MİLLƏTİN XİLASKARI

 

(Poemadan bir parça)

 

O xalqına ən vəfalı oğuldu,

Gülüşüylə qaranlıqlar boğuldu,

Beş addımlıq bir daxmada doğuldu,

Beş qitənin şöhrətinə döndü o.

 

Qəlbi türkün inanc yeri - Kəbədi,

Ömrü xalqın ömrü qədər əbədi.

Zəngin əməl dünyasıdır yurdumun,

İlk azadlıq, müstəqillik məbədi.

 

Bir mələkdir daim ömür sürəsi,

Elə bir dağ görməyib yer kürəsi,

Varmı elə bir teleskop o dağın,

Görünməyən zirvəsini görəsi?

 

Zəka nuru neçə-neçə ölkədə,

Çox zəkanı qoyar oldu kölgədə,

Kainatda ən işıqlı planet,

Onun ağıl dünyasıydı bəlkə .

 

Hər mərd xalqı öz xalqı tək sevirdi,

Ayrılığı mehvərindən devirdi,

Paytaxtımı İpək Yollu otuz üç,

Məmləkətin paytaxtına çevirdi.

 

Cəngi çalın, əl qaldırıb, qol açaq,

Yer kürəsi artıq nurla dolubdur.

Nur məbədi ulu Heydər atanın,

Şah əsəri Bakı-Ceyhan olubdur.

 

Sərkərdəydi - düşmən boynu burası,

Dahi idi - yeni dünya qurası,

Beş qitəmiz dönsəydi bir dövlətə,

O olardı zirvəsində durası.

 

Paytaxtımız - köksündəki zər ürək,

İş otağı - altmış milyon ər ürək,

Heykəl yeri axtarmayın siz ona,

Heykəlinə pyedestaldır hər ürək.

 

Ayla Günəş onun qoşa gözüdür,

Qəlbi Zərdüşt ocağının közüdür,

Azərbaycan adi torpaq deyil, o,

Ulu Heydər atamızın özüdür.

 

* * *

 

Göy kişnər, bulud ağlar,

Yol verin ulu dağlar,

Yol verin, Heydər gəlir.

Yol verin səhraları

Cənnətə döndərəcək

Kükrəyən çaydı gəlir.

Bir gözü qızıl Günəş,

Bir gözu zülmətlərə

Nur səpən Aydı gəlir.

Ürəyi buza dönmüş

Canlı aysberqləri,

Əridən yaydı gəlir.

Sevimli millətinə

O xoşbəxtlik, səadət

Adında paydı gəlir.

 

* * *

 

Yad bayrağın kölgəsində

Mürgü döyüb yatanları,

Xankəndimi, Laçınımı, Ağdamımı,

Təmənnalı, təmənnasız

Düşmənlərə satanları

Öz taxtından devirməyə gəlirdi o.

Qoşqar oydu, Şahdağ oydu, Əlincə o.

Mənim ağlar millətimin

Sevinc dolu qəhqəhəsi

Planeti silkələdi

Gəlincə o.

Hicran odu sönər oldu,

Azərbaycan Çənlibelə dönər oldu.

Koroğlumuz Ata Heydər

Parçalanmış millətimi

Vahib birlik məkanında təpərlədi.

Qarı düşmən orduları keçən yolu

Atəşkəslə çəpərlədi.

O özünüdərkimizin,

Yadlaşmadan əbədilik tərkimizin

Təməl daşı.

İslahatlar dünyamızın

Ən birinci əməldaşı.

Sanmayın ki,

O adi bir vətəndaş tək

Xalq içində yaşayandı.

Azərbaycan deyilən bu məmləkəti

Xalqla birgə öz içində daşıyandı.

Müddətsiz bir məhəbbətdi,

Qızıl kimi qiymətini itirməyən sədaqətdi,

Rütbəliyə, rütbəsizə fərq qoymayan ədalətdi

Heydər ömrü.

Ərzə ətir paylayırdı xoş nəfəsi,

Dünya boyu pərvazlanan

Himnimizdi onun səsi.

Ürəyini məşəl kimi qaldıraraq,

Zülmətə nur saçar oldu.

Zaman-zaman bağlı qalmış

Azərbaycan qapısını

Bütün cahan qarşısında

O taybatay açar oldu.

Ayrılığı öz taxtından devirdi o,

94-də paytaxtımı,

Ən möhtəşəm paytaxtların

Paytaxtına çevirdi o.

Bəli, o vaxt,

Beş qitədə sevinc təbli çaldırası,

Azərbaycan torpağını

Firəvanlıq zirvəsinə qaldırası,

Müqəddəs bir müqavilə imzalandı.

Onu yanar ürəyilə

Möhürlədi Ata Heydər-

Saf əməllər əməlçisi,

Azərbaycan dövlətinin baş memarı,

Müstəqillik eramızın təməlçisi.

Xoşbəxliyə aratdı o,

Yoxsulluğu öz taxtından

Əbədilik devirəsi,

Yurdumuzu dünyadakı cənnətlərin

Paytaxtına çevirəsi

Bakı-Ceyhan yaratdı o.

Dörd əsrlik ayrılığı

Ürəklərdən sovuşdurdu.

O, otuz üç məmləkəti,

O, otuz üç qardaş kimi,

İpək Yolu üzərində

Bir-birinə qovuşdurdu.

 

Düşmən idi, yağı idi,

O, günahsız bölümlərə,

Haqlı, haqsız ölümlərə.

Dedi Allah yaradıbdır,

Canlı insan varlığının

360 əzasını.

İnsanların haqqı var,

Ulu tanrı yaradana

Verə ölüm cəzasını.

Ölüm adlı hökmün özü

Bəşəri bir cinayətdir.

O, Allaha xəyanətdir,

O bir xəta!

Belə deyib Heydər ata,

Qoca Şərqdə o ilk dəfə imza atdı,

Ölüm adlı rəzil hökmü ləğv eləyən

Müqəddəs bir bəyanata.

Ayrılığı ürəklərdən sovuşdurdu.

Ərzin yetmiş ölkəsində,

Yetmiş bayraq kölgəsində

Ömr eləyən millətimi

Milli mənlik, milli birlik məkanında

Bir-birinə qovuşdurdu.

Bir həmlədə ən alınmaz

Qalaları ala bilən,

Tək bircə göz qırpımında,

Bircə ürək çırpımında,

Daşnakstan üzərində

Zəfər təbli çala bilən

Nəhəng ordu yaratdı o.

 

Dünya bizə ilahi bir

Məbəd kimi baxır bu gün.

Ata Heydər - Atabəyin

"Çıraq" adlı ürəyindən,

Mərd "Azəri" ürəyindən

Dünya boyu

Nur selləri axır bu gün.

Mənim qara qızılımın

Gür selləri axır bu gün.

Ayrılığın vüsal adlı nidasıdır,

Yüz minlərlə mütəxəssis övladımın

 

İşsizliyə vidasıdır

Heydər ömrü.

O elə bir nəğmədir ki,

Oxumağa

Bəm acizdir, zil acizdir.

O dahilər dahisinin

Nəhəng əməl dünyasını vəsf etməyə

Qələm gücsüz, dil acizdir.

 

* * *

 

Dan yerindən qürubadək.

Əkindəyik, biçindəyik.

Biz sayrışan ulduzlar tək,

Ata Heydər adında bir

Kəhkəşanın içindəyik.

 

O işıqdır gözümüzün qarasında,

Bircə bina göstərin siz

Milyon-milyon binaların arasında,

O memarlar memarının

Zəhmətilə ucalmasın

Bircə beyin göstərin siz,

O kişilik, mərdanəlik,

Hünər, qeyrət məbədindən

Güc almasın.

Şamanların ilk səcdəgah şamıdır o,

Bütün ali peşələrin

Mükəmməli, tamıdır o.

Əkinçidən dahiyədək

Hamıdır o.

 

O bir ağıl dünyasıdır,

O bir nağıl dünyasıdır,

Sehirli bir kainatdır.

O sehirlər dünyasını fəth etməyə,

Hünərin var ömür çatdır.

Tövratdı o, İncildi o, Qurandı o,

Yaradandı, qurandı o

 

Hər sözünün qılınc kimi kəsəri var,

Hər alimin, hər yazarın,

Neçə-neçə əsəri var.

Ulu Heydər atamızsa,

Bir ömürdə

Bircə əsər yaradıbdır:

Öz beyninin, öz qəlbinin,

Öz eşqinin bölgəsidir,

İlk müstəqil Azərbaycan ölkəsidir

O əsərin adı, qardaş.

 

İşıqlı gözləridir,

Hər sökülən danımız.

Onun damarlarından

Axan qandır qanımız.

Onun can mərkəzindən,

Qüvvət alır canımız.

Əsrim Heydər əsridir,

İç dünyası xalqımın

Mərdanəlik, kişilik,

Hünər, qeyrət qəsridir.

Əsrim Heydər əsridir.

Ən şirin nəğmələrin

O, ilahi bəstəsi.

Dünya hökmdarları

Ordusunun əlləri,

Onun mərd əllərində

Əlvan çiçək dəstəsi.

Mənim yaşıl dünyamın

Günəşidir, Ayıdır.

Təkcə bir millətə yox,

Bütün bəşəriyyətə

Ulu tanrı payıdır

Ata Heydər -Atabəy.

Bəsirət gözlərinin

Qeyrət xəritəsində,

Bəşəri haqsızlığa

Heyrət xəritəsində

Təkcə şimalımın yox,

Hicranlı şərqimin ,

Cənubum, qərbimin

 

Hər bərə, hər bəndi var.

Zəngəzuru, Göyçəsi

İrəvanı, Təbrizi,

Borçalısı, Mərəndi,

Şuşası, Dərbəndi var,

Hər bərə, hər bəndi var.

İtmiş torpaqlarımın,

Dirlik fəlsəfəsidir.

Qədim Azərbaycanın

Birlik fəlsəfəsidir

Ata Heydər -Atabəy

 

Yollarımız dünya boyu

Sağdan keçir, soldan keçir.

Bütün qeyrət yollarımız,

Bütün zəfər yollarımız,

Heydər adlı yoldan keçir.

Əfsanəvi simurğ tək,

Ha alışıb, ha yandı o.

Otuz dörd il bu millətin

Keşiyində dayandı o.

günlərə çağırışdı

Məğrur səsi.

Tarix boyu bizimlədir,

Nəhəng zəhmət ordumuzun

O xoşbəxtlik sərkərdəsi.

Müqəddəs bir şəxsiyyətdi,

Bu millətin tarix boyu öyünəsi.

Sevgi dolu bir ürəkdi,

Altmış milyon sinə altda döyünəsi.

Heydər kimi bir dahisiz,

Vətən torpaq, vətən daşdır.

O xalqının yaddaşında

Tarix boyu yaşayası.

İlahi bir vətəndaşdır.

O, əl çatmaz, o, ün yetməz,

Qalibiyyət qalasıdır.

Millətimin ürəyində,

Millətimin özü kimi

Əbədilik qalasıdır.

 

* * *

 

Sübh gəlmişdi, qürub getdi.

Azərbaycan dünyasında,

Azərbaycan adında bir

Yeni dünya qurub getdi

Gedən zaman

O bir oğul bəxş elədi xalqımıza.

Bir oğul ki,

Oğulların gözüdür o.

Öz ağlıylə, kamaliylə,

Öz müqəddəs amaliylə,

Canlı Heydər atamızın

Özüdür o.

 

 

Zeynal Vəfa

 

Ədalət.- 2010.- 8 may.- S. 20.