VƏTƏN

Yaman dil-dil ötürdük,

Ortaya nə gətirdik?

Qarabağ deyə-deyə

Qarabağı itirdik -

Sağ olsun başın, Vətən!

Ərənlərin hardadı?

Qaçqının çadırdadı.

Eldən didərgin düşən

Qız-gəlinin dardadı,

Bir düşün, daşın, Vətən!

Nə sarsıl, nə bezik sən,

Get Şuşanı üzük, sən.

Gəl yaddan çıxarma ki,

Sən nadir bir üzüksən,

Qarabağ - qaşın, Vətən!

Yollar buz bağlayacaq,

Dərd səni dağlayacaq.

Bu səbir ki, səndə var

Hələ çox ağlayacaq

Torpağın, daşın, Vətən!

Çox dedim dönə-dönə,

İnanma hər yetənə.

İnanıb gördünmü ki,

Vəfasız çıxdı sənə

Dostun, yoldaşın, Vətən!

Əsirmi tutulmusan,

Qolu bağlı qulmusan?

Bu qədər susmaq olmaz,

Niyə aciz qalmısan,

Hanı savaşın, Vətən?

BAĞIŞLA, QARABAĞ

Çağırdın, hayına gələ bilmədim,

Axan göz yaşını silə bilmədim.

Yolunda kişi tək ölə bilmədim,

Bağışla, Qarabağ, bağışla məni!

Üzünə çıxmağa daha üzüm yox,

Qarlı səngərində ayaq izim yox.

Nə deyim, deməyə elə sözüm yox,

Bağışla, Qarabağ, bağışla məni!

Ananı satmazlar, səni satdılar,

Qədir-qiymətini ucuz tutdular.

Nə tez unuduldun, tez unutdular,

Bağışla, Qarabağ, bağışla məni!

Əlçatmaz dağların göz dağım olub,

Sinəmi göynədən öz dağım olub.

Təsəllim bir ovuc torpağın olub,

Bağışla, Qarabağ, bağışla məni!

QARABAĞ, AY QARABAĞ!

Qara baxtın yaman qara yazıldı,

Heç bilmədin harda, hara yazıldı.

İsti qanla yuyulacaq dərdlərin

Buz nəfəsli varaqlara yazıldı.

Sən səndəki taleyə bax, baxta bax,

Ay Qarabağ, Qarabağ, ay Qarabağ!

Vətənsizlər kül üfürüb gözünə,

Müdam səni vətən sayıb özünə.

İmansızlar danıb dinin, imanın

Gahgir at tək dirəniblər üzünə.

Bu haqsızlıq sinən üstə çəkib dağ,

Ay Qarabağ, Qarabağ, ay Qarabağ!

Yuxusunu qarışdırıb Pənah xan,

Hikkəsindən gözlərinə damıb qan.

Bir gör kimlər at oynadır Şuşada,

Nə yatmısan İbrahim xan,

qalx, oyan!

Soruş niyə viran qalıb baxça, bağ,

Ay Qarabağ, Qarabağ, ay Qarabağ!

Sozalıbdı rəngi Xarıbülbülün,

Ətri qaçıb hər çiçəyin, hər gülün.

Nə vaxtır ki, haray çəkir ruhları

Bu yerlərdə Üzeyirin, Bülbülün,

Aman Allah, zillətə bax, zülmə bax,

Ay Qarabağ, Qarabağ, ay Qarabağ!

Haqq səsini bir də ucalt,

vətən, sən,

Yağı kimdir? Vətən mənəm,

vətən, sən.

Biz acizik, eşidilmir sözümüz,

Özün söylə, de,

sən kimə vətənsən?

Qalx ayağa, bir qalxmısan,

bir də qalx!

Ay Qarabağ, Qarabağ, ay Qarabağ!

AY BƏNÖVŞƏM!

Axırıncı dəfə Şuşada - Cıdır düzündə qoxladığım bənövşə yadıma düşdü. İndi o gül-çiçək məskəni düşmən tapdağında qalıb. O gözü yaşlı, sinəsi dağlı bənövşəm də...

Sən də qəmli, mən də qəmli,

İkimiz də gözü nəmli.

Kimə açım dərdlərimi -

Sinə dağlı, qəlb sitəmlig

Kimlə bölüm, ay bənövşəm?

Yuxum ərşə çəkilibdi,

Xanimanım sökülübdü.

Çəkdiyimiz bu həsrətdən

Sənin boynun bükülübdü,

Mənim belim, ay bənövşəm!

Yanına gəlmək istərəm,

Halını bilmək istərəm.

Axıtdığın göz yaşını

Əlimlə silmək istərəm,

Necə silim, ay bənövşəm?

Qulağım kar, dilim laldı,

Fələk məni oda saldı.

Qəhr elədi növrağımı

Elim ağlar günə qaldı,

Necə gülüm, ay bənövşəm?

Yetim qalan Qarabağım

İndi olub qəm oylağım.

Deyirəm ki, bundan belə

Nəyə gərək yaşamağım?..

Budur zülüm, ay bənövşəm!

PALID VÜQARI

Söyüdü əydilər, əyildi söyüd,

Palıdı əydilər, dözmədi, sındı.

Söyüd təkəbbürlə baxıb palıda

"Bədbəxt zavallı"nın halına yandı.

Palıd sarsılsa da dinmədi, susdu,

Açmadı dərdini əsla bir kəsə.

Qanmaz sayılardı bəlkə qanan da

Özünü qanmaza borclu bilməsəg

Vüqarı, mənliyi uca tutanlar

İbrəti vüqarlı palıddan aldı.

Qaməti əyilmiş gərəksiz söyüd

Ayaqlar altında sərili qaldı.

YOLLAR

Yollar insana bənzər,

Yaxşısı var, pisi var.

Hamar olmur sərasər -

Eniş, yoxuşdu yollar.

Yol var - dağlardan keçər,

Yol var - çaydan, dənizdən.

Yol var - məskəni göylər,

Yol var - yolu duman, çəng

Yol var - sevinc gətirər,

Yol var - kədər, qüssə, qəm.

Yol var - səni itirər,

Yol var - sən itirərsən.

Yol ümiddi, işıqdı,

Arzudu, diləkdi yol.

Ömrə bir yaraşıqdı -

İnsana gərəkdi yol.

Yol varsa, yolun da var,

Çəkinmə, düş izinə.

Dərd odur ki, bu yollar

Bağlı qala üzünə.

Qoy yollar açıq olsun,

Yolsuz qalmasın insan!

Tanrım bizi qorusun

Yolszluq bəlasındar!

EL ÜÇÜN AĞLAYAN GÖZ

Deyirlər ki, kor olar

El üçün ağlayan göz.

Buna inanmıram mən,

Yox, yox! Yalandır bu söz.

Bu sözü kim deyibsə,

Düşünməyib, duymayıb.

Bəlkə də ömrü boyu

Daş daş üstə qoymayıb.

El dərdindən xəbərsiz

Yeyib, yatıb, kökəlib.

İstəyib bir söz desin,

Bu söz ağlına gəlib.

O, bilməyib el gücü

Sel gücüdür əzəldən.

Güc, qüvvət birlikdədir,

Səs çıxmayıb tək əldən.

El-el üçün yanana

Heç vaxt yaman olmayıb.

El gözdən salan kəsə,

Əsla aman olmayıb.

El yolunda çalışan

Ömrü boyu yorulmaz.

El üçün ağlayan göz

Tutulsa da, kor olmaz.

Əgər lazım gələrsə

Məlhəm edib özünü,

El sağaldar el üçün

Kor olanın gözünü.

BELƏSƏN

Köksüz ağac quruyacaq

tez, ya gec,

Gündə yüz yol ona qulluq eləsən.

Yüz il yaşa, min il yaşa, nə fayda,

Bağlanmasan Vətənə sən, elə sən.

Mütiləşib yazıq olma qul kimi,

Yatıb qalma ocaq altda kül kimi.

Ətir saçan çiçək kimi, gül kimi

Yaraşıq ol çəmənə sən, çölə sən.

Yaxşı adam nəcabətin bildirər,

Pis özünə el-obanı güldürər.

El tənəsi hər dərddən tez öldürər,

Yaman kimi düşmə

dildən-dilə sən.

Zirvəsində dümağ qa rol dağların,

Budağında şirin bar ol bağların.

Ömrün boyu əyilməsin vüqarın,

Ay Tərtərli, qoy desinlər beləsən.

UTANMA, DİLƏNÇİ!

Yaxandan yapışıb dilsiz ehtiyac,

Boğur qüssə səni, yeyir qəm səni.

Əlin fitrə verən əllərə möhtac,

Yaman günə salıb bu aləm səni.

Kömək istəyirsən ötüb keçəndən,

Peyğəmbər yolunda,

Allah yolunda.

Tanrıdan üzmürsən ümidini sən,

Ümidin bir loxma çörək pulunda.

Mənliyin sıxılır, vüqarın sınır,

Görünür, bu sənin öz qismətindir.

Küskün taleyinə ürəyim yanır,

Tale yazısından qaçmaq çətindir.

Çox vaxt utanırsan,

söz tutmur dilin,

Keyidir alnını xəcalət təri.

Qolların boşalır, gizlənir əlin,

Görən duyan azmı bu səhnələri?...

Utanma dilənçi, yox, sən utanma,

Nə alsan, bu yolla ala bilərsən.

Buna haqqın vardır, dilən, utanma,

Utansan, acından ölə bilərsən.

Kefindən etmirsən sən bunu,

nə qəm,

“Ehtiyac qul edər qəhrəmanı da".

Dərd budur,

dilənib yığan görmüşəm,

Quş iliyi də var, can dərmanı da.

Milyonçu olsa da, dilənir yenə,

Utanıb çəkinmir öz əməlindən.

Dilənçi demərəm,

vallah, mən sənə,

Dad, həzər milyonçu dilənçilərdən!

Utanma dilənçi, yox, sən utanma,

Nə alsan, bu yolla ala bilərsən.

Buna haqqın vardır, dilən, utanma,

Utansan, acından ölə bilərsən.

AĞLAYIN

Ağlamayın hər dünyadan köçənə,

Öz yolunu doğru-dürüst seçənə.

Sağlığından kəfənini biçənə,

Diri ikən ölənlərə ağlayın.

Min illərlə yaşayan var iziylə,

İsinirik ocağıyla, közüylə.

Doğulandan bu dünyaya özüylə

Dərd gətirib gələnlərə ağlayın.

Bu həyatdır - yaxşı da var, yaman da,

Yollarında çiskin də var, duman da.

Ağlamayıb, ağlamalı zamanda

Arsız-arsız gülənlərə ağlayın.

Xoş əməldir insanları yaşadan,

Yaşayanda insan kimi yaşa, yan!

Bu dünyada tək özüyçün yaşayan -

Bölünməzi bölənlərə ağlayın.

QORXURAM

Göy tutulub, yenə nəsə qorxu var,

Tufan qopsa, titrəyəcək göy otlar.

Aman allah, nərə çəkir buludlar,

Buludların

dolmasından qorxuram.

Qarşısını kim alacaq sellərin,

Tüğyan edən küləklərin, yellərin?

Şaxta vuran çiçəklərin, güllərin

Vaxtından tez

solmasından qorxuram.

Borcu çoxdur

qanmazlara qananın,

Halına yan dərd içində yananın.

"Oğul" - deyib nalə çəkən ananın

Saçlarını yolmasından qorxuram.

Yaxşı dərk et, bu dünyanı düz tanı,

Ev yıxanlar nə qazanıb, de, hanı?

Cüt ayaqlı ilanların insanı

Gürzədən pis çalmasından

qorxuram.

Satan azmı ar-namusu, qeyrəti,

Pulda görən kişiliyi, hörməti.

Pambıqla baş kəsənlərin rüşvəti

Gülə-gülə almasından qorxuram.

Böhtanlardan yapsan belə

yüz qala,

Düzlüyündə qalacaqdır düz, bala.

Yox, qorxutmaz məni

yalan söz, bala,

Yalanın düz olmasından qorxuram.

QƏDİR TƏRTƏRLİ

Ədalət.- 2011.-6 iyul.- S.4.