QISA ÖMRÜN ƏBƏDİLİYİ

Faiq şəhidliyi ilə bunu qazandı

Onu rəfiqələrindən fərqləndirən cəhətlərindən biri də gözlərinin dibində gizlənmiş kədərdir. Az qala doğulduğu gündən onunla yol yoldaşı olan bu kədər, bu niskil Səmira xanımın atasız böyüməyin, şəhid qızı olmağın məsuliyyətini də ona unutmaq imkanı vermir. Danışıb, güləndə, toyda qol qaldırıb oynayanda, rəfiqələrinə qoşulanda sanki birdən diksinir, gözlərinin önündə gəlib dayanan atası ilə pıçıldaşır, gah onu qınayır, gah ondan küsür, gah onunla fəxr edir. Elə bil ata ilə ki, onun adı vətən torpağının yaddaşına, Azərbaycan xalqının tarixinə yazılıbdır...

Bu gün Mehdiabadda bir ailə yaşayır. Zəngilandan pənah gətirib bu ailə Mehdiabada. Artıq mehdiabadlılar da bilir ki, bu evin oğlu, bu ailənin qürur yeri, Faiq Əvəz oğlu Rzayev vətən torpağı yolunda canından, qanından keçir. Düşmən gülləsindən gizlənmədən, düşmən mərmisindən yayınmadan qanını, canını torpağa bağışlayır. İstəyir ki, tökülən qanı ilə, döyünən ürəyi ilə sipər olsun torpağa. Düşmən qarşısını kəssin, onların irəliləməsinin, işğalçılığının qarşısını alsın, amma şəhidlik zirvəsinə yüksələn Faiq və onun kimi minlərlə şəhidimizin qanı hələ ki, yerdə qalır. Biz onların qisasını hələ ki, ala bilməmişik, amma...

İş otağıma Rəsul adlı bir oğlan gəlmişdi. Tanış olduq. Söhbət əsnasında Zəngilandan olduğunu bildirdi və sözarası vurğuladı ki, avqustun 25-də gənclik dostum, iş yoldaşım, mənim həyatımda özünəməxsus yeri olan Faiqin şəhid olduğu gündür... sözləri deyib bir az dayandı. Hiss etdim ki, bu xatırlatma onu uzaqlara çəkib apardı. Elə onunla birlikdə mən də Zəngilana qayıtdım, Çinar meşəsini, Oxçu çayını, Seyidlər kəndini və digər yerləri xatırladım. Qarabağ savaşı başlanan gündən işğala qədər gəzib gördüyüm Zəngilan torpağının hər qarışı vərəqləndi qarşımda. Dəfələrlə iştirakçısı, şahidi olduğum, barəsində eşitdiyim döyüş səhnələri yaddaşımda təzələndi və Rəsulun adını çəkdiyim Faiq Əvəz oğlu Rzayevi də xatırladım. Onun Zəngilan polisində xidmət etdiyini, cəsur bir zabit kimi paqon yoldaşlarına nümunə olduğunu gözümün önünə gətirdim. Elə bu xatırlamalar əsnasında Rəsul bildirdi ki, ölümdən qorxmayan Faiq onun ilk gəncliyinin ən doğma insanlarından biri olub. Öncə komsomol təşkilatında birlikdə işləyiblər. Sonra hər ikisi daxili işlər şöbəsində müxtəlif vəzifələri tutublar. Demək olar ki, işğalın başladığı ilk gündən elə bir an olmayıb ki, onlar bir-birindən ayrı düşsünlər. Səngərdə də birlikdə olublar, süfrə arxasında da, xeyirdə, şərdə də. İndi Faiqin ömür-gün yoldaşı Sona xanım, anası Gülşən xala oğlunun şəhidlik zirvəsindən qürur duyur, amma niskilini sonacan yaşaya bilməyən mərhum Əvəz müəllim Rəsul üçün doğma olduqları qədər də həm də bir təsəlli yeridi. Çünki istər Faiqin qızı Səmranın, istər həyat yoldaşının, istər anasının varlığı, onların el-oba içində alnı açıq, üzü ağ gəzməsi, igid oğulları ilə qürur duyması həm özləri üçün, həm də Faiqi tanıyıb, onunla qürur duyanlar üçün həyatın ən böyük mükafatıdır.

İndi Zəngilanın bu ağır günlərinin şahidi olan hər kəs, xüsusi ilə Faiqi tanıyanlar onun barəsində söhbət düşəndə üreklə danışıb, qürurlarını, fəxarət hisslərini gizlətmirlər. Çünki Faiq Zəngilana şərəf gətirən, onun uca adını bir az ucaldan oğullardan biri kimi ürəklərə, könüllərə köçübdü. Deyirlər ki, şəhidlər ölmür. Onlar ruha çevrilsələr də həm doğmalarının, həm də vətənin başı üzərində dövrə vurur, öz qəhrəmanlıq səlnamələri ilə əbədiyaşarlıq qazanırlar. Faiqin, o cümlədən bütün şəhidlərimizin simasında biz bunun bir daha şahidi oluruq. Əgər səni siravi bir dost, adi bir vətəndaş anırsa, səninlə qürur duyursa, sənin şəhid olduğu günü yaddaşında yaşadırsa artıq bu ölməzliyin bariz nümunəsi, təşkilidir!..

25 avqust tarixi 1993-cü il... Bu Faiq Əvəz oğlu Rzayevin qısa ömrünün şəhidlik zirvəsinə üz tutduğu tarixdi. Həmin gün o təkcə evdən deyil, həm də eldən əbədiyaşarlığa, yolçuluğa başladı. Onu doğulduğu eli, obanın bütün insanları, çiyindaşları, səngər yoldaşları son mənzilə yola saldılar. Ancaq cismini. Ruhu isə bu gün də hamımızın yanındadır. Ruhun şad olsun Faiq!

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət.- 2011.- 19 avqust.- S. 2.