MƏN BİR YOLAM
Bu nə yoldu belə?
Bəlkə məni yol doğmusan,
ay anam.
Yola gec qalsam,
Gözlərin yol çəkməsin, ay
anam.
Gözlərinin çəkdiyi
yolam,
Ürəyimdən min yol keçir.
Hamının getdiyi yolu getsəm də
Ürəyim bir yol getdi,
ay anam.
Bir yol gedirəm,
Getdiyim yolam.
Çoxları yolu gedir,
Mən yol gedirəm, ay anam.
Üzü yola gedirəm,
Üzünə sarı.
Qorxuram üz-üzə
gələm,
(Yol üzünü çevirə,)
Üzünü görməyəm, ay anam.
Mən bir yolam,
Ürəyin necə
gəldi, ay anam,
Bilə-bilə öləcəm
Məni bir yol doğdun,
ay anam.
Torpağı qaldırım göyə
Ayağımın altını
qazanlar
Qəbrimi də qazsalar,
Qorxuram
Üstümə çəkməyə
Qəbrimin torpağı çatmaya.
Anam, ölsəm,
Gözləmə ağ dalınca gedənləri,
Gözlərinin ağıyla kəfənlə
məni.
Görsən üşüyürəm,
qaçıb torpaq üstümdən,
Əllərin titrəyə
- titrəyə
Ayağının altından
qaçan torpağı
Çək üstümə.
Dostlarım,
dəfn edəndə
məni,
İmkan verməyin
düşmənə
beli götürə
əlinə.
Yoxsa düşmən,
belin arxasıyla
Torpağın kürəyindən
vuracaq,
Torpaq qurbanını tez udsun deyə.
Tanrım,
Hər ölən
insane
torpağı biraz
qaldırır göyə.
Ölümün vaxtı
deyilsə hələ,
İmkan vermə namərdlərə.
Yıxanda məni
elə yıx ki, yerə,
Torpağı qaldırım göyə.
Ayna
Ayna içində
yaşar insan,
biri ondan sonra aynaya baxana
qədər.
Ölsəm, inanma gözlərinə,
xəbərsiz yaşaram
ğözlərində,
Son dəfə
mən baxdığım
aynada
Sən gözlərinə baxana qədər.
Yaşamadığım gün
Hər gün nifrət edə-edə,
Hər gün sevə-sevə,
Yaşayırıq ömrümüzdən kəsə-kəsə.
Hər kəs bir xatirə
saxlayır ömür
payından.
Mənsə öləcəyim
günü bilsəm,
Yaşamaram o günü,
kəsərəm ömrümdən,
Xatirə saxlayaram yaşamadığım
günü.
Yatanları səsiylə
oyadan səsin içində yatan adam: Alim
Qasımov
"O SƏS"
Hamı səssizlikdə
yatır,
Mən səsin içində.
Hamını səs oyadır,
Məni səssizlik.
Hamı səssiz
yatanda,
"O SƏS"
qoymur məni yatmağa.
Hamı susanda
"O SƏS"
qoymur məni susmağa.
Bayılıram hər dəfə
" O SƏS"i
eşidəndə.
Əzrayılın barmağı nəbzimdə.
Səs eşidilmir "SƏS"in
içində.
Tanrının əmri deyildi belə.
Əzrayıl çaşqınlıq
içində,
Barmağın çəkir
nəbzimdən
Sakitcə.
Tanrının "SƏS"i
döyünür ürəyində,
Ölməyib
Yatıb
"O SƏS"in
içində.
Zəlzələ
Günahlar çoxalır
Qalxır göyə
Yığılır bir tərəfə.
Göyün bir tərəfi əyilir
Dəyir yerə.
Yerin ürəyi
Başlayır əsməyə
Zəlzələ!
Tanrı göyü
silkələyir,
Günahları tökür yerə.
Günahların altındakı
insanları
Günahlardan təmizləyir
Zəlzələ.
Yuxularımdan utanıram
Yuxu görürəm,
Aldanıram,
Şeytanlaşıram.
Yuxuda gördüyüm
qadınları
Həyatda görəndə,
Utanıram.
"Lənət
şeytana" deyirəm,
Yaxşı ki, yuxu görürəm,
Yuxularımdan xəbərsizdirlər,
Sevinirəm.
Öz ölümünə
inanmayanı,
Birçə gün də olsun
Üzü qibləyə
dayanmayanı,
Can üstündə
Üzünü çevirəcəklər
qibləyə
Ölmək istəməyən
insane
Tez can versin deyə.
Ölünü yuyanda
Çevirirlər sola-sağa,
Suyla şəkini çəkirlər
torpağa.
Heç kim istəmir ölünü qaldıra
ayağa
Tez tapşırırlar qara torpağa.
Taleyim.
Taleyim boyumdan uca,
Taleyimi yaşamadım boyumca.
Taleyimdir deyə,
Hər vurulan zərbəyə,
Sinəmi verdim önə.
Sinəmdə yer yox daha
Elə hey vururlar,
Kürəyimin acığını sinəmdən
çıxırlar.
SEVGİ ŞEİRLƏRİ
İlk sevginin acığına
Hər dəfə
sevəndə
Tövbə edirəm,
Daha bir gözəl ağlımı
alana qədər.
İlk sevginin acığına
Ürəyimdən keçən
gözəllərin
Reklamı gedir gözlərimdə.
Nəfsim reklamı
dəyişdikcə,
Neçə-neçə gözəl düşür
gözlərimdən.
İlk sevginin acığına
Ürəyim dolub,
Yer yox daha
Gözlərim ürəyimi
sıxır qabağa
BİR yer
VAR hələ
GÖRMƏDİYİM
GÖZƏLƏ.
Gözlərimi açdığım
qədər,
Ürəyimi aça
bilsəydim sənə
Səndən gözlərini
istəyərdim,
Bircə günlüyə.
(Bircə
gün)
Sənin gözlərinlə
Baxmaq istəyərdim gözlərimə.
Görmək istəyərdim
Bu günə qədər necə baxmısan gözlərimə.
Hər gözəl
görəndə
Gözlərimin altını
Ürəyim çəkir.
Səni görəndə
Düşdü ürəyim.
Səndən gözlərimi
çəkdim
Ürəyimin altına.
Desəm gözlərim
üstə yer var sənə,
İnanma (mənə),
Ürəyimim altından baxıram sənə.
Səni sevənnən
Səni sevənnən
ürəyim sıxır
yerini,
Qorxuram gedəsən,
ürəyim boşala,
sonrakı sevgilər
ürəyimə boş
ola.
Səni sevənnən
ürəyim yerində
deyil,
Elə hey sənin ürəyinin yerini döyür.
Ürəyim bərkidi
döyünə-döyünə,
Qayıtdı yerinə deyinə-deyinə.
Heç demə sənin ürəyin yerində deyil.
Sən gedəni
Sən gedəni
düşdü ürəyim,
çəkəni yoxdur.
Ürəyim ürəksiz döyünür
sənsiz.
Hər gün neçə yol keçirsən ürəyimdən,
elə bil heç nədən xəbərin yoxdur.
Sən gedəli
ürəyim ayaq üstədir,
oturmur yerinə.
İnanmırsan, bax ürəyinə,
Gör mənim ürəyim hardadı?
Qayıt gəl, ürəyimi çək yerinə.
Gülüm
Yenə gəlib
məndən öncə
dənizin üstünə,
Ağlamısan.
Guya sən öləndən sonra unudulubsan.
Dənizin gözləri
dolub,
dalğaları qaldırıb
üstümə,
dalğaların səsi
ilə gözlərimi
oyur.
Axı, necə gəlim sən olan yerə?
Sənə sözüm var, gəlmişəm deyəm.
Sən öləndən
mən də öldüm,
GÜLÜM!
Sənnən sonra yaşadığım
sənin yarımçıq
qalmış ömrün,
o da çox uzun.
Məni gözləmə,
GÜLÜM
Rza Rzayev
Ədalət.- 2010.- 29 oktyabr.- S. 7.