Əkizlər bürcü və ya Avtoportret
Kövrəyəmmi,
ciddiyəmmi,
İkiyəmmi, təkcəyəmmi?
Özümə sorub gəldim
Kimsən, Allahın
adamı?
Ruhumun gecə-gündüzu,
Yeddi yolu, qatı
varmış.
Üzüm əlacsız
güləndə,
Gözüm dalda
ağlayırmış.
Özümə yol
başlayıram,
Gəlib haqlaya bilmirəm.
Bir əlim
doğmaların üstə,
Özüm baş
alıb gedirəm.
Gedirəm iki yolla,
Yerlə göyün
arası.
Rəngli yuxum
oğurlanıb,
Qalıb ağı,
qarası.
Bir əlim dolu, biri
boş
Çoxuna varlı kimiyəm.
İki mələyin
yazdığı,
Ən ağır
çiyin yüküyəm.
Nifrətlə sevgimin həddi,
İki kirpik məsafəsi.
Bir qulağımda
şeytanın,
Birində
Tanrının səsi.
Kiməm, niyə gəlmişəm?
Yolum haradır belə?
Ölüb - yox olmaq var ikən,
Gəlmişəm bilə-bilə.
Bu da əkizli
ömrüm,
Kimə qıyım,
kimlə bölüm?
Ruhum balama həyan,
Qoyun rahatca ölüm.
İlləri əl-ələ tutub gəlmişik
(Ömür-gün yoldaşımın əlli
yaşına)
Durmusan əllinin
astanasında
Hələ bundan belə bir ömür
durur
İlləri əl-ələ
verib gəlmişik
Əlimdən əlini
çəkmə, nə
olar
Beş dəfə
onluğun, sadə misalın
Əzaba, zəhmətə
bölünməyi var
Vətəndaş ömründən
alim ömrünə
Hesaba gəlməyən
qayğılar durar
Bir ailə
ömrünün körpə
çağları,
Yarı təyyarədə,
yarı qatarda
Dünyanın çalışqan
tələbəsi sən,
Nigaran qadını
mən idim onda
Soyuğu-istisi uzaq yolların
Əlimə-üzümə gəlib
çatardı
Bir evin, ocağın əziz tikəsi
Sən gələn
tətilə, vaxta qalardı
Biz varlı
deyildik, qibtə yeriydik
Dövlətli qonşuya,
pullu dostlara
Bu evdə
heç nəyin olmayan vaxtı
Sevgi, ümid
verdik, pay umanlara
Nə deyim, bəzən də küsdüm, incidim
Üzünə gəlmədim
qəlbə yük olar
Bəzən qayğılara
bələnən ömrün
İtmiş günü-ayı
bizi haraylar
Bəzən də içimdən asılan giley
Sənin ünvanına
havada qalar
Birtəhər gələrdim
bu yaşa qədər
Sənə bundan sonra ehtiyacım var
Sən bildin, mən bildim, bir də dörd
divar
Olub-olmayanı, kimsə
bilmədi
Yarıya bölünən
papirosların
Kül yeri, köz yeri ürəyimdədir
Neyləyim, izahı
yoxdur bu sirrin
Haqq yazan, bəxt yazan, sevgi payımsan
Bəzən uşaqların
ən ərköyünü
Ən əziz,
ən sözə baxmayanısan
Durmusan əllinin
astanasında
Hələ bundan belə bir ömür
durur
İlləri əl-ələ
verib gəlmişik
Əlimdən əlini çəkmə
nə olur.
"Şuşanın dağları" nı oynayan oğlan
("Əvvəl axır"
romanının müəllifi
Mahirə xanıma)
"Şuşanın
dağları başı
dumanlı",
İçindən sınmış bir cavan oynayır.
Sındıra - sındıra,
Gözləri dumanlı,
Başı havalı ,
Əlləri havada, ayağı yerdə.
"Şuşanın
dağları" qanını
coşdurur,
Toz dumana qarışır,
Elə bil oynaya-oynaya Şuşaya yaxınlaşır.
Sümüklərim ovulur,
ovum-ovum.
Sahibsiz dağlar
iti neştər kimi,
İçimi doğrayır
Tikə-tikə, büküm-büküm.
Qayalar nizəyə
dönür, gözlərimi
oyur,
Bir ağac koğuşu oyulan kimi.
Key-key dayanmışam,
Deyəsən, mən ağrı hissimi də yadırğamışam.
Yüz-yüz oynayanı
görmür gözlərim,
Dağlar üstümə
uçur,
Dağlar üstümə
gəlir
Altında yüzlərlə
mənim kimisi inildəyir,
Minlərlə inilti üstündə,
"Şuşanın dağları"
dillənir.
Dağ-daş yeriyir,
Ölülər dirilir, itkinlər geri dönür.
Aman Allah !
Bu oğlan
oynaya-oynaya
Şuşaya qayıdış, muştuluğu
gətirir elə bil.
Əlləri havada
qışqırır, qıy
çəkir:
Salam,
Biz qayıtdıq, gələ
bilərikmi?
Əziz qardaşım
kefli İsgəndər
Sən keflisən
qardaş,
Düz ya əyri,
nə desən
inananın tapılmaz.
Mənə de bildiklərini,
Tək çəkmə bu millətin dərdini.
Qədrini bilən
olmaz,
Bir də, bu dərd xroniki
dərddir,
sağalmaz.
Əziz qardaş, xəbərin var?
Xudayar bəy kəndxudalıqdan,
milyonerə dönüb.
Neylədi, latın əlifbasını
öyrənə bilmədi,
İndi kitab yazdırıb,
Professor olmaq eşqinə düşüb.
Dərd elə köhnə dərddir.
Şeyx Nəsrullah
şəhərin mərkəzində
ofis tikdirib.
ölü diriltmir,
pul dirildir
(Bilir axı, xəbərimiz var, ölü dirilmir)
Nazlını ata-anası
deyil,
Rusetə gedən
əri
özü şeyxlə
Görürsən, dərd
elə
köhnə dərddir.
Sadəcə eni, uzunu,
bir az da licimi dəyişib.
Sənin yerinə
indi
Məmmədhəsən əminin
oğlu
əcnəbi dil öyrənir
ərəb dili yox, ingilis dili.
Eşidib "Socar"
ağıllıları
Xaricə oxumağa göndərir.
Təzə bir dərd
kişiləri təngə
gətirib.
Avropa gender bərabərliyi
deyib,
Bakıda ün təpir.
Sən oxumuş
oğlansan,
ağlın nə kəsir?
Teleqrafçı Baxşəli yadında?
20 il sonra indi o da
qaçqın haqqını
tələb edir.
Deyirlər,
Avropa Məhkəməsinə
məktub da göndərib.
(əvvəl yadında,
o kəndin
adamları
Həzrət Abbasa
məktub göndərirdilər).
Hamının məsləhət
yeri
Mirbağır ağa elmi atıb.
Çindən mal gətirib,
Ömrünü-gününü topdan satır.
Pərnisə də
hüriyyətin mənasını
öyrənib
"Evrovizyona"
səsi çatmadığından
Sponsoru onu
"Toylar
kraliçası"na
göndərib.
Bax,
Dərd köhnə,
xroniki dərddir,
Anlamaq dərdi.
Sən çox fikir eləmə.
Bir də bacın qurban,
ta içmə
AY QARAGİLƏ
Bu sevgi özündən əvvəl
doğulan,
Səni taleyimə yazdı Yaradan.
Bir ömür
yol gəldim, dolanbadolan
Dilim susan oldu, ay Qaragilə.
Gəldim qəlb
evinə sevgi olmağa,
Gəldim üsyan
edəm ayrılıqlara,
Gəldim ki, qaçıram lap uzaqlara,
Yolum kəsən oldu, ay Qaragilə.
Bu əzab
ruhuma doğma, müqəddəs,
Ayrılıq günahsa, necə yuyaq bəs.
Tökmə göz yaşını sel kimi əbəs,
Günah səndə oldu, ay Qaragilə.
Gözündən alışan
kədərə neynim,
Mən hicran danışan qədərə
neynim,
Puç olan ömürə, hədərə
neynim,
Eşqin dastan oldu, ay Qaragilə.
Bu şəhər
özgədir, qərib
gəlmişik,
Dolanbac yollarda itib gəlmişik,
Bizə qismət
qəhət heç bilməmişik,
Sonda duyan oldu, ay Qaragilə.
PƏNCƏRƏ İŞIĞI, QADIN BAXIŞI
Pəncərə işığı,
qadın baxışı,
Yollardan yığılmaz, nigaran qalar.
Hardasa bir kişi yol
gələr evə,
Hardasa bir qadın qəlbi intizar.
Ürəyin işığı
yollara mayak,
Gözün mükafatı tez gəliş olar.
Sədaqət, məhəbbət
ən böyük sərvət,
Ehtiyac ən kiçik umacaq olar.
Hələ yozulmayan
çox sirlər yaşar,
Bu qədər doğmalıq
özü də sirdir.
Qız ikən
dünyaya sığmayan
gözəl,
Qadınkən evinin pərvanəsidir.
Pəncərə işığı,
qadın baxışı,
Hardasa bir kişi qazanc
dalınca.
Bəzən də xəyanət ocaq söndürür,
Bir qadın ağlayır yol ayrıcında.
Gözləri yollarda,
qulağı səsdə,
Əzizlər sevgisin körpəsi kimi.
Min suçun
üstündən bircə
an keçib,
İçində qovrular səhərə kimi.
Qadınlar, qoruyun kişiləri siz,
Bir evə dirəkdi, işıqdı onlar.
Kişilər, ucaldın
sevginizi siz,
Sonuncu qadınla dünya qurtarar.
Sona VƏLİYEVA
Ədalət.- 2011.- 5 mart.- S. 20.