And
olsun
Şairləri qanadında bəsləyən,
İnsanların həyatını
süsləyən
İncə ruhlu mələklərə
and olsun!
Boynundakı dalğa-dalğa tellərə,
Qaşlarının
altındakı sellərə,
Qəlbindəki istəklərə
and olsun!
Gül üzündə yeni-yeni
açılmış,
Xoş iyisi ürəyimə
saçılmış
Qoxladığım çiçəklərə
and olsun!
Qumruların yatağını
oxşayan,
Pişik kimi ayağını
oxşayan
Salxım-salxım küləklərə
and olsun!
Buludlardan ildırımlar çaxdıram,
Göy üzündə çırağbanlar
yaxdıran
Ala gözlü
şimşəklərə and olsun!
Həp səninlə görüşməkdir
diləyim,
Uğurunda gecə-günüz çəkdiyim
Zəhmətlərə,
əməklərə and olsun
Gnəcliyimə
qanad verən, ruh verən,
Hər dəqiqə ayrı cilvə göstərən
Əlirişməz
diləklərə and olsun!
Bu həyatın
fərqi yoxdur dənizdən,
İştə
onun üzərində
rəqs edən,
Qanadlanan ürəklərə and olsun!
Səsən mənim həyatımın
mehvəri,
Səsən mənim gənc ömrümün rəhbəri,
Tapındığım
fələklərə and olsun!
Mil düzü
Bir düz ki, fərq
etməz xəyalın
gözü,
Hər daşı bir çılpaq qərib öksüzü,
Məlul çöhrəli bir dulu andırır;
İnsanın fikrini dumanlandırır.
Ey illər uzunu çiçəksiz, otsuz,
Elçisiz, qonaqsız, kimsəsiz, yurdsuz,
İlanlar yatağı olan Mil düzü!
Yabançı
əllərdə qalan
Mil düzü!
Bilsən nələr keçmiş
başından sənin,
Qəmgin torpağından, daşından
sənin!
Bir kimsə etməmiş sana mərhəmət,
Salmamış üzünə "sayəyi-rəhmət".
Göylərin
buludu sana
yabançı,
Günəşin telləri sırtına
qamçı.
Boş yerə yağmış da qarın, yağışın,
Bir alov kəsilmiş
baharın, qışın.
Kimsə anlamamış faydanı sənin,
Alan olmamışdır
qadanı sənin.
Odur ki, kədərin başından aşmış,
Yazıq, bilməmişsən ürəkələr daşmış.
İnsanlar nankormuş tarix boyunca,
Çalıb çağırdığın
yoxdu doyunca.
Dolanmış
başına dönmüş
fələklər,
Əsmiş üzərindən çılğın küləklər.
Tarixdən büsbütün adını
silmiş,
Sana hər
çapavul yağı
kəsilmiş.
Şırıldarkən
Araz yaxınlığında,
O zalım da qalmış öz qılığında.
Zavallı halına o da yanmamış,
Bir parça səninçin
dalğalanmamış.
Bə"zən
üzərində tikanlı
otlar
Göyərmiş, çoxuna vermiş
umudlar.
Ellər köç eyləmiş,
sürülər gəlmiş,
Qoynunda bir quzu səsi yüksəlmiş.
Bir səs ki, zülmətdə
ağlayan bir səsg
Bir səs ki, həzindən
çağlayan bir səsg
Bir səs ki, yoxluğun
üstündə ölmüş,
Yenə o yoxluğa batmış,
gömülmüş.
Öyrəniş
Həyat nədir? Sual
verdim özümə,
Mə"nasını
çiçəklərdən öyrəndim
Yaşadıqca
çarpışmayı, sevməyi
Qəlbimdəki diləklərdən öyrəndim.
Bir yay aldım çıxmaq üçün
şikarə,
Tuş gəldim bir
ahu gözlü nigarə.
Nişan alıb ox atmağı, nə çarə,
Daş ürəkli mələklərdən
öyrəndim.
Sular kimi köpüklənib daşmağı
Ellər kimi uca dağlar
aşmağı
Min bir əməl arxasınca qoşmağı
Dürlü-dürlü ürəklərdən öyrəndim.
Xəbər olsun hər tazəyə, hər gəncə:
İnsan - çocuq, həyat ona əyləncəg
Mən gurultu qoparmağı ilk öncə
Alov gözlü şimşəklərdən
öyrəndim.
Həyat nədir? Ölüm nədir?
Boş sual!
Sevda nədir? Hicran nədir?
Bir xəyal!
Mən bunların əsasını,
iştə, al:
Həp çəkdiyim əməklərdən
öyrəndim.
Gəzdiyim yerlər
Əsirlərdən
bəri, illərdən
bəri
Dərdinə qaldığım yerdir bu yerlər.
Biliyor saçları qızıl
bir pəri
Qurbanı olduğum yerdir bu yerlər!
Bu gözəl
aləmi gəzdikcə
dağ-dağ,
Oldum sevincinə, qəminə
ortaq.
Ey söyüdlü dərə,
ey dumanlı dağ,
Səfaya daldığım yerdir bu yerlər!
Qapıldım bu yerdə əyləncələrə.
Anlamış hər irmaq, bilmiş hər dərə,
Ya dalıb diqqətlə düşüncələrə,
Ya ilham aldığım yerdir bu yerlə
Qoşma
Şimşək
kimi buludları qovaraq,
Verdim parlaq çiçəklərə
könlümü.
Günəş
kimi qaranlığı
boğaraq,
Verdim odlu diləklərə
könlümü.
Cavan ömrüm bir mum kimi sönərkən,
Yüksəklərdən
alçaqlara enərkən,
Əməllərim
bir səraba dönərkən,
Çaxıb verdim şimşəklərə
könlümü.
O zaman ki, sahib oldum qanata,
Bir quş kimi nəzər
saldım həyata,
Etdi məni gənclik şövqüm əhatə,
Verdim sərxoş küləklərə
könlümü.
Yadıma düşdü
Keçən günlərimi vərəqləyirkən
Sevdalı dillərin yadıma
düşdü.
Xəyalın qarşımda canlandı,
birdən
Göyərçin əllərin yadıma
düşdü.
Deyildir eşq odu məni
yandıran,
Ruhumun şəhrini işıqlandıran,
Pozğun şəfəqləri mənə
andıran
Ziyalı tellərin yadıma
düşdü.
O gün də bir gündü,
ey üzü dönmüş,
Sandım içində bir
qaplan döyünmüş.
Bir anda köpürmüş,
bir anda sönmüş
Xırçın
əməllərin yadıma
düşdü
Küləklər
Hər səhər, hər axşam, hər axşam, hər səhər
Çox zaman sərsəri küləklər bixəbər
Bir yaxın dost kimi qapımı döyərlər.
Küləklər,
küləklər, bəstəkar
küləklər,
Dünyanı dolaşan bəxtiyar küləklər!
Bə""ziniz qorxulu, bə""ziniz qorxusuz,
Bə""ziniz duyğulu, bə""ziniz duyğusuz,
Bə""ziniz uyğulu, bə""ziniz uyğusuz,
Küləklər,
küləklər, ey
sərin küləklər,
Sizdə var qorxusu hər
yerin, küləklər!
Ey çılğın küləklər, nəş""əniz daşarkən.
Bağların
şehindən mey sorub coşarkən,
Nalqıran dağları atlayıb aşarkən,
Məni də alınız, uçayım dağlara,
Könlümdə
nə varsa, açayım dağlara!
Gurlayın, ilhamım, sənətim gurlasın!
Fırtınam,
qasırğam, qüdrətim
gurlasın!
Şimşəyim
parlasın, zülmətim
gurlasın!
Ey məni sərazad bəsləyən küləklər,
Bir dağın başından
səsləyən küləklər!
Oxu
Oxu, sevdiciyim, öz həvəsinlə!
İlham qanadlanır sənin
səsinlə.
Nəğməndə
oynasın sellərin səsi,
Dan yerindən
əsən yellərin
səsi.
Gülləri qoxlayan bir ruzgar
kimi,
Qumları oxşayan dalğalar kimi
Titrəyən,
çağlayan nəğmən
olaydım,
Ürəyindən
qopan səs mən olaydım,
Oxu! Qüvvət gəlsin şe""rə, sənətə,
Könlümün
quşunu gətir heyrətə!
Nə qədər bənzəyir,
vardım fərqinə,
Ömrümün ahəngi sənin
şərqinə.
Ürək kövrəkləşir sən
oxuyanda,
Sən də dinləsəydin mən oxuyanda
Oxu, sevdiciyim, öz həvəsinlə!
İlham qanadlanır sənin səsinlə!
Mikayıl Müşfiq
Ədalət.-2012.-9
iyun.-S.20.