BAYAT

Yaddaşımı sil

İlahi, sən mənim yaddaşımı sil,

İlahi, sən mənə bir sovqat eylə.

Bilgisayar kimi, telefon kimi,

Yaddaşı təzələ, ya format eylə.

Dopdolu beynimin ağırlığından,

Sıxılır ürəyim, dolur gözlərim!

Yapışıb tavanda qalır baxışım,

Bir məchul nöqtəyə dalır gözlərim.

Beynimin içində qaynaşan dərdlər,

Yeyir, dimdikləyir olan varımı

Qurdtək parçalayır, balıqtək udur

Xoşbəxt anlarımı, saatlarımı.

Yerit yaddaşıma antivirusu,

Qır bu qurd püskürən həşəratları.

Çıxar hamısını yaxşılı-pisli

Təzdən ağ beyinlə başlayım barı.

Söz

Heç onu bu qədər günahkar, aciz,

İşıqsız görmədim, saxta görmədim.

Dənizə atılan daştək mənasız

Bu qədər təsirsiz vaxtda görmədim.

"Azərsel"in şablon təbrikləritək

Hamı yollayacaq - yiyəsi yoxdu

Ən isti kəlmə də çox işlənibsə

Kəsəri qalmayıb, tiyəsi yoxdu.

Sən sözü dəyərdən elə saldın ki,

Nə desən yalandı sən mənə indi!

Qımışıb baxıram dünən dediyin

Gözümü yaşardan kəlmənə indi.

Uzağı bir ay

Unuda bilmirəm: uşaqkən qumdan

Qurduğum qalanı sular apardı.

O itki heç zaman çıxmır yadımdan -

Çığırdım, qışqırdım, şivən qopardım.

Mənim çox qalama o vaxtdan bəri

İldırım şaxıyıb, dolu tökülüb.

Doğma şəhərlərim viranə qalıb,

Uşaqlıq evlərim daş-daş sökülüb.

İndi nə sarsılıb, nə də yanaram

Taleyin növbəti sərt sınağına.

Uzağı bircə ay qubarlanaram

Qurduğun qalanın uçulmağına.

Əsəb dərmanı

İldırım tək gedirdin,

Qəfildən qucaqladı.

Dayanası deyildin,

Səni yaman haqladı.

Ləngidi yerişlərin,

Addımların laxladı.

Zamanı yavaşıtdı,

Vaxtı tutub saxladı.

Bildin, bütün günahlar

İti qaçan vaxtdadı.

Əlacın kimyəvidi,

Sakit halın saxtadı.

Çarə

Bunun bircə çarəsi var -

Sən bu yolu qısalt, getsin!

Apendisitin, ödün kimi

Çıxart getsin, kəs at, getsin!

Üzündəki sızaq kimi

Kislatanı tök, yandırsın.

Hər gün əzab verənəcən

Birdəfəlik bərk yandırsın.

Aman Allah, bu nə çarə,

Bu nə əlac - sızıldadım.

İcazə ver bu ağrıdan,

Uzaqlaşım addım-addım.

* * *

Çıxırsan yavaş-yavaş,

Vətənimdən çıxırsan!

Beynimdən aralanıb

Bədənimdən çıxırsan.

Məğlub ordu kimisən,

Sınıq-salxaq çıxırsan.

Ərazimdən astaca,

Yorğun, axsaq çıxırsan.

Geri dönür nəfəsim,

Sifətim işıqlanır!

Cadudan ayılmışam,

Gözümün dibi yanır!

Nə yaxşı ki, çıxartdın

Bu tilsimdən, ilahi!

Mənə sakit həyat ver,

Rahat bədən, ilahi!

Saxla

Gözlə, hamı yığışsın,

Qurbanı kəsdir, saxla.

Səadət qazanında,

Payları isti saxla.

Topala heyranları

Düzləri, yalanları.

Az sına qurbanları,

Qurtar bu teşti saxla.

Üzünü işıq elə,

Dərddən bir qaşıq elə,

Bir az qarışıq elə,

Mən doydum, bəsdi, saxla.

Bəsdi!

Neçə ay içindən çıxa bilmədim:

Türmədi, məhbəsdi, qəfəsdi - bəsdi.

Gözümün yaşını yığa bilmədim,

Kürdü, Həkəridi, Arazdı - bəsdi.

Keçdim, qucağında xoş dəmi keçdim,

Sevinci, kədəri, dərd-qəmi keçdim,

Ruhumla bir sirli aləmi keçdim,

Vergidi, cadudu, nəfəsdi - bəsdi.

Sultandın, çevrildi taxt, sona yetdi,

Tale bağışlayan baxt sona yetdi,

Tanrının verdiyi vaxt sona yetdi,

Sevgidi, qəzəbdi, həvəsdi - bəsdi!

Xəngəl

Hey yoğurdun, kündələdin,

Bükdün əzik-əzik məni.

Yaydın, yaydın axır etdin

Yuxadan da nazik məni.

Böldü, kəsdi parça-parça,

Bıçaq tutan barmaqların.

Daşıdı qaynayan suya

Undan da ağ dırnaqların.

Bəlkə qazı çox elədin,

Vaxtı ötürdün deyəsən.

İş işdən keçəndən sonra

Üstdən götürdün deyəsən.

Gətirib masaya qoydun,

Bir yekə sinidə məni.

Kim dadıma yüyürəcək,

Kim yeyəcək indi məni?

Səndən qalanlar

Bu şeirlər, bu yazılar canımdan,

Səni hiss-hiss, duyğu-duyğu qoparır.

Əllərini, tellərini astaca,

Gözlərini qorxa-qorxa qoparır.

Hələ çoxdur səndən məndə qalanlar,

Hələ nələr yazmalıyam mən, nələr...

Ağrı dolu, əzab dolu romanlar,

İnildəyən, sızıldayan nəğmələr.

Gərək hələ səni gün-gün itirib,

Görüşləri bir-bir sayıb çıxarım.

Hüceyrəmdən pinset ilə götürüb,

Ürəyimdən qaşıqlayıb çıxarım.

Son şeirimi yazdığım gün son səhər,

Yaddaşımdan uzaqlaşıb itərsən.

Son baxışın bədənimi titrədər,

Gözümdəki son damlayla bitərsən.

Rəşad MƏCİD

Ədalət.-2011.-29 oktyabr.- S.20.