UĞURLU ÇIXIŞIN TƏƏSSÜRATI

Tələbə aktyorlarımız İstanbuldan əli dolu qayıdıb

Məlum olduğu kimi, Azərbaycanın incəsənət xadimləri, mədəniyyət işçiləri tez-tez dünyanın müxtəlif səhnələrində öz uğurlu çıxışları ilə həm bizi, həm də qonaq olduqları məmləkətin sənətsevərlərini sevindirirlər. Təbii ki, istənilən sahədə qazanılan uğur bütövlükdə xalqımızın, mədəniyyətimizin göstəricisi və onun inkişafına verilən qiymətdir. Bu mənada Azərbaycan sənətçiləri daha çox türk dünyasında, şərq aləmində öz uğurlarını xüsusi ilə davamlı və ardıcıl edirlər. Bu da anlaşılandı. Ən azı ona görə ki, din və dil bağlılığı, qardaşlıq əlaqələri bu işdə öz sözünü deyir.

Tanınmış sənət karifeyləri, ünlü incəsənət ustaları hər dəfə öz uğurlarını yeniləşdirəndə bu bir az adi qarşılanır. Çünki artıq onlar özlərini təsdiq ediblər və hər bir yeni uğurları sadəcə qələbələrin sayının artım göstəricisi hesab olunur. Ancaq yenicə sənətə qədəm qoyanlar, bu yolun başlanğıcında olanlar ən kiçik uğuru belə qazananda bu daha maraqlı, daha əlamətdar, daha sevindirici olur. Ona görə ki, həmin uğur böyük həyata, böyük səhnəyə həm həvəsi, həm marağı artırır, həm də insanın ümidini, inamını möhkəmlədir.

Bax, bu mənada müxtəlif ölkələrdə keçirilən tədbirlərə qatılan Azərbaycanın gənc istedadlarının uğurları bizim üçün də maraqlıdır və elə o maraqdan da çıxış edərək bu günlərdə səfərdən qayıtmış Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin tələbələrinin səfərinə rəhbərlik etmiş, onların çıxışlarını hazırlamış çox böyük sənət fədaisi, tanınmış rejissorumuz Ağakişi Kazımovla görüşdük. Söhbət əsnasında Ağakişi müəllim təkcə təəssüratını bölüşmədi, o həm də ürəkdolusu tələbələrin uğurlarından danışdı. Orada çəkilmiş şəkilləri, jurnalları bizə göstərdi və məhz Ağakişi müəllimin söhbəti əsnasında öyrəndim ki, Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin "Aktyorluq və rejissorluq" fakültəsinin 4-cü kurs tələbələri İstanbulda çox uğurlu bir çıxış edərək hər kəsi sevindirə biliblər.

Çox hörmətli rejissorumuz Ağakişi Kazımov həmin o sevincli anları dilə gətirərək dedi:

- Öncə onu deyim ki, hər il İstanbulda maraqlı bir festival keçirilir. Bu festivalın maraqlı olması iki məqamla bağlıdır. Birincisi, festival beynəlxalq səviyyədə təşkil olunur, yəni beynəlxalq statusludu. İkincisi, həmin festivalda yalnız tələbə teatrları imtahan üçün hazırladıqları tamaşalarla çıxış edirlər. Bu il də məhz belə oldu və on gün davam edən festivala biz də dəvət edilmişdik. Festival aprelin 25-dən mayın 5-ə kimi keçirildi. Ancaq biz festivala qatılanda öyrəndik ki, bizə xüsusi sayqı ilə yanaşılıb. Belə ki, İstanbul Kultur Universitetinin təşkil etdiyi bu beynəlxalq festivala dəvət edilənlər öncədən hansı gündə, hansı saatda çıxış edəcəklərini bilirlər və çıxışlarından yalnız bir gün əvvəl İstanbula dəvət olunurlar. Çıxışdan sonra isə təbii ki, qonaqlar yola salınır. Ancaq bizi aprelin 30-da dəvət etdilər və mayın 6-da İstanbuldan yola saldılar. Bunun da iki maraqlı səbəbi var. Həmin səbəbləri biz orda öyrəndik. Öncə bizə məlum oldu ki, həmin universitetin rektoru, professor, doktor Dursun Köçer bizim ədəbiyyatımızla, dramaturgiyamızla çox yaxından tanışdır, hətta bu universitetdə böyük yazıçımız İlyas Əfəndiyevin "Mahnı dağlarda qaldı" əsəri hazırlanıb və çox uğurla da nümayiş etdirilibdi. Digər tərəfdən yazıçı Elçin bu universitetin fəxri doktorudu və onun əsərlərini də burada çox maraqla izləyir və səhnələşdirirlər. Bütün bunlardan başqa Azərbaycanla Türkiyə bağlılığı ortadakı qardaşlıq münasibətləri azərbaycanlı tələbələrə İstanbul Kultur Universitetində həm rəhbərlik səviyyəsində, həm də yaradıcılıq baxımından böyük sevgilər var. Arada olan yaradıcılıq əlaqələri hər iki universiteti bir-birinə daha da doğmalaşdırır.

Onu da xatırladım ki, bizim 4-cü kurs tələbələri İstanbulda İlyas Əfəndiyevin ən gözəl əsərlərindən biri olan "Unuda bilmirəm" tamaşasını oynadı. Biz, yəni universitetin "Aktyorluq sənəti" fakültəsinin dekanı Ötkəm İsgəndərov, xalq artisti, dövlət mükafatı laureatı Hacı İsmayılov, eləcə də tamaşada rol almış tələbələrimiz İstanbulda böyük sevgi və coşqu ilə qarşılandı, hər yerdə bizə xüsusi hörmət və qayğı nümayiş etdirildi. Digər dövlətlərin təmsilçilərindən fərqli olaraq, universitet bizə xüsusi avtomobil ayırdı. Demək olar ki, İstanbulun bütün görməli yerlərini gəzib seyr etdik, ən gözəl otellərin birində bizə yer ayırmışdılar. Tamaşanı biz mayın 2-də axşam saat 7:30-da oynadıq və çox uğurlu da alındı. Alqışlar sonda "Billur Priz" və xüsusi Diploma çevrildi. Bir sözlə, bizim tələbələrimiz öz istedadlarını İstanbulda gözlədiyimizdən də yüksək səviyyədə nümayiş etdirdilər.

Bir məqamı da vurğulayım ki, burada bizə göstərilən qayğının bir nümunəsi də İstanbul Kultur Universiteti tərəfindən oynadığımız əsərin çox gözəl afişasının hazırlanması oldu. Biz bir daha türk qardaşlığının və sənət bağlılığının sevincini yaşadıq. Təbii ki, universitet rəhbərliyinin, orada çalışan ayrı-ayrı şəxslərin, xüsusi ilə Zəfər Kaya Okayın və digərlərinin bizə olan böyük diqqətinin hələ də təsiri altındayıq. Düşünürəm ki, bu uğur təkcə universitetimizin yox, Azərbaycan mədəniyyətinin və incəsənətinin uğurudur.

Bəli, ürəkdolusu səfər təəssüratlarını danışan hörmətli rejissorumuz Agakişi Kazımovun ayaqüstü dediklərini dinləyə-dinləyə bir daha düşündüm ki, son günlər böyük mədəniyyət sevinci yaşayan Azərbaycanın İstanbulda qazandığı bu uğur da halal haqqı və qiymətidir. Çünki bizim sənət adamları, ümumiyyətlə Azərbaycan insanı öz zəhməti və istedadı hesabına özünü sübut etməyi bacarır. Bu bacarıq da sonda tamaşaçı alqışına, dinləyici sevincinə çevrilir.

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət.- 2011.- 18 may.- S. 6.