Dəniz,
göy, məhəbbət
- Dənizi hədiyyə
verirəm sənə...
Mən dedim, sən baxdın, sən
gülümsədin.
Göylərin şəfəqi
düşdü üzünə.
- Mən isə... göyləri
verirəm, - dedin...
Ayrıldıq qəribə hədiyyələrlə,
Göylər eşqim kimi mənə
əzizdir.
Ayrıldıq dənizlə,
ağ ləpələrlə,
Necə aparasan? Dəniz dənizdir.
Dənizi verdim ki, sənə hədiyyə,
Gəldiyim sahilə gələsən
bir də.
Məni görməyəndə o
mənəm - deyə,
Mənimlə danışıb,
güləsən bir də.
- Əgər görüşməsək,
bizə dağ olar,
Dedim, neçə dəfə belə dedim mən.
Dəniz sahilinə qayıtmaq olar,
Göylərin sahili varmı,
gedim mən?!
Düşündüm,
ayrıldıq gələndən
bəri,
Sən mənim eşqimə
çıraq olasan.
Onunçün
verdinmi mənə göyləri,
Məndən göylər qədər
uzaq olasan?!
II
Mən bir dənizəm ki, eşqim səhərdir,
Səni düşünürəm, əzizim, yenə.
Mənim dalğalarım xatirələrdir,
Qoy çatsın qəlbinin
sahillərinə.
Əsl məhəbbət ki, böyük hünərdir,
Coşar ümman kimi
təzə arzular.
Mənim dalğalarım
xatirələrdir,
Orda tufan da var, burulğan da var.
Dənizəm,
eşqimdən qaçmaq
hədərdir,
Mən ki, adlayıram
çölü, çəməni.
Mənim dalğalarım,
xatirələrdir,
Gecə də, gündüz
də tapacaq səni.
III
İstəsən
yuxuna gələrəm
sənin,
gələrəm
dəniz kimi.
Üzünə
incilər çilərəm
sənin,
çilərəm
dəniz kimi.
Yoluna şəfəqlər səpərəm
hərdən
səpərəm
dəniz kimi.
İstəsən
üzündən öpərəm
hərdən,
öpərəm
dəniz kimi.
Adını qəlbinin sahillərinə
yazaram
dəniz kimi,
"Sevirəm"
söyləsən bir
axşam mənə,
Susaram dəniz kimi,
Susaram dəniz kimi.
IV
Dünyada sakitlik aramadım mən,
Günəş
kimi parla,
səhər
kimi gəl.
Göylərtək
yuxuma gəlmək istəsən,
Sən aylı, ulduzlu
göylər kimi gəl.
Adla qucağından gur tufanların,
Mən baxım axşamdan
səhərə kimi.
Adla ağ yoluyla
kəhkaşanların,
Parlasın hər ulduz
xatirə kimi.
Gəl, qış gecəsində,
yaz
səhərində,
Dənizi göylərdən ayırmaq
olmaz!
Sonsuz kainatın üfüqlərində,
Sən görüş vaxtını
şimşəklərlə yaz!
Mən gərək nəğmətək
səni dinləyəm,
Sən mənim eşqimlə,
ürəyimləsən.
Nə qədər göylər var, mən səninləyəm,
Nə qədər dəniz
var, sən mənimləsən.
Axtar sən məni
Əzəldən
heç belə bilməzdim səni
Qəlbimdə
ilk arzu,ilk həvəs oldun.
Qişda bahar kimi
Çox gəzdim səni,
Yaz gəldi,qar kimi
Görünməz oldun.
İllər ötüb keçdi arzular təki,
İndi hər axşam-səhər
axtar sən məni .
Qışda bahar təki,
Yazda qar təki,
Axtar sən məni,
Tapa bilməzsən, nə
qədər axtarsan məni.
Qaranlıq dünyadan günəşə sarı
Titrəyən
çiyinlər
dağ
cüssəliydi,
Qaldırdı
ucadan
ucaya
onu.
Torpaq kədərliydi,
göy
qüssəliydi
Alıb gətirdilər
Şuşaya onu.
Bakıda qan axdı
bir
sənə əvvəl,
İgidlər
mərd durdu,
axır
nəfəsdə.
Çiynində
şəhidlər
daşıyan
gözəl
Bu gün özü getdi
çiyinlər
üstə,
Bir haray qopduqca
Yer kürəsindən
Coşdu ürəklərin
kini,
nifrəti.
Dedilər:
- Qoy uca dağ zirvəsindən
Görsün bəşər oğlu
bu
cinayəti.
Üzlərdə,
gözlərdə
xalqın
dərdi var,
İnsan ümmanları
axın-axındı.
Onu övladətək
öpdü
analar:
Həyat necə uzaq,
ölüm
yaxındı.
İnsanlar gəldilər
Vidaya min-min,
Böyük bir millətin,
dərdi
də böyük...
yanaşıb
tabuta
ağlar
bir gəlin,
Sərdi qızın üstə
qırmızı
örtük.
Dərin meşələrdən
əsdikcə
külək,
Ölümü
qəzəblə
həyat
qovurdu.
Qırmızı
buluddan
susan
bir ürək
Sanki al örtüklə
təzədən
vurdu.
Qız keçib qoynundan
dağlar
qışının
Qəlbini cahana
açırdı
indi.
Sınmayıb
qanadı
humay
quşunun
Daha ucalara
uçurdu
indi.
Uçurdu,
uçurdu
aşıb
dağları
Qaranlıq dünyadan
günəşə
sarı.
Əlvida dedimi
Doğma Qarabağ,
Yox, o səcdə etdi
ölməz
qüdrətə
Qırmızı
örtüklə
qanad
çalaraq
Qız, gəlin gedirdi
əbədiyyətə.
Sonluq
Neçin igid ömrü
Tez yetdi sona?
Uzaq bir sədaya
Mən hay verirəm.
Həyatda bir dəfə
rast
gəldin ona,
İndi xəyallarda
min yol görürəm.
Xalqıyçin
canından
keçən
o gözəl
Ölməzlik ömrünə mərdanə çatdı.
Şəhidlər
qəbrinə
and içən gözəl
Bu gün şəhidlərlə yanaşı
yatdı.
Gəlib and içəcək
ötdükcə
illər
Onun məzarına bizim
nəsillər.
O qədər
ağrılar
keçir
ürəkdən,
O, yenə yanaşır
gözlərində
qəm.
" - Sizin şerlərlə
böyümüşəm
mən.
Əyər istəsəniz əzbər
deyərəm".
Necə də qövr edir
könül qubarı,
Duyğular niskilli,
duyğular titrək.
Kim əzbər deyəcək
bu misraları
Bəlkə də
böyüyüb
Ceyhun deyəcək.
Nəbi
XƏZRİ
Ədalət.-
2011.-19 noyabr.-S.20.