QƏHRƏMANLIQ
DOLU BİR ÖMÜR
YAXUD RİAD
ƏHMƏDOV QALSAYDI...
Onun haqqında çox eşitmişəm və
oxumuşam. Qəhrəmanlarımızdan və
onların etdikləri qəhrəmanlıqlardan söz
düşəndə yadıma düşənlərdən,
gözümün qabağına gələnlərdən biri
də məhz Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı, cəsarətli
və vətənpərvər zabit, çevik ağıl və
düşüncə sahibi olan Riad Fikrət oğlu Əhmədov
olur. Bu yaxınlarda "Ədalət" qəzetində
istefada olan polis polkovniki, Qarabağ müharibəsi
veteranı, müharibə vaxtı Şuşa rayon Polis
Şöbəsinin rəisi olmuş, dostum Vahid Bayramovun
"Əbədi yaşayanlar, onlardan biri də Riad Əhmədovdur"
sərlövhəli yazısını oxudum.
Vahid müəllimim dostu və döyüş yoldaşı ilə bağlı qələmə aldığı yazını həyacansız oxumaq olmur. Müəllifin qeyd etdiyi kimi, Riadın bir yazıya sığışmayan qəhrəmanlığı əsl vətənpərvərlik nümunəsidir. Gələcək nəsillər, yeniyetmələr məhz Riad kimi oğullarımızın keçdiyi həyat yolunu, Vətənə bağlılığı öyrənməli, lazım gələrsə həyatlarından belə keçməyə hazır olmalıdır. Elə bu yazıda haqqında bəhs edəcəyim Riad Fikrət oğlu Əhmədov kimi.
Vahid Bayramov
haqqında bəhs etdiyim yazısının sonunda bildirir ki,
Milli Qəhrəman Riad Əhmədov haqqında kitab
yazılmasını nəzərdə tutur və onu
tanıyanlardan xahiş edir ki, müəlliflə əlaqə
saxlasınlar. Riad Əhmədovu şəxsən
tanıyırdğıma görə də bu
çağrışa cavab verməyə bilməzdim.
RİAD ƏHMƏDOVLA
TANIŞLIĞIM
Mən Riad Əhmədovla
Şuşa şəhərində, sonradan Polis rəisi olacaq
Vahid Bayramovun kabinetində tanış oldum. Vahid müəllimlə tez-tez görüşərdim.
Şuşanın və ətraf kəndlərin müdafiə
və mühafizə olunmasını, hadisələrlə
bağlı daha dəqiq informasiyaları ondan öyrənmək
olardı. Hər halda məni
jurnalist kimi daha çox Vahid Bayramovun verdiyi məlumatlar qane
edirdi. Həm də, rəhbər vəzifədə işləməsinə
baxmayaraq, əməliyyatlarda bir başa iştirakı, onlarla
erməni yaraqlısını məhv etməsi, rus
komendaturası tərəfindən təzyiqlərə məruz
qalan həmvətənlərimizi qoruması ona
şuşalıların rəğbətini
qazandırmışdı. Elə, paytaxt
Bakıdan qaynar nöqtəyə gedən biz jurnalistlər də
Vahid kimi oğullarla görüşməyə daha çox
üstünlük verirdik. Elə belə
görüşlərdən birində də, adı dillər
əzbəri olan, qəhrəmanlığından hər bir
şuşalının danışdığı Riad Əhmədovla
tanış oldum. Onunla ilk
tanışlığımızdan bir-birimizə
qanımız qaynadı. Kifayət qədər
diqqətcil, müşahidə qabiliyyəti güclü olan,
çevik və düzgün qərar qəbul edən bir zabit
idi. Vahid müəllimlə dostluğu və mənim də
Vahidlə yaxınlığım, qohumluq əlaqələrimiz
onun mənə ürək qızdırmasına səbəb ola bilərdi. Bəlkədə
bütün bunlarla yanaşı onun yüksək keyfiyyətli
çekist və kəşfiyatçı olmasının da
haqqımda qərar verməsində rolu olmuşdur. Hər halda Riad Əhmədov mənimlə söhbət
etməyə, suallarımı cavablandırmağa vaxt
tapırdı. Baxmayaraq ki, ezamiyyə
müddətini isti kabinetlərdə keçirmək onluq
deyildi. Daima postlarda idi. Sorağı özünümüdafiə batalyonlarından,
polis dəstələrinin mühafizə etdikləri nöqtələrdən
gələrdi. Ərazini yaxşı
öyrənmişdi. Bütün əməliyyatların
hazırlanmasında iştirak edərdi və verdiyi təkliflər
qəbul olunardı. Əməliyyatlarda isə
özü şəxsən iştirak edərdi. Şuşalılar onu çox istəyirdi. Əhalinin toy və yas mərasimlərində
doğmaları kimi iştirak edərdi. Bir
dəfə onu, şuşalı qohumumuzun yas mərasimində
də görmüşdüm.
Bu yaxınlarda Riad
Əhmədovu doğum günü olacaq. Onunla
bağlı bir yazı yazmaq keçdi könlümdən.
Vahid Bayramovla əlaqə saxladım. O, mənə
yardımçı olacağını, Riadın
döyüş yoldaşlarının mənimlə
görüşməsinə şərait
yaradacığını dedi və sözünündə
üstündə durdu.
"O, MƏNİM ƏN YAXIN DOSTUM İDİ"
Bu sözləri VAHİD BAYRAMOV
dedi: - Yaxşı bilirsən ki, mən onunla ağır
günlərin dostu olmuşam. Müharibə
vaxtı Şuşaya paytaxtdan çoxları ezam olunurdu.
Içərilərində ezamiyyə müddətini
qaçaraq başa vurub geri qayıtmaq istəyənlərdə
vardı. Amma Riad elələrindən
deyildi. O vaxtlar o, DTK-da işləyirdi. Millətinə,
Vətəninə bağlılığı bəzən
tutduğu vəzifəni, təmsil etdiyi orqanı ona
unutdururdu. Daima bizimlə idi. Neçə dəfə ağır əməliyyatlarda
iştirak etmişdi. Silah
çatışmamazlığı vardı. Özünün tabel silahını polis
işçilərimizə verərdi ki, əməliyyat
zamanı istifadə etsinlər. Onun qəhrəmanlığından,
vətənpərvərliyindən bir oturuma danışmaq
mümkün deyil. Bunun üçün
günlər lazımdır. Malıbəylidə,
Quşçularda, Cəmillidə, Turşsuda və digər
yaşayış məskənlərində polis
işçilərimiz və özünümüdafiə
batalyonlarımızla birlikdə misilsiz qəhrəmanlıqlar
göstərmişdi. O, Şuşada olanda insanların üzlərində
bir arxayınçılıq vardı, sanki. Riad
gəlibsə demək hansısa uğurlu bir əməliyyat
gerçəkləşəcək, ermənilərdə olan
girovlar geri qaytarılacaq. Yaxud hansısa
strateji əhəmiyyətli yer azad olunacaq. Çox yüksək səviyyəli hərbi
taktikaya və biliyə malik bir şəxs idi.
"O, QARABAĞA BAĞLI İDİ"
Şuşa rayon İcra Hakimiyyəti
Başçısının müavini MİRZƏ BAYRAMOV da
Riad Əhmədovun qəhrəmanlığından ürək
dolusu danışır, onun Vətənimizin layiqli oğlu
olmasından bəhs edir: - Onu qardaşım Vahidin dostu kimi
tanıdım, və qardaşımdan ayırmadım. Sanki, Riad da qardaşlarımdan biri idi. O vaxtlar Şuşa rayon Aqropromunun rəisi vəzifəsində
çalışırdım. Işlərimizə,
torpaqlarımızın müdafiəsi üçün əlimizdən
gələni əsirgəməmək də əlavə
olunmuşdu. Bu, bizim vətənpərvərlik
borcumuz idi. Məhz buna görədə
tez-tez postlarda olurduq. Riadın qəhrəmanlığından
hər yerdə danışılırdı. 1991-ci ildə ermənilərin yaşadıqları
Göytala, Kirov, Qaladərəsi və başqa kəndlərdə
Ermənistandan gələn terrorçuların olması xəbərini
eşidəndə də Vahidin, Riadın rəhbərliyi ilə
əməliyyat hazırlanmışdı. Uğurla nəticələnən həmin əməliyyatda
25 nəfərdən çox erməni boyeviki əsir
alınmış və bir vertalyot qənimət
götürülmüşdü. Bu və
digər əməliyyatlarda Riad Əhmədovun
soyuqqanlılığı, vəziyyətdən düzgün
nəticə çıxarmasının mühüm rolu
olmuşdur.
"ONU
UNUTMAQ OLMAZ"
Bu sözləri isə o vaxtlar
Laçın rayon Maddi Texniki Təchizat Bazasının
direktor müavini vəzifəsində işləmiş
NADİR SADIQOV deyir:- Riadla Vahid müəllimin
sayəsində tanış olmuşam. Tez-tez
Şuşaya gedərdim. Müharibə
dövrünün də öz qanunları var. Xidməti
işimlə bağlı Şuşaya hər gedişimdə
dostum Vahid müəllimlə görüşərdim. Laçının da ağır günləri idi.
Həmin görüşlərin birində Riadla tanış oldum. Bu
tanışlıq dostluq səviyyəsinə qədər
qalxdı. Indi də gözlərimin
önündən çəkilmir, vətənpərvər, təmkinli
bir insan idi. Qorxu nədir bilməzdi. Tez-tez əməliyyatlarda olardı. Bu onun həyat tərzinə çevrilmişdi,
Şuşasız qala bilmirdi. Vətənin
ağır günündə paytaxtdakı isti, rahat kabinet mənlik
deyil, mən burda döyüşən oğulların
sırasında olmalıyam- deyərdi. Dəfələrlə
mənə silah-sursat vermişdi. Laçının
müdafiəsində onun verdiyi güllələrdən,
silahlardan istifadə olunurdu. Vəzifəsini
itirməkdən qorxmurdu. Onu ancaq Vətənin
azadlığı düşündürürdü.
"O, BİZƏ RUH VERİRDİ"
Şuşa rayon Turşsu kənd
sakini, hazırda Ağcabədidə məskunlaşan QABİL
FƏRHADOV Qarabağ uğrunda gedən döyüşlərdə
iştirak edib, onunla Riad Əhmədov haqda
danışırıq: - Mənim atam da
döyüşürdü. O, 1992-ci ildə Laçın
uğrunda gedən döyüşlərdə şəhid
oldu. Biz özünümüdafiə batalyonun
döyüşçüləri idik. Riad
Əhmədovu da elə o vaxtlar tanıdım. Şuşanın ətrafında postlarda
dayanardıq yanımıza gələrdi, hər birimizlə fərdi
söhbətlər aparardı. Bizə mənəvi
dəstək olardı, ruh verərdi. Onunla hər
söhbətdən sonra düşmənlə üz-üzə
gəlməyə daha çox can atardıq. Biz,
Şuşanın polis rəisi Vahid müəllimi
yaxşı tanıyırdıq. Elə
Riad müəllimi də onunla birlikdə
görmüşdük. Ona ürək
qızdırırdıq. Misilsiz qəhrəmanlıqları
ilə yaddaşımda qalıb. Amma neynəmək
olar, Vətənin yaşaması üçün
görünür canlarından keçməlidir.
"MƏN ONUN TAKTİKASINA HEYRAN QALMIŞDIM"
Müharibə vaxtı Şuşa
polis Şöbəsinin batalyon komandiri vəzifəsində
olmuş, hazırda Bakı Şəhər Dövlət Yol
Polisində çalışan, polis mayoru FƏRMAN
XƏLİLOV:- Riad Əhmədov
sözün həqiqi mənasında qəhrəman idi. Qorxmaz və cəsur bir zabit idi. Batolyonda
olan 300-dən çox polis zabiti və polis nəfərini
şəxsən tanıyırdı. Onunla
postları yoxlamağa birlikdə gedərdik. Kərkicahanda gedən ağır döyüşdə
onunla birlikdə olduq. Onun döyüş
taktikasına heyran qalmışdım. Daşaltı
döyüşündə də yanbayan dayanıb vuruşduq.
Onun qəhrəmanlığından bəhs etməklə
qurtarmaz
Şuşa polisində
rota komandiri olmuş AZAY KƏRİMOV Riad Əhmədovun qəhrəmanlığından
fəxrlə danışır. Malıbəyli,
Quşçular, Kərkicahan istiqamətində gedən
döyüşlərdən bəhs edir, Riadın rəhbərliyi
və döyüş taktikasına söykənərək
düşmənə necə ağır itkilər vurduqlarından
danışır. O, Riad Əhmədov haqqında xatirələrini
bizimlə bölüşür, onun gələcək nəsillərə
örnək olan qəhrəmanlıq dolu həyatının
işıqlandırılmasından, bədii əsərlərin
yazılmasının vacibliyindən söz açır.
"ONDAN YAZMAQ MÜTLƏQ LAZIMDIR"
Bu sözləri vaxtı ilə
Şuşa İcra Hakimiyyətində şöbə
müdürü işləmiş, YUSİF İSMAYILOV deyir:- "Riad Əhmədovun vətənpərvərliyindən
istənilən qədər danışmaq olar. Şəxsən
tanış idik. Ailənin
yeganə oğul övladı olmasına baxmayaraq,
döyüşlərdən yan qaçmazdı.
Heç tutduğu vəzifəyə görə də bəziləri
kim qaynar nöqtələrdən,
döyüş yerlərindən kənarda daldalana bilərdi.
Lakin o, belələrindən deyildi. Qanıynan, canıynan vətəninə, millətinə
bağlı bir insan idi. Bir neşə dəfə
onunla əməliyyatlarda olmuşam. Yaxşı
döyüş taktikasına malik olan zabit idi. Daşaltıda olan ilk əməliyyatda da birlikdə
olmuşduq. Ama axırıncı - 1992-ci
ilin yanvar ayının 26-da Daşaltıda sonuncu əməliyyat
oldu. Həmin döyüşdə də
Riad Əhmədov qəhrəmanlıqla
döyüşdü. Onun xatirəsi onu
tanıyanların qəlbində daima yaşayacaq. Mən onun haqqında yazmağınızı təqdir
edirəm.
"ELƏ BİLİRDİM DAYIMDIR GƏLƏN"
Şəhid ailəsi
olan OFELYA ALIYEVA ilə söhbət edirəm. "Həyat yoldaşım Şahmalı Alıyev
Şuşa işğal olunarkən ermənilərlə
döyüşdə itkin düşdü, ölüb
-qalır, xəbərimiz yoxdur. Yəni
meyidini də tapmaq olmadı. Bu vaxta qədər
isə Riad Əhmədovu yaxşı tanıyırdım.
Dayımın - Vahid Bayramovun yaxın dostu idi.
Yoldaşım postlarda, döyüş əməliyyatlarında
olurdu. Dayım tez-tez bizə baş çəkirdi.
Riad müəllimlə birgə gəldiyi vaxtlar
çox olmuşdu. Mən onda bizim ailəyə,
uşaqlara qarşı bir doğmalıq
görmüşdüm, onu dayımdan ayırmırdım.
Onu görəndə elə bilirdim ki,
dayımı görmüşəm. Yoldaşım
deyərdi ki, döyüşdə o qədər sərt olan
adamın uşaqlarla bu qədər mehriban olmasına, deyib
gülməsinə inanmaq olmur. Mənə
deyərdi ki, sən təkcə Vahidin bacısı
qızı deyilsən, elə mən də sənin
dayınam. O, itkin düşəndə o qədər
ağlamışdım ki... Axı, o, mənim
doğrudan da dayım kimi idi - sadə, mehriban,
qayğıkeş və millətini, vətənini sevən,
düşmənə qarşı barışmaz olan cəsur
bir igid".
"O, İGİD OĞULLARLA
DOSTLUQ EDƏRDİ"
Polis mayoru, müharibə vaxtı
vzvod komandiri olmuş FƏXRƏDDİN BAYRAMOV: - Cəsur bir
döyüşçümüz vardı - İslam
Bağırov. Ermənilərə qarşı
barışmaz mövqedə idi. Onun
hesabında 100- yaxın ermənin məhv edilməsi vardı.
Riad Əhmədov onunla dostluq etdi. Ümumiyyətlə Riad Əhmədov igid və
qorxmaz oğullara xüsusi bir rəğbət bəsləyirdi,
onlarla dostluq edirdi, onlara güvənirdi. İslam
1992- ci ilin iyul ayında şəhid oldu. Riad
Əhmədovla birlikdə dəfələrlə məxfi əməliyyatlarda
olmuşdular. Bir dəfə o qədər
erməni öldürmüşdülər ki... bunu Milli qəhrəman
Çingiz Mustafayev lentə də almışdı. Riad və İslamın birgə həyata
keçirdikləri əməliyyatlar dildən-dilə,
ağızdan-ağıza gəzərdi.
"YAXŞI YADIMDADIR"
Qarabağ müharibəsi
veteranı və əlili, polis mayoru ALLAVERDİ HÜSEYNOV da
Milli Qəhrəman Riad Əhmədovla bağlı xatirələrini
bölüşür:- "Çox igid
oğlan idi, qorxu bilməzdi. Döyüşçülərin,
polis əməkdaşlarının, eləcə də dinc əhalinin
yanında böyük hörmət sahibi idi. Hamı onun xatirini istəyirdi. Bilirsiniz, bu adam üçün Vətənin o
başı, bu bu başı yox idi. Içində Vətənə,
yurda qarşı böyük bir sevgi vardı. Daşaltı
əməliyyatında itkin düşsə də qəhrəmanlıqla
döyüşməyi haqda hamı bəhs edir. O, mərdliklə
vuruşdu. Yaxınlıqda
döyüşürdük, həmin döyüşdə
itkilərimiz çox oldu, Allah hamısına rəhmət eləsin".
Polis əməkdaşları
ZİYAD BƏXTİYAROV, CEYHUN QULİYEV,
MƏHİYƏDDİN ƏMİRASLANOV, ARİF
ƏLİYEV və digər söhbət etdiyim keçmiş
döyüççülər də Riadın qəhrəmanlığından
ağız dolusu bəhs etdilər. Bütün
əməliyyatlarda ondan əsl qəhrəmanlığın
necə olmasını, onon bütün
döyüşçülərə örnək
olmasını dedilər.
Onun döyüş
yoldaşları ilə, onu tanıyanlarla söhbət edirəm,
nə yaxşı ki, xatirələr ölmür, qəlblərdə
yaşayır, gələcək nəsillərə
ötürülür. Riad Əhmədovla da
bağlı belədir. Kiminlə söhbət etdimsə, hər
kəs onun qəhrəmanlığından bəhs etdi, Vətəninə,
millətinə bağlılığından
danışdı. "Əgər o qalsaydı.."
Çoxları belə deyir. Deyirlər ki, əgər
o olsaydı filan döyüşdə itkimiz az olardı, yaxud
heç olmazdı, axı döyüş üçün
planı, taktikanı o, seçəcəkdi, əməliyyatı
o, hazırlayacaqdı. Daşaltı əməliyyatının
uğursuz nəticələnəcəyi qənaəti onda da
da varmış. Vahid Bayramov deyirki, sonuncu dəfə Şuşaya
yanvarın 25-də gəldi, artıq onda MN-nin əks-kəşfiyyat
idarəsində çalışırmış.
Daşaltıda qısa müddətə, hazırlaşmadan əməliyyatın
aparılacağını dedi. Hər ikimiz bunun
üçün ən azı 1 ay hazırlaşmağın gərəkli
olduğunu desəkdə, o dövrün rəhbərliyinin təkidli
əmri ilə yanvarın 26-da əməliyyata
başlanıldı. Düşmənin əməliyyatdan xəbəri
olmuşdu, həmin döyüşü uduzduq, ermənilərə
olan müvəqqəti məğlubiyyətimiz də elə
həmin əməliyyatdan sonra başladı. Riadla
yaxınlıqda olan döyüşçülər deyir ki,
o, ən azından həmin döyüşdə 40 erməni
yaraqlısını məhv etdi.
Belə bir deyim var: "Heç nə
unudulmur, heç nə yaddan çıxmır". Riad Fikrət oğlu Əhmədovun da qəhrəmanlığı
unudulmadı, yaddan çıxmadı. 1992-ci ilin iyul
ayının 7-də Azərbaycan Respublikasının
Prezidentinin 833 saylı fərmanı ilə igid və cəsarətli,
vətənpərvər zabitimizə AZƏRBAYCANIN
MİLLİ QƏHRƏMANI adı verildi. Bakıdakı
203 saylı orta məktəb onun adını
daşıyır. Xatirəsi unudulmur, qəhrəmanlığı
və Vətənə, millətə olan sevgisi gənclərə
nümunə kimi göstərilir.
Bəli, əgər o, qalsaydı həm də bu ilin dekabr ayını 20 - də doğmaları, döyüşçü dostları onun anadan olmasını elə onunla birlikdə qeyd edəcəkdi. Indi bu yubiley törəni onsuz keçiriləcək, lakin xatirəsinin və misilssiz qəhrəmanlığının işığında.
Faiq Balabəyli
Ədalət.-2011.-3 dekabr.- S.13-21.