Musa Yaqub: "Sevgi ildırım kimi olur..."
Şair Musa Yaqubun Milli.Az-a
müsahibəsi.
- Bu yaxınlarda sizin "Dövrün dəyirmanı"
adlı kitabınızın
təqdimatı keçirildi.
Mümkünsə, o adın
mənasını oxucularımız
üçün açıqlayardınız.
- Dəyirman bizim taleyimizdir, fırlandıqca
zamanı, vaxtı da ötürür, şad günlərimiz də olur, kədərli
günlərimiz də.
Tale elə gətirib ki, dəyirman dayanmır, əgər dayansa, elin boğazı
quruyar. Eləcə də dünya fırlanır, dövr edir dəyirman kimi. Təqdimatı keçirməyə də
məni vadar edən o oldu ki, bu kitabın
adının niyə
"Dövrün dəyirmanı"
olmasını oxuculara
izah edim.
- Bu kitabınızdan sonra yenidən oxucularınızı
sevindirmək fikriniz var? Çünki yazıçının təbi,
oxucunun isə tələbatı heç
vaxt tükənmir.
- Xeyr, bu bir
növ yekun sayılır, düzdür,
yeni şeirlərimin hamısını burada dərc elətdirməmişəm,
elə şeirlər var ki, onlar
mənim özümçündür,
qəlbimdə yaşayır.
Bəlkə də nə vaxtsa dərc elətdirərəm,
amma hələlik ki, belə bir
planım yoxdur. “Dövrün dəyirmanı”na
bütün kitablarımda
çıxan şeir
və poemalarımın
ən seçmələrini
yığmışıq, bu üzdən o, bir növ, kitablar
kitabı sayıla bilər.
- Bu həyatda sizi ən çox
nə əsəbləşdirir
ki, məhz o zaman "dövrün dəyirmanı tərsinə
fırlanır" deyirsiniz?
- Ədalətsizlik, haqsızlıq,
mənəviyyatımızın pozulduğunu görəndə
hamı kimi mən də çox əsəbləşirəm...
- Bu gün şeir yazanların sayı durmadan artır, bunların böyük əksəriyyəti də
sərbəst şeir
arxasında gizlənib,
şeiriyyatı gözdən
salanlardır. Buna fikriniz
necədir?
- Əslində, mənimçün
sərbəst və ənənəylə yazılan
hər iki şeir əzizdir. Amma hoqqabazlıq etmək də düzgün deyil, bu, artıq həddi aşmaq sayılır. Heca vəznində, ənənəvi
şeirlərdə nöqsanı
tez tutmaq olur, bu cür
şeirlərdə fikir
ifadə etmək çox çətindir, çünki həm yığcam, həm aydın olmalıdır, amma sərbəst şeir bir az
asandır, bəlkə
elə bu səbəbdən gənclər
ən çox bu vəznə üstünlük verirlər.
Elələri var ki, adını sərbəst qoyub, şeirdə dolayılıqlar
edirlər, çalışırlar
ki, insanlar qavraya bilməsinlər, təki bunların adı fəlsəfi yazan intellektual şair olsun. Sən əgər xalqçün yazırsansa,
xalqın anlayacağı
dildə yaz. Dünyada şeirin birinci şərti səmimiyyətdir, çalışsınlar,
səmimi olsunlar.
- Kitabxanada və kitab mağazalarında
lazımsız kitablar
çoxdur?
- Azərbaycanda çoxları
poeziyanı sevir, hamı çalışır,
şeir yazıb, kitab çap elətdirsin. Əvvəllər
bədii şura vardı, şeirlər, hekayə, roman - bir sözlə, bütün yazılar nəzarətdən
keçirilirdi, amma indi bu baryerlər
götürülüb, həmin
ciddi nəzarət yoxdur, bu səbəbdən
hamı yazır, hamı dərc edir, yerli-yersiz kitablar çoxdur.
- Tarix təkrarlanır, bəs ədəbiyyatda necə, bir də tarix
təkrarlanacaq, həmin
oxucu kütləsi və istedadlı şairlər yenidən olacaqlar?
- Əslində, heç tarix də təkrarlanmır,
hər təkrarda bir yenilik olur.
Ədəbiyyata gərək
mütəxəssislər qiymət
versinlər, münasibət
göstərənlərə, rəy bildirənlərə
təsir olunmasın.
Bu gün tənqid çox dağınıqdır,
halbuki əvvəl biz
tənqidçilərimizə inanırdıq, onların
fikirlərinə ehtiyac
duyurduq. İndi isə nə tənqidçini qəbul
edən, nə də ona inanan
var...
- Sevgi şairi Musa Yaqub üçün sevgi nəyi ifadə edir?
- Bu mövzu hər birimizə çox əzizdir, dünyanın yaşaması eşqin yaşaması qədərdir,
yəni nə qədər ki eşq-məhəbbət yaşayır,
dünya da yaşayacaq, boşuna demirlər ki, dünya sevgi üzərində qurulub.
Bu gün hər kəs sevgini bir cür qəbul
etdiyindən yalan sevgi düzəldib şeir yazmaq asandır, bunlar oxucuya bir o qədər
də təsir etmir, çünki standart sözlərdir. Mən indi köhnə
sevgiləri xatırlayıb,
keçmiş xatirələri
təzələmirəm, əgər
əlim o ələ yetişməyəcəksə, sınıq könlüm bitişməyəcəksə, mənə bu xatirə qalan sevgi lazım deyil.
- Dünyadan vaxtsız köçən
Zöhrə xanım sizin sevdiyiniz qadındır, yoxsa sadəcə həyat yoldaşınız?
- Darıxmaq, həsrətini
çəkmək, arzulamaq
başqadır, sevmək
isə bambaşqadır.
Sevgi ildırım kimi olur və
insanın ömründə
bir dəfə çaxır, elə çaxır ki, səni titrədir, ardınca yağışlar
yağır, məhz bu yağış hörmət, darıxmaqdır.
Mənim üçün
o hörmət və bir-birimizə olan yoldaşlıq sevgidən
daha əzizdir, mən indi o yoldaşlığın həsrətini
çəkirəm.
- "Məni bu məhəbbət yaşadar" poemanızla
əlaqəli bir sual: sizi indi
hansı məhəbbət
yaşadır?
- Məni yaşadan nəvə, qız-gəlin,
oğul-kürəkən məhəbbətidir.
Çünki sonda mənə məhz bu məhəbbət qaldı. Ünsiyyət məhəbbətin astar üzüdür, hər şey ünsiyyətdən
başlayır. Məhəbbət
və ümid ən sonda öləndir,
mən də məhz o sevgiylə yaşayıram. Bəxtəvər
o kəslərdir ki, sevgi-məhəbbətin ilk göynərtisini
görürlər.
- Oxucularınız tərəfindən
ən çox sevilən "Taleyin qisməti" şeirinizin
ünvanı və yazılma ilini açıqlaya bilərsizmi,
yəni şeiri həsr etdiyiniz insan hal-hazırda həyatdadırmı?
- Onun ünvanı var, əlbəttə, amma açıqlamaq çox çətindir,
o sevgi hal-hazırda yaşamır. Bu həm məhəbbət, həm
həsrət, həm darıxmaq, həm də ömür şeiridir, yəni bu şeiri oxuyan
hər kəs özünü orada tapa bilər. Dünyada o qədər qəribə talelər var ki, insan
onu dilinə gətirə bilmir, ürəyinin gizli bir küncündə saxlayır.
- Ədəbiyyata
təqdim etmədiyiniz,
ürəyinizin dərinliyində
saxladığınız gecikmiş
məhəbbət mövzusunda
şeiriniz var?
- Çox azdır, cavan ikən nəşr olunan "O, insafa gəlmədi" adlı şeirlər kitabımda gecikmiş məhəbbət mövzulu
şeirlərim çox
idi, düzdür, indi həmin kitabı ortaya çıxara bilmərəm,
çünki onlar mənim özümə
aid, özəl xatirələrin
tərənnümüdür. Əslində isə mən qoymamışam məhəbbət geciksin,
amma ilk məhəbbətin
sızıltıları olub
və çox uzun müddət məni göynədib.
- Həqiqətənmi
bu dünyanın qara daşı göyərməz?
- Dünyanın qara daşının göyərməyinə
hələ çox qalıb, ancaq mamırlana bilər, göyərməyi müşkül
məsələdir.
Ədalət.-2012.-2 avqust.-S.4.