Akif
Aşırlı: "Yüksək çinli məmurlardan
biri göstəriş vermişdi ki, biz həbs olunaq"
"Çap
mətbuatının yeni medianın qarşısında
duruş gətirməsi böyük qəhrəmanlıq tələb
edir"
Noyabrın 1-i "Şərq" qəzetinin 15
yaşı tamam olur. Qəzetin baş redaktoru Akif Aşırlı
Modern.az saytına müsahibəsində "Şərq"in
ötən tarixindən danışıb.
-
"Şərq" qəzeti necə oldu yarandı,
"Şərq" adının ideya müəllifi kim olub?
- 1991-ci ilin sentyabr ayı idi, Azərbaycanda
müstəqil mətbuatın yeni-yeni
formalaşdığı zamanda mətbuat orqanlarında ilk fəaliyyətimə
başladım. İlk çalışdığım qəzetdə
- "7 gün"də bir müddət
çalışıb, müstəqil qəzetçiliyin
prinsiplərini öyrənməyə başladım. Həmin
dövrə qədər Azərbaycanda bir partiyalı sovet mətbuatı
var idi. Müstəqil söz demək, fikir yürütməkdən
daha çox ideoloji mətbuat olan sovet mətbuatında qəzet
biznes strukturu kimi görünmürdü. Ölkədə gedən
gərgin ictimai-siyasi proseslər dönəmində qaynar,
yaradıcı gənclik formalaşırdı. "7
gün" qəzetində bu gənclərin sayı çox
idi. Belə düşündük ki, bizim ayrılıb
müstəqil qəzet buraxmaq imkanlarımız var. Bilirsiniz,
gəncliyin təbiəti elədir ki, hər zaman nəsə
onu qane etmir. Fərqli fikrə, dünyagörüşünə
sahib olur. Mən və hazırda qəzetdə
çalışan Yusif Nəzərli, APA-da
çalışan Kəmalə Quliyeva, "Futbol +" qəzetinin
baş redaktoru Mahir Rüstəmov, "Azadlıq"
radiosunun bir müddət Bakı bürosunun rəhbəri
olmuş Natiq Zeynalov "7 gün" qəzetindən
ayrıldıq və yeni qəzet çıxarmağa qərar
verdik.
O dönəmdə Qərb
axını var idi, hamı Qərb mətbuatının
prinsiplərini əldə etməyə
çalışırdı. Bizim də gəncliyimizin dəlisov
dövrü idi. Fikirləşdik ki, Şərq ölkəsi
olduğumuz üçün elə qəzetin adını
"Şərq" qoyaq. Bir məqamı diqqətinizə
çatdırım ki, "Şərq"in tarixi 1996-cı
il noyabrın 1-dən başlasa da, biz 1994-cü ilin mart-aprel
aylarında qəzetin 6 sayını çap etmişik.
Çox kəskin senzura şəraiti, təcrübəsizliyimiz
imkan vermədi ki, qəzetin nəşrini davam etdirək. Nəhayət,
1996-cı ildə yeni yaradıcı heyətlə
qayıtdıq. Qəzet ilk dəfə 4 səhifə olmaqla həftədə
1 dəfə nəşr olunurdu, tədricən həftədə
2 dəfəyə keçdik, sonra səhifələrimizin
sayını artırdıq və 1997-1999-cu illərdə qəzet
inkişafının pik nöqtəsinə çatdı. Hətta
qəzetin tirajı 30 mini keçmişdi. "Yeni
Müsavat" qəzetinin tirajı ilə yanaşı
gedirdi. 2001-ci ildən isə qəzet gündəlik nəşr
olunmağa başladı. Bu günə kimi "Şərq"
öz varlığını saxlayır.
- Hər
bir qəzetin fəaliyyətində pik, orta və
aşağı nöqtəsi olur. "Şərq"qəzeti
də qeyd etdiyiniz kimi bir zamanlar ən pik nöqtəsində
olub. "Şərq" yenidən o səviyyəyə
çata bilərmi?
- Bilirsiniz, qəzetin pik nöqtəsindən
aşağı düşməsi obyektiv səbəblərlə
bağlıdır, müəyyən subyektiv,
özümüzdən asılı olan səbəblər də
var. Yadınıza gəlirsə, nəinki "Şərq"
qəzeti, ümumiyyətlə mətbuat latın
qrafikasına keçid prosesində xeyli sayda oxucu itirdi. Bu oxucunu
biz yenidən qazana bilmədik, bu obyektiv bir səbəb idi. Digər
tərəfdən, getdikcə dəyişən həyata
baxışımız, siyasi baxımdan
dünyagörüşümüzdəki dəyişikliklər,
cəmiyyətdə baş verən hadisələrə daha
başqa aspektdən yanaşmağımız da ola bilsin pik
nötədən enməyimizə səbəb olub. Belə
hesab etdik ki, artıq peşəkarlaşma zamanıdır. Məsələn,
1996, 1997, 1998-ci illərdə nəşr olunan nömrələrə
baxanda görürük ki, daha çox dəqiqləşməmiş
informasiyalara, cəmiyyətdə sensasiya doğuracaq
yazılara meyl edirdik. O, informasiyaların müəyyən qədər
əsası var idisə, böyük əksəriyyətinin əsası
yox idi və biz cəmiyyəti aldada bilməzdik. Artıq
yaşımız o yaş, cəmiyyətə
baxışımız o baxış deyildi. Bütün bu
proseslərin hamısı qəzetin tirajına təsir etdi.
İkinci bir amil isə qəzetlərin
veb-səhifələrinin fəaliyyətə başlaması
və yeni medianın yaranmasıdır. Biz bunu obyektiv qiymətləndirməliyik,
artıq yeni media öz gücünü dünyada göstərməkdədir.
Çap mətbuatının yeni medianın
qarşısında duruş gətirməsi böyük cəsarət,
qəhrəmanlıq tələb edir. Artıq
informasiyaların ömrü saniyələrlə
ölçülür. "Şərq" qəzeti də
uzun müddət informativ qəzet kimi qəbul olunub, indi biz bu
çap mətbuatının mövcudluğunu qorumaq, onun
inkişafını təmin etmək üçün
başqa istiqamətlərdə yaradıcılıq nümunələri
ortaya qoymalıyıq. Məsələn, analitik yazılara,
şərhlərə daha çox yer veririk və yer verməliyik.
Bir şeyi də deyim ki, biz həmişə informasiya istehsal
etdik, amma oxucu yetişdirmədik.
- Yəqin
razılaşarsınız ki, bu məsələdə, yəni
oxucu yetişdirməməkdə mətbuatın günahı
böyükdür...
- Əlbəttə, mətbuatın
günahı çoxdur. Bilirsiniz, auditoriya
toplamışdıq, amma onu qoruya, kifayət qədər oxucu
yetişdirə bilmədik. Başqa obyektiv səbəblər
də oldu ki, qəzetin ümumi işinə təsir etdi, ancaq
yenə də "Şərq"i qoruyub saxlaya bildik. Eyni
zamanda bir şeyi də deyim ki, bizim sadiq oxucularımız da
var. Daim bizim qəzeti alırlar, informasiyaların dəqiqliyini,
xəbərlərin, analizlərin tərəfsiz və qərərsiz
olmağını "Şərq"dən izləyirlər.
Amma çox təəssüf ki, indi qəzetlərin maddi imkanları,
reklam gəlirləri o qədər geniş deyil ki, biz daha təcrübəli
kadrları qəzetə cəlb edək. Hansıki "Şərq"in
özünün təcrübəli kadrları var, amma biz
onların yaradıcılıq potensialından 40%-dək
istifadə edə bilirik. Çünki geniş kollektiv saxlamaq
imkanları çox məhduddur. Öz həyatını
jurnalistikada görmək istəyən insanları jurnalistikada
saxlamaq çox çətindir.
- Qeyd etdiniz ki, yeni media qəzetin
tirajına təsir etdi. Maraqlıdır, ənənəvi mətbuat
artıq tarixdir, yoxsa hələ özü tarix yazır...
- Mən hesab edirəm ki, klassik mətbuatımız
tarix yazır. Təbii ki, biz çətin mübarizə
şəraitindəyik. Klassik medianı nəinki inkişaf
etdirmək, onu saxlamağın özü müşkül məsələyə
çevrilib. Çünki artıq internet insanların həyat
tərzinə çevrilib. Səhər evində kompüterini
açıb bütün informasiyaları izləyən insan
maraqlı deyil ki, əlavə pul verib qəzet alsın. Digər
tərəfdən, əgər oxucu qəzetə pul verirsə,
onun qarşılığında informasiya almalıdır.
Lazımi analitik yazıları, ölkənin siyasət və
mədəniyyət xəbərlərini, bu proseslərin
analizini tələb edir. Bunun özü bu savaşda qeyri-bərabər
mühit yaradır. Ancaq xalq jurnalistikasının prinsiplərini
əsas tutan çap mediası qalmalıdır. Son 100 ilin
media tarixinə baxsaq, əvvəlcə radio, sonra televiziya
yarandı, indi radio əhəmiyyətini itirib? Xeyr! Ancaq məni
düşündürən, maraqlandıran gündəlik qəzetlərin
sayının çox olmasıdır. Hesab edirəm ki, 9
milyonluq ölkədə 33 gündəlik qəzet
çıxa bilməz.
- Akif
müəlim, bu gün jurnalistikanın əsas problemlərini
nədə görürsünüz? Qəzetlərin
sayının çox olduğunu söylədiniz, ancaq qəzetlərin
yayımında ciddi əngəllərin olduğu deyilir. Bu
problem deyilmi?
- Tam doğru deyirsiniz, çap mətbuatının
problemlərindən biri və ən mühümü ondan ibarətdir
ki, biz elə bil sadəcə Bakı şəhəri
üçün qəzet çıxardırıq. Halbuki,
rayonlarda çox güclü oxucu potensialı var və o,
oxucu potensialına biz qəzetləri
çatdırmalıyıq. Rayonlara icra
başçıları təyin olunanda qəzet köşklərini
götürməklə işə başlayırlar. Bu məsələni
bir neçə dəfə qaldırmışıq. Elə
rayon var ki, 40-50 min əhalisi var, amma o rayonun mərkəzində
iki köşk yoxdur. Rayonlarda qəzet köşklərinin
sayı çox olsa və oranın qəzetlə təminatı
yaxşı olsa, qəzetlərin satış imkanları da
çoxala bilər. Bu gün internet əyalətlərdə
varsa belə, bu, çox zəifdir. Bu baxımdan düz
deyirsiniz, əsas qəzeti çap etmək deyil, onu
yaymaqdır. Bu barədə bizim çox ciddi problemlərimiz
var, aldığım bilgilərə görə, yaxın
zamanlarda bu məsələ öz həllini tapacaq. Gəncədə
olan zaman şəhərin icra başçısı Elmar Vəliyevə
birinci təklifim ondan ibarət oldu ki, qəzet köşklərini
nəinki götürsün, onların sayını
artırsın.
Digər tərəfdən mətbuatın
əhatə etdiyi regional xəbərlər də məhduddur.
Bunun əsas səbəbi bölgə müxbirlərinin
olmamasıdır. Bölgələrdə peşəkar
jurnalist tapmağın özü bu gün müşkül məsələdir.
İkinci tərəfdən,
bölgələrdə məmurlar bizim peşəmizə
kifayət qədər həssas yanaşmırlar,
informasiyanın kənara çıxmasında maraqlı deyillər.
Halbuki, bəlkə də o informasiya onlar haqqında daha
müsbət rəy yarada bilər. İnformasiya almaq Bakıda
olduğu kimi regionlarda da böyük problemdir. Məsələn,
biz çox zaman Naxçıvanla bağlı informasiyanı
"Azadlıq" radiosunun Naxçıvan bürosundan dəqiqləşdiririk.
Təcrübəmizə əsasən deyə bilərəm
ki, bölgələrdən xəbərləri bölgənin
ayrı-ayrı siyasi partiya təmsilçilərindən
alırıq və ya dəqiqləşdiririk.
-
"Şərq"in bölgələrdə müxbiri var?
- Bizim heç bir bölgədə
müxbirimiz yoxdur. Hazırda "Şərq" qəzetinin
kollektivi 22 nəfərdən ibarətdir. Əvvəllər həm
texniki, həm də yaradıcı heyət 35 nəfərə
yaxın idi. Tədricən ixtisarlar oldu, bəzi jurnalistlərin
özləri daha yaxşı maaş verən təşkilatlara
getdilər. İndiyə qədər "Şərq"də
çalışan 85 müxbirdən redaksiyaya yalnız
5-6-sı peşə baxımından hazırlıqlı gəlib.
Digər jurnalistlər ilk qələm təcrübələrini
burda keçib, buranın ab-havası, aurası onları
formalaşdırıb. İndi çalışanların
70-80 faizi də ilk qələm təcrübələrinə
burda başlayıblar.
- Qəzetinizin
indiki durumu necədir?
- Hamı necə, biz də elə.
Burada bir məqamı diqqətinizə çatdırmaq istəyirəm.
Azərbaycanda ayrı-ayrı dövlət
strukturlarının özlərinin mətbuat orqanları var.
Səhiyyə Nazirliyinin "Tibb qəzeti"nə ehtiyac
varmı? Bu qəzet Azərbaycanda ən yüksək tirajla
çıxan qəzetlərdən biridir. Yaxud da Təhsil
Nazirliyinin nə ehtiyacı var ki, "Azərbaycan müəllimi"
qəzetini saxlayır. Eləcə də digər nazirliklər.
Onlar sadəcə fikirləşir ki, "öz
informasiyalarımızı öz qəzetimizdə yerləşdirsək,
kifayətdir". İndi baxın, təhsilə ən
çox yer verən elə bizim müstəqil qəzetlərdir,
o cümlədən səhiyyəyə. Səhiyyə Nazirliyi
ancaq öz qəzetini abunə etdirir, səhiyyə
işçisi də öz maaşından kəsib qəzeti
almağa məcburdur. Səhiyyə işçisinə
müstəqillik verilmir ki, o istədiyi qəzetə abunə
yazılsın. Hazırda "Şərq" qəzetinin abunəçilərinin
sayı 700-dən çoxdur. Məşhur siyasət, ədəbiyyat,
mədəniyyət xadimlərinin əksəriyyəti
"Şərq"ə abunədir. Ancaq dövlət qəzetləri
qədər 7000-8000 abunəmiz yoxdur. Çünki bu
mümkün deyil, hər bir nazirlik öz işçisinə
öz qəzetlərini abunə etdirir.
-
Artıq 15 ildir ki "Şərq" qəzeti dayanmadan
çıxır. Bu müddət ərzində əsas
çətinlikləriniz nələr olub?
- Bilirsiniz, "Şərq" qəzeti
nəşrə başlayanda Azərbaycanda çoxsaylı qəzetlər
var idi. Hər gün yeni bir qəzetin nəşrə
başlaması haqqında xəbərlər eşidirdik.
Artıq "Şərq" qəzeti müəyyən dərəcədə
peşəkar oyunçu olduğu üçün bu gün
Azərbaycan mətbuatında var. Deməli, biz zamanın bizə
diktə etdiyi şərtlər daxilində oyunumuzu
yaxşı qura bilmişik ki, bu gün varıq.
Çalışırıq ki, daha çox balanslı
informasiya siyasətini qoruyaq. Buna nə dərəcədə
nail olub-olmadığımızı deyə bilmərəm. Bizim
millət sensasiyanı sevən millətdir. Gün ərzində
bir neçə qəzet oxuyuram. "Şərq" qəzeti
problemə daha obyektiv yanaşma ortaya qoyur, tərəfləri
danışdırır, ancaq başlıqda müxalif yox,
balanslı informasiyadan doğan sərlövhə qoyulur deyə,
oxucu ona bəzən etinasız yanaşır. Tutaq ki, bir
nömrədə "Yeni Müsavat" qəzeti 15 informasiya
verib, onun 12 və ya 10-nu "Şərq" qəzetində
olur. Sadəcə olaraq onun təqdimatında fərq var deyə,
oxucu "Şərq"ə bəzən etinasız
yanaşır. Biz çalşmalıyıq ki, normal oxucu
yetişdirə bilək, öz maarifçi funksiyamızı
uğurla yerinə yetirə bilək. Dövlət də istəyir
ki, klassik mətbuat ənənələri yaşasın,
çünki müstəqil mətbuatın
formalaşmağında və yaşamağında bu və ya
digər dərəcədə məsul həm də dövlətdir.
Jurnalistikanın digər bir problemi
isə çox insanların bu peşəyə tanınma
predmeti kimi baxmasıdır. Gəlirlər, qələmləri
tanınır, cəmiyyətdə tanınırlar, sərbəst
mühakimə yürütmək imkanları artır. Və
bundan sonra gedib başqa sahələrdə
çalışmağı üstün tuturlar. Bilirsiniz,
bunun özü çox zərərli bir şeydir. Bunun zərəri
yenə də qəzetlərə dəyir. Jurnalisti
yetişdirmək asan məsələ deyil, bir jurnalistin
formalaşması, tanınması üçün illər
lazımdır. Kollektiv buna nə qədər enerji qoyur, əziyyət
çəkir. Əgər jurnalistlə işə qəbul
olunan zaman müqavilə bağlansa, şərt qoyulsa ki, ən
azı beş il burda çalışmalısan, onda belə
problemlə qarşılaşmarıq.
- Sizcə
jurnalistlərin jurnalistikaya olan bu günkü münasibəti
onların əmək haqlarının azlığı ilə
bağlı deyilmi? Əgər jurnalitin əmək haqqı yüksək
olsa, başqa iş axtarmazlar...
- Sizcə hansı baş redaktor
istəməz ki, onun jurnalisti yaxşı yaşasın. Bu
gün Azərbaycanda jurnalist əməyi ən ucuz əməkdir.
Bu təkcə baş redaktorlardan asılı bir məsələ
deyil. Mən inanmıram ki, elə bir insafsız baş redaktor
olsun və o istəməsin ki, qəzetin gəlirləri
jurnalistin əmək haqqına, qonararına təsir etsin. Bu
gün Azərbaycanda iqtisadi inkişafın getdiyini
görürük. Ancaq bu iqtisadi inkişaf Azərbaycan mətbuatının
inkişafı ilə adekvat deyil. Bu problemin kökündə
də Azərbaycandakı liberal iqtisadiyyatdakı problemlər,
bazardakı rəqabət mühitinin zəifliyi dayanır.
İri şirkətlər öz aralarında rəqabət
aparsalar, onların qəzetlərə reklam vermək
imkanları yaranacaq. Hazırda o rəqabət zəifdir deyə,
reklamlar da verilmir. Qəzetin əsas gəliri reklamdan
olmalıdır, reklamların yoxluğu, satışda olan
problemlər qəzetlərdə maaşın yüksək səviyyədə
olmasına mane olur.
Fəhlə gün ərzində
20-25, jurnalist isə 10 manat alırsa, ondan hansı keyfiyyətli
işi gözləmək olar. Bir də bilirsiniz, bizim qəzetlərdə
belə bir şey var, baş redaktorlar qəzet meneceri kimi
çıxış edir. Baş redaktor qəzetin
yaradıcılıq və texniki işlərinə ümumi nəzarət
edən bir insandır. Amma bizim baş redaktorlar həm də
menecerlik etməyə məcburdurlar. Əslində qəzetin
auditoriyasını, satış imkanlarını, cəmiyyətin
sosial sifarişlərini müəyyənləşdirən
menecerlərə ehtiyac var. Biz qəzet menecerləri
yetişdirməliyik. Biz hələ səlahiyyət
bölgüsünü redaksiyada apara bilmirik. Bəzən bir
müxbir korrektoru əvəz edir, korrektora verilən əmək
haqqını jurnalistlər arasında bölürsən və
bəzən bu ştatı ləğv etməyə məcbur
olursan.
- Qəzetinizlə
bağlı ən yadda qalan hadisələrdən biri Milli Məclisin
sabiq sədri Murtuz Ələsgərovu məhkəmə
prosesində udmağınız olub. "Şərq" lə
bağlı daha hansı yaddaqalan, maraqlı hadisələri
bizimlə bölüşə bilərsiniz?
- Bizim yazımız Murtuz Ələsgərovu
qane etməmişdi...Yasamal rayon Məhkəməsində iki
ay məhkəmə prosesi getdi. Murtuz müəlim öncə
hesab edirdi ki, o sifarişli yazıdır. Ancaq məhkəmə
prosesinin gedişində Murtuz müəllimə məlum oldu
ki, "Şərq" qəzeti bu yazını sifarişlə
yazmayıb. İki ay davam edən çəkişmədən
sonra barışdıq. Məhkəmə prosesində vəkillər
hakimə təziq göstərirdilər ki, bizi cərimələsin,
qəzetin nəşrini dayandırsınlar. Hakim çox ədalətli
rus qadın idi, təzyiqləri dəf edirdi. Son nəticədə
Murtuz Əsəlgərov bir ağsaqqallıq edərək geri
çəkildi. Mən onun bu addımını yüksək
qiymətləndirirəm.
İndi də hansısa qəzetləri
məhkəməyə verənlər çox istərdim ki,
belə bir ağsaqqal, ziyalı davranışları ortaya
qoysunlar. Heç bir qəzeti məhkəməyə verməsinlər
. Əgər orda təhqir, şərəf və ləyaqət
alçaldılması yoxdusa. Qəzetin fuksiyası həm də
tənqid etməkdən ibarətdir, bundan çəkinmək
lazım deyil.
"Şərq" qəzeti
çox sayda məhkəmələrdən keçib. Məndə
bu məhkəmələrin qərardadları da var.
Bir dəfə, hazırda aktiv siyasətlə
məşğul olmayan siyasətçilərdən biri bizi məhkəməyə
vermişdi. Bu siyasətçi həm də müəllim idi.
Hakim mənə "Bu siyasətçi sizdən pul istəyir.
Gəl, 1 milyon manat çərimə qərarı verim,
iş tamamlansın, yoxsa üzücü məhkəmə
prosesləri olacaq" dedi. Dedim, mən bunu təhqir etməmişəm,
niyə verməliyəm ki?! Məhkəmə presesi birinci
instansiyada qurtardı. İkinci instansiya Apellyasiya Məhkəməsi
oldu, yenə həmin ssenari təkrarlandı. Mən 1 milyon
manat cərimə olunmaqla razılaşmağa məcbur oldum,
yoxsa bütün günümüz məhkəmələrdə
keçəcəkdi. "Şərq" kğhnə pulla o
çəriməni ödədi. Belə hallar çox olub, qəzetimizin
əmlakına həbs də qoyulub. İndi bəzən
çox çığır-bağır salırlar ki,
hansısa bir qəzetin əmlakına həbslər qoyulur.
Cəmiyyəti sirkələyəcək,
müəyyən emosiyalar doğura biləcək çox
sayda yazılarımız olub. Bir dəfə də çox
yüksək çinli məmurlardan biri göstəriş
vermişdi ki, biz həbs olunaq. Mən və müavinim. Bizi əvvəlcə
polis idarəsinə, sonra Respublika Prokrorluğuna apardılar,
izahat aldılar. Çoxsaylı çək-çevirdən
sonra qəzetin fəaliyyətini dayandırmaq haqqında həmin
məmur tərəfindən qeyri-qanuni göstəriş
verildi. Bir məqamı da qeyd edim ki, bu qəzetin
yaşamağında bizə dəstək olan insanlar hər
zaman olub. Həmin vaxt Zeynəb Xanlarovaya zəng elədim. Zeynəb
Xanlarova parlamendə çox fəal və çox zaman
danışdıqlarının real nəticəsi olan bir
xanım idi. Köməməkcisi ilə əlaqə
saxladım. Çox keçmədi ki, Zeynəb xanımın
özü məni aradı. Dedim "bizim qəzeti
bağlatmaq istəyirlər. Mən sizdən xahiş edirəm,
sizə yazılı müraciət edəcəm bu məsələni
parlamentdə səsləndirin". Həmin məsələni
Zeynəb xanım parlamentdə səsləndirdi, eyni zamanda biz
o müraciərləri çoxaltdıq və parlament
müxbirimiz Vəfa Allahverdiyeva deputatlara payladı. Müraciətin
nəticəsi oldu. Qəzetin bağlanmaq təhlükəsi
aradan qalxdı. Həmin vaxt idi ki, "Şərq" öz
pik nöqtəsinə doğru addımlayırdı.
-
Qarşıdan ad gününüz gəlir, 15
yaşınızı necə, hansı fikir və durumla qeyd
edəcəksiniz?
- Öz kollektivimizlə birgə
redaksiyamızda qeyd etməyi planlaşdırmışıq. Bir
də vaxtilə "Şərq"də
çalışmış, indi ayrı-ayrı redaksiyalarda, təşkilatlarda
olan "Şərq"çiləri məclisə dəvət
etməyi düşünürük. Fikrimizcə, 15 il yuvarlaq
rəqəm deyil. Bu yaxın beş il müddətini
yaxşı başa vursaq, 20 illiyimizi daha böyük səviyyədə
qeyd etmək haqqında fikirləşirik. "Şərq"in
bayramı münasibəti ilə Azərbaycanda "Şərq"i
sevən insanları təbrik edirəm, onlar həmişə
bizə dayaq olublar. Bizə oxucu kimi etibarlarını göstərir,
məktublar göndərirlər. İndi də bizim qəzetə
çoxsaylı oxucu məktubları gəlir.
"Şərq" qəzeti bu 15 ildə 85-ə
yaxın jurnalist yetişdirib. Texniki heyətlə birlikdə
indiyə qədər 110 nəfərdən çox işcisi
olub. İndi o jurnalistlərin çoxu bu peşəni davam
etdirir, bir hissəsi ailə qurandan sonra mətbuatdan uzaqlaşıb.
Ancaq əlaqələr var, belə günlərdə bizi
axtarıb-arayırlar. Vaxtilə "Şərq"də
çalışmış, qəzetin inkişafında rolu
olan insanların hamısını "Şərq"in ad
gününə dəvət edəcəyik, onlar da bizim bir
hissəmizdir.
"Şərq" qəzeti Azərbaycan
mətbuatının çox ağrılı, gərgin məqamlarda
duruş gətirməyi bacardı. Bəlkə də siz onu təsəvvür
etmirsiniz, senzuranın çətin dönəmində biz qəzet
çıxarırdıq. Hansı ki, senzuranın
qılıncının qabağı da, dalı da kəsirdi.
Fikri necə ifadə etmək üzərində
düşünürdük. Hətta bir şəklin necə
çap olunmasına razılıq almaq haqqında
düşünürdük. Çox yaxşı haldır ki,
mətbuatımız artıq bunlardan azaddır. Qəzetçilik
çox şərəfli bir peşədir. Və bu peşəni
15 ildə layiqincə təmsil etməyi bacardıq. "Şərq"
qəzeti artıq müasir Azərbaycan Mətbuat Tarixinə
öz möhürünü vurub. Kimsə bunu etiraf etməyə
bilməz. Artıq öz sözümüzü demiş bir qəzetik,
inşallah bundan sonra da öz sözümüzü deməyə
imkanlarımız var və çalışacağıq ki, hələ
uzun illər oxucuların xidmətində ola bilək.
Ədalət.-2011.-1
noyabr.- S.5.