yalnız öz ailəsi
idisə, müasir dövrdə başqa qeyri-formal
institutların gənclərin ailə həyatı haqqında
fikirlərinin formalaşmasına təsir etdiyi nəzərdən
qaçmır. Burda televiziyanın rolunu xüsusi qeyd etmək
lazımdır. Belə ki, gənc qızın tamaşa etdiyi
serialın qəhrəmanı və ya kumiri olan müğənni
bütün günü gözəllik salonunda, əyləncə
mərkəzində, rəfiqələri ilə birlikdə
özünə vaxt ayırmaqla keçirir. Ev işlərini
isə onun əvəzinə ya evin qulluqçusu görür,
ya da ən yaxşı halda həyat yoldaşı ilə birgə
həyata keçirirlər. Həmin serial qəhrəmanı
öz karyerasını da yeri gələndə ailə
maraqlarından üstün tutur. Bunun təsiri altında olan gənc
xanım eyni həyat tərzini öz ailəsində də tətbiq
etmək istəyir və nəticədə insident baş
verir. Eyni zamanda bu prosesə gender probleminin cəmiyyətdə
qabardılması da təsirsiz ötüşmür. Yeri gəlmişkən,
onu da qeyd edim ki, qadınların müasir həyat tərzini mənimsəmələri
və onlara uyğun davranış modelləri nümayiş
etdirmələri kişilərdən daha sürətlidir.
Bu məsələdə
valideynlərin də münasibətlərində əvvəlki
illərdən fərqlənən bir çox cəhətlər
özünü büruzə verir. Belə ki, əgər əvvəlki
illərdə bu cür hallarda valideynlər daha çox
barışdırıcı mövqedə
çıxış edirdilərsə, müasir dövrdə
onların da öz övladlarını haqlı
çıxaran və tərəfini saxlayan bir mövqe
nümayiş etdirdikləri müşahidə olunur.
İlk baxışdan
xırda görünən bu məsələlər bugün
Azərbaycan ailəsini təhdid edir. Lakin bu arzuolunmaz prosesin əvvəlcədən
qarşısını almaq olar. Bunun üçün birinci
növbədə valideynlərin öhdəsinə
böyük məsuliyyət düşür. Birinci növbədə
onlar öz övladlarını ailə həyatına
hazırlamalıdırlar. Bərkə-boşa düşəndə
hərəkət sxemini onlara aşılamaları
lazımdır.
Eyni zamanda bu prosesdə
müasir üsullardan
da istifadə etmək vacibdir. Bu baxımdan evlənmə
yaşında olan gənclər üçün
xüsusi kursların təşkil olunması məqsədəuyğundur. Bu təcrübədən bir çox ölkədə istifadə
olunur. Yuxarıda qeyd olunan və müasir həyat tərzindən irəli gələn problemlərin öhdəsindən
gəlmənin yolları
ixtisaslı mütəxəssislər
tərəfindən xüsusi
məşğələlərlə gənclərə aşılanır.
Bu məşğələlərdə
ailədə meydana gələn böhran ən xırda təfərrüatına qədər
təhlil olunur, böhranın idarə olunması və ondan çıxış
yolları öyrədilir.
Bu sahədə qardaş Türkiyənin təcrübəsindən istifadə
etmək olar. Orda bu cür kurslar
mütəmadi olaraq təşkil olunur və gənclər çox həvəslə
bu cür kurslarda iştirak edirlər.
Sonda bir fikri
xatırlatmaq istəyirəm: "Ailə bir dövlətdir,
onu qorumaq hamımızın borcudur".
Əbülfəz SÜLEYMANLI
525-ci qəzet.- 2009.- 14 may.- S.2.