Ordu quruculuğu və insan amili
Analitik xarakter daşıyan, ancaq heç bir elmi və
praktik mahiyyəti olmayan ötəri şərhlər cəmiyyətdə
Silahlı Qüvvələrimiz haqqında qeyri-obyektiv
münasibət formalaşdırır. Halbuki son illər ordu
quruculuğu sahəsində aparılan genişmiqyaslı
islahat və dəyişikliklər əldə olunan
uğurların dinamikasını xeyli artırmış, Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin simasını kökündən
dəyişmişdir. Bir vaxtlar ayrı-ayrı adamların
şəxsi maraqlarına, siyasi ambisiyalarına xidmət edən
başıpozuq, nizamsız silahlı dəstələrdən
bu gün əsər-əlamət belə qalmayıb. Bu dəstələrin
qısa zaman kəsiyində vahid bir mərkəzdə birləşdirilməsi,
insanlarımızın əqli və fiziki imkanlarının
ümumi mənafeyimizdən irəli gələn məsələlərə
yönəldilməsi, heç şübhəsiz, ümummilli
liderimiz Heydər Əliyevin parlaq zəkasının, siyasi
uzaqgörənliyinin təntənəsi və təbii nəticəsi
idi.
Bununla belə, elm və
texnikanın inkişafı, müasir informasiya
texnologiyalarının tətbiqi həyatımızın bir
sıra mühüm sahələrinə, xüsusilə insan
faktoruna yeni yanaşma tərzinin
formalaşdırılmasını zəruriləşdirib.
İctimai həyatın ayrı-ayrı sahələrində cəmiyyətin
obyektiv inkişaf qanunlarına müvafiq olaraq müxtəlif
praktik məsələlərin ortaya çıxması, əlbəttə,
ciddi elmi araşdırmalar tələb edir. Ancaq elmi
araşdırmaların aparılması vaxt baxımından səmərəsiz
olduğundan, cəmiyyətin maddi və
mənəvi həyatının hər hansı bir cəhətini
daha da təkmilləşdirmək üçün tətbiqi
psixoloji tədqiqatların aparılması daha münasib və
məqsədəuyğundur.
İnsan amilinin gücləndirilməsi
istiqamətində psixologiya elminin müstəsna əhəmiyyəti
haqqında uzun-uzadı danışmağa dəyməz.
Unutmaq olmaz ki, insan amili dedikdə ilk növbədə insana
xas sosial-psixoloji, psixoloji və psixofizioloji xassələrin
geniş dairəsi nəzərdə tutulur. Bu xassələr
insanların konkret fəaliyyətində müxtəlif dərəcədə
təzahür edir, onun səmərə və keyfiyyətinə
təsir göstərir. Burada insanın təlabat və
maraqları, davranış motivləri, qabiliyyəti,
yaradıcılıq imkanları, intellekt və emosiyaları,
iradəsi və xarakteri, sosial yönümü və s.
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Təsadüfi
deyil ki, Silahlı Qüvvələrimizi xarakterlərin
ensiklopediyası adlandırmış və müvafiq yöndə
meydana çıxan bir sıra problemləri bu
ensiklopediyanın rəngarəngliyi və zənginliyilə əlaqələndirmişdik.
Məsələ burasındadır ki, şəxsiyyətin
formalaşmasında ən üstün mövqeyi həyatda
qazanılan keyfiyyətlər təşkil edir. Ali insani keyfiyyətlərin
təşəkkülü isə ilk növbədə tərbiyə
və özünütərbiyədən başlayır. Nəzərə
alsaq ki, hər bir çağırışçının
xidmət dövründə özünü necə
aparması onun xidmətəqədərki həyatında
aldığı tərbiyədən çox
asılıdır, burada mülki həyatda
qazanılmış və bərkimiş cəhətlərə
sonrakı təsirlər heç də həmişə istənilən
effekti vermir.
Təəssüf ki,
bugünkü həyatımızda yeni yetişən gənc nəslin
təlim-tərbiyəsi işində sonradan müxtəlif
fasadlara gətirib çıxaran kifayət qədər
boşluqlar var və bu boşluqların acı nəticələrini
biz həyatımızın bütün sahələrində,
o cümlədən ordu quruculuğu işində
görürük. Bazar iqtisadiyyatı dövründə
xüsusilə hərbi vətənpərvərlik tərbiyəsinin
ikinci plana keçməsi müstəqil həyata qədəm
qoyan gənclərin cəmiyyətə, Vətənə və
dövlətə yararlı bir insan kimi formalaşması kimi
mühüm bir sahədə ciddi problemlər yaradır. Bu
problemlərin əsas bazası, bir qayda olaraq, uşaqlıq və
yeniyetməlik dövründə formalaşır və sonradan
ümumi həyatın gedişini və ritmini pozur. Belə
adamlar üçün yaxın keçmişin effekti
sonrakı dövrlərdə qazanılmış tərbiyənin
effektindən daha güclü olur. Ümumiyyətlə, psixika
reflektor xarakter daşıyır. Yəni, obyektiv aləmin
subyektiv inikası kimi xarakterizə olunur; başqa sözlə
desək, psixika beyində obyektiv aləmin subyektiv surəti
kimi əmələ gəlir. Burada fərdin daxili
rahatlığı, dünyagörüşü və
ümumi həyati təsəvvür və bilikləri az qala hər
addımda öz sözünü deyir. Təsadüfi deyil ki,
Nəsirəddin Tusi insan kamilliyi üçün fikir, əql,
şüur və iradənin ahəngdarlığını zəruri
sayır və insan xarakterinin iradi və ixtiyari aşılama,
yəni tərbiyəvi təsirlər yolu ilə dəyişildiyini
iddia edirdi.
Doğrudan da, fərdi
şüurun formalaşmasında ictimai münasibətlər
müəyyənedici rol oynayır. Bu mənada bizi əhatə
edən mühit də cəmiyyət üçün
yararlı insanların yetişməsində, xüsusilə tələb
və təklif arasında tarazlığın
yaradılmasında müəyyən məsuliyyət
daşıyır. Ən azı ona görə ki, milli əməllər,
milli iradə yalnız bir şəxsin düşüncəsindən
deyil, bütün millət fərdlərinin arzu və əməllərinin
məcmusundan ibarətdir. Tədqiqatçı alimlərin
fikrincə, millətin öz gələcəyinə ümid və
inamı onun təbii sərvətləri, yaratdığı
maddi-texniki baza, qazandığı mədəni-əxlaqi səviyyə
qədər zəruridir. Bu mənada elm, təhsil, səhiyyə,
mədəniyyət, incəsənət, mətbuat və idman
kimi ictimai məna kəsb edən sahələri bazar
münasibətləri iqtisadi sisteminin sərt meyarlarından
qorumaq, real imkanları ilk növbədə insan
kapitalının formalaşmasına yönəltmək son dərəcə
aktual məsələlərdəndir. Ölkənin təbii sərvətləri,
iqtisadi resursları, ümumi daxili məhsulun həcmi və
artım templəri nə qədər vacib və əhəmiyyətli
olsa da, nisbətən daha aşağı makroiqtisadi göstəricilər
bazasında insan amilinə qayğı, bəşəri əxlaqi
mənəviyyat, milli mənəvi dəyərlərə həqiqi
hörmət və ehtiram formalaşdırmaqla daha ciddi
sosial-iqtisadi uğurlar qazanmaq olar.
Təəssüf ki,
müasir insanın psixoloji hazırlığının kifayət
qədər olmaması onun qarşısında dayanan ən
ciddi problemlərdəndir. Ümumiyyətlə, mütəxəssislərin
fikrincə, insan problemi təkcə XX yüzilliyin deyil, XXI əsrin
də ən qlobal problemi olaraq qalır. Hər şeydən
öncə nəzərə almaq lazımdır ki, insan
münasibətləri yalnız peşə bacarığı
ilə məhdudlaşmır. Burada onun özünə, xidməti
işinə və ətrafdakılara münasibəti də
vacib amillərdən sayılır. Psixoloqlar hər bir
insanın həyatdakı rolunu obrazlı şəkildə
Arximed linginə bənzədirlər. Bu linglə ictimai
praktikanın hər bir sahəsində insan psixologiyası ilə
bağlı olan bütün mürəkkəb mexanizmləri
hərəkətə gətirmək mümkündür.
Müasir dövrdə
psixologiya elminin statusu ictimai praktikanın hər sahəsində
özünü təsdiq edir. Yeni yetişən gənc nəslin
ümumi bilikləri ilə yanaşı, psixoloji
hazırlığına da kompleks şəkildə
yanaşılmalıdır. Ən azı ona görə ki,
xalq yazıçısı İsa Hüseynovun təbirincə
desək, savadsızlıq qaranlıq yaradır; qaranlıqdan
qorxu törəyir; qorxu isə insanı qula çevirir.
Müharibə şəraitində yaşayan Azərbaycan
üçün aktuallığını nəzərə
alaraq daha bir müdrik kəlamı da xatırlamaq yerinə
düşər: "İnsanın kifayət qədər
ağlı olmalıdır ki, öz düşmənlərinə
nifrət edə bilsin". Ümumiyyətlə, psixoloji
proseslərin gedişində və insan
davranışlarında biliklər həlledici rol oynayır.
Unutmaq olmaz ki, hər bir fərdin davranışı onun hərəkətlərinin
ən yaxşı tərcüməçisidir. Yəni,
insanın öz dilinə, tarixinə, milli adət-ənənələrinə
dərindən bələd olması son dərəcə
vacibdir. Hegel alman xalqını arxivarus xalq adlandırır və
bu haqda həmişə xüsusi bir qürur hissilə
danışırdı: "Milli tarixinə bələd olan
xalq özünü yaxşı dərk edir, özünü
və öz mövqeyini düzgün qiymətləndirir.
Yuxarıda sadalanan cəhətlər, həm də insanın
fərdi azadlığını şərtləndirən
amillərdəndir. Özünü azad hiss etməyən
insandan yaxşı vətəndaş, intizamlı əsgər,
nümunəvi ailə başçısı ola bilməz".
Təsadüfi deyil ki, Sokrat öz qeydlərindən birində
yazırdı: "Tabe olmaq üçün özünü
azad hiss etməlisən". Ancaq bununla yanaşı,
azadlığa həmişə malik olmaq üçün ona
bir hədd də qoyulmalıdır. İnsan öz istək və
arzularını yalnız qəbul olunmuş etik və
hüquqi normalar çərçivəsində
reallaşdıra bilər. Burada hər şeyin onun ürəyincə
olması, təbii ki, qeyri-mümkündür. Buna görə
də şagirdləri hələ məktəb partası
arxasında əyləşərkən müstəqil həyata
ciddi hazırlamaq lazımdır. O bilməlidir ki, gələcəkdə
qarşısına çıxacaq çətinlikləri
yalnız şəxsi ləyaqəti, savadı və iradəsi
hesabına dəf etməlidir. Təəssüf ki, bu
mühüm və əhəmiyyətli məsələ orta təhsil
müəssisələrində unudulmuş bir sahəyə
çevrilməkdədir.
Doğrudan da, didaktogenik
hallarda, yəni düzgün pedaqoji yanaşma olmadıqda
şagirdlərdə əmələ gələn neqativ təzahürlər
- əsəbilik, qorxu, frustrasiya- həyəcan sonda
özünəinamsızlıq kimi hisslər yaradır. Nəticədə
fleqmatik xarakterli insanlar formalaşır. Bu tip adamlar
üçün zəif psixi aktivlik, sifət cizgilərinin
ifadəsizliyi, etinasızlıq xarakterikdir. Belələri bir
mühitdən digərinə düşərkən xeyli əziyyət
çəkir, yerlərdəki qayda-qanunlara öyrəşə
bilmir, ətalətdə olur, müxtəlif tip fobiyalara, yəni
qoxu simptomlarına tutulurlar.
Belə hallar 18
yaşına çatmış gənclərdə, xüsusilə
həqiqi hərbi xidmətə çağırış
zamanı, sərt nizamnamə qaydalarının hökm
sürdüyü ordu həyatının ilkin mərhələsində
daha tez üzə çıxır. Bu, təqribən gücdən
düşmüş bir bədəni xatırladır.
İmmun sistemi zəiflədikcə, bədənin də
müqaviməti azalır və nəticədə nisbətən
zədəli orqanlardakı xəstəliklər dərhal
baş qaldırmağa, obrazlı desək, özünü
göstərməyə, meydan sulamağa başlayır.
Doğrusu, belə hallarda yerlərdəki komandirlərin
işi xeyli ağırlaşır. Ən azı ona görə
ki, bu, sırf psixologiya ilə bağlı bir məsələdir.
Burada hər bir komandirdən öz peşəsinin ən incə
sirlərinə yiyələnmiş peşəkar hərbçidən
çox, bacarıqlı psixoloq rolunu oynamaq tələb olunur.
Hansı ki, müvafiq sahədə qazanılmış ən
yeni elmi araşdırmalara yiyələnməkdən
ötrü, əlbəttə, kifayət qədər vaxt
lazımdır.
Beləliklə, dərin
sarsıntı içində çırpınan və
çox asanlıqla depressiyaya məruz qalan insanın
psixikası mövcud şəraitdə, bir növ, idarəolunmaz
vəziyyətə düşür. Mərkəzi sinir
sisteminin fəaliyyəti pozulur. Tənhalıq, ətraf
mühiti hiss etməmək, yan-yörəsindəki
adamların ən adi hərəkətini kəskin reaksiyalarla
qarşılamaq, hər şeydən hürkmək və
xoflanmaq, ən bəsit həyat epizodunu çıxılmaz vəziyyət
kimi qiymətləndirmək və s. və i. Bütün
bunlar daxildən sanki həlli mümkünsüz bir problem təsiri
bağışlayır və qısa zaman kəsiyində
asanlıqla adi həyat normasına çevrilir.
Katarsis - əzablı
hisslərdən azad olma meyilləri də məhz bu zaman
yaranır və əksər məqamlarda ağır faciələrlə
nəticələnir. Etiraf etməliyik ki, Silahlı Qüvvələrdə
indiyədək qeydə alınan, ağır fəsadlara gətirib
çıxarmış neqativ hadisələrin böyük əksəriyyəti
məhz bu kimi meyillərdən qaynaqlanır. Belədə,
obrazlı desək, gizlənmiş həqiqət müqavimətə
rast gəlmədən ustalıqla yalana çevrilir. Yəni
bütün günah ordu mənsublarının üzərinə
atılır. Əslində isə baş vermiş hadisənin
əsl günahkarlarını ordu sıralarında deyil,
tamamilə başqa düşərgələrdə - ailədə,
məktəbdə, bir sözlə, orduyaqədərki
mühitdə axtarmaq və tapmaq lazımdır.
Bizi əhatə edən
ətraf mühit fərdin psixoloji təlabatlarına normal
cavab verməyəndə, şəxsin xarakterində anomal təzahürlər
meydana çıxır. Yəni sağlam qidalanma insanın
normal inkişafı üçün nə qədər zəruridirsə,
sağlam psixoloji ab-havanın mövcudluğu da bir o qədər
vacibdir. Çünki psixikanın ən yüksək səviyyəsini
şüur təşkil edir. O fərdin həyat yolunu, tərbiyəsinin
xüsusiyyətlərini, nəhayət, ona olan müxtəlif
ideoloji və siyasi təsirləri ifadə edir. Unutmaq olmaz ki,
fərdi şüur makro və mikro mühitin - ailənin,
dostların, tanışların və şəxsi həyat
şəraitinin təsirinin nəticəsi kimi meydana çıxır.
Buna elmdə güzəran psixologiyası deyilir. İnsanlarda
öz həyat təcrübəsində, adamlarla ünsiyyət
şəraitində əmələ gələn psixoloji biliklər
öz mənbəyini ictimai və şəxsi təcrübədən
götürür. Bu biliklər fərdin gündəlik həyatında
özünəməxsus rol oynayır. Bu səbəbdən də
Silahlı Qüvvələrimizdə baş verən hər
hansı bir xoşagəlməz hadisəyə görə ordu
rəhbərliyini qınayanlar qərar çıxarmağa,
ittiham etməyə tələsməməlidirlər.
Məsələ
burasındadır ki, hərbi xidmətə
çağırılan 18 yaşlı gənc Silahlı
Qüvvələrimizin sıralarına daxil olarkən
artıq müəyyən qədər bərkimiş bir
sıra xarakterik cəhətlərə yiyələnmiş
olur və söhbət də elə məhz bu cəhətlərin
mahiyyətindən gedir. Unutmaq olmaz ki, insan
problemi, həm də ideoloji mübarizə problemidir. Yəni digər
sahələrdə olduğu
kimi, ordu quruculuğu işində də psixoloji biliklərin mənimsənilməsinin
strateji əhəmiyyəti
vardır. Ən azı
ona görə ki, müəllim kimi komandir də
istənilən nəticəni
əldə etmək üçün əvvəlcə
tabeliyindəkilərin xüsusiyyətlərini
öyrənməli və
onları daim nəzarət altında saxlamalıdır. Axı psixi
hadisələr cərəyan
etdikləri konkret şəraitdən asılı
olaraq müxtəlif formalarda təzahür edir. Onu da nəzərə
almaq lazımdır ki, psixoloji biliklər
insan xarakteri qədər zəngin və rəngarəngdir.
"Psixologiya fizikadan da çətin
elm imiş". Bu sözləri Albert Eynşteyn
Raijenin uşaqlarda idrak proseslərinin təşəkkülünü əks etdirən məşhur əsərlərinin
əlyazmasını oxuduqdan
sonra demişdi. Doğrudan da, insanı öyrənmək çox
çətindir. Fizikanın Nyutonu
olsa da, psixologiya elminin Nyutonu yoxdur.
Bununla belə, müasir
dövrdə psixologiya elmi ilə bağlı kifayət qədər
uğurlu nəticələr əldə edilib. Bu nəticələrlə
ümumi tanışlıq üçün cəmiyyətdə,
xüsusilə də, gənclər arasında maariflənmə
işini yeni metod və üsullardan bəhrələnməklə
gücləndirmək vacibdir. Təəssüf ki, bu sahəyə
kifayət qədər diqqət göstərilmir. Əslində
isə psixologiya elminin ikinci plana keçməsi həyatımızın
bütün mərhələlərində bizə və ətrafımızdakılara
öz mənfi təsirini göstərir. Adicə bir fakta diqqət
yetirək: təkcə paytaxt məktəblərində hər
100-150 nəfərə bir psixoloq mütəxəssisin
düşməli olduğu halda, indi bu ümumtəhsil
ocaqlarında hər 1000-1500 şagirdə bir psixoloq belə
tapmaq çətindir. Psixoloq ştatlarının bir qismi ya
vakantdır, ya da bu vəzifələrə qeyri-ixtisas sahibləri
təyin olunublar. Halbuki yeniyetmə və gənclər məhz
bu yaş dövrlərində, xarakterlərinin hələ tam
formalaşmadığı və çox asanlıqla bir şəkildən
digərinə düşdüyü bir vaxtda kənar psixi təsirlərdən
daha çox əziyyət çəkir, daha tez hissə
qapılır və depressiyaya düşürlər. Onu da nəzərə
almaq lazımdır ki, bu gənclərin tam böyuk əksəriyyəti
(söhbət, əlbəttə, oğlan uşaqlarından
gedir) orta məktəbi bitirdikdən, demək olar ki, dərhal
sonra həqiqi hərbi xidmətə
çağırılırlar. Bu da sonda zəncirvari
reaksiyaların təbii nəticəsi kimi, artıq konkret
qayda-qanunların, nizamnamə tələblərinin tətbiq
olunduğu, hüquq və azadlıqların qanunda nəzərdə
tutulmuş çərçivədə məhdudlaşdırıldığı
bir məkanda, yəni ordu sıralarında konkret problemlərin
meydana çıxmasına rəvac verir və törədilmiş,
yaxud baş vermiş hər hansı cinayət əməlinə
görə bütün məsuliyyət hadisələrin əsl
mahiyyətinə varılmadan ordu mənsublarının üzərinə
atılır.
Resselin fikrincə, hər
bir insanın davranış fəaliyyətində "şəxsi
tənlik" mövcuddur. Psixoloqlar bunu şəxsiyyətin
xarakterində qəfildən özünü göstərən
bəzi qeyri-müəyyənliklərlə əlaqələndirirlər.
Bu "tənliyin" həllini tapmaq, hələ ki,
psixologiya elminə müyəssər olmayıb. Bununla belə,
müvafiq yöndə kifayət qədər istiqamətverici
mötəbər mənbələr mövcuddur. Bu mənbələri
axtarıb tapmaq və gündəlik həyatımızda tətbiq
etmək günümüzün ən aktual məsələlərindəndir.
Çünki insan psixologiyası haqqında elmi biliklər mənimsəmədən
nə cəmiyyət, nə də Silahlı Qüvvələrimiz
inkişaf edə bilməz.
Ziqmund Freyd yazırdı: "İnsan öz mühiti
ilə daim müharibə şəraitində olur. İntellekt
bu meyilləri başqalarından gizlətmək
üçün bir aparatdır". Təsadüfi deyil ki,
cinayət və cəza bir budaqda boy atır. Məhz buna
görə də ətrafdakıların ən böyük vəzifəsi
insanın üsyankar ruhunu və bu ruhda gizlənmiş enerjini
cəmiyyətin, dövlətin və xalqın rifahı naminə
həyata keçirilən ümummilli dəyərlərin təntənəsinə
yönəltməkdir. Bundan ötrü geniş maariflənmə
işlərinin aparılması vəziyyətdən yeganə
çıxış yolunu şərtləndirən ən
mühüm məsələdir. Bu məsələdə
hamımız bir ideoloji mərkəzdə sıx birləşməli,
bütün intellektual imkanlarımızı Azərbaycanın
ərazi bütövlüyünün və suverenliyinin ən
etibarlı qarantı olan Silahlı Qüvvələrimizin
bundan sonrakı inkişafına yönəltməliyik.
İbrahim RÜSTƏMOV
Ədalət.- 2011.- 14 yanvar.- S. 5.