NİZAMİYƏ
ATƏŞİN SEVGİLƏRLƏ
Məcnun niyə səhralara qoşmuş,
Çöllərdə
dənizlər kimi coşmuş?
Bilmiş
ki, ələmsiz keçən ömrün
Mazisi də,
atisi də boşmuş!...
(Həsən
Ali,XIX əsr türk şairi).
Böyük
ustad, professor Əkrəm Cəfər çoxşaxəli
elmi-ədəbi fəaliyyətinin mühüm bir hissəsini
klassik Şərq və Azərbaycan ədəbiyyatının
aktual nəzəri problemlərinin öyrənilməsinə həsr
etmişdir. Xaqani Şirvani, İmaddədin Nəsimi, Əlişir
Nəvai, Məhəmməd Füzuli, Əbdürrəhman
Cami, Ömər Xəyyam, Əbdülhəqq Hamid, Hafiz
Şirazi, Sədi Şirazi kimi nəhəng dühaların bədii-fəlsəfi
söz ümmanlarının araşdırılması,
görkəmli alimin daim elmi maraq dairəsində
olmuşdur.
Həmin
azman sıradan, şeriyyət mülkünün təkrarsız
Sultanı olan Şeyx Nizami Gəncəvinin də
cahanşümul poeziyası professor Əkrəm Cəfəri
uzun sənələr boyunca özünün, sözün əsl
mənasında, Məcnununa çevrirmişdir. O fövqəlbəşər
Məhhəbətin tarixçəsi isə çox-çox
uzaq 1940-cı ildən boylanır. Ailm yaxın dostu və həmkarı
olmuş mərhum akademik Həmid Araslı ilə birgə
"Nizaminin müasirləri" (Azərnəşr, 1940)
adlı 80 səhifədən ibarət ədəbi-bədii
kitab tərtib edir. Əsərin redaktoru, şərhlərin və
lüğətin müəllifi olur. Burada, Əbül-Üla
Gəncəvi, Fələki Şirvani, Xaqani Şirvani, Qivami
Mütərrizi, Məhsəti, İzzəddin Şirvani və
Mücirəddin Beyləqaninin ən seçmə şeirləri
özlərinə yer almışdır.
Professor, titanik
yaradıcılığının sonrakı mərhələlərində
də heç zaman, uca Nizami sənətinin tədqiqinə, təbliğinə
qayıtmaqdan vaz keçməmişdir. Ömrünün son
illərinə qədər də biz, həmin Ali Sevginin
ustadın elmi-nəzəri irsində
yaşadığının əyani şahidi oluruq. XX
yüzil dünya şərqşünaslığı
tarixinin parlaq simalarından olan Əkrəm Cəfər elə
həmin uzaq illərdən üzü bəri, öz üzərinə
Şeyx Nizami sənətinin əhatəli, geniş aspektlərdə
öyrənilməsilə ilgili çox məsuliyyətli, fəqət
şərəfli bir missiya götürür. Gəncəli
Dahinin "İqbalnamə" (1941, 1967, 1982-ci illər nəşrləri),
"Şərəfnamə" (1941, 1982), "İskəndərnamə"
(1964, 1967, 1982) kimi fenomenal poemalarına ensiklopedik şərhlər,
izahlar və lüğətlər yazır, Azərbaycan SSR
Elmlər Akademiyasının nizamişünaslıq problemləri
üzrə Koordinasiya şuralarına rəhbərlik edir,
plenar elmi yığıncaq, iclaslar və simpoziumların təşkilində
aparıcı vəzifələri icra etməyə
başlayır.
Ustad həmin öhdəliklərlə
də kifayətlənmir. Dünyanın, habelə,
keçmiş SSRİ-nin ən görkəmli
nizamişünas alimləri (Səid Nəfisi, Yevgeni Bertels,
İosif Braginski, Bəhram Sirus, Şahislam Şahməhəmmədov,
Ananiaş Zayonçkovski, Berta Novak, Valentina Klyaştorina,
Şərifcan Hüseynzadə və b.) ilə məxsusi
nizamişünaslıq diskussiyalarında bulunur. Böyük
alimin eyni zamanda, Azərbaycanda, həmçinin, Orta Asiya
respublikalarında peşəkar nizamişünas mütəxəssislərin
formalaşmasında da müstəsna xidmətləri
olmuşdur. Əkrəm Cəfər bu istiqamətdə,
onlarla aspirant, elmlər namizədləri və elmlər
doktorlarının Şeyx Nizami yaradıcılığı
üzrə məqalə, monoqrafiya və avtoreferatlarına
fundamental resenziyalar, rəylər, məktublar
ünvanlamış, o cümlədən də, elmi rəhbərlik,
opponentlik etmişdir. Bu məqamda yeri gəlmişkən, onu da
qeyd etmək istərdik ki, əziz gəncəlilərin də
yaşlı nəsli, böyük ustadla unudulmaz, əsrarəngiz
görüşlərini hal-hazırda da sayqılarla
xatırlayırlar. Alim N.Gəncəvi ilə əlaqədar
keçirilmiş bütün mötəbər Gəncə
toplantılarında çox fəal surətdə iştirak və
çıxışlar edərdi.
Ötən illərə nəzər
salarkən biz, görürük ki, Azərbaycan Radiosunun
Qızıl Fondunda saxlanılan, AMEA-nın müxbir
üzvü, görkəmli şərqşünas alim,
professor Rafael Hüseynovun müəllifi olduğu
"Axşam görüşləri" adlı ədəbi-publisistik
verilişlərdə də Əkrəm Cəfər
nizamişünaslıq məsələlərinin şərhlərinə
xüsusi diqqət ayırmışdır.
Azərbaycanın bir sıra
görkəmli nizamişünas alimləri - professorlar Azadə
Rüstəmova, Nüşabə Araslı, Qəzənfər
Əliyev, Əli Abbasov, Xəlil Yusifov, Rüstəm Əliyev,
Əbülfəz Rəhimov, Tahir Məhərrəmov, Teymur Kərimli,
Sədulla Əsədullayev, Mehdi Kazımov və digərləri
Əkrəm Cəfəri daim özlərinin ustadı, əvəzolunmaz
müəllimi hesab etmişlər.
70-80-ci illərdə o, Moskva,
Sankt-Peterburq, Daşkənd, Düşənbə, Aşqabad,
Alma-Ata, Tbilisi şəhərlərində keçirilən
Şeyx Nizaminin həyat və yaradıcılığına
həsr olunmuş bütün elmi konfrans və simfoziumlarda dərin
məzmunlu məruzələr söyləmişdir. Professor Əkrəm
Cəfər eyni zamanda, 1985-ci il iyun ayının 24-də
Bakıda, N.Gəncəvi adına Azərbaycan Ədəbiyyatı
Muzeyi tərəfindən təşkil olunmuş "Nizami
Lektoriyası"nda mühazirələr oxumaq
üçün məxsusi surətdə dəvətlər
almışdır. O, Muzeyin böyük salonunda "Nizami Gəncəvinin
həyat və yaradıcılığı", habelə,
"Nizaminin milli mənsubiyyəti, məqbərəsi və
vəfatı tarixi məsələsi haqqında" adlı
universal elmi-nəzəri mühazirələr oxumuşdur. Həmin
mühazirələrin əlyazma mətnləri Əkrəm Cəfərin
şəxsi arxivində mühafizə edilməkdədir. Ən
maraqlı cəhətlərdən biri də odur ki, alim həmçinin,
özünün dünya şöhrətli "Əruzun nəzəri
əsasları və Azərbaycan əruzu" adlı
fundamental monoqrafiyasında da Şeyx Nizaminin poetikasını ətraflı
tədqiqatlara cəlb etmişdir.
Son dərəcə fərəhli
haldır ki, bütün şərəfli həyatı boyunca
möhtəşəm Nizami sənətini sevə-sevə,
yana-yana tədqiq və təbliğ etmiş olan professor Əkrəm
Cəfər bir incə, həssas, romantik qəlbli şair kimi
də dahi sənətkarın vəsflərini asimanlara
ucaltmış, onun əbədiyaşar müqəddəs
isminə nəğmələr qoşmuşdur. Yaxın
vaxtlarda biz, alimin şəxsi arxivini araşdırarkən,
onun 1979-cu ildə qələmə aldığı
"Nizaminin heykəli qarşısında" və
1983-cü ildə yazdığı (indiyədək
işıq üzü görməmiş) "Nizamiyə"
adlı füsunkar, qəlbəri coşduran, lirik-fəlsəfi
şeirlərinə rast gəldik. Qeyd edək ki, birinci
şeir 80-ci illərdə böyük populyarlıq
qazandığından ədəbi mətbuatda bir neçə
dəfə işıq üzü görmüşdü. Həmin
orijinal bədii nümunələrdə biz, dahi Nizamnin
fövqəlbəşər, mübariz, üsyankar, ecazkar,
azadlıqpərvər, humanist, intibahçı bir nəhəng
Obrazı ilə qarşılaşırıq.
Şərqin qüdrətli söz
ustadının anadan olmasının 870 illiyi münasibətilə,
bənzərsiz poeziya örnəklərini çox
böyük sevgilərlə oxuculara ərməğan edirik.
Tanrı Türkü Qorusun! Amin!
SOKRAT CƏFƏR
ƏKRƏM
CƏFƏR
NİZAMİNİN
HEYKƏLİ QARŞISINDA
Daşdanmı, poladdanmı, ya misdənmi bu heykəl?
Tuncdanmı, çuğundanmı, ya gipsdənmi bu heykəl?
Zahir nə olur olsun,
onun qəlbi bülurdan.
Xaric nə olur
olsun, onun daxili nurdan.
Üzdən qara, lakin içi nur qaynağıdır saf.
Zahirdə kömürtək,
içi almas kimi şəffaf.
Səkkiz yüz ilin yolçusu, tarixi bu sima!
Bir şeyx deyib
çalmaya, ləbbadəyə
baxma.
Sən dinlə o ləbbadənin altındakı
qəlbi.
Zülmətdə onun abi-həyat oldu nəsibig
Ruhlarda, fikirlərdə qaranlıqlar əmirkən,
Vicdan da, ədalət
də, həqiqət də əsirkən,
Zülmətdə işıqlarla
coşub daşdı bu heykəl.
Şiddətlə qənim
taclara bir başdı bu heykəl.
Bir ciftə qılıncdır o çatıq
azəri qaşlar.
Hakimlərə dəhşətlə
çatan xəncəri
qaşlarg
Hakimlər, o vicdanları,
namusları çirkin
Hakimlər ölüb getdi, həkim qaldı bizimçin!
Anlat bu pərəstişçinə
sən, ey böyük insan,
Köksündə bu xoşbəxt elinin qəlbimi çarpan?
Öyrət bu pərəstişçinə sən,
ey qoca ustad,
Qarşımda duran abidə İlyasmı, ya Fərhad?
Xosrovlara, hörmüzlərə,
bəhramlara qarşı,
Qatillərə, cəlladlara,
yamyamlara qarşı
Mərdanə geniş sinəni qalxan kimi tutdun,
İnsanlara insanlığı
öyrətdin, oxutdun.
"Xəmsə"n o böyük
əldə Qızıl
bayrağın oldu,
İnsanlara düşmən
kəsilənlər yığın
oldu.
Keçmişdə deyil yalnız, onun indi, bu gün
də,
Qanlarla boyanmış bu ağır əsrim üçün də
İnsanlara şəfqətlə
yanır tutduğu bayraq.
Əlbəttə, bizimdir,
bizim, əlbəttə,
bu bayraq!
Xoşbəxt bir elin zinətidir, ordenidir o,
Ruhundakı sərvətlərinin
mədənidir o.
Qüvvət bizə, dövlət bizə, şöhrət bizə
"Xəmsən".
"Xəmsən" də bizim, biz də sənin, sən də bizimsən.
Fəxr etməyə çox haqlı Nizamisi olan xalq,
Qəlbində Nizami kimi dahisi olan
xalq.
Bir daş kimi
səssiz və nəfəssiz də görünsən,
Xalqınla bərabər yaşayıb yüksələcəksən.
Sevmiş səni əsrim, sevəcəkdir gələcək də
Əlbəttə, həyatın
hələ bundan gələcəkdə.
Səkkiz yüz ilin yaşlısı dahim hələ gəncdir,
Getdikcə yenə parlayacaq, yüksələcəkdir.
İnsanlığa hörmətlə,
məhəbbətlə Nizami.
Ölməz iki yoldaş əbədiyyətlə
Nizami!
1979
NİZAMİYƏ
Bakının döşündə
bir orden kimi
Sancılıb durmuşdur
bu böyük heykəl.
Bəxtiyar bir xalqın girib qəlbinə
Taxtını qurmuşdur bu böyük heykəl.
Əynində ləbbadə,
başında çalma,
Sağ əli qurşaqda, solunda "Xəmsə",
Üzünü tutaraq maziyə doğru
İstiqbal yolunu göstərir bizə.
Çatılmış qılınc
tək qələm qaşları,
Qələmi qılınca
hakim etməkçün.
Haqsızlığı yıxıb
haqqı yüksəltmək,
Hakimləri xalqa xadim etməkçün.
Dalında bu nəhəng, qoca heykəlin
Əsrlərcə yatmış
bir kölgəsi
var.
Önündə bu məşhur canlı kölgənin
Günəşə
Hamilə bir ölkəsi var.
Tarixlər bilir ki, bu böyük
dahi
Zaman-zaman bizim köhnə Gəncədə,
Köksünü gərək
şir kimi durmuş
Cəhalət divilə pəncə-pəncədə.
Onun Fərhad kimi qəhrəmanları
Zalım Xosrovları dilxun eyləmiş.
Onun Leyli kimi
"Yeddi gözəl"i
Bütün şairləri
Məcnun eyləmiş.
Şair Nizaminin önündə müdam
Salama durmalı artist Şekspir:
"Romeo-Cülyetta" "Leyli Məcnun"a
Sadə bir təqliddir,
bir nəzirədir.
O böyük dahinin hünərlərini
Almanın dahisi bilib mat qalmış.
Onun qarşısında İohann Göte
Öz kiçikliyini boynuna almış.
Nizamilə tanış olsaydı əgər
Ellər sevimlisi vüqarlı Puşkin.
"Mənim nəqəratım:
"Xəmsəni oxu!
"Xəmsəni oxuyun!" deyərdi yəqin.
Şairlərin sədri
Mayakovski,
Onu görən kimi icoşub ilhamın,
Hörmətlə əlini
sıxıb deyərdi:
"Biz bir cəbhədənik, yoldaş Nizami!"
Ey layəmut şair! tək bunlar deyil,
Səni izləmişlər
və izləyirlər
Doğma xalqından da şanlı-şərəfli
Böyük sənətkarlar,
gözəl şairlər:
Nəsimin, Xətain, Həbibin sənin,
Füzulin, Vaqifin, Seyyidin sənin,
Sabirin, Cavidin, Cəfərin sənin,
Müşfiqin, Vurğunun,
Vahidin sənin.
Şairlər şairi, ey ulu şair!
Ustalar ustası, ey böyük usta!
Məcnunun eşqi qəlbimizdədir.
Fərhadının gücü
qollarımızda.
Xalqına sevgindir Məcnunun eşqi,
Fərhadın qüvvəti
- sənin iradən,
Şirinə, şeirinə
məhəbbətindir,
Fərhad da özünsən, Məcnun
da sənsən.
Dahliyin nuru parlar
alnında,
Sənətin Xaqanı, şeirin şahısan.
Dünyada tapılmaz öylə bir qüvvət
Sala bilsin səni
qızıl taxtından.
Sən qurdun bu taxtı yarım
əsrlik
Gecəli-gündüzlü
zəhmətlərinlə.
Sən qoydun özünə bu tunc heykəli
Xalqına etdiyin xidmətlərinlə.
Səkkiz əsr bu heykəl qaldı məhbəsdə,
Bir az da
yüksəldi qədri-qiyməti.
Günəşi zəncirdə
tutmaqmı olar?!
Həbs etmək olarmı heç həqiqəti?!
Sən yenə taxtında, göydəsən
yenə,
Parlayır döşündə
bayrağı haqqın.
O haqqı fəth edib qaytardı sənə
Qəhrəman övladın,
Azəri xalqın.
Ədalət.- 2011.- 17 sentyabr.- S.
9.