ANA, AĞLAMA

Milli Qəhrəman Mübariz İbrahimovun anasına ithaf edirəm

Kədərin sonsuzdur, qəmin min bölük,

Qəlbində dağ qədər çox ağır bir yük.

Səbr et buna, dərdin olsa da böyük,

Ana, ağlama.

Doyunca görmədin, sinəndə kədər,

Səslədin sən onu, bəlkə də gələr.

Gözün axtarsa da son günə qədər,

Ana, ağlama.

Baxıb təsəlli tap bu ömrə yenə,

O ki, şəhid oldu Vətən naminə.

Bütün xalq şərikdir sənin qəminə,

Ana, ağlama.

Vətənə məhəbbət verdi cürəti,

Şəhidlik zirvəsi oldu qisməti.

Sıxsa da qəlbini oğul həsrəti,

Ana , ağlama.

Elin oğulları səf durub yenə,

Hazırdır vurmağa zərbə düşmənə.

Mübariz tək oğul verdin Vətən,

Ana, ağlama.

SƏN MƏNİM LEYLİMSƏN

Gözlərim yollarda, açmaz sabahım,

Ucalar göylərə fəryadım, ahım.

Mən sənə yetmədim, nəydi günahım?

Sən mənim Leylimsən, mən də Məcnunun.

Dünya belə imiş deyim daha nə,

Eşqi duymayanlar güldülər mənə.

Könül həsrət qalıb o gül çöhrənə,

Sən mənim Leylimsən, mən də Məcnunun.

Bu yerdən, bu göydən nicat istədim,

Bəxtimi şad edən büsat istədim.

Saçların ətirli həyat istədim,

Sən mənim Leylimsən, mən də Məcnunun.

Ədalət Eşqinin ürəyi, mələk,

Bircə səni sevdim, biləsən gərək.

Bu qısa ömrümdə son nəfəsədək,

Sən mənim Leylimsən, mən də Məcnunun.

SON GÜNƏ QƏDƏR

O qara saçların ətri bilinməz,

Köksümdə min yara dərin, silinməz.

Sənli xatirələr danışmaz, dinməz,

Baxacam yollara son günə qədər.

Ayrılıq çox uzun, sonun görmürəm,

Qəm-qüssə bir bölük, sənlə bölmürəm.

Düşünmə dərdindən daha ölmürəm,

Baxacam yollara son günə qədər.

Gülüşlərin sönüb, solğun çiçəksən,

Bilirəm dərdinlə baş-başa, təksən,

Baxacam yollara son günə qədər.

Ədalət Eşqinəm, sənin eşqinəm,

Ağrı-acıları çox çəkib sinəm.

Həyatdan gileyli, gözlərimdən qəm,

Baxacam yollara son günə qədər.

ARMUD AĞACLARI ÇİÇƏKLƏYƏNDƏ

Ətirli yaz gəlir mənim elimə,

Çaylarım daşacaq, əhsən selimə.

Sərin bahar yeli dəyər telimə,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Min bir arzu doğar coşan sinədə,

Sirli təbiəti duydum mən nədə?

Yada düşdü ata yurdum yenə də,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Ağ salxım çiçəyin ətri əlimdə,

Bir gözəl müjdəylə başlar ilim də.

Gözəllərim gəlin köçür elimdə,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Görəndə unutdum dərdi-sərimi,

Güllərin dənlətdi ürəkdə simi.

Sevincə qərq etdi bu gözlərimi,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Çox ilıqdır doğan günəş bu şəhər,

Tər çiçəklər dörd tərəfə ələnər.

Ara-sıra yağış yağar, çilənər,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Sehrindən qopmuram, vurğunam buna,

Çiçəyin yaraşır o sərv boynuna.

Oğul, qız toyu et, gəlim toyuna,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Tənhalıq həsrəti dərddi, yaradı,

Ürək sevgi gəzdi, eşqin aradı.

Gözəllər içindən seçdi bir adı,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Nədənsə qəlbimə bir kədər dolur,

Köksümdə sızıltı saçların yolur.

Qürbətdə ayrılıq çox ağır olur,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Sanki od gizlənib onun yayında,

Ömrümdən apardı sevgi payın da.

İtirdim yarımı aprel ayında,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Ədalət eşqini de, tapsın harda?

Hələ də gözləyir yolumu yar da.

Mən razıyam öləm bir gün baharda,

Armud ağacları çiçəkləyəndə.

Ədalət Eşqin

Ədalət.- 2010.- 16 dekabr.- S. 6.