MƏNİM

Baxdıqca sehrindən doya bilmirəm,

Yar olub könlümə bu dağlar mənim.

Cığırlar, bulaqlar bələdçim olub,

Yurd salıb sinəmdə o çağlar mənim.

Yerlərin göylərə ibadəti var!

Hər kimə pay versə olar bəxtiyar.

Gör necə xəlq edib külli ixtiyar,

Su səpir yarama yaylaqlar mənim.

Bu yalan sərhəddi aça bilmirəm,

Atılıb qoynuna qaça bilmirəm.

Vətənə çatmamış, çata bilmirəm,

Bu yaram, neçə yol qaysaqlar mənim.

Yad olub o dağlar ömrümü yaxır,

Qol açıb, yüyürür sanki üstümə.

O dğalar bu dağdan, uç deyir mənə,

Olubdur qanadım, xəyallar mənim.

Üstümü kəsəcək ayrılıq yenə,

Bir yandan çox şeylər gəlir qəlbimə.

Baxışlar yalvarır əlvida demə,

İçimdən bir səsim haraylar mənim.

Çox olub azmışam dumanda, çəndə,

Oqtayam, təskinlik tapmışam səndə,

Yolların yoxuşa, zora düşəndə,

Çatmazmı dadıma dolaylar mənim?..

AY MƏMMƏD ARAZ

Daha çox qədimdən dünya belədir,

Bu dünya qardaşın, bilmə lələdir.

Bu dünya zənbildir - dünya tələdir,

Düzəlməz bu dünya, ay Məmməd Araz.

Dediyin halallıq, qismət haramdır.

Haqsızlıq atlıdır, haqq piyadadır.

Keçi can hayında, qəssab qıydadır,

Düzəlməz bu dünya, ay Məmməd Araz.

Haqq düşüb yoluna yol gələnəcən,

Xurcunlar, çuvallar gözələnəcən.

Çətini dünyadan biz köçənəcən,

Düzəlməz bu dünya, ay Məmməd Araz.

Cızma-qara etdim mən də durmadım,

Söz verdim qələmə, çəpik vurmadım.

Olanı sökdülər, təzə qurmadım,

Düzəlməz bu dünya, ay Məmməd Araz.

Nadan olanları gözündən vurdun,

Sən haqqın qibləsi, şəhanə durdun.

Sevdiyim, sevdiyin bu gözəl yurdun,

Düzəlməz bu dünya, ay Məmməd Araz.

Oqtay ABDULLA

Ədalət.-2012.-2 may.-S.6.