SƏHVİMİ TALEYİN BOYNUNA YIXDIM

Düşünüb çox sirrə

çözüm öyrəndim,

Min cürə əzaba

dözüm öyrəndim

Az-çox nə öyrəndim,

özüm öyrəndim,

Heç nəyi öyrədən olmadı mənə.

Hərdən qayğılandım,

hərdən ağladım

Səssizcə ağladım,

bərkdən ağladım.

Gah sevincdən,

gah da dərddən ağladım,

Gülməyi öyrədən olmadı mənə.

Nə oldu dedim ki,

beləymiş bəxtim.

Səhvimi taleyin boynuna yıxdım.

Baxdım, boş-boşuna

dünyaya baxdım,

Görməyi öyrədən olmadı mənə.

Atam bü dünyada qonağıq,

qonaq!

Əsl həyat o dünyada olacaq.

Yetən yaşamağı öyrətdi, ancaq

Ölməyi öyrədən olmadı mənə.

İLAHİ, BİR NAĞIL DANIŞ

Niyə belə fikirliyəm,

Bu gecə, Xuda, bilmirəm?

Bir dünya dərd-qəmimlə də,

Başımı qata bilmirəm.

Qalıb anası, balası,

Yığılıb qalıb hamısı.

Yoxdur bir qəm müştərisi,

Dərdimdən sata bilmirəm.

Çoxunu yandırıb, yaxıb,

Çoxunun axrına çıxıb.

Axı kim əkib, kim doğub,

Qəmi dünyada bilmirəm?

Bü qəm mənə çoxdan tanış,

Gəzib məni qarış-qarış.

İlahi, bir nağıl danış!

Bu gecə yata bilmirəm.

O İLLƏR GERİYƏ DÖNSƏYDİ ƏGƏR...

Gözəl tələbəlik illərim mənim,

Getdi, sevincimi götürüb getdi.

Uşağın aldadan analar kimi,

Başımı aldadıb, yatırıb getdi.

Şirin xatirəyə çevrilib getdi,

Dilimin ən şirin kəlməsi oldu.

O illər bir gözəl nağıldı, bitdi.

Sonda mənə qalan alması oldu.

Ax, necə bir anda quş kimi uçdu,

Mənə həm sevilmək,

sevmək öyrətdi.

O illər yuxuydu,

mən də yatmışdım.

Açdım gözlərimi, dağıldı getdi.

O gözəl qayğısız, mehriban illər,

İndi xəyalımı oxşayır mənim.

Bir zamanlar məni yaşadan illər,

İndi xatirəmdə yaşayır mənim...

O illər geriyə dönsəydi əgər,

Yalvarıb-yaxarıb saxlardım onu.

Necə olur-olsun

qoymazdım gedə,

Tutub ağaclara bağladım onu.

O illər geriyə dönsəydi əgər,

Öpüb, sığallayıb, oxşardım onu.

O illər geriyə dönsəydi əgər,

Vallah, iki növbə yaşardım onu.

O illər geriyə dönsəydi əgər...

Bu misra ağlıma

hayandan gəldi?

O illər geriyə dönsəydi əgər,

Bircə Allah bilir

mən neyləyərdim.

Dünyada ən xoşbəxt

bəndə olardım,

Nə kədər, nə qayğı

daşıyardım mən.

Yox, heç nə etməzdim dönsə

o illər,

Sadəcə, təzədən

yaşayırdım mən.

Elşad Ərşadoğlu

Ədalət.- 2011.- 1 iyun.- S. 7.