"Xilaskar"

Xilaskarım!

Sən - dərdin qənimi!

Sən - qüssənin cəlladı!

Sən - ağrıların keyidicisi!

Sən gerçək - yalan

artan çoxalan

yüzə - minə vurulan

bəd xəbərlərin qovucusu!

Valerianım!

Korvalolum!

Validolum!

Sən - ən kədərli anımın sirdaşı

ən kefli halımın yoldaşı!

Sən olmasaydın

beynimə mikrob tək

düşən

qanıma işləyən bu

fəlakət virusları

bu faciə, bu ölüm epidemiyaları

çoxdan yayılmışdı beynimin hər küncünə

ürəyimin dibinə!

Yayılmışdı yosun tək!

Sən saxladın onu damarlarımın divarlarında

beynimin uzaq küncündə!

Qoymadın yayılmağa!

Boğazımdakı qəhərdən qalxıb

beynimdə insulta

ürəyimdə infarkta keçməyə qoymadın!

Sən ən böyük rahatlığım!

Ona görə yeyirəm ki, dadına dad artıracaq!

İçirəm ki, səni şirinləşdirəcək!

Sənə görə yeriyir

sənə görə gəzirəm!

Səhər tezdən yanındayam

bir qurtum su ilə

bir qaşıq balla!

Axşam səninlə bağlanır göz qapaqlarım!

Xilaskarım!

Kimdi səni anlayan -

Barmaqla sayılan azlar!

Çörəyi dizinin üstə olan

Ətəyindən tutub qalxan

sonra səni söyən, tapdalayan naxələf dayazlar!

Ən çətin anlarında da barmaqlarını aralayıb -

birin ver- deyənlər!

üstünə yüyürür bəşər!

Səni göydələnlərdən çıxarıb bomj kimi

qapı ağzına atırlar

təyyarələrdən, otellərdən qaçaq salırlar

Səni hava limanlarında bir küncə sıxdılar

Səni qatarlarda ən kirli vaqonlarda qapadılar!

Dözdün dayandın! Sakit baxdın!

Üstünə yüyürdü

qanunlar yasalar!

Orda onun, burda bunun bəyanatı!

Bizdə də Qənirə xanımın qanun layihəsi!

Qapalı alanlar!

No smokinqlər

içiləməzlər

çəkmək olmazlar!

Sən olmasaydın

bəşər uşaqlıq çağında qalmışdı hələ!

Sənsən dünyanın ən böyük kəşfi

və ən böyük kəşflərinin cığır açanı!

Ən gözəl musiqinin

ən ilahi sözün qanad verəni!

dün on adama ağız açdım

qapısında içiləməz yazılan odamda

sənə bir tabaq tapılanacan!

İncimə küsmə!

Bu şeirdə mənim sənə

təşəkkürüm sədaqətim!

Tütünüm!

Nikatinim!

Tüstüm!

Siqaretim!

Ankara,

Gecəyarısı

Rəşad Məcid

Ədalət.- 2011.- 6 oktyabr.- S. 4.