"DİFAİ"
PARTİYASININ YARANMASI
(Əvvəli
ötən saylarımızdı)
Müəllif bu
kitabında erməni millətçi təşkilatlarının
terrorçu fəaliyyətinə cavab olaraq Azərbaycanda ilk
milli təşkilat "Difai" (Müdafiə)
Partiyasının yaradılması və fəaliyyəti
tarixi tətbiq edilir. Ən müxtəlif mənbələrdən
cəlb edilmiş zəngin faktiki materialın təhlili və
ümumiləşdirilməsi əsasında bu mövzunu
ideoloji ehkamlardan və milli-subyektiv baxışlardan
asılı olmadan işıqlandırmağa cəhd
edilmişdir. Əsərdə "Difai"nin fəaliyyəti
erməni-azərbaycanlı ziddiyyətlərinin
yaranmasının ilkin tarixi şərtləri və səbəbləri
fonunda nəzərdən keçirilir. Çar
Rusiyasının XVIII əsrin birinci rübündən
başlayaraq Cənubi Qafqaza hərbi-siyasi ekspansiyası bu
ziddiyyətlərin əsasını qoymuşdur. Həmin
siyasətin həyata keçməsində erməni amilinə
imperiyanın regionda sosial dayağı və müsəlman
dövlətləri olan Türkiyə və İrana
qarşı mübarizə xristian forpostu rolu
ayrılırdı. Məhz bu siyasət nəticəsində
XX əsrin əvvəlində erməni-azərbaycanlı
ziddiyyətləri kuliminasiya nöqtəsinə çataraq,
açıq qanlı qarşıdurmaya çevrilmişdir. Azərbaycanlı
əhalinin erməni terrorundan qorunmasında "Difai"
Partiyasının rolunu obyektiv və əsaslandırılmış
şəkildə işıqlandırılması zərurəti
müasir dövrdə bu araşdırmanın əhəmiyyətini
və aktuallığını şərtləndirir.
Bakıda və Azərbaycanın
bir sıra qəzalarında geniş fəaliyyətə
başlamış, əhali arasında kifayət qədər
güclü dəstək qazanmış Azərbaycanın
milli partiyası "Difai"nin (Müdafiə)
yaradılması 1906-cı ilin payızına təsadüf
edir. Partiyanın yaradılması haqqında qərarı Ə.Ağayev
qəbul etmişdir. Onun özünün
başçılıq etdiyi mərkəzi komitə Bakıda
yerləşirdi. Ümumiyyətlə, "Difai"
partiyasının kim tərəfindən, nə vaxt və
harada yaradılması məsələsi
tarixşünaslıqda birmənalı şəkildə
işıqlandırılmamışdır. Bu məsələnin
hərtərəfli tədqiqi sovet
tarixşünaslığında mövcud olmuş belə bir
tezisi tamamilə inkar etməyə əsas verir ki, guya bu partiya
1905-ci ildə, yəni qanlı erməni-azərbaycanlı
qarşıdurmasının ən şiddətli
dövründə yaradılmış və "erməni-tatar
qırğınının" fəal təşkilatçısı
kimi çıxış etmişdir. O dövrdə bu tezis
çox münasib idi, çünki həmin münaqişədə
azərbaycanlıların və ermənilərin təqsirinin
dərəcəsi məsələsində necə deyərlər,
özünəməxsus bir paritet yaradır və tərəflərə
onların "Difai" və "Daşnaksutyun" burjua
partiyaları başçılıq edirdi.
Məsələn, Mirzəbala
Məmmədzadə öz xatirələrində məşhur
türk maarifçisi Yusif Akçuraya istinad edir. Akçura Əhməd
bəy Ağayevə həsr edilmiş əsərində
yazır: "1905-ci ildə Əhməd bəy Ağaoğlu
Bakıda "Fədai" cəmiyyətini yaratmışdır".
Akçura "Fədai" dedikdə "Difai"ni nəzərdə
tuturdu. Çünki o, öz işində bu partiyanın
çağırışının mətnini vermişdir. Həmin
mətnlə aşağıda tanış olacağıq.
Partiyanın həmin tarixdə yaradılmasına X.Məmmədov
da istinad edir.
Partiyanın harada və
kim tərəfindən yaradılması məsələsində
də mövqelər müxtəlifdir. Məsələn,
Sventoxovski yazır: "Müdafiə" adı ilə məşhur
olan bu təşkilat 1905-ci ilin yazında Gəncədə
burada tanınmış və öz siyasi karyerasını
müəyyən etmiş insanların - Şəfi Rüstəmbəyov,
Ələkbər və Xəlil Xasməmmədov
qardaşları, İsmayıl Ziyadxanov, Nəsib Usubbəyov
(Yusifbəyli) və Doktor Həsən Ağazadənin təşəbbüsü
ilə yaradılmışdır. Bakıdan Əhməd
Ağayev də onlara qoşulmuşdur. Bu təşkilatın
yaranması Gəncənin Azərbaycanda milli hərəkat mərkəzinə
çevrilməsi demək idi. Şəhər bu vəziyyəti
gələcəkdə də qoruyub saxlayacaqdır".
"Difai"nin üzvlərindən biri olmuş
N.Şeyxzamanlı yazır: "Əhməd bəy Ağayev
Gəncəyə gəldi və Cümə məscədində
camaatla görüşdü. Ə.Ağayev
çıxış edəndən sonra Ələkbər bəy
Rəfibəyovla, Ələkbər və Ələsgər
Xasməmmədovlarla, Nəsib bəy Yusifbəyovla
görüşmüş, onlarla söhbət zamanı
çar hökumətinə müqavimət göstərə
biləcək bir təşkilat yaradılması qərara
alınmışdır. Həmin təşkilatı
"Difai" adlandırmaq qərara alındı. Sonradan
"Difai"nin möhürü hazırlandı". Partiyanın
kim tərəfindən, harada və nə vaxt
yaradılması barədə ən dəqiq məlumatlar Ə.Əhmədov,
İ.Bağırova və S.Süleymanovanın işlərində
verilmişdir. Onlar arxiv mənbələrinə əsaslanaraq
göstərirlər ki, partiya 1906-cı ilin payızında
Bakıda Ə.Ağayev tərəfindən
yaradılmışdır.
Əhməd bəy Mirzə
Həsən oğlu Ağayev (Ağaoğlu) 1869-cu ildə
Qarabağda, Şuşa şəhərində anadan
olmuşdur. 1887-ci ildə Ağayev Şuşa realnı məktəbini
müvəffəqiyyətlə bitirərək Peterburqa gedir və
Texnologiya İnstitutuna imtahan verir. 1888-ci ildə Əhməd bəy
Peterburqda təhsilini başa vurmadan Parisdə məşhur
Sorbonna universitetinin nəzdindəki hüquq məktəbinin tələbəsi
olur. 1890-cı ildən başlayaraq Fransanın bir sıra
nüfuzlu nəşrlərində Ağayevin silsilə məqalələri
dərc edilir. Elə həmin dövrdə - 90-cı illərin
əvvəlində o, Tiflisdə Qafqaz canişinliyi mərkəzində
çıxan "Qafqaz" və Bakıda çıxan
"Kaspi" qəzetləri ilə sıx əməkdaşlıq
edir. Təqribən 6 il davam etmiş Paris həyatından sonra
1894-cü ilin əvvəlində Əhməd bəy Ağayev
atasının ölüm xəbərini alır və vətənə
qayıdır. 1897-ci ildə Ə.Ağayev Bakıya gəlib Ə.Topçubaşovla
birlikdə "Kaspi" qəzetinin faktiki redaktorlarından və
aparıcı müəlliflərindən biri kimi işləyir,
eyni zamanda Bakı Ali Ticarət məktəbində fransız
dilindən dərs deyir. 1905-ci ilin iyun ayından Ağayev
"Həyat" qəzetini nəşr edir. O, "Həyat"ın
birinci nömrəsində dərc edilmiş proqram xarakterli məqalədə
yazırdı: "Əgər biz irəli getmək istəyiriksə
və həyat qüvvəsinə malik olan millət olmaq istəyiriksə,
ilk növbədə müsəlman olaraq qalmalıyıq. Bizim
irəliyə doğru hərəkətimiz, həyat şəraitimizi
yaxşılatmaq səylərimiz islam qanunları ilə birləşdikdə
uğurlu ola bilər". Təsadüfi deyil ki, senzur komitəsinin
yüksək vəzifəli məmurları qəzeti və
onun redaktorunu "panislamist ideyalarının qızğın
tərəfdarı", "bütün müsəlmanların
xəlifəsi kimi ad çıxarmış Türkiyə
Sultanının nüfuzunu və qüdrətini artırmaq tərəfdarı"
kimi qələmə vermişdilər. Digər tərəfdən
"Həyat" qatı panislamizmdə təqsirləndirilir,
bildirilirdi ki, bu mətbu orqanda ermənilər əleyhinə
aparılan təbliğat nəticəsində Qafqazda müsəlman
fanatizmi şiddətlənəcək, erməni fobiyası
güclənəcəkdir. Xüsusi vurğulanırdı ki,
"İslamın saflığı və
toxunulmazlığı" ideyalarını təbliğ edən
Ağayev çarizmə və ruslara qarşı
barışmaz mövqe tutur.
"Difai" partiyası
Ə.Ağayev tərəfindən 1906-cı ilin
payızında yaradılmasına baxmayaraq, hökumətin bu
partiya haqqında ilk məlumatları yalnız 1907-ci ildən
başlayaraq, yəni qanlı erməni-azərbaycanlı
qarşıdurmasının aktiv fazası başa
çatdıqdan sonraya aiddir. 1907-ci il mayın 30-da Yelizavetpol
qubernatoru Q.Kovalyov ona çatmış məlumatlar əsasında
polis rəislərinə tapşırıq verir ki, tamamilə
məxfi yollarla bu partiyanın şəxsi heyətini, onun məqsədlərini
və nəhayət onun hansı vəsaitlər hesabına
mövcud olmasını aydınlaşdırsınlar.
"Qafqaz Ümummüsəlman
Müdafiə Komitəsi - Difai" təşkilatının
yaradılması haqqında rus və Azərbaycan dillərində
ilk çağırışlar 1906-cı il oktyabrın
ortalarında Tiflisdə, Bakı və Yelizavetpol
quberniyalarında ortaya çıxmışdır. Həmin
çağırışlarda "Difai" partiyasının
yaranması səbəbləri belə şərh edilirdi:
"Qafqaz müsəlmanları ermənilərlə özlərinin
qanlı münaqişələrində inqilabi əhval-ruhiyyəli
erməni kütlələri ilə müqayisədə guya
loyal elementlər olması barədə aldadıcı fikirlərlə
sərməst olduqca, bu fikirlər Qafqaz adminstrasiyası tərəfindən
dəstəkləndikcə, müsəlmanlar mahiyyət
etibarilə həqiqətən loyal idi. Lakin hərəkatın
rəhbərləri yəqin edəndə ki, istər mərkəzi
hökumət, istərsə də onun Qafqazdakı nümayəndələri
artıq bu cür yanılmaları dəstəkləmək
niyyətində deyil, hər hansı zorakılığı
diyarın ictimai təhlükəsizliyinin və asayişinin
qorunması baxımından eyni dərəcədə cinayət
hesab edəndə onlar dərhal cəbhəni dəyişdilər
və yerli hökuməti ermənipərəstlikdə təqsirləndirməyə
başladılar. Onlar öz loyallıqlarını unutdular və
müsəlman əhalini hökumətə qarşı hətta
terror yolu ilə fəaliyyətə dəvət etdilər".
Bundan əlavə,
1905-1906-cı illərin erməni-azərbaycanlı
münaqişələrinin nəticələri
"Difai"ni yaradanlara göstərdi ki, mütəşəkkil
düşmənlə mübarizə həmişə sonuncunun
xeyrinə başa çatır. "Difai"nin müraciətində
deyilirdi: "Düşmənin gücü onda ifadə
olunmuşdur ki, ermənilər yaşından və ictimai
mövqeyindən asılı olmayaraq "Daşnaksutyun"
partiyasının ətrafında birləşmişlər,
onların külli məbləğdə maddi vəsaiti,
silahları, yaxşı təlim keçmiş və
silahlı "zinvorları" vardı. Yüksək cəmiyyətdən
və hökumətdən olan üzvləri vasitəsilə
azərbaycanlılarla ermənilər arasında münaqişələrin
yatırılmasında hökumət orqanlarının sərəncamlarına
təzyiq göstərir, bu yolla həmin sərəncamları
öz mənafelərinin müdafiəsinə yönəltməyə
nail olurdular". "Difai"nin müraciətlərində
bu komitə tərəfindən müsəlman əhali
üçün zəruri hesab ediləcək və ermənipərəstlikdə
şübhə doğuracaq vəzifəli şəxslər
terrorla hədələnirdi. Partiyanın bölmələri və
ya "komissiyaları" Azərbaycanın və cənubi
Qafqazın demək olar ki, bütün şəhərlərində
və qəzalarında, hətta Vladiqafqazda da
yaradılmışdı. Partiyanın bölmələri və
ya "komissiyaları" Azərbaycanın və cənubi
Qafqazın demək olar ki, bütün şəhərlərində
və qəzalarında, hətta Vladiqafqazda da
yaradılmışdı. Partiyanın qəza bölmələrinin
yaradılmasında Ə.Ağayev bilavasitə iştirak
edirdi. Bu məqsədlə o, bütün Qarabağı gəzmiş
və "bütün müsəlmanları partiyanın ətrafında
sıx birləşməyə" təşviq etmişdir. Partiyanın
təşkilatçıları Dağıstandakı azərbaycanlı
əhali arasında da təşviqat aparırdı.
"Difai"
yaxşı təşkilatlanmış və
silahlanmış "Daşnaksutyun"un müqabilində
müdafiə təşkilatı kimi
yaradılmışdı. Əslində bu təşkilatın
yaradılmasına sövq edən amil bundan ibarət idi. Lakin
partiya təkcə hərbi məqsədlər
güdmürdü. Bu, partiyanın proqramından da
görünürdü. Həmin proqramın layihəsi
1906-cı ildə Ə.Ağayev tərəfindən dərc
edilən "İrşad" qəzetinin
("İrşad" sözünün mənası "Haqq
yoluna çağırış" deməkdir - Müəllif)
213-cü nömrəsində dərc edilmiş, həmçinin
jandarm məlumatlarında qalmışdır. Bu layihəni bəndlər
üzrə dəqiq ifadə edilmiş proqram adlandırmaq
çətin olsa da, partiyanın əsas məqsəd və vəzifələri,
eləcə də onlara çatmaq yolları burada kifayət qədər
aydın şərh edilmişdir. Partiya öz xalqını
erməni-müsəlman münaqişələrindən xilas
etməyi və onu maarifləndirməyi özünün
başlıca və əsas məqsədləri elan edir. Bu məqsədə
çatmaq üçün partiyanın iki vasitəsi
vardı: təhsil və güc, yəni partiya öz
xalqına təhsil verməyə, nadan kütlələri
maarifləndirməyə, digər tərəfdən güc
vasitəsilə onu xarici düşmənlərdən və
hökumətdəki satqınlardan xilas etməyə şərait
yaratmalıdır. Proqramın mübariz tonu partiyanın
özünün yaranmasını şərtləndirmiş və
kütlələrin əhval-ruhiyyəsinə cavab verən səbəblərlə
bağlı idi. Proqramda deyilirdi: "Hökumət dairələri,
xüsusən cənab Vorontsov-Daşkovun canişin olduğu kədərli
günlərdə erməni "Daşnaksutyun" təşkilatının
bombaları və güllələri qarşısında
qorxaqcasına baş əydilər, bu təşkilatın
Qafqazda itaətkar alətlərinə çevrildilər. Yerli
hakimiyyət orqanları "Daşnaksutyun"un əlində
miskin bir vasitə oldular, o da mütəşəkkil
qoşunlara malik olduğundan və hökumət öz alətinə
çevrildiyindən, müsəlmanları Qafqaz diyarından
sıxışdırıb çıxarmağı,
onları məhv etməyi, onların torpaqlarına yiyələnməyi,
sonra isə öz Milli İdarəsini yaratmağı əsas
məqsəd kimi qarşıya qoymuşdu". Partiyanın
proqramında daha sonra deyilirdi: "Vorontsov-Daşkovun,
"Daşnaksutyun" başçılarının bu qorxaq
dostunun və onun əlaltısı, elə onun kimi qorxaq quldur
Qoloşşapovun səhlənkarlığı sayəsində
"Daşnaksutyun" öz planını həyata
keçirmək üzrədir. Zəngəzur qəzası,
Şuşa, Cəbrayıl və Cavanşir qəzalarının
Qoloşşapov, Kleşşinski, Mitskeviç, Smorodski kimilərin
rəhbərliyi altında "Daşnaksutyun" tərəfindən
talan edilmiş hissləri əslində ermənilərin əlinə
keçmişdir. Minlərlə müsəlman kəndlilərinin
evlərinə od vurulmuş, bu ailələr oradan qovulmuş,
müflis vəziyyətdə Yelizavetpol quberniyasında sərgərdan
gəzib dolaşır, heç yerdə nə
sığınacaq tapır, nə müdafiə, nə qida, nə
də yaşamağa bir yer tapırdı". Digər tərəfdən
izah edilirdi ki, öz millətimizin "qabaqcıl
adamları" öz xalqı üçün heç nə
etməmiş, yalnız onu bir-biri ilə düşmənçilik
aparan müxtəlif qruplara bölmüşlər. Onlar
xalqı nə nadanlıqdan, nə də onun
inkişafını ləngidən və bütün hüquqlarını
əlindən almış hökumətin təzyiqindən
xilas etmişlər. Bu əməllərin nəticəsi
göz qabağındadır. İndi bizim xalqımız məhv
olur. Bir tərəfdən xarici düşmən bizi
sıxışdırır, digər tərəfdən
özümüz-özümüzü talanlar və qətllər
yolu ilə məhv edirik. Proqramda daha sonra deyilir: "Buna
görə də Şimali Qafqazdan, Dağıstandan və
Zaqafqaziyadan olan minlərlə igid və öz xalqını
sevən gənc bir yerə toplaşaraq müqəddəs
Qurana and içərək "Difai" partiyasını
yaratmışlar".
(Ardı var)
Eldar Əzizov
Ədalət.- 2011.- 19 fevral.- S. 16.