Azərbaycanda
və Türkiyədə TÜRKÜN SÖZÜ
Türk
mədəniyyətinin yorulmaz tədqiqatçısı, Azərbaycan
sevdalısı, unudulmaz dostum ƏLİ HEYDƏR BAYATIN əziz
xatirəsinə
(əvvəli ötən
sayımızda)
İştah açan kotlet
Azerbaycan"da McDonald"s"a girerseniz,
dikkatinizi ilk "Nuş olsun" yazılı mönüler
çekiyor. Böylece "Afiyet olsun" dendikten sonra,
"Big Maq"ın içinde olanlar şöyle
sıralanmış:
"Qızardılmış
küncütlü köke, mal (sığır) etinden
hazırlanmış iştah acan iki kotlet (biftek), doğranmış
soğan, xüsüsi şoroba, salat, yumusaq çeder pendiri
ve bizim xusüsü Big Maq sosu"... Buradaki
"küncütlü köke" ise bildiğimiz
kızartılmış patates.....
Sizi birine okşadım!
Eğer Başkent Bakü"de
biri yüzünüze dikkatlice bakıp "Sizi, birine okşadım"
derse de sakın yanlış anlamayın. Bunun anlamı da,
"Sizi birine benzettim, onun yerine koydum" demek. Ya da biri
yanınıza gelip, "Sizi gözlüyorum" derse,
sakın ola paniğe kapılmayın. Çünkü
Azerice"de "gözlemek", "beklemek" anlamına
geliyor.
"Kabak"ımız sensin!
Diğer bazı Azerice
sözcükler ve manaları da şöyle: Bekar:
İşsiz, avare; Dayanmak: Durmak; Düşmek: İnmek; Kabak:
Önde olan; Dolandırmak: Geçindirmek; Düz: Doğru;
Fikirleşmek: Düşünmek; Çullanmak: Bir kaç bir
şeyi üst üste giymek; Çatmak: Ulaşmak...
Bakü"de tüm tabelalarda
tanıdık, bildik ama bunlardan birçoğunda farklı
anlamda kullanılan sözcükler yer alıyor. İlk
bakışta garip gibi görünse de biraz dikkat edince
hiç mi hiç yabancılık çekmiyor, kendinizi
"evinizde" hissediyorsunuz.
Bu məqalə ilə bağlı
qəzetin redaktoru vasitəsilə yazara göndərdiyim
aşağıdakı məktuba da cavab gəlmədi:
KAŞ YAPARKEN GÖZ ÇIKARMAYAK
Sayın Deniz Güçer Erdem Bey
"Küncütlü köke
Nuş olsun" başlıklı yazınızı ilgi ile
okudum. Azerbaycan"a ilk kez giden veya oradan dönen
arkadaşlarının sohbetlerinden esinlenen kimi gazetecilerimizin
benzer konularda yazdıkları yazılara zaman zaman gazetelerde
rastladım ve maalesef hepsinin, Azerbaycan"da denildiği gibi
"Kaş kayırırken göz
çıkardıklarının" (yani "kaş yaparken
göz çıkardıklarının") şahidi oldum.
Demir Perde"nin kalktığından neredeyse on yıl geçmesine
rağmen Bilgisizlik Perdesi"nden halen kurtulamadık. Bence sorun,
Sizin yazdığınız gibi "sadece "Azeri
Türkçesi"nde bazı kelimelerin farklı anlamlarda
kullanılması" değildir. Sorun Azerbaycan
Türkçe"si, Türkiye Türkçe"si demeden
Türkçe"mizi, onun zenginliklerini bilmememizdedir. Bir kelimenin
çeşitli anlamlara sahip olması dilimizin zenginliğidir.
Bu, tek bizim dilimize özgü bir hal de değil. Bu gün
özendiğimiz İngilizce"de de farklı anlamlar
taşıyan sayısız kelime var. Bazı İngilizce
kelimeler İngiltere"de bir, Amerika"da tamamen ayrı anlamda
kullanılmaktadır. Türkçe"de olduğu gibi.
Azerbaycan ve Türkiye Türkçelerini karşılaştıran
bazı gazetecilerin verdikleri yanlış örneği
hatırlatmak istiyorum: "bardak" kelimesini. Gazetecilerimizin
çoğu halen bu kelimenin Azerbaycan Türkçe"sinde kötü
anlam taşıdığını (mesela "orospu"
filan) düşünmekte ve yazmaktadırlar. Halbuki bu kelime
Azerbaycan"da bir anlamda kullanılmaktadır: Su veya başka
sıvılar dökmek için yahut içinde "piti"
pişirmek için kilden vs. yapılmış kulplu veya
kulpsuz darboğaz kap. (Bkz: Azerbaycan Dilinin İzahli
Lüğeti (ADİL), 1966, Bakü, I. Cilt, s. 195). Bu kelimenin
Türkiye Türkçe"sindeki anlamlarından biri
Azerbaycan"dakinin aynıdır: Toprak testi (Bkz:
Türkçe Sözlük, TDK, 1988, Ankara, 1. Cilt, s.142). Ve
Azerbaycan"da Türkiyeli birisi bir bardak su isterse, kimse bazı
gazetecilerimizin iddia ettikleri gibi şaşırıp kalmaz ve
toprak testi de aramaz, ona Sizin bildiğiniz bardakta su verirler.
Çünkü "bardak" kelimesinin Türkiye"de ne
anlamda kullanıldığını bilmeyecek kadar cahil
değildirler.
Gelelim sizin verdiğiniz örneklere:
1.
Buradaki "küncütlü köke" ise bildiğimiz
kızartılmış patates.....
"Küncütlü
köke"nin kızartılmış patatesle hiç
alakası yoktur. "Küncüt" farsça kökenli
kelime olup (kuncud) "susam" demektir. Türkiye"de de halk
ağzında aynı anlamda "küncü" olarak
kullanılmaktadır (Bkz: Türkçe Sözlük, TDK,
1988, Ankara, 2. Cilt, s.948). Azerbaycan"da hamburger ekmeği boyda
küçük ekmeğe "köke" denilir.
Gördüğünüz gibi "küncütlü köke"
bildiğimiz susamlı hamburger ekmeği... Patatese ise
Azerbaycan"da "kartof" deniliyor, tıpkı Kars"daki
gibi. Erzurum"da patatese "kartol" denildiğini her halde
biliyorsunuz. Bilmeyenler varsa öğretelim ki, yolları bir
gün Erzurum"a düşerse "antrenmanlı"
gitsinler. Patatesi kartonla karıştırmasınlar.
2.
Sizi birine okşadım!
Türkiye"de "Sizi birine benzedim!"
cümlesi ne kadar yanlış ise, Azerbaycan"da da "Sizi
birine okşadım!" cümlesi yanlıştır.
Azerbaycan"da "Sizi birine okşatdım!" diyorlar, yani
"Sizi birine benzettim". Türkçe Sözlüğe
bakacak olursanız "okşamak" kelimesinin dört
anlamından birinin de "Benzemek, andırmak,
hatırlatmak" olduğunu görürsünüz (Bkz:
Türkçe Sözlük, TDK, 1988, Ankara, 2. Cilt, s.1102).
3.
"Kabak"ımız sensin!
Türkiye"de
"Önümüz sensin!" demek ne kadar ayıpsa,
Azerbaycan da da "Kabak"ımız
sensin!/Qabağımız sensen!" demek o kadar ayıptır.
Çünkü, "Kabak"/"qabaq" Sizin
yazdığınız gibi "Önde olan" anlamı
taşımaz. Bu kelimenin Azerbaycan Türkçesindeki anlamları:
1. Ön. 2. Bir çok türleri olan bir bitki (Cucurbita). 3.
Evvel, ileri. 4. Karşı taraf. (Bkz: ADİL, 1966, Bakü, I.
Cilt, s. 381; Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi,
1999, İstanbul, No 118, s.130).
4.
Çullanmak: Bir kaç bir şeyi üst üste giymek
Bu kelime Azerbaycan"da şaka veya
alay olsun diye Sizin yazdığınız anlamda
kullanılır. Üst üste çoklu elbise giymiş
birisine ciddi olarak "çullanmısan" demek hakaret olur.
Çünkü bu kelimenin "dalına çul koyulmak
(hayvanın)" anlamı da var (ADİL, 1987, Bakü, IV. Cilt,
s.454).
Aynı kelimenin Türkiye"nin
farklı bölgelerinde farklı anlamlarda
kullanıldığına ait bir örnekle yazıma son vermek
istiyorum: İNCİR. Ege bölgemizde pazarda incir satan bayana
sakın, "İncirinizden tatmak istiyorum!", demeyin.
Çünkü o bölgede incire "yemiş" derler ve
incir dedikte başka şey (!) anlarlar.
Azerbaycan"a ve Ege"ye gideceklere
tavsiyem: Canlı ve yaşayan Türkçe"mizi iyi
öğrenin!
Sevindirici haldır ki, Türkiyə-Azərbaycan
münasibətləri inkişaf etdikcə, televiziya
kanallarımız qarşılıqlı izləndikcə,
gediş-gəlişlər artdıqca bu dil
çeşidliliyimizin hər iki tərəfdə də daha
ciddi anlaşıldığının və bu mövzuda
yazılarda daha elmi yaxlaşıldığının
şahidi olmağa başladıq. Bu mövzuda Türkiyəli
ziyalılardan Dr. Abdulhamit Avşarın, TRT Bakı təmsilçisi
olaraq çalışırkən "525-ci qəzet"də
jurnalist İlhamə Qasımlının təqdimatı ilə
dərc etdirdiyi yazısı diqqətimi cəlb etdi:
İKİ TÜRKCƏYƏ XOŞ MƏQAMLAR ÜZƏRİNDƏ
BİR NƏZƏR
Azərbaycan dili günü
münasibətilə bir yazı yazmaq təklifi alanda
Bakıya gəldiyim ilk günləri xatırladım.
Böyük bir həyəcanla qədəm basdığım
bu gözəl şəhərdə məni qarşılayan
dostlarım, ilk növbədə istifadə edərkən diqqət
etməli olduğum sözlərin siyahısını söylədilər.
Hər iki dildə mövcud olan bu sözlərin bir qisminin Azərbaycan
türkcəsində, bir qisminin də Türkiyə türkcəsində
çox fərqli məna kəsb etdikləri və
yanlış təsəvvürlərə yol aça biləcək
xüsusiyyətdə olduğu diqqətimi çəkirdi.
Bakıda işə
başladıqdan sonra bütün Azərbaycanı dolaşmaq
və hər bölgədə çəkilişlər
apararaq buraların tanınmasını fəaliyyətimizin əsas
məqsədlərindən biri kimi qarşımıza məqsəd
qoymuşduq. Bu məqsədlə müxtəlif layihələri
həyata keçirməyə başladıq. Bunlardan biri də
"Addım-addım Qafqazlar" adlı proqram idi. Bu məqsədlə
şimaldan cənuba bir çox şəhər və rayonda
olduq. Burada deyilişi eyni olub, amma istifadə yeri və mənaları
fərqli olan sözlərlə qarşılaşdıqda həm
təəccübləndik, həm də əyləndik.
Məsələn, bir gün Gəncəyə
getmişdik. Çəkilişləri tamamlayaraq şəhərdən
ayrılarkən bir ət dükanının lövhəsi
diqqətimi çəkdi. Bu, Türkiyə türkü
üçün o qədər maraqlı idi ki, Bakıya gecikə
biləcəyimizə baxmayaraq dayandıq və çəkiliş
aparmağa qərar verdik. Elanda "Təzə dana və erkək
əti var" yazılmışdı. Məlum olduğu kimi,
"erkək" sözü Türkiyə türkcəsində
"kişi" mənasını verir.
İndi harada eşitdiyimi
xatırlaya bilmədiyim başqa bir maraqlı əhvalat bir
yaşlı xalaya aiddir. Azərbaycanda yayımlanan Türkiyə
kanallarını izləyərkən tez-tez "trafik
kazalarında 3 kişi, 4 kişi və s. öldü" kimi
ifadələri eşidən qadın axırda dözməyib
uşaqlarından soruşub: "Bəyəm Türkiyədə
heç qadınlar maşınlara minmirlərmi? Elə ölənlərin
hamısı kişidir". Məlum olduğu kimi, Türkiyədə
"kişi" kəlməsi "nəfər" mənasını
verir.
Bu mənada yaşadığım
başqa bir maraqlı hadisə belə olub: Bir gün
Bakıda taksiylə gedirdim. Yanımda Türkiyədən gələn
bir dostum da var idi. "Bak,-dedim,- Bakü ne kadar Anadolu kentlerine
benziyor". Bunu eşidən taksi sürücüsü qəflətən
maşının sürətini azaltdı və geriyə
dönərək mənə tərəf tərs-tərs
baxdı. Mən də o dəqiqə vəziyyəti
anladım. Dedim "yox, yox, səhv başa düşmə.
Bizdə "kent" sözü sizin "şəhər"
mənasında işlənir." Bundan sonra taksi
sürücüsü gülümsəyərək qabağa
döndü və yenidən yolumuza davam etdik.
Yenə da şahid olduğum və
xatırladıqca məni güldürən bir hadisə. Bir
gün uşaqlarımla zooparkın içindəki qatara
minmişdik. 65-70 yaşlarında olan bir kişi də nəvəsi
ilə birlikdə qatarda idi. Qatar isə dolu idi. Bu zaman
yanındakı uşaq ona "baba" deməyə
başladı. Mənim qızım da mənə. Baxdım
ki, bu mənzərə vəziyyəti anlayan ətrafdakı
adamlarda gülüş doğurur. Çünki yaşlı
kişinin nəvəsi ona Türkiyə türkcəsində
"dədə" mənasında olan "baba" deyir, mənim
qızım isə Azərbaycan türkcəsindəki
"ata" mənasında "baba" deyirdi.
Söz xatirələr və məzəli
əhvalatlardan düşmüşkən, Türkiyənin
tanınmış kinorejissoru Yılmaz Duru ilə bağlı
olan bir hadisəni də nəql etmək istəyirəm. Hələ
Sovetlər zamanında Azərbaycanla tanış olan Yılmaz
Duru bir gün xanımıyla Bakıya gəlir və bir
mehmanxanada qalırlar. Yanlarında kiçik yaşlarında
uşaqları da olur. Bir gün uşaq onlardan əvvəl
otaqdan çıxır. Ardınca çölə
çıxan Yılmaz Durunun xanımı uşağı
görməyib mehmanxana əməkdaşından onun haraya
getdiyini soruşur. O, isə "aşağıya
düşdü" - deyir. Duruların qaldığı otaq
mehmanxananın yeddinci mərtəbəsində, həm də
pəncərələri açıq olduğundan xanım
Duru bu sözləri eşidən kimi həyəcan içində
qışqırmağa başlayır və ərini
çağırır: "Yılmaz koş!
Kızımız aşağıya düşmüş!"
Bu vay-şivəni görən mehmanxana əməkdaşı
baş verənləri təəccüblə seyr edir. Sonra məsələ
aydınlaşır. Uşaq aşağı "düşməyib",
"enibmiş".
Bu cür misalları daha da
çoxaltmaq, oxşar xatirələri anmaq olar. Ancaq
yazını çox uzatmamaq üçün iki dildə
ortaq olan, amma fərqli mənalar daşıyan bəzi sözləri
qısaca qeyd etmək istəyirəm. Məsəlçün,
Türkiyədə "cücə" deyəndə
"liliput" adam başa düşülür, toyuğun
balası yox.
Türkiyədə
görüş vaxtı üçün "sabah"
deyilirsə, günün "səhər"i başa
düşülür, Azərbaycanda olduğu kimi
"yarın" yox. "Sümük" burun
ifrazatıdır. Əgər Anadoluda ət dükanında
"ətiniz sümüklü" desəniz, mütləq
ciddi təpki ilə üzləşərsiniz. Çünki qəssabda
"sümüklü" yox, "kəmikli" ət
satılır. "Don" almaq istəyəndə "alt
paltarı" satıcısına yaxınlaşmaq
lazımdır, "geyim" dükanına yox. Düzdür,
"şalvar" "pantalon"dur, amma daha çox kəndlərdə
geyilən geniş və ütüsüz bir geyimdir (Azərbaycanda
"genbalaq şalvar" deyilir - red). Bu cür geyimlər
müasir şəhər həyatında artıq yaddan
çıxıb.
(ardı var)
Hacali
NƏCƏFOĞLU
Ədalət.-2011.-13
oktyabr.-S.5.