BİR İLDƏN SONRAKI GÖRÜŞ

Hər gün gözəlləşən Şabran

(əvvəli ötən sayımızda)

Şabranda olarkən öyrəndim ki, burada "Dəvəçi-Dəyirman" ASC nəzdində fəaliyyət göstərən "Broyler" Quşçuluq Müəssisəsi öz imkanlarını günbəgün artırmaqdadı. Məhz bu artan imkanlara görədir ki, artıq broylerdə 80 nəfər işlə təmin olunubdu. Bundan başqa, rayonun "Şabran Bağçılıq Texnikası" müəssisəsində də işlər öz axarı ilə gedir.

Bu müəssisənin məqsədi gül və digər bəzək kolları yetişdirmək və onu da həm Şabranın özündə, həm də tələbat olan digər yerlərə satmaqla yaşıllığı, gözəlliyi artırmaqdı. Təbii ki, bu müəssisədə də işini bilən 25 nəfərin çalışması həm rayon sakinlərinin işlə təminatını, həm də büdcəsini təmin etməsi üçün müsbət bir addım kimi dəyərləndirilməlidi. Ümumiyyətlə, Şabranda kənd təsərrüfatına diqqət get-gedə artmaqdadı. Təkcə rayona yaxın kəndlərin magistraldan diqqəti çəkən ərazilərində salınan yeni üzüm bağları bu dediklərimizə çox gözəl sübutdur.

Bu gün Şabran özünün görkəmini dəyişərkən bu görkəmi tarixə uyğun, tarixdən gələn bir şəkildə, bir formada cilalamaq böyük zövq və sevgi tələb edir. Yəni bu işi görən insanların öz yerinə, yurduna, tarixinə böyük marağı olmalıdı ki, o da gördüyü işi mükəmməl bir şəkildə ortaya qoya bilsin. Bax, bu mənada Şabranda aparılan tikinti işlərinin xüsusi özəllikləri var. Şəxsən mən rayonun girişində qarşılaşdığım bir neçə möhtəşəm tikintinin qarşısında dayandım. Bunlardan biri tarixşünaslıq muzeyinin binası, digəri isə onunla çiyin-çiyinə dayanmış, qonşuluq edən Poeziya evi və bir də Azərbaycan xalqının böyük söz sərrafı Əfsələddin Xəqaninin heykəli idi.

Doğrusu, heykələ baxdıqca fikir, xəyal məni çəkib uzaqlara apardı. Yadıma ədəbiyyat tarixindən öyrəndiyim bir fakt gəlib düşdü. Xatırladım ki, bir vaxtlar Xəqani Şabranda zindanda yatmalı olub. Qəzəbə tuş gəlmiş böyük şair Şabran zindanında da öz böyüklüyünü, öz qüdrətini qoruyub saxlamış, öz böyük sözünü böyük dünyaya çatdıra bilmişdi.

Məhz Şabranda ucaldılmış həmin Xəqani heykəlinin kürəyinin arxasında bir zindan pəncərəsi də ucaldılıb. Barmaqlıqlar ilk baxışdan nə qədər böyük və qorxulu görünsə də, hətta adama elə gəlir ki, o zindan şairin heykəlindən çox təmtəraqlıdı. Lakin poeziya gözü ilə, fikir prizmasından baxanda mən çox qəribə nüanslar tuta bildim.

Anladım ki, o zindan nə qədər böyük olur olsun, o Xəqanini qoynunda saxlaya bilmədi, barmaqlıqlar onun böyüklüyü qarşısında əridi, sındı. Hardasa böyük Nəsimi demiş, "Məndə sığar iki cahan, mən bu cahana sığmazam" fikri məhz bu heykəltəraş işində öz təsdiqini tapıb.

Ola bilsin ki, kimsə mənim yozumumla razılaşmasın, amma həqiqətən mən o zindanın yox, həm də böyük dünyanın Xəqani qarşısında çox kiçik olduğunu bu heykəlin müəllifinin və onun ideya verəninin kimliyini bilmədən fəhm etdim. Hər halda, mənə görə şairlər üçün zindanlar da, elə bu dünyanın özü də çox balaca və dardı. O ki, qaldı Poeziya Evinə- Şabran əbədi mühitinin məncə öyünməyə çox böyük haqqı var.

Çünki söz adamı üçün, qələm adamı üçün bir ünvanın, bir araya gəlmək yerinin olması həmişə ehtiyac duyulan bir tələbat olub. Yaxşı ki, Şabran Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Novruz Novruzov sözə və söz adamlarına sayğı ilə yanaşır və onları dəyərləndirir. Şəxsən mən bir il öncə Şabran ədəbi məclisinin yubiley tədbirində qonaq kimi iştirak edərkən bu diqqətin canlı şahidi oldum.

Şabranda çox gözəl bir park da salınıb. Açığını deyim ki, mən ilk dəfə məhz parkın öz görkəmini rayon icra hakimiyyətinin inzibati binası ilə tamamladığını Şabranda gördüm.

Yəni bu böyük park indi də tikilir və burada həm uşaqlar üçün, həm şəhər sakinləri üçün müxtəlif istirahət və əyləncə yerləri də yaradılıb. Karusellərdən tutmuş çayxanaya qədər hər şey yerindədi. Yaşıllıq, gül-çiçək, hətta meyvə ağacları da bu parkı bəzəyir və burada çalışan, yəni parkı abadlaşdıran əliqabarlı insanlarla söhbət zamanı çox rahatca anladım ki, bu adamlar elə mənim kimi gözəllik dəliləridilər. Onlar da gördükləri işdən zövq alırdılar. Həmişəyaşıl ağaclarını budayan yaşlı şabranlı kişi mənim "Yorulmayasınız!" sözümə çox həvəslə "Xoş gəldin, ay oğul!" dedi. Mən də onun bu coşqulu cavabından ürəklənib əməlli-başlı həmsöhbət tapdığıma sevindim.

Bu qoca bağban əlini sağa-sola ölçə-ölçə görülən işlərdən elə danışdı ki, daha mənim sual verməyimə ehtiyac qalmadı. Öyrəndim ki, burdakı ağacların, gül kollarının hamısı elə Şabranda yetişdirilir, yaşıl örtüyü də özləri salıblar. Gecə-gündüz çalışırlar ki, bu park dəcəl uşaqların "şıltaqlıqları" ilə qarşılaşmasın. Eləcə də mal-davar bu yaşıllığa ziyan vurmasın. Ümumiyyətlə, burada mənim diqqətimi çəkən çay daşlarından çox orijinal bir şəkildə düzəldilmiş bulağın yenidən bərpası üçün görülən işlər idi. Üzlük daşları, piltələrg bir sözlə, parkın abadlaşdırılması ürəklə aparılır. Hər kəs bildiyi işin qulpundan yapışdığı üçün görülən işləri seyr etmək adama ləzzət verirdi.

Bu parkda yerləşən Heydər Əliyev muzeyinin möhtəşəm binası, İcra hakimiyyətinin qarşısındakı Heydər Əliyevin möhtəşəm büstü, onun ətrafındakı yaşıllıq şəxsən mənə bir kompleks təsiri bağışladı. Necə deyərlər, hər şey yerində və hər şey də zövqlə görülmüşdü. Bütün bunlar isə mən tam əminəm ki, rayon rəhbərliyinin, xüsusilə icra başçısının gərgin əməyinin və işinə məsuliyyətinin nəticəsidir.

Böyük həyat təcrübəsi olan rayon icra hakimiyyətinin başçısı Novruz müəllim özünün torpaq sevgisindən, qurub-yaratmaq istəyindən, xüsusilə daşıdığı vəzifənin məsuliyyətindən əsl rəhbər kimi çıxış etməsindən bəhrələnən bu işlər elə öz gözəl nəticəsini də verməkdədi. Hərdən bu cür uğurlu işləri, bu cür quruculuğu görəndə daxilən Qarabağ üçün, kəndim üçün əməlli-başlı bir ağrı yaşayır, bir xiffət yükünü çiynimə alıram.

Elə istəyirəm ki, mənim də kəndimdə, mənim də gəzib-dolaşdığım yerlərdə bu cür quruculuq, abadlıq işləri aparılsın. Neyləyim ki, bu ancaq mənim istəyimdi, arzumdu...

Bəli, bir xoş niyyətlə yola çıxdım. Və yollar uzanıb Şabrana qədər getdi. Bir il öncə yaddaşıma köçürdüyüm mənzərə bütünlüklə müsbət mənada alt-üst oldu. Qarşılaşdığım bu quruculuq, seyr etdiyim bu gözəllik məni bir az da ruhlandırdı, bir az da sabahıma ümidimi artırdı. İnandım ki, Şabranla, onun sakinləri ilə bu görüşüm mənim üçün yeni bir ümiddir. Elə bir ümid ki, o məni sabaha aparacaqdı. Sabahlarda görüşmək ümidi ilə.

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət.- 2011.- 30 sentyabr.- S.3