Dünya Heç Kimin

Xalq şairi Məmməd Arazın vəfatı münasibətilə

"Bəlkə bu yerlərə birdə gəlmədim", -

Dedin, bu sözlərin oldu həqiqət.

Vəfasız cahanda kim qalıbdı, kim ?

Çox acı olsa da, belədir fəqət.

Daşıdın qəlbində Azərbaycanın

Ağrı - acısını, dərd - sərini,

Araztək axırdı damarda qanın,

Kim verə bilərdi sənin yerini ? !

Əllərin həmişə xalqın əlində,

Zümrüd meşələr də köynəyin oldu,

Yurdun nəğməsiydi daim dilində,

Çobanın çörəyi - çörəyin oldu.

Elin havasiyla alırdın nəfəs,

Cavanla cavandın, qocayla qoca.

Dilindən acı söz duymadı heç kəs,

İnsanlıq adını tutmuşdun uca.

Oylağın olmuşdu dağlar, dərələr,

Zirvədə buluda ucaldı başın,

Sənə ilham verdi gur şəlalələr,

Qədrini bilirdin torpağın, daşın.

Sən özün demişdin, "dünya heç kimin...",

Doğrudan heç kimə qalmadı dünya,

Mərdlərə göstərir daim sitəmin,

Namərdə şirin bir almadı dünya.

Gedirsən...

Qəlblərdə hıçqırıq səsi,

Kədərin ürəklər qoparır indi,

Xalqın dərd - sərini daşıyan kəsi

Xalq, öz çiynində aparır indi.

Mərkəz Qacar

Ədalət.- 2010.- 1 dekabr.- S. 5.