Bu gözəl

Allahım,

Niyə məni gizlətmədin?

Əlli il də gözlətmədin:

Bu gözəllə bir zamanda

Yaratmadın?

Çoxu kimi məni də sən,

yarıtmadın?

yaş hasardı aramızda,

Göynərtidi yaramızda.

Çığırtımı, sızıltımı

Eşidən yox.

Tənəli baxışlarla

Üşüdən çox.

Bu gözəlin

Kirpiyindən asılmış,

Gözlərinə qısılmışam,

Boyu qədər qısalmışam.

Utanıram yaşımdan,

Tüstüm çıxır başımdan.

Bu gözəldən

çınqı düşüb canıma,

Alovlana-alovlana gedirəm,

Alovumu görən yox.

Əyri yolda,

düz yolda da azıram.

hanı təndir,

hanı odlu cəhənnəm,

Atılmağa hazıram.

Məcnunluq, Fərhadlıq,

bəla deyil ki.

Daha ağır əzablara, iztiraba

Qatılmağa hazıram:

O qız mənə baxmasın.

Demirəm:- ürəyimdə

Eşq sönüb, sevgi küsüb.

Yaşım keçib:

Məcnunluqdan utanıram.

Qayıda bilmirəm,

Gəncliyimə

Allahım,

Niyə məni gizlətmədin?

Bu gözəl doğulunca,

Niyə məni gözlətmədin?

10.04.10.

İçim qoruqdu

Neyləyim, bəxt gülmədi:

Sən mənə yar olmadın.

Eldə nə mən, nə də ki,

Sən bəxtiyar olmadın.

Gündüzü, gecələri

Baş üstündən atardıq.

Həsrətin əllərindən

Sən məni, mən də səni

Gülüm, göydə qapardıq.

Biz ayrılıq tacıyıq:

Bir götürən, qoyan yox.

Mən sən də bal şirəsi,

Sən məndə Yer kürəsi,

İkimizi duyan yox.

Həsrətin kölgəsində

Baxışıb bayılırıq.

Bir eldə, bir obada

Bir yatıb-ayılırıq:

Bu qədər doğma ikən,

Özgələr sayılırıq.

Sən məndə, mən də səndə,

Alovlana bilməyən

Közərən qoruq, qoruq.

Ölməsəm, səni məndə

Kimsə ovlaya bilməz –

İçim qoruqdu, qoruq.

14.04.10.

Fikirlər

Fikirlər yanır, sönür

göydəki uludzlar kimi.

Fikirlər diş qıcadır

yaxınlara, uzaqlara,

böyüklərə, uşaqlara,

Quduran ulduzlar kimi.

Fikirlərim başımda

coşan kütlədi sanki:

Burda ağız deyəni,

Orda qulaq eşitmir,

Söz sözdən od alıb

qaynayır,

Söz sözü qınayır.

Köpüklənir ağızlar,

Qoşulub bu kütləyə

Bığ yeri tərləyən də,

Yanaqları sevgidən

Çiçəklənən qızlar da.

Fikirləri başımda:

Küləklərin ağzında

yarpaq kimi yellənir.

Yeyib doymuş

Körpə kimi şellənir.

Gündüzlər al Günəşə,

Gecələr Ay telinə,

hörüklənib yellənir.

Bir əriyən yaz günündə,

Sular kimi sellənir.

Bağçalara, bağlara

Həyat verib şənlənir.

Fikrim sürət qatarı,

Raket qanadlarıdır,

Gözə görünməz:

İşıqdan, səsdən iti.

Sözün inadlarıdır:

Yer oxunun başına

365 günə,

Fikrim anda dolanır.

heyrətimdən sanıram,

Mən uşağam, boynuma

Gürzə ilan dolanır.

Bu gecə də fikirlər:

Qanadsız quşlar kimi

uça, qaça bilmirlər.

Yuxum məni unudub,

Yuxumu balıq bilib,

Balıqudanlar udub.

Fikirlər qoşun-qoşun

Yapışıb yaxasından

Buş oğlu bayquş Buşun,

O Barak Obamanın,

Bağırır: ac oğlu, ac,

Niyə içdin qanını

Bu elin, bu obanın?

Başına dəysin sənin

Qanlı "demokratiyan"

Bu, demokratiya yox,

İçi qır, altı ocaq

Cəhənnəm tiyanıdır.

Kişisənsə, bircə an,

Bu tiyanda sən dayan.

Sənə nə, ərəb oğlu

Öz elində, evində

Necə gülür, yaşayır?

Fikrində nə daşıyır?

Yolu harda qurtarır,

Ya harada başlayır?

Yaxşı deyib atalar:

Ağlı olmayan insane

hey ağıldan dəm vurar,

Əxlaqsızlar əxlaqdan,

Yalançı doğruluqdan.

Yığış, get xarabana,

Ay donuz oğlu donuz,

Get, soxulma xırmana!

Götür küçüklərini,

Rütbəcə böyükləri,

Yaşca kiçiklərini,

Fələstindən, İraqdan

İt!

Yoxdu gecəm, gündüzüm,

Yer boyu düzüm-düzüm

Fikirlər qanadında,

Fikirlər inadında

Gəzir canım.

Ayağım qabar-qabar,

Dizlərim şırım-şırım,

Ədalət! Deyə-deyə,

Dolanıram Yer şarın

16. 04. 10

Çoban

Eh, məni görəndə sevinir çoban,

Deşilir sinəmi ağrıdan çiban.

Nadan vəzifəli mənə xor baxır,

Qardaşın olsa da nadandan aman!

Çoban təbiətdi, saflıq var onda,

Görünməz gah ala, gah qara donda:

Əzib ilan başı, canavar başı,

Haqqın eşqi, gücü var çomağında.

16.03.10.

Anamın qəbri üstə

Ana, ana,

Bu yaşımda körpələndim,

Ana! Ana! Çağırıram.

Səsin gəlmir, hövl edirəm,

Uşaq kimi çığırıram.

Sən qəbirdə köklü çinar,

Mən kölgənəm qəbrin üstə.

Günəş - Ölüm doğulunca,

Yaşayıram səbrin üstə.

Gücüm mənə çatmayanda,

Ətəyindən yapışardım.

Qucağında çiçək kimi

Anam, sənə yaraşardım.

Gizlətmisən məni qəmdən,

İçindəki gülüş kimi.

İşıq idin gecəmdə də,

Axdın mənə Günəş kimi.

Anam - canlı torpağımsan,

Mən boy atdım buğum-buğum.

Sən Ayladın, ulduzladın,

Şölələndi hissim, duyğum.

Can əmirdim - Can! - cücərən,

Yarpağ dilin bal ucundan.

Səni mənə əridərdin,

Ölsən də sən acından.

Əsdikcə vaxt, dağ kimi

Azalırdın, çoxalırdım.

Dəniz idin, göllənirdin,

Mən dəniztək çalxanırdım.

Sən torpaqsan, budağınam,

Əyilirəm barlandıqca.

Çağırırsan qucağına

Ana, ömrüm varlandıqca.

17.04.10.

Günəş işığıyam

Günəş işığıyam,

Ay işığıyam.

Nə olsun ki,

onlardan aşağıyam.

Günəş uşağıyam

Ay uşağıyam,

Torpağa əyiləndə,

Otlar elə bilir ki,

Mən də göy qurşağıyam.

Yeriyirəm göy baxır,

Sellənib mənə axır.

Gözəlliyə qərq edib,

Gözlərimi aldadır.

Nə qatır ki, həyatda

Acısı da bal dadır:

Bağlanıram torpağag

* * *

Dərd məni qoparırdı,

Qapısı, pəncərəsi bağlı

Evimdən aparırdı:

Güman gəlməzə,

Günəş gülməzə.

Dəniz olub dərd, məni

Dalğa-dalğa, ləpə-ləpə

Çırpırdı nadanlığag

Tökülürdüm:

Ən dəcəl uşaqların, -

Ədəbdən uzaqların

Daş atıb sındırdığı

Pəncərə şüşəsitək.

Dərd yolumu azdırır,

Ağlımı çaşdırırdı,

Tanrım sinirlərimi

Yad dildə çaldırırdı,

Bu dünya küçələri,

Yolu, dağı qarışıq

fırlanırdı başıma,

Deyirdi: Öl, yaşama!

Dərdlərin mənlik deyil,

Sən özün qazanmısan.

Bəsdi, hər gün verdiyim

sevincə qızınmısan.

Nankor insan, mən sənə

Bil, ölməzlik vermişdim,

O dünyanı - qəbiri

Sən özün qazanmısan!..

18.04.10.

Paralelik

Sən mənim ürəyimdə

Səssiz, sözsüz nəğməsən,

Çırpınırsan həmişə.

Bu dəniz ürəyimdə

pıçıldayan ləpəsən,

şahə qalxan dalğasan.

Çırpılırsan həmişə

Ömrümün sahilinə.

Gah nahaqsan, gah haqlısan.

Elə qala tikmisən;

İllər keçir,

Bir daşını, kərpicini

sökə bilmirəm.

Yarımçıq bürcləri var,

tikə bilmirəm.

O qədər ağırdı ki,

Ürəyimin sağından soluna

çəkə bilmirəm.

Buludlarla müqavilə bağlayıram,

Onların da yerinə

mən kövrəlib ağlayıram.

Görən, gülən olar deyə,

Göz yaşımın selini

ürəyimə arxlayıram,

hamıdan gizli saxlayıram.

Bu sevgimlə həyatım,

həmişə paralel axan

çaylar kimidi:

Qovuşa bilmirlər.

Aləmi sevindirib güldürsələr də

Özləri gülmürlər.

Yaxınlaşa,

bir ola bilmirlər.

Fəqət, deyə bilmərəm:

Gələcək insanları

paklayan, sevindirən

Pir ola bilmirlər.

Bilirəm: - bir zaman

Ziyarətimizə gələcəklər,

Yenə də bir yerdə yox,

Qəbrimizi parlel görəcəklər.

24.04.10.

Mən sözün torpağıyam

Mən sözün torpağıyam

Palıd-palıd,

Çinar-çinar,

Nərgiz-nərgiz,

Lalə-lalə

Sözlər ilə cücərirəm.

Nadanlığa,

Xəbisliyə güc gəlirəm.

Palıd sözüm,

Çinar sözüm

Yarpağ-yarpağ oxuyur.

Lalə sözüm,

Nərgiz sözüm

bal qoxuyur

Gecə-gündüz yanıram:

Palıd sözüm.

Palıd közüm

ürəkləri isidir.

Çinar sözüm

Yollarıma boylanır,

Budağ-budağ oynayır,

Yarpağ-yarpağ əl çalır:

Gələni alqışlayır,

Küləyi alqış yayır!...

25.04.10.

Dünya mənim yerim deyil

Göyü söküb,

Yerə töküb,

Dili bağlı sözlərimlə,

Haray çəkib qışqırıram.

Danışıram gözlərimlə,

Məni duyan, eşidən yox:

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Adamları ağac idi.

Doğranıblar, odundular.

Qeybət qırır kişiləri,

Elə bil ki, qadındılar.

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Pusqudadır raketləri,

Yalan satır, günah satır

Dükan-dükan marketləri.

Dahi güdür agentləri.

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Dimdiyimdə saman çöpü,

Ev tikirəm, yuvalanım.

Bulanmasın Yerim, göyüm,

Səhərlərə havalanım.

Yer genişdi. gedim, gəlim.

Zəhərlənib Yeri, göyü,

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Mən gedirəm, gəlməyəcəm,

Bir də sizi görməyəcəm:

Nəyə görə davalanım,

Dərd əlindən havalanım?

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Sağı bilmir solu kimdir,

Ürəklərin yazı kindir.

Öndə qanqal, sonda güldür,

Ocaq sönüb, qalan küldür.

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

Ağıl düşüb ağ atından,

İş görülür əl altından.

İnsan bezib həyatından.

Hər an rəngli bir don geyir,

Dünya mənim yerim deyil.

25.04.10.

İsgəndər Etibar

Ədalət.- 2010.- 13 may.- S. 7.