CƏLLADLA ÜZ-ÜZƏ

 

   Siqaret kötüklərinin

   bol olduğu,

   bircə külək həmləsiylə

   yox olduğu,

   qəbirstanlıq mollasının yorulduğu,

   ən tənha məzarı seçib,

   üzərində oturduğu,

   uzaq sarı işıqların ac,

   zülmətin tox olduğu,

   lüm-lüt qış ağaclarının mənə

   bahar fəsli

   boyun olduğu,

   insanların öz kölgəsini

   fahişə kimi soyunduğu,

   divarlara

   yad kölgələrin qonduğu,

   küləyin sait, ağacların samit

   səs olduğu,

   səfehliyin mənə aid olduğu,

   it-bat bir yerdə,

   harda, "Makdonalds" dükanı

   hələ açılmayıb,

   hələ təmirdədi,

   təmirdəg

   Harda, bütün millət qeybə çəkilib,

  

   soruşsan "hardadılar?"

   deyərlər əsnəyə-əsnəyə-"Dövlət 

   tədbirinə gediblər,

   dövlət tədbirinə"...

   yerdə oturmuş tumsatan

   bir qarı gördüm...

   siqaretimi söndürdüm...

  

   ***

  

   Gözlərində meyid vardı bu qarının

   kirli dırnaqlarında

   ölüm,

   Aygün Kazımovanın mahnısını

   oxuyurdu

   vücudundakı zülmət-"

   Qoy işıqları söndürüm!"

   Arxasında isə yetim kitab dükanı...

   əli altında-

   -fizika-riyaziyyat dərslikləri,

   Kafkanın gündəlikləri,

   Quran təfsirləri,

   Ümmülbanunun "Paris günləri"...

   Müştəri gəldimi,

   cibini eşələdimi,

   ağzına gələni çərənlədimi,

   beşcə qəpik ələ dəydimi

   o qarı, bir səhifə qoparır

   həmin bəxtsiz kitablardan,

   Vaxsey, Marks "Kapital"ının

   düz ortasından!

   dürmələyib, içinə qara tum tökür...

   dildə, hökuməti söyür,

   müştərinin dərdini alır,

   başına dönür,

   İşdə, hikmət dünyasını sökür,

   Çökür, Nizaminin "Sirlər xəzinəsi"...

   Ütülür, "Kapitan Nemo"nun

   bütün fəlsəfəsi.

  

   ***

  

   Allah, qədər ümüdsüzdür

   önümdəki kitab dükanı...

   , burda yeyib doyar,

   hıçqırar

   Rəssam Rembrantın

   tünd boyaları...

   Allah, bu qarıdan it kimi qorxa

   Paris milli kitabxanası!

   Satdığı Şəki halvasını,

   o, gör necə bükür

   Bulqakovun Masterinə,

   Marqaritasına...

   , burda mən uduzdum,

   udqundum...

   Oturdum,

   yer üstə deyil, daş üstə deyil,

   elə öz üzərimdə...

   Bütün tunc heykəllərin

   ağır əlini hiss etdim

   öz zəif çiyinlərimdə...

   belə hallara düşən vaxt

   şairlər şer yazar,

   nənələr corab toxuyarmış,

   mərsiyələrin sait səsləri uzanarmış

   uzaq Kərbalaya qədər..

   indikilər isə bu halında ancaq

   ucuz dezedorant fısqırdarmış

   öz dərin qoltuqlarına...

   De, axı kim?

   hansı münəccim,

   sifətlərdəki hansı zəhm,

   oturtdu bu tumsatan qarıları

   kitab dükanlarının

   qarşısında?

   Eh, süfrədəki duzumuz

   çoxdan bərkiyib,

   ona yüz il kimsə əl dəyməyib..

   əyri sifətin güc gəlib

   eynəyini əyib...

   Eh, göndər bu qarını

   Hind, Misir məbədləri önünə...

   Vaxtı gəlib bunun,

   vaxtı gəlib...

   İsveçrə saatlazları əqrəbi

   xeyli geriyə çəkib,

   zamanı,

   yaxşı tənzimləyib...

 

 

   HƏMİD HERİSÇİ

 

  Ədalət.-2011.-12 noyabr.- S.21.