Qartal üçün yubiley, yubiley üçün qartal
65
yaşlı aktyor Novruz Qartal: "Məşədi İbad
demişkən, quş kimiyəm"
Musiqili Komediya Teatrının aktyoru
Novruz Qartal 65 yaşını haqladı. Teatrın rəhbərliyi
və aktyorun sənət yoldaşları Novruz Qartalın xətrini
çox istədiklərindən martın sonlarını
gözləməyə ehtiyac görməyiblər. Fevral təqvimdə
yerini marta verməmiş teatrın ən yaşlı aktyoruna
ad günü mərasimi keçiriblər. Düz də ediblər,
söhbət Qartaldan gedirsə, rəsmiyyətçiliyə
nə ehtiyac?
- Novruz Qartal üçün 65 yaş
çoxdu, yoxsa, az?
- Vallah bu haqda dəqiq fikirləşməmişəm.
Bir də gözümü açıb gördüm ki, 65
yaşımı qeyd edirlər. Mən özümü 65
yaşlı insan kimi hiss eləmirəm.
- Sizin hesabla indi neçə
yaşdasınız?
- Cavanam, çox cavan.
- Bir az da konkretləşdirsək...
- 25-30 yaşında, lap
özünü öldürsə, 50 vəssalam. Məşədi
İbad demişkən, qoca o adama deyərlər ki,
gözü görməyə, qulağı eşitməyə,
yeriyə bilməyə. Göz dəyməsin, quş kimiyəm.
Səhnədə oxuyub-oynayıram, rahat hərəkət edirəm,
yaddaşım, səhnə danışığım
yerli-yerində. Teatrın repertuarında olan demək olar ki,
bütün tamaşalarda məşğulam. Günüm məşqlərdə,
tamaşalarda, tədbirlərdə, qastrollarda keçir. Bəzən
elə gün olur ki, çörək yeməyə də
imkan tapa bilmirəm. Darıxmağa, yaş barədə fikirləşməyə
vaxt qalmır.
- Qartalı belə cavan saxlayan nədi?
- Xüsusi sirri-filanı yoxdu. Əsas
odur ki, insan gərək paxıllığı, xəbisliyi
ürəyinə yaxın buraxmaya, heç kimin
ayağının altını qazmaya. Mən də
ömrüm boyu bu məsələyə əməl eləmişəm.
Dost-tanışın şad gününü özüm
şad günüm qəbul etmişəm, onların ən
kiçik uğuruna ürəkdolusu sevinmişəm. İnan
ki, heç nəyin dərdini çəkməmişəm.
Fikrimi-diqqətimi yalnız ürəkdən sevdiyim sənətimə
vermişəm. Yeyib-içmək də ki, öz yerində...
Nəhəng sənətkarlarla bir səhnəni
bölüşmüşəm. Qastrollarda onlarla yol
yoldaşı olmuşam. Bütün bunlar cavan qalmaq
üçün səbəb deyil?
- Qartal korifeylərin yanında
özünü necə hiss edirdi?
- Əla. Novruz Qartal elə bir
günün içində Novruz Qartal olmayıb ki...
İnstitutda oxuya-oxuya teatrda işə düzəlmişdim.
Düzdü, ilk vaxtlar gözətçi işləyirdim. Nəsibə
Zeynalova, Lütfəli Abdullayev, Bəşir Səfəroğlu,
Şəfiqə Qasımova kimi nəhəng sənətkarlar
mənim yanımda keçib teatra daxil olurdular. Lütvəli
Abdullayev mənim gözətçi otağıma gələr,
çay içər, söhbətləşərdi. Bir
neçə il sonra direktorumuz Şəmsi Bədəlbəyli
məni rejissor köməkçisi vəzifəsinə
götürdü. Sonralar aktyor ştatına qəbul olundum.
İlk rolum "Toy kimindir?" tamaşasında Qoşun rolu
oldu. Həmin obrazı məndən əvvəl Lütvəli
Abdullayev, Səyavuş Aslan oynayıb. Lütvəli müəllim
ifama baxandan sonra dedi ki, nə məni, nə də Səyavuşu
təkrar edirsən, özün kimi oynayırsan. Xeyir-duamı
da rəhmətlik özü verdi. Süleyman Ələsgərovla
Salam Qədirzadənin "Hardasan, ay subaylıq",
Süleyman Ələsgərovla Şıxəli Qurbanovun
"Özümüz bilərik" tamaşalarında
Lütvəli müəllimlə, Nəsibə xanımla tərəf-müqabili
olmuşam. Lütvəli müəllim Üzeyir bəyin
"O olmasın, bu olsun" tamaşasında Məşədi
İbadı oynayanda mən Qorodovoy rolunda səhnəyə
çıxmışam. Onlardan çox şey öyrənmişəm.
Çalışmışam ki, işimə məsuliyyətlə
və yaradıcı yanaşım, rolum
tamaşaçının xoşuna gəlsin. Sonrakı
dövrdə Hacıbaba Bağırov, Səyavuş Aslan kimi
qüdrətli aktyorlarla bir səhnədə olmuşam. Emin
Sabitoğlu ilə Sabit Rəhmanın "Hicran"
tamaşasının adını çəksəm, məncə
yetər.
- Uzun müddət teatrın həm
də truppa müdiri olmusuz. Musiqili Komediya Teatrı ilə
bağlı bir məsələ çıxanda jurnalistlər
sizi axtarırdı...
- Mətbuat işçilərinə
həmişə böyük hörmətim olub. Onların
heç bir sualını cavabsız qoymamışam. Amma bir də
görürsən ki...
- Deyəsən
həmkarlarımdan kimsə xətrinizə dəyib?
- O gün qəzetlərdən biri
guya mənim 65 illiyimi təbrik etmək istəyib. Götürüb
5 il bundan əvvəl verdiyim müsahibəni olduğu kimi
çap ediblər. Yazıdan açıq-aydın oxunur ki,
söhbət Polad Bülbüloğlunun dövründəki Mədəniyyət
Nazirliyindən gedir. Bugünkü məsələlərə
heç bir dəxli yoxdu. Mənə zəng edib bir kəlmə
soruşmadan 5 əvvəlki müsahibəmi çap ediblər.
Guya məni təbrik etmək istəyiblər. Belə də təbrik
olar? Necə deyərlər, əcəb işə
düşdük...
- Təbrik demişkən,
teatrın kollektivi yubileyinizi bir-iki həftə öncədən
qeyd etməyə başlayıb...
- Bu, Musiqili Komediya Teatrının
direktoru, əməkdar incəsənət xadimi, sənətşünaslıq
üzrə fəlsəfə doktoru Əliqismət Lalayevin,
kollektivin mənə olan diqqət və hörmətinin təzahürüdü.
Bir neçə gün öncə Əliqismət müəllim
zəng edib İlham Namiq Kamalı, Fatma Mahmudovanı, Ramiz Məmmədovu,
Əkbər Əlizadəni və məni yanına
çağırdı. Ürəyim üzüldü, dedim
görəsən nə olub? Çünki Əliqismət
müəllim işdə çox dəqiq, konkretliyi sevən
insandı, xırda bir qüsuru bağışlamır.
Direktorun kabinetinə girəndə gördük şirniyyat
süfrəsi açılıb. Əliqismət müəllim
dedi ki, sizi Novruz Qartalın yubileyinə görə
yığmışam. Mədəniyyət və turizm naziri
hörmətli Əbülfəs Qarayevin mənə təbrik
məktubunu oxudu, pul mükafatını təqdim etdi. Əliqismət
müəllim öz adından və kollektivimiz adından mənə
tuncdan xüsusi zövqlə hazırlanmış qartal suveniri
bağışladı. Vallah inanmıram ki, o qartaldan
Bakıda kimdəsə ola. Həmin hədiyyə evimin ən
qiymətli və əziz əşyasıdı. Əliqismət
müəllimin kabinetində olanda mədəniyyət və
turizm nazirinin müavini Ədalət Vəliyev zəng vurub məni
şəxsən təbrik etdi, ünvanıma çox xoş
sözlər dedi. Ədalət müəllim dedi ki, Novruz, səni
bağrıma basıram, sən istedadlı aktyor və gözəl
insansan. Yaş barədə fikirləşmə, sənin səhnə
yaradıcılığın hələ indi başlayır.
Onu bil ki, biz səni unutmamışıq, həmişə
diqqətimizdəsən.
İnan ki, bu münasibət,
xoş sözlər məni 10 yaş cavanlaşdırdı. Nazir
müavinindən bu sözləri eşitmək mənim
üçün xoş oldu. Çünki Ədalət müəllim
teatrı dərindən bilən, aktyorun dəyərini verməyi
bacaran insandı. Tamara xanım Vəliyevanın "Bankir
adaxlı" tamaşasının premyerasından sonra məni
ilk təbrik edən də Ədalət müəllim olub. Mən
bu cür isti diqqət və qayğını necə qiymətləndirməyə
bilərəm? Həm 55, həm də 60 illiyim qeyd olunub,
çox böyük ziyalılar, sənətşünaslar
haqqımda yüksək fikirlər deyiblər. Amma bu yubileydə
gördüyüm diqqət və qayğını
ömrümün sonuna kimi unuda bilmərəm.
- Teatrda, televiziya
tamaşalarında çoxlu maraqlı rollar oynamısız.
Kino rejissorlarına nə etmisiz ki, sizi filmlərə çəkmirlər?
- Bu illər ərzində kimin
toyuğuna daş atmışam ki, kino rejissorlarına da nəsə
edim? Cəmil Quliyev məni "Şirbalanın sonuncu məhəbbəti"
filmində Qulaməli roluna çəkib. Əvvəllər dəvət
çox olub. Lakin tənbəlliyim üzündən
kinostudiyaya getməmişəm. Yeyib-içən vaxtlarım
idi, fikirləşirdim ki, kimdi burdan durub kinostudiyaya gedən...
Ötən ilin yayında İran
rejissoru ağayi Qulamrza məni "Tacirlər" filminə
dəvət etdi. Filmin çəkilişləri Ərdəbildə
və Gürcüstanın bəzi şəhərlərində
aparıldı. Maraqlıdı ki, filmdə əsas rolları
Azərbaycandan dəvət olunan aktyorlar oynayır. Rejissor o
gün mənə zəng edib dedi ki, İran televiziyası
filmi alıb və bu yaxınlarda nümayiş etdiriləcək.
Film Bakıda göstərilsə yaxşı olar. Həm
özüm baxar, həm də bəlkə bizim rejissorların
yadına düşərəm.
Etibar CƏBRAYILOĞLU
Ədalət.-2012.-3 mart.-S.10.