BİR MÜƏLLİFİN
İKİ KİTABI
İndi məmləkətdə bir çox əşyaların, məmulatların bolluğudu. O cümlədən də kitab bolluğu var. Özü də bu bolluq az qala ərzaq bolluğunu da ötməkdədi. Doğrudur bir vaxtlar məşhur bir şüar var idi. Sovet hökumətinin yazıçı baş katibi Leonit Brejnev deyirdi ki, "Çörək bol olarsa nəğmə də olar". Doğrudur, ondan da xeyli öncə xalq şairi Səməd Vurğun müharibənin, yəni Sovet-Alman müharibəsinin şıdırğı vaxtı xatırlatmışdı ki, "Çörək bol olarsa, basılmaz Vətən". İndi bütün bunları elə-belə söz xatirinə yada salmıram, məqsədim var.
Gərək məqsəd üstə. Deməli, məmləkətdə kitab
bolluğudu. Kim nə istəyir, nədən istəyir yazır, nəşriyyatlarımız
da bir ucdan
ağına-bozuna baxmadan
çap edir. Çünki bazar iqtisadiyyatıdı, hamı
pula işləyir, təkcə yazanlardan başqa (onların da bir qismi
səhv etmirəmsə
pula işləyir). Yazarlar qəpik-quruşlarını
üst-üstə yığıb
manata çevirəndən
sonra, o manatları gətirirlər
nəşriyyatlara, razılaşma
yolu ilə kitablarını çap etdirirlər. Təbii ki, bu çap
məhsullarının arasında
kitab olmayan çoxlu sayda maklatura da var.
Bu da öz
yerində.
Deməli, əsl kitablar, əsl qələm məhsulları öz oxucusunu gec-tez axtarıb tapır. Daha doğrusu, oxucu maraqlanır, arayır, axtarıb həmin kitabları əldə edir, onlarla həmsöhbət olur, fikirlərini bölüşür, bildiklərini möhkəmləndirir, bilmədiklərini isə öyrənir. Bu qəbildən olan bir sıra kitablar var ki, onların barəsində oxucuya məlumat vermək hər halda həm məlumat verən, həm də oxuyan üçün savab sayıla bilər. Əlimin altında iki kitab var: - Bir müəllifin iki kitabı.
Öncə müəllif barəsində: - O Laçında
doğulub. Azərbaycandan kənarda
ali təhsil
alıb. Laçının ağır günlərində
Daxili Qoşunların
tərkibində döyüşüb,
sonra daxili işlər orqanlarında
təqaüd yaşına
qədər xidmət
edib. İndi yaradıcılıq axtarışlarıyla, araşdırmalarla
məşğuldur. Səmimi deyəcəm,
ilk dəfə o, kitablarını
mənə təqdim edəndə düşündüm
ki, yəqin bu da sıradan
bir kitabdı. Və mən həmişə sıradan olan kitabları o qədər diqqəti çəkməyən,
gözdən uzaq bir yerdə saxlayıram. Amma bu kitabların adları və tərtibatı dərhal diqqətimi çəkdi. Məhz həmin
iki səbəbdən
mən hər iki kitabı oxumağa başladım.
"Cığırlar
birləşsələr..." adlanan birinci kitab Akif Səlimovun
bir elmi araşdırması kimi, bir publisist kimi
ilk kitabıdı.
"Elm" nəşriyyatında 2008-ci ildə işıq üzü görmüş
bu kitabda zaman-zaman təcavüzünə
məruz qaldığımız,
halal haqqımızı
tapdalayıb bizi həmişə müharibəyə
çəkən, torpaqlarımıza
göz dikən qonşularımızdan söhbət
açılır. Daha doğrusu,
ermənilərin tarixi
kökləri, onların
kimlikləri, əqidələri,
məramları, dünyanın
müxtəlif guşələrində
fəaliyyət göstərən
terrorçu təşkilatları,
siyasi partiyaları barəsində bu kitabda konkret faktlar, tarixi mənbələr əsasında
səmimi bir qələmlə oxucu üzbəüz qalır.
mənim üçün maraqlı
olan bu kitabın
yazı manerasındakı
ardıcıllıq və
faktların ünvanı
göstərilməklə verilməsi
idi. Doğrudur, bu günə qədər düşmənlərimiz
barəsində çoxlu
sayda elmi, bədii, publisist əsərlər oxumuşam,
tarixi faktlarla qarşılaşmışam, amma
onların bu kitabdakı qədər bir toplum halında,
səliqəli təqdimatına
çox az
rast gəlmişdim. Elə Akif Səlimvoun
"Cığırlar birləşsələr..."
kitabındakı erməni
kimliyi, erməni dili, erməni mənşəyi, erməni
əlifbası barədə
məhz Avropa, Türk, eləcə erməni mənbələri
əsasında yazılmış
faktlar, verilən şərhlər özü-özlüyündə
tarixin üzə çıxmasına, aşkarlanmasına
böyük bir xidmətdi. Müəllif yazır ki,
"erməni əlifbasının 12 hərfinin qədim böyük türk əlifbasından götürüldüyünü
iddia edən alimlər var". Və bunun ardınca onu da vurğulayır
ki, ümumiyyətlə,
erməni əlifbası
əvvəl 36 hərfdən,
sonra isə 38 hərfdən ibarət olub. Və "404-cü ildə Salrağ Katolikos Bartev və Rahib Mesrop Maştos
tərəfindən yaradılmışdır".
Bu bədii həqiqətən
ardınca Səlcuqların
hakimiyyəti illərində
ermənilərin oynadığı
rol, bunun ardınca Osmanlı kimliyi və nəhayət Avropanın bizdən nə istəydiyi kitabın müəllifi tərəfindən
faktlarla özünəməxsus
üslubda şərh
edilir. Amma müəllif bunu
da unutmur və xatırladır ki, "Biz nə gördüyümüzdən, nə
də tarixdən ibrət dərsi ala bilməmişik". Çünki unutqanlığa meyilliyik.
Ona görə də Qarabağ faciəsinin baş vermə səbəblərini araşdıranda
üzə çıxanlar
bizim unutqanlığımızın
necə baha başa gəldiyini ortaya qoydu.
Həmin kitabda bir qəribə
fakt da var. Birinci Pyotr vurğulayıb
ki, 1723-ci ildə bağlanmış Rus-İran
müqaviləsi xristianlıq
naminə ermənilərin
himayə edilməsi idi. Bütün bunlar və
digər faktlar Akif Səlimovun "Cığırlar birləşsələr..."
kitabında öz oxucusunu gözləyir.
Bu kitabı mütaliyə
edən hər kəs burada böyük bir tarixi faktlarla üz-üzə qalmağa
hazır olmalıdır.
"Ora vətəndir" kitabı
"
Kitabda Laçının döyüş
həyatı bütün
detallarına qədər
elə bir məharətlə təsvir
edilib ki, kitabı oxuduqca özünü həmin səhnələrin iştirakçısı
kimi, şahidi kimi də görürsən. Ən yadda
qalan məqam odur ki, kitabda
bilavasitə xalqımızın,
bütövlükdə oxucuların
tanıdığı konkret
şəxslər, onlar
əməlləri, döyüş
yolları barəsində
faktlar olduğu kimi verilibdi. Müəllif heç bir
bədii təxəyyül
formasından istifadə
etmədən, faktı
olduğu kimi təqdim edib, sonra onun bədii
cizgilərini yaradıbdı.
Ümumiyyətlə əvvəlki kitabında olduğu kimi "Ora vətəndi" kitabında da Akif Səlimov Laçın polisinin, yerli sakinlərin qəhrəmanlıqlarını anbaan, saatba-saat qələmə alıb. Buradakı hadisələrin
mənzərəsi oxucunun
əlindən tutub həmin döyüş yerlərinə çəkib
aparır və Laçın polisinin cəsur şahinlərinin
döyüş xidmətləri,
torpağa bağlılıqları,
ölümdən qorxmadan
düşmən üzərinə
ər kimi, ərən kimi getmələri oxucuda qələbəyə inamı
birə min artırır.
İnanırsan ki, bu cür oğullarla düşmən üzərinə
getmək, onları diz çökdürmək,
sərhədlərimizi bərpa
etmək olar.
Son olaraq
hər iki kitabın bir araşdırıcı xidməti
olması ilə yanaşı, həm də tariximizə, yaddaşımıza töhfə
hesab etmək olar və kitabların
əsas mövzusunu bir ana xətti
var. O da gec-tez türkün, türk xalqlarının yenidən
sübut edəcəklərinə
inamdı. O cümlədən
də Azərbaycan torpaqlarının bütövlüyünə
inamdı. Bunları əldə etmək
üçün Ali Baş
Komandanın ordumuza, insanlarımıza inamı
kitabın əsas qayəsidir.
Əbülfət MƏDƏTOĞLU
Ədalət .- 2010.- 17 fevral.- S. 6.