DÜNYA

Bir topa buludam, bir qucaq külək,

Qovuşa bilmirəm yağışa, dünya.

Bir ümman arzuyam, kiçik bir dilək,

Qarışa bilmirəm gərdişə, dünya.

Bu qədər pəncərədən baxa bilmirəm,

"Su kimi lal olub axa bilmirəm",

"başımı endirib baxa bilmirəm",

Siyir qılıncını vur başa, dünya.

Qaranlıq qəfəsdən hayana itim,

O sınıq körpüdən haraya ötüm,

Çək yaxamdan əlin, qoy çıxım gedim,

Dirəmə yolumu yoxuşa, dünya.

Güzar qüzeyədir, güneylər çəndi,

Atım qaranaldı, yol sürüşkəndi,

Aşinam ələmdi, həmdəmim qəmdi,

Eşmə ürəyimin başını, dünya.

Qızıl gül əkmişdim, tikalar bitdi,

Sevib qucduqlarım uzaqdan ötdü,

Novruzun olanı gümandı, itdi,

İç gözümün yaşın, get yaşa, dünya.

TİKAN OLSAM ÖZ YURDUMDA BİTƏRƏM MƏN

Əğər cismim qismət olsa torpağa,

Apar haqqım çatan yerdə dəfn elə!

Xəlvət yerdə darıxaram, elimin –

Yolu, izi ötən yerdə dəfn elə!

O yerdə ki, iməklədim, yeridim,

O yerdə ki, ayaq tutdum, yürüdüm,

O yerdə ki, əzizləndim, böyüdüm,

Uşaqlığım itən yerdə dəfn elə!

O yerlərə üz qarası olmadım,

Qanqalın da çiçək kimi qoxladım.

Darıxanda qucağında toxdadım,

Gül-çiçəyi gülən yerdə dəfn elə.

Tikan olub öz yurdumda bitim mən,

Əlim çatsın, kol-kosunu tutum mən,

Qoyma qürbət türbələrdə itim mən,

Doğmalarım yatan yerdə dəfn elə!

Məndən sonra nə qəmə bat, nə dərdə,

Elim harda, obam harda - mən orda,

El yolunda bir təpə var, bax orda –

Tər çiçəklər bitən yerdə dəfn elə!

İşdir birdən alınmasa gəlməyim,

Çətin olsa, baş tutmasa diləyim,

Nə fərqi var, bunu bilim-bilməyim,

Tanrı Rəhmət bilən yerdə dəfn elə.

GEDİB

"Təzə nə yazmısan?", - soruşan dostuma

Sordun: - Təzə nəyin vardır?

İlham məni atıb gedib.

Sevda adlı sövdəgarım,

Mətahını satıb gedib.

Sözdən qala quranlar var,

Söz sultanı ərənlər var,

Ruh tək göydən gələnlər var,

Söz sərrafın tapıb, gedib.

Nə qalıb ki, nə də yazım?

Boyat sözlər kimə lazım.

Gordur ki,iynəylə qazım –

Söz yükünü çatıb gedib.

Nəğmələrim ötür pəsdə,

Yox qəlbimdə o həvəs də,

Yaşayıram dar qəfəsdə,

Bəxtim yaman yatıb gedib.

Gülzarıma çən düşübdü,

Yanağıma nəm düşübdü,

Sevinc məndən gen düşübdü,

Gəmim dərdə batıb gedib.

BAĞIŞLASIN

Gəlib çata bilmədiyim,

O dağ məni bağışlasın.

Meyvəsini dadmadığım,

O bağ məni bağışlasın.

Könlüm ocağa çəkirdi,

Ayağım köndələn çapdı,

Mən itirdim tapan-tapdı,

Məni bağışlasın.

Ürəyimin zümzüməsi,

Anaların can nəğməsi,

Uzaq düşmüş nəni səsi

Məni bağışlasın.

Könlümün sultanı olan,

Həsrəti canımı alan,

Gözü hələ yolda qalan,

Məni bağışlasın.

Yürüdüm, çata bilmədim,

Acısın uda bilmədim,

Vüsala çata bilmədim,

Məni bağışlasın.

Məni məndən alan illər,

Gətirən, götürən yollar,

Laylayımı çalan dillər

Məni bağışlasın.

BİRCƏ SƏTİR YAZ

Bir torpağın oğluyuq,

Dağların sinəsində

İki kənd, iki təpə.

Aradan bir çay axır,

Suyu ağ, günü qara.

Dağların sinəsində,

Təpənin qucağında,

O çayın sahilində,

O tayda sən yürüdün,

Bu tayda mən yeridim.

O yurdun, o ocağın,

Pişəsindən güc aldıq,

Öyüdündən məhəbbət,

Dil olub ötmək üçün,

Güc olub yetmək üçün.

Böyüyərək bərkidik,

Sabaha getmək üçün.

O dağın, o təpənin,

O kəndin, o dərənin,

O havanın, o suyun,

İlahi qüdrətindən,

Sənə sözdən səltənət,

Hikmətdən pay düşübdür.

Mənə qaydasız oyun,

Bol hay-haray düşübdür.

Qalıb ya getməliyəm!

Qarşısında durduğum

Bu çaysa çox dərindir,

Ürəyimdə hənirti,

Ayaqlarım yalındır.

Bir körpü at o taydan,

Qoy bu taya keçim mən.

Sən varsan ölməyim mən.

Səndən umacağım var!

O üstündə gəzdiyin,

səmasında süzdüyün

Göy Tanrıdan pay olan,

O göyümsov buluddan

Bir azca pay ver mənə.

Bir çəngə ver, bir əlçim,

Gözüm üstə qoyum mən.

Şehə dönsün, ərisin,

Qarışsın göz yaşıma.

Damcı-damcı yaş olsun,

Qətrə-qətrə içim mən.

Bir balaca söz olsun,

Lal olub qalmayım mən.

Taxtın nəyimə gərək,

Baxtın da səninkidir,

Duyğunsa söz mülküdür

Havasında üzürsən.

Üzdüyün o havadan

Bir udum ver

Udum mən.

Bircə kəlmə söz olsun

Qürrələnim, gülüm mən.

Bulaqsan, qaynayırsan,

O çeşmə çox tanışdır.

Ya o bulaqdan su ver,

Bir qurtum da içim mən.

Nisgilli köçməyim mən.

Ya da bir xahişim var,

Ölümümə bircə bənd,

Bircə söz yaz, sən Allah

Qoy əbədi yaşayım,

Daha heç ölməyim mən.

BÜKÜN MƏNİ QUNDAĞIMA

Büküb məni qundaq elə,

Qaytar, o dünyama apar.

Qoy beşiyə, as ağacdan,

Düşmərəm, budaqlar tutar.

Quşlar haray-həşir salsın,

Ötsün budaqdan-budağa,

Alacəhrələr oxusun,

Nəğmə desinlər, qonağa.

Çırpınım, çıxım qundaqdan,

Pöhrələr sıxsın əlimi,

Yarpaqlar yelpiyə dönsün,

Öpsün, oxşasın telimi.

Sonra götür, düşür yerə,

Torpağı qucum, qoxlayım.

Ayağıma tikan batsın,

Bir az ağlayıb, toxtayım.

İməkləyim dizin-dizin,

Addayım, keçim otağa.

Yorulmuşam, dincim alım,

Girim soyumuş yatağa.

Yox! Yatmayım, dözüm hələ,

Baxım, nəyim qalıb orada.

O başdakı çarpayıda,

Qığıldayan tifil harda?

Baxıram, görə bilmirəm,

Yoxdu, otaqdan qaçıbdı.

Bir Allah bilir hardadı,

Evdən, həyətdən uçubdu.

Vaxtdır seçim etməliyəm,

Bilmirəm gedim, ya qalım?

Getsəm yenə küsəcəksən,

Sarılım qoynunda yuxulayım.

Bu qundaq yaxşı böyükdü,

Burdaca bükülüm, qalım.

Bu beşik də çox genişdi,

Burda rahatca uzanım.

Bu ağac da qarağacdı,

Başımın üstündən asım

Ən rahatı bu torpaqdı,

Burdaca uyuyub, yatım...

GƏRƏKSİZSƏN, GƏRƏKSƏN...

Tanıdıqlarıma

Sən quş qonmaz uca bir dağ,

Ya ün yetməz, ya ümman ol-

Ol, nəyimə gərəksən?!

Yerişindən yer titrəyən

Qüdrətli bir "qəhrəman" ol-

Ol, nəyimə gərəksən?!

Çox güvənmə sərvətinə,

Düşəyib işin içinə,

Hər nə etmək qüvvətinə

Sahib olan bir divan ol-

Ol, nəyimə gərəksən?!

Qanmaz ikən el qandıran,

Odsuz, alovsuz yandıran,

Yıxan, ocaqlar söndürən

Bir vahimə, bir tufan ol-

Ol, nəyimə gərəksən?!

Girləyib boyun basmısan,

Çox günahsız can yıxmısan,

Ay haqsız, haqdan qaçmısan

İstər ölüm, istər qan ol-

Ol, nəyimə gərəksən?!

Ədalətli, cəsarətli,

Haqq aşiqi, dəyanətli,

Qəlbi vətən məhəbbətli

Millət qəhrin sən çəkən ol-

Ol, sən mənə gərəksən!

Haram loğma ötürməyən,

El adını batırmayan,

Yad minnətin götürməyən

Bu millətə sən qurban ol-

Ol, sən mənə gərəksən!

Yüz əyrini bir düz kəsər,

Çaylar dənizə tələsər,

Qorxu, hədə etməz əsər

Mərd, mübariz bir insan ol-

Ol, sən mənə gərəksən!

Ikim ki millət sərbazıdı,

Ya şəhiddi, ya qazıdı,

Allah da ondan razıdı

Bu rütbədə sən sultan ol-

Ol, sən mənə gərəksən!

Novruz NƏCƏFOĞLU

Ədalət.- 2010.- 30 aprel.- S. 7.