Bəxtiyar qələmli
Bəxtiyar
Yaxud 60 yaşında
görüşənədək...
Xiffət deyil,
reallıq və məxsusilikdir. Günün,
dövrün olaylarından, gerçəkliklərindən
yazmaq, zəmanəmizin salnaməsinin yaradılmasında
iştirak etmək öhdəliyi çiynimizdədir. Bütün peşə sahiblərinin portretini,
xarakterik cəhətlərini təqdim edirik,
özümüzə gələndə
yaşımızın yuvarlaq rəqəmi,
həyatımızda baş verən hansısa hadisə siqnal,
mesaj rolunu oynayır. Bu məqamda
həmkarından eşidəcəyin etiraza, yayınmağa
bənzər "nə etmişəm ki..."
sözlərindən sonrakı situasiyanı hələ
demirəm. Onda yalnız intiusiyaya güvənmək
kifayət etməyəcək, arayıb-axtarma zorunda
qalacaqsan...
İndi və beş il əvvəl
Beş il
əvvəlki vəziyyətdəyəm. Xarakterinə
bələd olduğum Bəxtiyar Sadıqov yenə
barəsində yazmaq niyyətimdən agah deyil. Mətbuatda işıq üzü görəndən
sonra xəbər tutacaq. Fərq bundadır
ki, indi onunla bağlı məlumatım daha zəngindir.
O vaxt da həmkarları, dost-tanışları, boya-başa
çatdığı Ağdam rayonunun sakinləri
köməyimə çatmışdı. Söhbətlərimiz
səmimi alınmışdı. Tale
yaşantılarını, duyğularını,
hadisələrə, proseslərə publisitstik
baxışlarını, jurnalistikamızın bu günü
və sabahı ilə bağlı fikir və
düşüncələrini özündə
cəmləşdirən kitabları da müsahibimə
çevrilmişdi.
İndi
Azərbaycan Mətbuat Şurasındakı cinahdaşlığımızdan
qaynaqlanan yaşantılar diqtəsini edir. Mənbələr yenə
həminki olsa da, üstünə son beş
ildə gördüklərim gəlib. Deməyə
sözüm çoxdur, amma ağdamlılar məndən
inciməsinlər, söz-söhbətimiz əsasən
jurnalist, redaktor, publisist, Mətbuat Şurası İdarə
Heyətinin üzvü Bəxtiyar Sadıqovdan olacaq. Digər məsələləri onların
öhdələrinə buraxırıq. Həmkarımızı
iki dəfə Milli Məclisə deputat seçiblər,
yenə etimadlarının belə uğurlu nəticə
ilə yekunlaşması istəyindədirlər. Bəxtiyar müəllimi məndən
çox-çox əvvəl, lap uşaqlığından
tanıyırlar, xarakterinə, şəxsi
keyfiyyətlərinə yaxından bələddirlər.
Seçkilərə barmaqla sayılacaq
qədər gün qaldığından həmin kontekstdə
söyləyəcəklərim ağdamlı seçici
üçün heç də yenilik olmayacaq. İlk yazım kimi bu qeydlərim də
təbliğata hesablanmayıb, necə deyərlər, elin
gözü tərəzidir. Amma onu
bilirəm ki, Ağdam rayonunda keçirdiyi
görüşləri, debatlardakı
çıxışları, rəylərində
səslənən fikirləri növbəti təbriklər üçün
ciddi əsaslar olduğunu göstərməkdədir. Digər tərəfdən, başqa iddialılar
sözlərimi qəribçiliyə salmasınlar, məcburi
köçkünləri əhatə edən hər hansı
dairədən deputat seçilmək daha çox
zəhmət və məsuliyyət tələb edir. Seçiciləri ölkənin onlarca rayonuna
səpələnib. Yurd-yuva həsrəti, təhsil,
sağlamlıq, məişət qayğılarının
çoxluğu... Bu insanlar olduqca həssas,
tələbkar, sözlə əməlin vəhdətinə
məxsusi qiymət verənlərdir.
Rəğbət və prinsipiallıq
Ağdamlıların
Bəxtiyar müəllimə münasibətlərindəki
rəğbətin kökünə varmaq üçün onun
gündəlik yaşantılarına nəzər salmaq
kifayətdir.
Deputatın iş yeri Milli Məclis, "Azərbaycan"
qəzeti olsa da, hər günü seçiciləri ilə
ünsiyyətdədir. Görüş,
dərd-sər çatdırmaq müşkülü yoxdur.
Hələlik Ağdamın inzibati
mərkəzi sayılan Quzanlı qəsəbəsində
deputatın yolunu arxayınlıqla gözləyənlər
də ümidlərində yanılmırlar. Bəxtiyar müəllim respublikamızın
bölgələrində müvəqqəti məskunlaşan
həmyerlilərinin sevimli qonağıdır. O,
qapıları qəfil döyməyi xoşlayır. İnsanların qayğılarına kömək
olur, ən başlıcası doğma yurd-yuvalarına
tezliklə qovuşacaqlarına nikbinliyi artıran
söhbətlər edir. Azərbaycan
dövlətinin, prezidentinin torpaqlarımızın erməni
işğalından azad edilməsində dinc yola
üstünlük verdiyini bildirməklə yanaşı Ali
Baş Komandanın "döyüşə hazır ol!"
əmrinə müntəzir dayanmağı da təlqin edir.
"Azərbaycan"
qəzetinə yolu düşənlərin çoxu baş
redaktorun kabineti önündə də onun seçiciləri
ilə tez-tez rastlaşırlar. Atalar "uman
yerdən küsərlər" - deyiblər. B.Sadıqova baş çəkənlər isə
adətən sərf olunan vaxta görə
təəssüflənmirlər. Yazımda
deputat Bəxtiyar Sadıqova daha çox yer ayırmaqda
olduğumun fərqində olsam da, niyyətim həmkarım
haqqında düşüncələrimi
bölüşməkdir. Hərçənd
seçicilərin bu kontekstdə nə isə əldə
edə bilmələri mümkündür. B.Sadıqov kimdir, mediada hansı yeri, rolu,
xidmətləri var, yazarlarımız onu necə
səciyyələndirirlər? Cavablar
palitrasında tərəzinin müsbət gözü xeyli
ağır gələcək. Əminəm
ki, qütbləşmədən irəli gələn əks
mövqelərin də çoxunun daxilində bunun
işartıları nəzərə çarpacaq. Çünki Bəxtiyar Sadıqov rəqabəti
rəqabət kimi aparmağı, prinsipiallıq nümayiş
etdirməyi bacaranlardan, bu zaman bəlli
sərhədlərə daim hörmətlə yanaşanlardandır.
İyulun
22-də "Gülüstan" sarayında Milli
Mətbuatımızın 135 illik yubileyi
münasibətilə keçirilən
təntənələrdə Azərbaycan Mətbuat
Şurasının Ali Media Mükafatı sahiblərinə
təqdim olundu. Seçimin məhz jurnalistlər
tərəfindən aparıldığını
nəzərə alsaq, İlk laureatlardan biri kimi Bəxtiyar
Sadıqovun olması məhz bu xüsusiyyətlərinə
verilən qiymət, dəyər nümunəsi sayıla
bilər.
İnam, etimad və tale oxşarlığımız
Cəmiyyətdə,
geniş çevrədə inam və etimad asanlıqla
qazanılmır. Açığı, jurnalistika buna
yiyələnmə baxımından qibtəediləcək
peşələrdən deyil. Söz
meydanına girdinsə, on illərin imtahanlarına
dözməli, hikmət, xarakter axtarışlarında
olmalı, hadisələri, faktları sənətkarlıqla
təqdim etməyi bilməli, ilk baxışdan
nəzərə çarpmayan həmkar
bəhsləşməsində ön sırada durmağı
bacarmalısan. Bəxtiyar müəllim 40
ildən artıqdır ki, jurnalistikada, onun ön
sıralarındadır. Müxtəlif
janrlı, mövzulu yüzlərlə məqalənin
müəllifidir. Yazılarında
bütövlükdə Azərbaycan həyatı, tarixin
müxtəlif mərhələlərində ölkəmizin
yaşantıları, insan, el-oba taleyi boylanır,
cəmiyyəti düşündürən,
gündəmdə dayanan məsələlər jurnalist
məharəti ilə qələmə alınır. Bu zənginlikdə diqqəti çəkən
mövzulardan ən birincisi ulu öndərimiz Heydər
Əliyevin Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin
qorunmasındakı, demokratik cəmiyyət
quruculuğundakı tarixi xidmətləridir. Müəllifin mövzuya müraciətini onun siyasi
mənsubiyyəti, "Azərbaycan" qəzetinin baş
redaktoru kimi ümummilli liderimizin xeyir-duasını alması
ilə əlaqələndirmək məsələyə
birtərəfli yanaşmaq olardı. Heydər Əliyev
irsi öyrənilmək, təbliğ edilmək
nöqteyi-nəzərdən elə zəngin məxəzdir
ki, orada hər bir jurnalist üçün
bitib-tükənməyən mövzu var. Onun milli
mətbuatımızla bağlı fikir və
düşüncələrinin, qayğı
nümunələrinin qələmin
mürəkkəbindən süzülərək səhifələrə
çıxması isə yüksək peşəkarlıqla
yanaşı həssaslıq və duyum tələb edir. Bu keyfiyyətləri özündə
birləşdirdiyindən qəhrəmanımı əsl
bəxtiyar adlandırmaq mümkündür. O, hər
yerdə böyük qürur hissi ilə deyir,
səmimiyyətlə etiraf edir ki, məhz Heydər Əliyev
kimi dühanın diqqət və qayğısı
sayəsində Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika
fakultəsinə qəbul olunub. Məhz dahi liderin
sayəsində o zaman onun üçün böyük
ədalətsizlik ola biləcək
hadisənin qarşısı alınıb. Bu
mənada Moskva Dövlət Universitetinə eyni ixtisas
üzrə təhsil almağa göndəriləndə
qəribə də olsa, oxşar taleni
yaşadığımı söyləyə bilərəm.
Nəyə heyfslən(m)irəm
və ya "Abşeron"dan başlanan yol
Qeydiyyat
dəftərimdə Bəxtiyar müəllimlə
bağlı sətirlərə baxıram. Mübariz, prinsipial, tələbkar,
təvazökar, qayğıkeş... Jurnalistlərimizin
ürək sözləridir. "Bəxtiyar
bəxtiyar qələm sahiblərindəndir ki,
yazdıqlarını oxuyandan sonra bu məqalə
müəllifinin niyə məhz özün
olmadığına heyfislənirsən..." - bu
sətirlər adını çəkməyəcəyimiz
istedadlı yazarlarımızdan birinə məxsusdur. Kimliyini desək, gərək digərlərindən
də misal çəkək.
Milli
mətbuatımızın "Azərbaycan" kimi
bayraqdarının baş redaktoru jurnalistikadan, onun
prinsiplərindən, tələblərindən
danışır. Mötəbər tədbirlərdə
çıxışlar edir, yazılarındakı
əyaniliklə mətbu söz demək məharətini ortaya
qoyur. Mövzuların,
işıqlandırılan məsələlərin janr
rəngarəngliyi bir kənara, söz bazasının
zənginliyi, ifadələrin, fikirlərin yerli-yerində
işlədilməsi 92 yaşlı
"Azərbaycan"ın sükanının etibarlı
əllərdə olduğunu göstərməkdədir.
Mətbu orqan dilə sayğılı,
yaradıcı münasibətdə də məktəb imicini
layiqincə qoruyub saxlamaqdadır. Mətbuat
Şurasının Dil Komissiyasının sədri
B.Sadıqovun bu sahədə də məsuliyyəti göz
önündədir. Başqalarına
söz demək, təlqin etmək, tövsiyyə vermək,
öyrətmək istəyənin özü fərdi
nümunədən qaynaqlanmalıdır. "Abşeron"
qəzetindən başlayan, "Xalq qəzeti"ndə (o
zamankı "Kommunist" qəzeti), "Həyat"da davam
edən, nəhayət "Azərbaycan"a qovuşan 35 ilin
hər birində söz sahiblərinin qiymətləndirə
biləcəkləri nümunələr kifayət
qədərdir. Bəxtiyar müəllim
Qarabağ dərdlərini mətbuatda peşəkarcasına
çatdıran ilk jurnalistlərdəndir. Müharibə, igid
döyüşçülərimiz hər qarış torpaq
uğrunda ölüm-dirim savaşı, şəhadət,
qaçqın, məcburi köçkün həyatı... bax
bunlar jurnalistin oxucusuna vətənpərvərlik
dərsləridir. Oxu, unutma, nikbin,
mübariz ol - deməsidir. Beş il
əvvəl "Azərbaycanın əməkdar jurnalisti"
fəxri adına layiq görülməsi bu
keyfiyyətlərinə verilən qiymətin nümunəsi
baxımından müstəsna hadisə idi. Hələ o vaxt
bunu əsaslandıran digər cəhətlərə baxaq -
baş redaktor, Mətbuat Şurası İdarə Heyətinin
üzvü, məhsuldar yazar, Milli Məclisdə jurnalistika
ilə bağlı aktual məsələlərin
gündəmə gətirilməsində cəfakeşlik
göstərən deputat... İndi Bəxtiyar Sadıqov
sadaladıqlarımla yanaşı, Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında Kütləvi
İnformasiya Vasitələrinin İnkişafına
Dövlət Dəstəyi Fondunun Müşahidə
Şurasının fəal üzvü kimi təklif və
təşəbbüslərini əsirgəmir, ölkə
mediasının tərəqqisi naminə həyata keçirilən
iri miqyaslı tədbirlərə öz töhfəsini verir.
Bəxtiyar müəllim və Mətbuat Şurası
Yaxından
tanışlığımın tarixçəsi 10 ilə
yaxın olsa da, yazılarını ötən əsrin
80-cı illərindən oxuyuram. Mətbu materiallar
ətrafındakı mükalimələrlə başlayan səmimi
münasibətlərimiz sonradan müasir
jurnalistikamızın durumu, problemləri ilə bağlı
müzakirəyə çevirilib. Yaxşı
yadımdadır, Mətbuat və İnformasiya Nazirliyinin
ləğvindən çox keçməmişdi. KİV-lərin sayı sürətlə artır,
etik prinsiplərə sayğısızlıqla bağlı narazılar
isə buna adekvat surətdə çoxalırdı. Bəxtiyar müəllim bir dəfə söhbət
zamanı jurnalistikamızdakı vəziyyəti Nekrasovun
təmsilinə çəkilmiş rəsmə
bənzətdi. Ortada irəli getmək
istəyən arabanın media adlı yükü var.
Arabanı cinahlarına qoşulanların hərəsi bir
tərəfə çəkdiyindən yerindən
tərpənmir. Bu, bizim cinahlara bölünmüş
mediamızdır ki, bir araya gətirməsək,
inkişafı mümkün olmayacaq - dedi. Fikrini
bildirməklə kifayətlənmədi, ümumi
işimizə, səylərimizə dəstək oldu,
çətinlikləri bir növ, özününküləşdirdi.
Bəxtiyar
Sadıqov obyektiv, prinsipial, əsaslandırılmış
sözünü zamanında deməsi ilə örnəkdir. Səkkiz il
əvvəlin steneoqrafik materiallarını, mətbu
yazılarını xatırlayıram. Həmin
vaxt Mətbuat Şurasının təşkili ilə
bağlı yalnız nəzəri fikirlər
səslənirdi. Bəxtiyar müəllim rəsmi
dövlət qəzetinin təmsilçisi kimi mətbuatın
müstəqilliyi, kütləvi informasiya vasitələri
ilə bağlı qanunvericilik aktlarının
təkmilləşdirilməsi, jurnalistlərin
mötəbər məclisində bəzi
həmkarlarımızdan fərqli olaraq "mən mətbuatın
müstəqilliyi barədə bir qədər də nikbin
düşünürəm" deməsi, diqqəti
KİV-lərin iqtisadi müstəqilliyinə
yönəltməsi, "reket jurnalistika" məhfumunu ilk
dəfə səsləndirməsi və sair
məsələlərə dair çıxışlar
üzərindən illər keçdikdən sonra da
əhəmiyyətini saxlamaqdadır. Bütün
bunlar yüzlərlə həmkarımızın iştirak
etdiyi ölkə jurnalistlərinin birinci qurultayında
Mətbuat Şurasının İdarə Heyətinin
üzvü seçilməsini şərtləndirdi. Bu
etimadın üçüncü və beşinci ali məclislərdə təkrarlanması
isə məntiqi davam idi.
Jurnalistlərimizin
seçimi olan Mətbuat Şurası yeddi ildən çoxdur
ki, mövcuddur. Azərbaycanın ictimai mühitində
layiqli yerini tutub. Cəmiyyət
üzvləri yaşından, mövqeyindən,
vəzifəsindən asılı olmayaraq onun əsas
missiyasına ehtiramla yanaşır, media-ictimaiyyət,
media-hakimiyyət münasibətlərinin
tənzimlənməsi ilə bağlı problemlərinin
MŞ-də həllini üstün tuturlar. Yüzlərlə qərarlar, rəylər,
həllini tapan məsələlər təbiidir ki,
bütün İH üzvlərinin əməyindən
keçir. Burada B.Sadıqov zəhməti,
xüsusilə "reket jurnalistika" adlı bəlaya
qarşı mübarizədəki xidmətləri geniş
mövzunun söhbətidir. On il
əvvəl mediamızdakı belə neqativ hallarla
mübarizə aparanda demək olar, tək idi. Hazırda
isə yeniləşmə prosesinin vüsət
aldığı cəmiyyətimizdə
tərəfdarlarının sayı minlərlə
ölçülür.
Yazım
mətbuatda gedəndə Niderlandda Avropa Mətbuat
Şuraları Alyansının 12-ci toplantısında olacam. Şuranın keçdiyi yoldan, iş xüsusiyyətlərindən,
fəaliyyətinin MDB məkanında belə qurum yaratmaq
istəyən ölkələr üçün nəyə
görə model kimi qəbul olunduğundan və sair
məsələlərdən danışacağam. Nə vaxtsa Bəxtiyar müəllimlə
söhbətlərimizdə bu məqama yetişməyi də
arzu edirdik. Hələlik isə
barəsindəki təəssüratlarıma burada
nöqtə qoyuram. İstəyirəm
gələn ilin yanvarına da saxlayam - 60 yaşının
tamamına.
Əflatun Amaşov
Ədalət.- 2010.- 3 noyabr.- S . 5.