Etiraf

Onda hələ mən yoxuydum,

Atam vardı, anam vardı,

Üç bacım vardı...

Məndən yoxuydu bir soraq –

Anamın ürəyinə dammışdı

oğlan doğacaq.

Əlləri qoynunda,

mən də boyunda

Anam məni gözləyirdi.

Bir gün

dünyaya gəldim,

Bir balaca otaqda doğuldum

Deyirlər ki,

onda belə deyildim,

Onda yaman oğuldum.

Böyüdüm,

ayaq açdım,

Bir balaca otaqdan

dünyanın içinə sarı qaçdım,

Durnaların köçünə sarı qaçdım.

Anama əl etdim,

anam gəl - gəl etdi.

Şəhərə gəldim,

uddu məni, şəhər uddu –

Şəhər qızlarının gözləri oddu - oddu...

İndi mən "Biri varıymış,

biri yoxuymuş nağılında

"Ay baba fit ver" oyununda

Anamsa

iyirmi bir il bundan əvvəl ,

Necə gözlərdisə məni

Əlləri qoynunda –

eləcə də gözləmədə...

***

Bir üzüm tanrıya sarı,

Bir üzüm qəlbimdəki ağrıya sarı...

Şairlər deyir ki, dərd yaxşı şeydir,

Dərd ara verəndə olur dərdyarı.

Qayıdım bu yoldan, necə qayıdım?

Qorxuram yollara yenə dərd yağa.

Qayıdıb bu yoldan baş qoyacağam,

Babam Mirzə oğlu yatan torpağa.

Elə həmin yerdə bir şer yazıb,

Özümdən sonraya saxlayacağam.

Sonra da, sonra da göz yaşlarımla

Mən öz günahımı yuyurmuş kimi

Şerimi, özümü ağlayacağam.

Qayıdıb, hər şeydən qayıdıb

Qayıdım gecənin sevgilərindən

Qayıdım gündüzün qış yuxusundan

Qayıdım keçilmiş cığırdan, izdən

Qayıdım bir azca sığallı sözdən

Qayıdım atamın oğlu kimi mən

Özümə oxşayan şerlər yazım,

Yazım ilk şerimi torpaq rəngində

Atama oxşasın!

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət.- 2011.- 10 fevral.- S. 7.