QAR ÜSTÜNDƏ LƏPİRLƏR...

 

  ... Yolumuz bu dəfə qədim və müasir Beyləqana düşdü. O Beyləqana ki, son illər tanınmaz dərəcədə dəyişib, inkişaf edib və yenidən qurulub. Təbii ki, bu quruculuq işləri heçbir günün, iki günün işi deyil. Bu qədər möhtəşəm işləri görmək üçün böyük ürək sahibieyni zamanda möhkəm iradəyə malik olmalısan. Ən azından ona görə ki, hər tikilən bir bina, hər inşa edilən bir obyekt insan əməyinin və insan zəhmətinin bəhrəsidir. Ötən yazılarımızda qeyd elədiyimiz kimi, yeni prospektin və küçələrin müasir milli memarlıq üslubunda inşa edilməsi heç də asanlıqla başa gəlməyib. Bu tikililəri bir boy ucaltmaqbir boy tikmək üçün nə qədər insan əziyyət çəkib, alın təri töküb və çalışıb...

 

   Qarlı yollar...

 

   Bir çox yerlər olduğu kimi, son vaxtlar Beyləqan da örpəyə bürünüb. Bu qarlı yollarla maşınla irəliləmək və buzlu məsafəni qət etmək o qədər də asan deyil.

   Amma sürücümüz təcrübəli olduğundan heç bir mürəkkəb vəziyyət yaranmır, hərdən-bir də sükan arxasında olan sürücü dönüb geriyə baxaraq deyir ki, Faiq müəllim, heç ürəyinizi üzməyin maşını asta sürürəm, təkərlər də təptəzədir.

   Üstəlik də deyəsən, yollara qum tökülüb. Amma buna baxmayaraq, mən ehtiyatı əldən vermərəm.

   Bu vaxtı yanımızdan xarici markalı bir avtomobil yüksək sürətlə şütüyərək ötüb keçir. Özümdən asılı olmayaraq, deyirəm ki, zalım oğlunun elə bil yağı daşır. Sanki ölümə tələsir. Həmin avtomobil bir göz qırpımında bizdən uzaqlaşır və gözdən itir. Bizim maşının sürücüsü isə yenə asta sürətlə avtomobili idarə edir. Deyir ki, Faiq müəllim, o xarici maşın nə qədər bərk getsə də uzaq başı bizdən 5-10 dəqiqə tez Beyləqan şəhərinə çata bilər. Özün də bilirsən ki, mənim başımı kəssələr də 80-dən, 100-dən o yana sürən deyiləm.

   Elə başının salamat olmağını istəyirsənsə, gərək sürət həddinə əməl eləyəsən. Özü də qarlı, şaxtalı və buzlu yollarda ikiqat diqqətli olmalısan ki, Allah eləməmiş bir hadisə baş verməsin.

   Bir neçə dəqiqədən sonra yolun kənarında aşan həmin avtomobili gördük. Sürücü yenə özünü saxlaya bilməyib dedi ki, Faiq müəllim, gördün, bu da bərk getməyin axırı. Xobəxtlikdən ölüm-itim olmamışdı.

   Maşını saxlayıb digər yolçular kimi ona kömək eləmək istədik. Hiss olunurdu ki, sürücü və maşındakılar bərk qorxub. Çünki sürücünün xəsarət alması nəticəsində başı yarılmışdı.

   Sən demə, elə onun öz maşınında pambıq da varmış, yod da, bint də. Yaxındakıların köməkliyi ilə sürücünün başına sarğı qoydular. Sonra da maşını camaatın gücü ilə yola çıxardılar.

   Digər tanışlarından biri sükanın arxasında əyləşdi və yüngül xəsarət alan sürücünü şəhər xəstəxanasına apardı. Nə yaxşı hər şey müsbət sonluqla başa çatdı. Nə yaxşı bu qəzada ölüm-itim olmadı...

  

  

  

   Soyqırım abidəsi

 

   Beyləqan şəhərinin Daşburun istiqamətində girəcəyində çox möhtəşəm bir abidə ucaldılıb. Bu abidə soyqırım abidəsidir.

   Azərbaycan tarixinin ən ağır və ən faciəli anları bu tarixi abidəyə həkk olunub. Həkk olunub ki, millətimizin və eləcə də böyük türk qardaşlarımızın başına olmazın müsibətlərini açan ermənilərin vəhşiliyini insanlar görsün və onu heç vaxt yaddan çıxarmasın.

   Axı biz sirr deyil ki, unutqan millətik. Kinimiz-küdurətimiz yoxdur. Əgər unutqan millət olmasaydıq, ermənilərin 1905-ci ildə, 1918-ci ildə digər illərdə bizə etdiyi soyqırımı yaddan çıxarmazdıq.

   Ürəyimizin yumşaqlığını səmimiyyətimizi görüb ermənilər şeytan kimi qəlbimizə giriblər. Onlar övladlarını yatıranda belə laylay deyiblər. Deyiblər ki, yat, yatmasan, türk gəlib sənin başını kəsəcək.

   Onlar uşaqlarını bu ruhda böyüdüblər. Biz övladlarımıza demişik ki, erməni sənin qardaşındır, dostundur, yoldaşındır. Hətta ermənidən kirvə tutmuşuq. Bu şeytan iblis sifətli insanlar ürəyimizə girib, qəlbimizə daxil olub sonra da bizim başımızı pambıqla kəsiblər.

   Süfrəmizin başında əyləşdirmişik ən əziz adam kimi onlara ürəyimizi vermişik. Biz onlara ürəyimizi vermişik, onlarsa bu sadəliyimizdən istifadə edərək, kürəyimizə arxadan bıçaq saplayıblar.

   Beyləqandakı məşhur soyqırım abidəsinin önündəyik. Burda qədim tariximiz çox incəliyi ilə əks olunub. Xəritə şəklində abidənin önünə həkk olunmuş bu anlara baxanda adamın tükləri biz-biz olur.

   Ermənilərin bizə qarşı törətdiyi ilk soyqırımdan Xocalı soyqırımına qədər burda hər şey öz əksini tapıb. Bu möhtəşəm tarixi abidə bir daha millətə onu deyir ki, bizim körpələri süngüyə taxan, hamilə qadınları qılıncdan keçirən, qocaya, cavana rəhm eləməyən ermənilərin sifətini heç vaxt unutmayaq. Abidənin önündə ağsaqqal bir kişi ilə görüşürəm.

   Xocalıdandır. Deyir ki, burdan keçəndə həmişə ayaq saxlayıb bu abidəni ziyarət edirəm və ondan sonra yoluma davam eləyirəm. Eşitmişəm ki, bu adidənin ideyasını Beyləqan rayonu icra hakimiyyətinin başçısı İrşad Əliyev verib. Allah onun ölənlərinə rəhmət eləsin. Elə mənim bir neçə əzizimi də, oğlumu da ermənilər Xocalıda amansızlıqla qətlə yetiriblər.

   Neçə-neçə qohumum itkin düşüb, bir xəbər-ətər yoxdur. Bəziləri deyir əsirlikdədir, bəziləri də deyir ki, onları öldürüblər. Amma hələ də gözüm bu yollardadır, gözləyirəm ki, nə vaxtsa gələcəklər...

 

   (ardı gələn sayımızda)

 

   Faiq QİSMƏTOĞLU

 

  Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında kütləvi informasiya vasitələrinin inkişafına dövlət dəstəyi fondunun maliyyə yardımı ilə

 

 

  Ədalət.-2012.-1 fevral.-S.7.