Öyünməyə
haqqımız var
Öyünməyə
haqqımız var,
Hər addımda
qınanırıq.
Nə deyirik
inanmırlar,
Nə deyirlər
inanırıq...
Avam imiş dəli
şeytan,
Tükdən
papış toxumuşuq.
Yanmış palanın
altından,
Kitab tapıb
oxumuşuq...
Qolumda dəyirman
daşı,
Körpə uşaq qoca
bilir.
Bu kənddə
allahın quşu
Qanadsız da uça
bilir...
Bu millətin
hay-küyünə,
Dözməlisən,
döz, qulağım.
Öz dilinin dediyinə,
Məhəttəldir
öz qulağım...
Ay gözünə
dönüm, babam
Kim yabaynan dovğa
içib.
Yüz il qabaq mənim
babam,
Xoruz minib, çaydan
keçib...
***
İnanmırdın
açanda,
Solurmuş hərə
bir gün,
Yüz il göydə
uçan da,
Qayıdır yerə
bir gün...
Dərd dəryadan dərindi,
O sahildə tay nə
var.
Təzə ay ki,
göründü,
Köhnəni
doğrayırlar...
Özündən bezmə
təki,
Təkliyə
dadanırsan.
O qədər
yaşadın ki,
Ölümdən utanırsan...
Gecələr
qılıqlıdı,
Udar son nəfəsini.
Qulağım
pambıqlıdı,
Eşitmirəm səsini...
Ot oldum mən də belə,
Dur danış
torpağıma.
Yan-yörəm boşdu
hələ,
Gəl qarış
torpağıma...
***
Qadağa nə doğa
bilər,
Yataqlara yağan
qardı.
Bütün oğurluq
sevgilər,
Minalanmış
torpaqlardı...
Necə deyim belə etmə,
Gümanım
qırılar axı,
Bu günahı çox
şişirtmə,
Bağışlamaq olar
axı...
Çevrilib arxaya baxma,
Gəlmir qoyub
qaçdıqların.
Bacadan girənlər
doğma,
Yaddı qapı
açdıqların...
İkiyik günah
anında,
Gec-tez tək qalacaq
hamı.
Onsuz da haqq divanında,
Vəkilsiz olacaq
hamı...
Sən deyənə
qayıtmağa,
Gedən yol
ağlıma batmır.
Onları unutmağa,
Neyləyirəm,
gücüm çatmır...
Çıx damardan
qaşıq qanım,
Qurulub dar
ağaclarım.
Yüz divə kəndirdi
canım,
Bircə qadının
saçları...
***
Yol uzundu adsız vətən,
Ay ünvansız,
adsız vətən.
Kövrəlmə
urvatsız vətən,
Səni ağlayan
azalır...
Gəldi çatdı
kor zamanı,
Yox insafı, yox
amanı.
Şeytan aparır
imanı,
Dini ağlayan
azalır...
Elə
bükülübdü dizi,
Torpaq da tanımır
bizi.
Şum yeri qəbir dənizi,
Dəni ağlayan
azalır...
Çoxda ölüb sən
ağlayan,
Mənə, sənə
gün ağlayan.
Çoxaldıqca mən
ağlayan,
Məni ağlayan
azalır...
***
Tapdı məni dərd
su yolu,
Əkməsəm də
bitib çıxır.
Gəl dirildək, biz bu
yolu,
Görək hara gedib
çıxır...
İcazə var hara qədər,
Bizlik deyil hardan belə?
Nə olub ki, bura qədər,
Nə də ola bundan belə.
Həm işıqda, həm
də səsdə,
Eyni olacaq yazılıb.
Hər İtin
damının üstə,
İndi bir
çıraq asılıb.
Gözlədim
artmadı kəmim,
Səhrada qəmi gəzirəm.
İtkin düşməyib
heç kimim,
Mən görən kimi
gəzirəm?..
Uşaq da özündən
deyir,
Sözü
böyükdür hər kəsin.
Gözlərim torpaq istəyir.
Sula barı göynətməsin...
Daha əsil vaxtdı məncə,
Adımı çək
yandır şamı
Min adamı bezdirincə,
Qoy ağladım on
adamı...
***
İçində quyruq
tələnin,
Dadı üzümə
gülməyib.
Hələ ağlıma
gələnin,
Çoxu başıma gəlməyib...
Şan-şöhrət
böyrümdən keçdi,
Və ilaxir, şair
oldum.
Yaşıdlarım əkdi,
biçdi.
Mən də gəldim
şair oldum...
Közü qalmayıb
ocağın,
Külün iyinə gəlirəm.
Əlimə batan
budağın,
Meyvəsi olub, bilirəm...
Bizi güdən torpaqlar
şum,
Bir də
doğulmağa nə var,
Vaxt çatıbsa bircə
udum,
Suda boğulmağa nə
var...
Qara günün bəyaz
qarı,
Göydə
çürüdü şor kimi.
Allah götür
qızılları,
Körpüdən
keçdim kor kimi...
Tale yazmır mən
yazanı,
hələ buna qazanc deyək.
Qoy ortaya boş
qazanı,
Qismətdən
artığı yeyək...
***
Gözlə sən
boş otaqda,
Bu da bir işdi
gülüm.
Sevmək də, unutmaq
da,
Quru vərdişdi,
gülüm...
Gedən qayıtmaz geri,
Əlindən
qaşıq düşür.
Sal daha pərdələri,
Gözümə
işıq düşür...
Yalvarırsın nə
üzlə,
Gün
çıxıb, qar əriyib.
Sağ tərəfi əzizlə,
Sol tərəfin
çürüyüb...
Canı yoxdur illərin,
İstəsin, alsın
nəyi?
Gətirdiyin güllərin,
Ağ daşa
çatmır iyi...
Mənim kimi dəlinin
Dəlliyin yemə tay.
Dərdi olmur
ölünün
Dərdin alım demə,
tay...
Hər gün gəlib
yoxlasan,
Köhnə izlər itəcək.
Yaz ağzıdı
ağlasan,
Üstümdə ot bitəcək...
***
Keçmişin
altını-üstə çevirəm,
Köçə bilərsənmi
bu yad evə sən.
Nəyə and içim ki, səni sevirəm.
Nəyə and verim ki, məni
sevəsən.
Ətəklər
cırılıb, əl üzülübsə,
Qabaqda nə var ki,
qalandan demə.
Özümüz
yazmışıq nə yazılıbsa,
Belə olmalıydı,
yalandan demə...
Çiçəyə
oxşamır kəsək də, daş da,
Dəlisov sevdalar
uzaqdı məndən
Sən indi Leylinin
anası yaşda,
Məcnunun atası
uşaqdı məndən...
Biz kösöv olanda
söndü ocaqlar,
Külünə
qovuşmaz külüm, sonsuzuq,
Ayrı-ayrılıqda
övladımız var,
İkimiz bir yerdə,
gülüm sonsuzuq.
Mətbəxdə,
yataqda xoş keçən ömrün,
Guya ki, ləzzəti,
tamı belədi.
Təsəllisi birdi,
boş keçən ömrün,
Adam elə bilir hamı belədi.
Bir qapıdan bəxtəvər
tək girmədin,
Şükür mən
də öz başımın daşıyam.
Heç sən də
Allahın günün görmədin,
Qoymadın ki,
qulağı dinc yaşayam...
Bu istəklər
qabağıma çıxandan,
Qazandığım
itirdiyim su olub.
O dünyada tutacağam
yaxandan,
Deyəcəm ki, Əzrayılım
bu olub...
***
Ot açılıb,
at bağlanıb,
At açılıb,
ot bağlanıb,
Hər işığa
it bağlanıb,
Sözümə baxan
olmadı.
Solaxaydı,
sağı, soldu,
Cəhənnəmə
gedən yoldu...
Ayaqlarım çəpər
oldu,
Üzümə baxan
olmadı.
Qazancını şərdə
gəzir,
Biçilməmiş vərdə
gəzir
Kim nə gəzir yerdə
gəzir
Gözümə baxan
olmadı.
Qovrulmuş quma
baxdılar
Çürümüş
tuma baxdılar,
Əkinlik şuma
baxdılar
Dizimə baxan
olmadı...
***
Məni oğul deyib
çağırır o səs,
Babamdan-nənəmdən
giley gətirir.
Bir qarış yurdunu
atıb gedən kəs,
Bəlkə də min
aıddım vətən itirir...
Əyil doğulduğun
torpağa əyil,
O torpaq tükənməz
bərəkət, çörək.
O yurd, o ev sənə
yolüstü deyil,
Qala yaddaşında
xoş xatirə tək...
Rəngi avazıyıb
uçuq divarın,
Eyvanın su basır,
sellər oynayır.
Hardasa qeyrətdən dəm
qılanların,
Ata yurdlarında yellər
oynayır.
Dəli fəryad olar hər
düşən gecə,
Kövrələ-kövrələ
baxıb illərə;
Uzaq şəhərlərdə
həsrət çəkincə,
Qayıt o həyətə,
ay doğan yerə...
Yalandan, doğrudan
çıxan xəbərin,
Elə sədası da
güman kimidi.
Fərsiz oğulları
qaçan evlərin,
Qapısı
süprülmüş xırman kimidi...
Kökündən
ayrılan kök atar çətin,
Quş da ayrı
düşməz öz yuvasından.
Ata birdəfəlik
çıxan həyətin,
Oğul girməlidir
darvazasından...
***
Bir kərpicim
düşdü, hər gün, yaşadım,
Vətəndə vətənsiz,
sürgün, yaşadım
Açdım
qapısını bir gün yaşadım.
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
Kimin üzə
çıxır, batır qisməti.
Hələ çox oyağın
yatır qisməti.
Alın
yazısıymış çadır qisməti
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
Daş daşı
götürmüş, əkmə dedilər,
Üstünə
palçığı tökmə dedilər.
Gələnlər nəhs
gəldi, tikmə, dedilər,
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
Demirəm bədənsiz
baş elə məni,
Ay Allah tikənə
tuş elə məni.
Mən haçan
dedim ki, quş elə məni,
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
Tay məni əritmə,
sellənmək olmur,
Özgə süfrəsində
şellənmək olmur.
Köçəndə
hər şeyi şəllənmək olmur,
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
Unutdum, arxada
gözüm qalmadı,
Bezdim, səhərlərə,
dözüm qalmadı.
Tikdim izim qalsın, izim
qalmadı.
Mən niyə tikirdim
görən bu evi?
... Sökən
adamdımı, adam tikəni,
Mən necə atayam,
bala, balama?
Nə qoruya bildim atam tikəni,
Nə də tikə bildim , qala balama...
Vahid ƏLİFOĞLU
Ədalət.- 2010.- 20 noyabr.- S. 20.