Azərbaycanda
və Türkiyədə TÜRKÜN SÖZÜ
Türk
mədəniyyətinin yorulmaz tədqiqatçısı, Azərbaycan
sevdalısı, unudulmaz dostum ƏLİ HEYDƏR BAYATIN əziz
xatirəsinə
(əvvəli ötən sayımızda)
YAPMAK / YAPMAQ
Az - 1. Pişmek
için tandırın duvarına yapıştırmak. Genelde
yapıştırmak. 2. Yapmak, etmek. 3. Kurmak, meydana getirmek.
Tr - 1. Ortaya qoymaq, gerçekleşdirmek, əmələ gətirmək,
meydana gətirmək. 2. Olmasına yol açmaq. 3. Yol
almaq. 4. Təmir etmək. 5. Bir şeyi başqa bir şey
halına gətirmək. 6. Bir diləyi, bir istəyi yerinə
yetirmək, uygulamak, ifa etmək. 7. Bir düşüncəni,
bir davranışı, bir istəyi işə çevirmək,
gerçəkləşdirmək. 8. Nizamlı bir hala gətirmək.
9. İstehsal etmək. 10. Bir hərəkətə, işə
başlamaq və ya bir hərəkətlə, işlə
uğraşmaq. 11. Zərərə yol açmaq. 12. Təsirli
olmaq. 13. İfraz etmək, çıxarmaq. 14. Nəcis
çıxarmaq. 15. Gerçəkləşdirmək. 16. Təhdid
yoluyla birini hər hansı bir vəziyyətə
düşürmek. 17. Evləndirmək. 18. (yardımçı
fel) Bir hal yaradmaq. 19. (yardımçı
fel) əldə etmək, sahib olmaq. 20. (yardımçı
fel) Birinə bir peşə qazandırmaq, yetişdirmək.
21. Davranmaq, hərəkət etmək. 22. Olmaq.
YARAK
/ YARAQ
Az - Silah.
Tr - 1. Kişinin cinsi orqanı. 2. Bkz. Az.
YARLIK
/ YARLIQ
Az - 1. Arkadaşlık, dostluk; sevgi, sedakat. 2. Kızıl Orda hanlıklarının kendi
eğemenliğinde olan ayrı ayrı yerlerin idaresine ait ferman.
3. Malların veya başka şeylerin üstüne
yapıştırılan ve onların adını,
çeşitini, ağırlığını,
fiyatını vs. gösteren kağıt parçası,
etiket. 4. Damğa.
Tr - Bkz. Az2;
Hökmdar buyruğu, fərman.
YAT
Az - Uyu.
Tr - 1. Yaxt. 2. Qalxan ve zireh kimi qoruma vasitəsi.
YATAĞAN
Az - 1. Namlusu kavisli, iki yanı da kesiçi, bir tür
savaş bıçağı, ucu eğri hancer. 2.
Yatmağı çox seven, çox yatan.
Tr - Bkz. Az1.
YATALAK
/ YATALAQ
Az - 1. Çok bulaşıcı birkaç
hastalığın genel adı, tifo. 2. Hasta
yatağından çıkamayan.
Tr - Bkz. Az2.
YATILI
Az -
Yatmış halde, uykulu halde.
Tr - 1. Gecələri də qalınıb yatılan məktəb,
internat. 2. Gecəleri mektəbdə yatıb qalan
şagird.
YATIR
Az - 1. Tokunulmayıp saklanılan değerli, kıymetli
şeyler; altın-gümüş, var-devlet. 2. Tasarruf
edilip yıgğılmış, saklanmış para vs.
Tr - Müəyyən
bir yerdə məzarı olan, fövqəltəbii gücü
olduğuna və insanlara yardım etdiyinə inanılan
ölü, övliya.
YATIRMAK
/ YATIRMAQ
Az - 1. Bir kimsenin bir yere yatmasını sağlamak. 2.
Uyutmak. 3. Zorla sona erdirmek, silah gücüyle durdurmak, susturmak,
boğmak. 3. Bkz. Tr.
Tr - 1. Bkz. Az1,2,4. 2. Qonaq etmək. 3. Pulu işlədmək məqsədilə
bir yerə vermək, təslim etmək. 4. Bir yeməyi qorumaq və
ya dadlandırmaq məqsədilə duz, soğan, şərab
vs. də bir müddət saxlamaq.
YAY
Az - 1. Ok
atmağa yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri
ağaç veya metal çubuk. 2. Keman, violeonsel gibi
çalğılarda titreşim yoluyla ses
çıkarmaya yarayan parça. 3. Yaz.
Tr - 1. Bkz. Az1,2. 2. Oxatan bürcünün adı.
YAYMA
Az - 1. Yaymak işi. 2. Mayasız hamurla yapılan ince
ekmek, yufka. 3. Sütlaç. 4. Metali yastılatarak ona istenilen
biçimi verme.
Tr - 1. Bkz. Az1. 2. Xırdavatçının
satdığı şeylərdən əməle gələn
sərgi.
YAZ
Az - İlk
bahar.
Tr - Yay.
YAZICI
/ YAZIÇI
Az - Yazar.
Tr - 1. Orduda yazı işləri ilə uğraşan əsgər.
2. kino Bir filmin yazılarını
hazırlayan, yazı cihazını istifadə edən şəxs.
3. Yazıçı. 4. Kompüterdə hazırlanan mətnin
yazılı səhifə halında çıxaran alət.
YAZIK
/ YAZIQ
Az - 1. Sakin, fukara, sessiz, aciz. Acınacak,
zavallı, bedbaht. 2. Yumurta yaptığı
yerini
yadırgamış, başka yere gitmiş (tavuk).
Tr - 1. Hərkəsi incidə biləcək şey,
günah. 2. Yazığı gəlmə,
üzüntü anladan bir söz. 3. Qınama anladan bir
söz.
YAZLIK
/ YAZLIQ
Az - 1. İlk bahar zamanı, ilk bahar çağı.
2. İlk baharda ekilen yahut ilk baharda yetişen.
Tr - 1. Yay boyu istifadə edilən (geyim). 2. Yayda
yaşanılan yer, bağ evi. 3. Bir buğda cinsi.
YEDEK
/ YEDƏK
Az - 1.
Hayvanı yedeğe alan ip, yular. 2. Gemini,
kayığı sahile, köprüye bağlayan ip, zincir. 3.
Motorlu arabaya koşulan yük arabası.
Tr - 1. Lazım olduğunda istifadə etmək
üçün artıq saxlanılan, ayrılmış olan,
ehtiyat. 3. Bkz. Az1. 4. Rədif.
YEYİN
Az - Tez, celd,
iti, hızlı, hızla giden.
Tr - 1. Zorlu, qatı, şiddətli. 2. Basqın,
üstün.
YEKE /
YEKƏ
Az - 1. Büyük, iri. 2. Yaşlı, kemale ermiş,
her şeyi anlayan.
Tr - Qayıqda
düməndən istifadə etmək üçün dümənin
baş tərəfinə taxılan qol.
YELPİK
Az - Yelpaze.
Tr - Nəfəs
darlığı xəstəliyi.
YEMİŞ
Az - 1. Kavun. 2. Her tür kuru meyve.
Tr - 1. Meyvə. 2. İncir (əncir).
YEMLİK
Az - 1. Tarlalarda
biten dar, uzun yapraklı, sütlü yenilen
çokyıllık ot bitkisi. 2. Hayvanlara
yem verilen yer veya kap. 3. Yem için ayrılan.
Tr - 1. Bkz. Az2,3. 2. Rüşvət. 3. jarqon
Qumarda aldadılıb pulu alınan şəxs.
YENGE
/ YENGƏ
Az -
Düğünde geline kılavuzluk eden kadın.
Tr - 1. Bir şəxsin qardaşının,
dayısının və ya əmisinin arvadı. 2. Bir
kişinin öz arvadından danışdıqda istifadə
etdiyi söz. 3. (Qadınlar üçün) Müraciət kəliməsi.
4. Bkz. Az.
YENGİ
Az - 1. Eski Yeni.
2. Gelen yıl. 3. ~ de seneye.
Tr - Məğlub
etmə, zəfər, qələbə.
YETİM
Az -
Öksüz.
Tr - Atası
ölmüş olan uşaq.
YOĞUN
Az - Kaba,
kalın.
Tr - 1. Sıx. 2. Bkz. Az.
YOĞUNLUK / YOĞUNLUQ
Az - 1. Yoğun
(Az) bir maddenin özelliği. 2.
Şişmanlık.
Tr - 1. Sıxlıq. 2. Bkz. Az1. 3. Qabalıq,
tərbiyəsizlik.
YOLCU
/ YOLÇU
Az - 1. Yolculuğa çıkmış kimse. 2.
Dilençi.
Tr - 1. Bkz. Az1. 2. Səyahətə
çıxmağa hazırlanan şəxs. 3. Doğulması
gözlənən uşaq. 4. Sağalması ümidsiz xəstə.
YOLLUK
/ YOLLUQ
Az - Yol
için, yolculuk için olan, yola götürülen, yola
lazım olan.
Tr - 1. Səyahətdə yeyilmək üçün
hazırlanmış yemək. 2. Yolçuya (Az1) verilən
hədiyyə. 3. Yerə sərilən incə, uzun kilim,
xalça ve ya keçə. 4. Yol xərcliyi.
YOLSUZ
Az - 1. Bkz. Tr1. 2. Dinsiz, mezhepsiz (bazen
küfür anlamında kullanılır).
Tr - 1. Yolu olmayan. 2. Yavaş giden (nəqliyyat vasitəsi).
3. Qaydalara qarşı, uyğunsuz, düzənsiz, yersiz,
üsulsuz, nizamsız. 4. Adətlərəlere, cəmiyyətin
görüşünə tərs davranan.
YOLSUZLUK / YOLSUZLUQ
Az - 1. Yolun olmadığı vəziyyət, hal. 2.
Dinsizlik, məzhəbsizlik.
Tr - 1. Bkz. Az1. 2. Vəzifədən
sui-istifadə etme, korrupsiya.
YONGAR
/ YONQAR
Az - Yonga.
Tr - Üç
telli saz.
YÜĞRÜK / YÜY(Ü)RÜK
Az - 1. Yeni yürüyen çocuğun tez ve iyi
yürümesi için özel yapılmış arabacık.
2. Dinlenmek için iki tarafından ağaca bağlanan ağ. 3. Çocukları yatırmak için
tavandan asılarak sallanan yatak.
Tr - 1. Yaxşı yeriyən, yaxşı qaçan.
2. Çalışqan. 3. Çevik, güclü, yüyrək.
YÜZ
Az - 1. 100. 2. eski Bkz. Az2.
Tr - 1. Bkz. Az1. 2. Üz, sifət.
Z
ZAĞAR
Az - Kısa
boylu, şişman göbekli kimse.
Tr - Bir cins
çoban iti.
ZAT
Az - 1. Esas, kök, mense, nesil, soy. 2. Şahıs,
insan, şahsiyet, sima, sayın, saygıdeğer, nüfuzlu
şahıs. 3. Kendisi, kendi varlığı. 4. Varlık,
tabiat, mahiyet.
Tr - Bkz. Az2,3.
ZAR
Az - 1. Yüksek sesle dertli dertli, yanık yanık
ağlayan, inleyen. Yanıklı
yanıklı, hazin hazin ağlama, inleme. 2. Zayıf,
çaresiz, zor, kötü, çetin durumda, vaziyette olan. 3.
Vücuttaki bazı organların üzerini saran ince perde. 4.
Bazı meyvelerin ince içi kabuğu, perdesi.
Tr - 1. İnce pərdə və ya örtük. 2. anatomiya İnce ve yumuşaq yarpaq şəklindəki
organlar və organ bölümləri. 3. botanika
Bir birinə sıx yapışıq hüceyrə və ya
molekullardan ibarət və bitkilərin müxtəlif
bölümlərini bir qın kimi saran ince təbəqə.
4. Nərd və başqa oyunlarda istifadə olunan sümük,
fil dişi, plastik və s. maddələrdən kub şəklinə
hazırlanan və altı üzündə, birden altıya qədər
xalar olan oyun vasitəsi, zər.
ZARAFET / ZARAFAT
Az - Saka,
gülmek ve eğlenmek için yapılan komik hareket veya
söylene söz.
Tr - Zəriflik.
ZER /
ZƏR
Az - 1. Altın. 2. Altın suyu veya tozu. 3. Zerhara. 4.
Oyun zarı.
Tr -
Qızıl, altun.
ZİL
Az - 1. Müzik aletlerinin en yüksek tonu, tiz. 2. Kafadan
gelen en yüksek ve tiz sesi. 3. Zil. 4. Koyu, çok, tamamen. 5.
Kuş peyini.
Tr - Zeng.
ZİLLİ
Az - Kus
gübresi dökülmüş, gübreli.
Tr - 1. Zengi olan, üstünde zeng olan. 2. ədəbsiz (qadın).
ZİNDAN
Az - 1. Genelde yerin altında yapılan karanlık ve
kötü hapishane. Genelde hapishane. 2.
Çok karanlık, çok dar, can sıkıcı yer. 3.
Üzerinde metal şeyleri dövmek için (tırpan, orak
vs.) kullanılan alet, örs.
Tr - Bkz. Az1,2.
ZONA
Az -
Mıntıka, bölge; kuşak.
Tr - Dəridə,
sinirler boyunca, xüsusən gövdə, qıç və
üzdə suluqlar əmələ gəlməsi ilə
görünən, mikroblu bir xəstəlik.
ZORBA
Az - 1. Çok iri, çok büyük. 2. Çok
büyük, çok nüfuzlu (kimse). 3. Çok
güçlü, çok kuvvetli.
Tr - Gücünə güvənərək
başqalarının haqqını alan, müstəbid.
ZORLAMAK/ZORLAMAQ
Az - 1. Mecbur etmek. 2.
Açılması, kırılması, sökülmesi
gereken şeyler için güç kullanmak. 3. Zorla cinsel
ilişkiye mecbur etmek, təcavüz etmək.
Tr - 1. Bkz. Az1,2. 2. İsrar etmək.
KAYNAKLAR / QAYNAQLAR
1. Azərbaycan Dilinin İzahlı
Lüğəti. Bakı, "ELM" Nəşriyyatı, I.
cilt (1966), II. cilt (1980), III. cilt (1983), IV. cilt (1987).
2. Azərbaycan Dilinin İzahlı
Lüğəti. Bakı, "Şərq-Qərb" Nəşriyyatı,
I-IV. Cildlər (2006).
3.
Türkçe Sözlük. Ankara, TÜRK DİL KURUMU
Yayınları : 549, 1. ve 2. ciltler (1988).
4. Sefettin Altaylı. Azerbaycan
Türkçesi Sözlüğü. İstanbul,
Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, 1994.
5. Hacali Necefoglu. Türkiye
ve Azerbaycan Türkçelerinde Essesli ve Esköklü Kelimeler
Sözlügü, Türk Dünyası Arastırmaları,
s.118, Subat 1999.
6. Ebru Perilioğlu. Türkiye
Türkçesi İle Azeri Türkçesindeki Ortak Kelimelerde
Anlam Değişmeleri. Fırat Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Elazığ, 2006.
Hacali
NƏCƏFOĞLU
Ədalət.-2011.-15
noyabr.- S.5.