O, PEYĞƏMBƏR DEYİLDİ, AMMA...

 

 (əvvəli qəzetimizin 7 fevral sayında)

  

   Təxminən bir neçə gün bundan əvvəl həmişəki kimi müxtəlif mənbələrdəki xəbərlərlə tanış olarkən məlumatlar sırasılnda dünya ilə bağlı maraqlı, həm də həyəcanlı bir məlumat diqqətimi cəlb etdi. Orada son günlər Yerin təkindən, yəni dərinliklərindən qeyri-adi səslərin gəlməsi və bu səslərin Yer kürəsinin ən müxtəlif ölkələrində Kanadada, Böyük Britaniyada, Polşada hətta Azərbaycanda belə eşidilməsi ilə bağlı məlumatlar, həm də bəzi şərhlər öz əksini tapmışdı. Qeyd edilən həmin təzahürlə əlaqədar ən rəngarəng versiyalar irəli sürülürdü. Hətta o da bildirilirdi ki, Yer kürəsinin dərin qatlarından eşidilməkdə olan bu səslər planetimizin maqnit qütbünün yerini dəyişməsi ilə bağlıdır. Yəni iddialardan belə nəticə çıxarmaq olurdu ki, ümumiyyətlə son dövrlər təbiətdə baş verən ən müxtəlif kataklizmlər məhz bu yerdəyişmə nəticəsində baş verir və verəcək.

   Elm hələlik belə versiyanı təsdiqləməsə də bu, ağılabatan da görünür. Amma məlumatda sözügedən səslər haqqında dini yorumlar da verilirdi. Həmin yorumlara görə isə bunlar artıq yaxılaşmaqda olan məhşərin səsləri idi. Yəni, məhşər günü yaxınlaşmaqdadır. Özü də bu versiyanın ardınca Qədim Maya təqviminin xatırlanması, həmin təqvimə görə 2012-ci ildə Yer kürəsinin sonunun çatacağının iddia edilməsi yadıma Edqar Keysini saldı. O Edqar Keysini ki, bir zamanlar onu tanıyan əksər insanlar bu adamı hətta peyğəmbər belə adlandırırdılar. Və xatırladım ki, onun da dünyanın fəlakət günü ilə bağlı dedikləri var...

   Bir müddət beləcə davam etdikdən sonra Keysi Ketçumla və Noyla əməkdaşlıqdan vaz keçdi. O, daha çox fotoqrafçılıqla məşğul ollmaq istəyirdi. Və əslində onu bu həkimlərlə birgə çalışmaqdan çəkindirən başqa nüanslar da vardı, lakin Edqar bunların haqqında danışmırdı. Nəhayət o, Alabama ştatınının Selma şəhərində adicə fotoqraf kimi işləməyə başladı, amma təxminən bir ildən sonra özünə şəxsi fotostudiya alaraq orada həm də menecer kimi çalışmağda davam etdi. İndi onun işləri heç də pis getmirdi. Maddi imkanları da yaxşılaşmışdı. Ona görə də tək yaşamaqla vidalaşmaq üçün arvadı Gertrudanı və oğlu Hyu Linni yanına gətirdi. Və o burada getdikcə artan məşhurluğunu insanlara unutdura və sadə, lakin sakit bir həyat tərzi sürdürə bilərdi. Lakin hadisələrin sonrakı axarı yenidən buna izin vermədi.

 

   KEYSİ YENƏ HƏR KƏSİ HEYRƏT İÇƏRİSİNDƏ

   BURAXIR

   Adi təsadüf, daha doğrusu, bədbəxt bir qəza üzündən özünü fotoqrafçılığa həsr etməyə hazırlaşan Keysiyə mane oldu. Adi günlərin birində Hyu Linn fotostudiyada kibritlə oynarkən şəkil çəkilən zaman obyekti işıqlandırmaq üçün istifadə edilən maqnit tozu od tutaraq alışdı, onun gözünün birini möhkəm yandırdı. Ara qarışdı. Uşağı vaxt itirmədən ixtisasçı-həkimə çatdırdılar. Müayinədən sonra ümidləri alt-üst edəcək bir xəbər alındı: səkkiz yaşlı Linnin yanıq zədəsi almış gözü görmə qabiliyyətini tam itirib, bərpası da mümkün deyil. Həkimlər hətta bildirdilər ki, uşağın həmin gözünü ümumiyyətlə yerində saxlamaq olmaz. Övladlarının düşdüyü vəziyyət onlar üçün əsl dəhşət idi.

   Edqar Keysi ömrü boyu öz yaxınlarından ötrü malik olduğu imkanlardan yararlanmamağa çalışmış, amma bunu bacarmamışdı. Həm yenicə doğulmuş övladından ötrü (onu qurtara bilməmişdi), həm də ölümcül xəstələnmiş arvadından ötrü bu prinsipi pozmuş, doğmalarına olan sevgisi bu yasağa qalib gəlmişdi. Bu dəfə də belə oldu. Üzünü Tanrının ona bəxş etdiyi bacarığa tutdu, oğlu Linn ilə yeni seanslara başladı. Onu da qeyd edim ki, Edqar bu cür seansları "oxuma" adlandırırdı. Trans vəziyyətində olan Keysi həkimlərin zədə almış gözün cərrahi əməliyyatla yerindən çıxarılması təklifindən imtina etməyin lazım olduğunu söylədi, əvəzində isə taninli turşu hazırlanmasını və iki həftə müddətində bu məhlulla gözün isladılmasını söylədi. Bu müalicə üsulu həkimlər üçün ağılsızlıqdan başqa bir şeyə oxşamasa da Edqar dediklərində israrlı idi. Elə yaxşı ki, israrlı imiş. On beş gündən sonra Hyu Linn demək olar ki, sağaldı. Yeri gəlmişkən qeyd edim ki, Linn onun yeganə övladı deyildi. 1918-ci ilin fevralında Keysinin daha bir oğlu - Edqar Evans dünyaya gəlmişdi.

   Əlbəttə, bu cür faktları sadalamaqla bitirmək heç də mümkün deyil. Edqar Keysi qeyri-adiliyi ilə sadə insanlardan tutmuş dövrün alimlərinədək hər kəsi heyrət içərisində buraxan möcüzələr göstərirdi. Daha kimsə onun diaqnozlarına, müalicəsinə şübhə ilə yanaşmağa cürət belə etmirdi. Amma... Amma bunlar heç də onun bacarığının hamısı deyilmiş. Edqar Keysi böyük ekrtrasens, möhtəşəm öncəgörən idi. Və bundan da xəbər tutan sadə insanlar artıq Edqar Keysiyə peyğəmbər kimi baxmağa başladılar. Axı, peyğəmbərlərdən savayı kim gələcəkdə nələrin baş verəcəyini söyləyə bilərdi ki

   "KADİRON"

   Keysi qatı dindar olsa da peyğəmbər deyildi. O, yalnız Allah tərəfindən verilən qeyri-adi qabiliyyət və imkanlarla digərlərinə möcüzə kimi görünən şeyləri etməyi bacarırdı. Bu haqda araşdırma aparanlar yazırlar ki, onun qeyri-adi bacarığına həqiqətən inanmaq çox çətin idi. Keysinin öncəgörmələrinin ilkin dövrlərindən bəhs edənlər yazırlar ki, Edqar seanslarının birində xəstə üçün kimsənin hələ eşitmədiyi bir dərmanın - "kadiron"un adını yazdırıb və onun Çikaqo dərman laboratoriyasından tapmağın mümkün olduğunu söyləyib. Telefonla göstərilən ünvana zəng vurarkən laboratoriyadan təəccüblə soruşublar: "Siz "kadiron" haqqında haradan eşitmisiniz?Axı, o hələ satış üçün buraxılmayıb. Biz yalnız indi onun tərkibinin formulasını dəqiqləşdirmişik və adını da indi qoymuşuq".

   Bəli, bu Edqar Keysinin növbəti möcüzəsi idi. Dərmanın yaradılması haqqında həmin dəqiqə, özü də belə dəqiq informasiya insan oğluna yalnız İlahi vergi ilə ötürülə bilərdi. Şöhrətsə böyüyürdü. Ölkənin ən müxtəlif yerlərindən çoxlu sayda xəstələr ona müraciət etdiyindən posientlərlə əvvəlki qaydada işləmək mümkün olmadı. Xəstələrin çoxluğundan savayı, posientlərlə daha yaxşı şəraitdə məşğul olmaq, həkimlərin, tibb bacılarının köməyi ilə müalicəni daha düzgün aparmaq üçün bir xəstəxanaya ehtiyac vardı. Və o belə bir xəstəxana arzulayırdı. Amma bundan ötrü lazımi maliyyəni yalnız arzulamaq mümkündü. Keysi bu qədər pulu qazanmaq üçün 1919-cu ildə gözlənilməz bir qərar qəbul etdi: Texasda neft axtarışlarına başlayan müəssisələrdə işə girib çalışmaq. Təəssüf ki, o, bu işə bir neçə ilini sərf etsə də uğur qazanmadı. Çünki onda şirkətlərin heç biri ehtimal etdikləri neft yatağını tapa bilmədi.

   XƏSTƏXANA

   Edqar Keysinin həyatında əsaslı dönüş 1923-cü ildə baş verdi. Həmin vaxt onun artıq 46 yaşı vardı. O, fotostudiyanı buraxıb bütünlüklə özünü və bacarığını tibbi psixodiaqnostikaya həsr etməyə qərar verdi. Buna görə də Edqar ailəsi ilə birlikdə Oqayo ştatındakı Deyton şəhərinə gələrək burada işlərini qurmağa girişdi. Əslində onun Deytonda dəstəkçisi vardı. Bu şəxs onun yenicə dostlaşdığı Artur Lammers idi. Bir sıra müəssisələrə, həm də özünəməxsus həyat fəlsəfəsinə malik olan Lammers naşir kimi də tanınırdı.

   Lammers bu qeyri-adi adama həm mənəvi, həm də maliyyə yardımı göstərərək ona həmin şəhərdə ayaq üstə durmağa yardımçı oldu. Edqar Keysidən ötrü bir missioner müəssisəsi - "Keysi Araşdırmalar İnstitutu" təsis etdi. Onu da qeyd edim ki, həmin vaxt münasib bina tapmadıqları üçün İnstitut ilk dövrlər yerli mehmanxanaların birində yerləşdirildi, personalla təmin edildi. Bu işçilər arasında ən uğurlusu isə Keysinin xidməti steneqraf-katibəsi - gənc bir qız Qledis Fevis Terner idi ki, sonradan Edqarın ən yaxın, ən sədaqətli köməkçisinə, hətta ailəsinin bir nümayəndəsinə çevrildi. Və Keysini son günlərinədək tərk etmədi. Məhz onun əməyinin nəticəsiydi ki, məhşur öncəgörənlər, ekstrasensalər arasında Keysinin fəaliyyəti daha səliqəli şəkildə sənədləşdirilmişdir.

   Lakin elə düşünülməsin ki, bununla da Edqar Keysinin maddi problemləri, digər məişət çətinlikləri tamamilə həllini tapdı. Bu belə deyildi. Onun Deytondakı həyatında yeni-yeni çətinliklər Keysilər ailəsini sakit buraxmırdı. Alabamanın və Kentukkinin mülayim, günəşli şəraitindən sonra buranın soyuq, uzun sürən şaxtalı havasına alışmaq xeyli müddət mümkün olmadı. Bunlardan savayı, Edqarın yüksək mənəvi həyat fəlsəfəsinə sadiqliyi ona imkan vermirdi ki, posientlərindən, həyata keçirdiyi seanslardan, müalicələrdən pul alsın. Çoxları bu cür hərəkəti Keysinin maymaqlığı kimi qəbul etsə də o öz xeyirxahlığından əl çəkmirdi. O, yalnız xeyriyyəçi, humanitar yardımlardan imtina etmirdi. Amma xəstəxanada çalışan personalın maaşını yalnız bu cür üsulla vermək, ailənin maddi tələbatlarını ödəmək, müəssisənin digər xərclərini qarşılamaq hədsiz çətin idi. Bununla belə Edqar Keysinin Deytonda keçirdiyi illəri, fəaliyyətini onun həyatının çox vacib etapı hesab etmək olar.

   Keysi üçün yeni təzahürlər, əvvəllər məlum olmayan sahələr - astrologiya, reinkarnasiya və onun dini inancının möhkəmliyinin sınağı məhz burada özünü göstərdi. İndi onun gələcəkdə bir çox dünyəvi hadisələrin, dramatik proseslərin baş verəcəyi ilə bağlı peyğəmbərliyini çoxları bilir. Keysini digər öncəgörənlərdən fərqləndirən cəhətlərdən biri də onun uzaq keçmişdə baş verən, yalnız fərziyyələr, əfsanələr dolaşan hadisələrdən də xəbər verməsiydi. Edqar çox uzaq keçmişdə əfsanəvi Atlantida materikinin yox olması haqqında da məlumat verirdi. O, dünyanın ən möhtəşəm öncəgörənlərindən, bəsirətli şəxslərindən sayılan Volf Messinqdən, Vanqadan... əvvəl bu dünyaya gəlmişdi.

   DOĞULUŞDAN

   ƏVVƏLKİ HƏYAT...

   Edqar Keysi dini inanclarına, yəni qatı dindarlığına uyğun gəlməsə də özünün həyatı, keçmişi ilə bağlı eksperiment, "oxuma" keçirməyə qərar verdi. O, transa daxil olub haradan gəldiyini, ruhunun haralardan keçdiyini öyrənməyə cəhd edəcəkdi... "Oxuma" baş tutdu. Transada olan "mənbə" özünün də gözləmədiyi məlumatları ona ötürməkdəydi. Bəli, onun əvvəlki həyatı olmuşdu... "Çox da uzaq olmayan bir keçmişdə o, Con Beynbridc adlı bir muzdlu əsgər olmuşdu. İngilis türmələrinin birindən onu digər dustaqlarla birlikdə çıxarıb döyüşmək üçün Kanadaya göndərmişlər. Amma orada qaçmağı bacarmış, böyük çətinliklə də olsa uzaq yol qət edib indiki Virciniya Biç ərazisində yerləşmişdi. Koloniyada kəşfiyyat dəstəsində xidmət zamanı isə o, hindulara əsir düşmüş, oradan qaçmağa cəhd göstərərkən - Oqayo çayı yaxınlığında ələ keçmişdi..."

   Əslində Edqar Keysi Vircinya Biçin əvvələr onu niyə cəzb etdiyinin səbəbini bilməzdi. Yalnız onu hiss edərdi ki, həmin yerlərə getmək, oraları gəzmək istəyir. Və bunu harasa yozmağa cəhd etməmişdi. "Oxunma"da isə əvvəlki həyatı bunu göstərdi. Axı o həmin yerlərdə yaşamışdı. Lakin "mənbə" daha uzaqlara getməkdəydi. Bu dəfə göstərilirdi ki, onun ruhu daha qədimlərədə, Misirdə firon II Ramsesin dövründə mövcud olmuş - Ra-Ta adlı Baş Kahinin imiş. Atlantidanın məhv olması zamanı çoxlu qaçqın axını başlayanda o öz xalqının inamını saxlamaq üçün əlindən gələni etməyə çalışmışdı..." Bu "oxunma"dan sonra Edqar bir daha inandı ki, Allah onun ruhunu günahlardan təmizləmək üçün yenidən bu dünyaya qaytarmış və bu onun həlledici həyatıdır. Və əmin idi ki, ona verilən bu qeyri-adi imkanlar böyük xeyirxahlıqlara vəsilə olmaqdan ötrüdür...

    RUH...

   Edqar Keysi ruhun ölməzliyinə, yenidən Tanrının dərgahına qayıtmasına inanırdı. Və transda həyatı ilə bağlı öyrəndikləri Keysinin fəlsəfəsinə güclü təsir göstərsə də onu malik olduğu qatı dindarlıqdan uzaqlaşdırmadı, inanclarına təsir etmədi. Əslində gördükləri elə inancının təsdiqi idi. Sadəcə olaraq reinkarnasiya onun əvvəlki fəlsəfəsinə aid deyildi. Edqar Keysinin RUHla bağlı qəribə söhbəti, verilən sualları özünəməxsus cavablandırması çox maraqlıdı...

   - Cənab Keysi, insanın ruhu nə hesab edilir? Ruh nədir?

   - Bu tanrının hər bir canlıya, və ya insana başlanğıcda verdiyi mahiyətdir və hər yerdə özünün evini, yaxud onu Yaradanı axtarır.

   - Ruh nə vaxtsa ölürmü?

  

  

  

   (ardı qəzetimizin 21 fevral sayında)

 

BABƏK YUSİFOĞLU babek-yusifoqlu@mail.ru

Ədalət.-2012.-14 fevral.-4.