Sevgin

  

   Uçan kəpənəkmi, açan çiçəkmi?

   Yıxılan xəyalmı, yanan ürəkmi?

   Görəsən dərdimi göyərdəcəkmi?

   Dönübdü şumlanmış zəmiyə sevgin.

  

   Körpəcə cığırdı gəlib-gedirdim.

   Ağlayıb gedirdim, gülüb gedirdim.

   Onu işıqgələn bilib gedirdim,

   Zülmətə bələndi, bəs niyə sevgin.

  

   İtirdim, bilmədim harada qaldı,

   Əli saçımdakı qarada qaldı.

   Yetim uşaq kimi arada qaldı.

   Axırda bölündü ikiyə sevgin.

  

 

   qadın

  

   Sən qara dünyanın xal boyda ağı,

   Saçların ağarar, bəxtin ağarmaz.

   Nəyinə lazımdı bu ağlıq axı,

   Bu qara adamlar səni anlamaz

   qadın!

  

   Başına mən boyda qara bağla sən,

   Ağla gözlərindən qara qan gələ.

   günə çıxmazsan ağlamaqla sən.

   Çətin köməyinə Yaradan gələ,

   qadın!

  

   O kövrək qəlbinə dəyən kim idi,

   Araya illərin yarası düşüb.

   Bu dünya ağ-qara şəkil kimidi,

   Ağların bəxtinə qarası düşüb.

   qadın!

  

   Görünməz taleyi, qisməti yazan,

   Heyf ki, göylərə üz tutmaq olmur.

   Tale göndərənlə barışmaq asan,

   Bəndə eyləyəni unutmaq olmur.

   qadın!

  

   İllər yedəyində qara yellərin,

   Ömür-gün əriyib dönər şəkərə.

   Sənin o "göyərçin", "bəyaz" əllərin,

   Bir ocaq yerindən qalan mənzərə

   qadın!

  

   gəlir əlimdən, daha deyəm,

   Eşidib, bilənlər qınamaz məni.

   Mən sənin kimi "qara" bəndəyəm.

   Bu qara adamlar anlamaz məni.

   Bu qara adamlar anlamaz səni.

   qadın! qadın!

  

 

   Unudum deyirəm, unutmur ürək

  

   Xəyalın qonağım olur hər gecə,

   Dolursan gözümə şirin yuxu tək,

   Mən səni ay ömrüm, unudum necə?

   Unudum deyirəm, unutmur ürək.

  

   Bəlkə heç məndən yoxdu xəbərin,

   Sən qaya parçası, mən qəlbi kövrək,

   Qalmışam əlində qəmin, kədərin,

   Unudum deyirəm, unutmur ürək.

  

   Bilirəm, qismətim olmayacaqsan,

   Bu ilk məhəbbətin yolları gödək.

   Ölüm unutmaqdan min dəfə asan,

   Unudum deyirəm, unutmur ürək.

  

   Qoruya bilmərik, sərt gəlib bu qış,

   Sevgimiz üşüyən yetim bir çiçək.

   Dilimdə Allaha bu son yalvarış,

   Unudum deyirəm, unutmur ürək.

   

   Bir duyğu qəlbimi göynədir hərdən,

   Səni yox, özgəni sevəydim gərək.

   Əl çəkə bilmirəm xatirələrdən,

   Unudum deyirəm, unutmur ürək.

  

 

   Yollara

  

   Mənsiz ayaqların iz qoyacaqdır,

   Qoşa gəzdiyimiz tanış yollara.

   Gözlərin min yerdən ağlayacaqdır.

   Danış öz dərdini, danış yollara.

  

   Nələr çəkəcəksən özün içində,

   Qalacan alovun, közün içində.

   Basdır günahını tozun içində.

   Bir damla yağış ol, qarış yollara.

  

   Demə ürəyində, bəlkə gələcək,

   Bir uzaq dənizdən yelkən gələcək.

   Çağırsan sakitcə kölgəm gələcək.

   Gəz, dolan beləcə alış yollara.

  

   Səhərlər gözünü dikib üstünə,

   Gecələr şeh kimi çöküb üstünə.

   Yorğan günahını çəkib üstünə,

   Qoyarsan üzünü balış yollara.

  

 

   "Vətənləşmiş" çadırlara

  

   Hələ 15 ildi qalıb yerində.

   Hələ 15 ildi kökü dərində.

   Çiçək açacaq günün birində

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

  

   Adına köhnələn kətilmi deyim,

   Yorğanmı, döşəkmi, mitilmi deyim,

   Ömürlük alan qatilmi deyim,

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

  

   Od tutub alışır min ah içində

   Qaranlıq içində, sabah içində

   Bu boyda savabla, günah içində

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

  

   Qalanmır ocağı, yanmır işığı

   Kədərdi mahnısı, qəmdi aşığı.

   Yavaşca başını əyib aşağı

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

  

   Yoxdu ayaqları qaça qurtara

   Hanı qanadları uça qurtara

   Gül deyil bir yolluq aça qurtara

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

  

   Göz yaşıyla öz dibini yudu bu

   Ölüm himni oxuyacaq qudu bu.

   Ürəyinə daş bağlayan budu, bu

   Ay Allah, bu çadır göyərir deyən.

 

 

   Hafiz Hacıxəlil

 

   Ədalət.- 2010.- 3 aprel.- S. 22.