ŞAMAXIDA OXUNAN NƏĞMƏLƏR

İsgəndər Etibar

ŞAMAXIDA SƏHƏR

Şamaxıda bu səhər,

Mürgü döyür küləklər.

Ürəklərdə çırpınır

arzular, diləklər.

Kələklər hamılıq deyil,

fərdlərindi.

Budaq-budaq yarpaqlar

Sallanıb havaya

bağırsaqda xovlar kimi;

Çəkəcək agacların canına

Karbon dolu nəfəsi.

Bizə oksigen verib

coşduracaq, artıracaq həvəsi,

Qoz, əncir ağaclarından başqa.

Havaya təkan gəlir,

Küləklər oyanır,

Ağaclar budaq-budaq qollarını açıb,

Yallı ğedir.

Çiçəklərin, otların ətrinə bələnib,

Dodağı ballı gedir.

CÜCÜ

Cücü var, nöqtə boyda

Gəzir - ayaqları var,

Nə boyda?

Döyünən ürəyi var,

Nə boyda?

Yeyir, içir,

Ömrü biçir,

nə qədər?

Ömrü faydalıdır,

Hədərdir, hədər?

Həyat boyda deyil,

Faydalıqdadır.

Torpaq bilir kimi, nə dadır.

19.07.12,

Şamaxı.

BİLMİRƏM

Ümidlər, arzular çürüyüb,

Həsrətin yolları bürüyüb,

keçə bilmirəm.

Fikrim yolları kürüyüb,

Məni də xəyallar sürüyüb,

gəzə bilmirəm.

O günlər xəyaldı, yuxusa,

Bu ömrüm gündüzdü, yoxsa,

geçə, bilmirəm.

2012.

Təkcə sənin məhəbbətinlə oyandım,

Həyat adlı eşqə boyandım.

İtir insan, insanlıq,

Allah ondan küsəndə.

Toxumunu kəsəndə,

Oyansa da gec olar.

Qoşulma axına.

Nə var canlıdı,

Məhəbbətlə baxana!

Bu sözümü gül elə,

Tax yaxana...

06.08.12.

XATİRƏLƏR SELLƏNİR

Şamaxının küçələrində,

gündüzündə, gecələrində,

İtən anı, saatı,

günləri axtarıram.

Yuxusuz gecələrdə

Gözlərimdən süzülən,

Ürəyimdən üzülən,

İşığı axtarıram.

Çiçəklərə, quşlara,

Tay-tuşlara ürək verən,

Uşağı axtarıram.

"Pəl-ağac" oyununda,

Pəli göyə milləndirən,

"Gizlənpaç" oyununda,

Kötüyü dilləndirən,

O günü axtarıram.

Baxıb, heyran olduğum,

Saçlarını yolduğum,

O gülü axtarıram.

Bir çinara söykənib

göz yaşı axıdıram.

Üstündə oturduğum,

Zamanı otardığım

sal daşı oxuduram.

Daşları da susduran,

sükutu qorxuduram.

Təzə güllər, çiçəklər,

al-əlvan köynəkdilər,

Baxdım, geyə bilmədim.

Yaşım məni göynədir,

Gözəllər baxıb gülür,

Deyirlər - bu, qocalıb,

Gülüşləri köhnədir.

Bu söz, məni üşüdür

Gözləri yolda qalan,

O qız məni eşidir?

Xatirə var, əlcək kimi geyinmişəm,

Barmaq-barmaq çəklrəm əllərimdən,

Barmaqlarım töyşüyür.

Xatirələr aşıb-daşır,

Selləyir küçələri.

Vaxt dirənir,

İsgəndər Etibar da

Xatirələr zirvəsindən yıxılır,

Xatirələr yox olur.

10.08.12.

GÜN

Heyif bir anlıqdı,

Heyif bir günlükdü

gördüklərim...

Sabah nə olacaq,

Deyə bilmərəm,

Deyə bilmərsən,

Deyə bilməzlər...

İsgəndər,

Bu gündən bərk yapış

Bu günü yaşat, yaşa

Ölütək vurma başa.

Əlinə düşən hər günün,

Sıxıb çıxart

Şəkərini, balını

Suyunu navdanlayıb,

İşlət ömür dəyirmanını,

Üyüt dəqiqələri, saatları,

Günü, elin xeyrinə.

Düşdümü gün əlinə,

yüyənlə, min belinə,

Aman vermə səni ayaqlaya.

Gülə-gülə, ağlaya-ağlaya,

Dəqiqəni yumruq,

Saatı külüng elə,

Günün bağrını yar,

Əlinə düşüb, fürsətdi

Günü girinc elə,

Zirvəsini qucaqla.

Kədərini uzaqla,

5.08.12.

BU QIZ

Bu qız dərddi, ələmdi,

Üzdən kasıb görünür,

İçi, bəlkə qələmdi,

xəzinələr daşıyır,

Hər əsrdə yaşayır.

Çoxlarına oxşamır,

Tamam başqa aləmdi.

Gəzir sakit, inadla

Bu dünyanın, yolların,

Üzünə tüpürə-tüpürə.

Uzun, enli balağı

Yeri süpürə-süpürə,

9.07.12.

SEVƏN, SEVİLƏN GÖZƏL

Dindirməyin bu gözəli,

Ürəyi fəth olunub.

Duyğuları əsirdi.

Razıdı fatmehindən,

Ləbələb eşq piyaləsini

boşaldıb,

Eşqində məsti.

Yoxdu başqa marağı, qəsdi.

Yadlar nə qədər

Eşq dolu piyalə uzatsa,

Deyər, içmişəm, bəsdi.

Söz atma ki,

Söz açılmaz arzular şəhərində.

Atlanma ki, çatasan,

Qalarsan söz atın yəhərində,

Çaparsan qaranlığa,

Düşərsən sahilsiz nigaranlığa,

Faydası olmaz səhərin də.

30.06.12,

İçimdəki mən

Məndə ikinci mən,

Quduz canavar kimi

İçimi yeyir.

Hər gün - öyünmə,

sən busan, busan - deyir,

Məndən xəbərsiz.

Çox duyğular, fikirlər

Məni çeşidləyir

ələksiz, xəlbirsiz.

Hər gün qulaqlayır məni;

Gah susdurub daş edir,

Gah da bulaqlayır məni.

İçimdəki məni görən yox,

Ona sinə gərən yox.

Yeyir yediyimdən,

İçir içdiyimdən,

Keçir keçdiyimdən.

Bu qədər yaxın ikən

Üzünü görməmişəm.

Məndə mən olduğunu

səsindən bilirəm.

Mən onun əmrindəyəm,

O hökm edir;

Dirilirəm, ölürəm.

05.08.12.

Həyat

Həyat bostandı;

Tağlarında insanlarg

Bəslənirəm öz tağımda;

Həyətdə, işdə, otağımda,

Söz-söhbət, giley-güzarg

Məhəbbət çağlayır

dodağımda.

İndi,

Oturmuşam həyətdə,

Ağrılarım süzülür torpağa.

Nəfəs-nəfəs buxarlanıram,

Nəfəsim qonur

ağaclarda yarpağa.

Torpaq iliyinə, sümüyünə kimi

Çəkir ağrılarımı

Nəyim var, götürür,

Otlara, çiçəklərə ötürür,

Saxlayır əmanət kimi.

Qaytarır nəvələrə,

dəvələrə,

Dahilərə, həvələrə,

Bir də dolandırır dünyanın başına,

Ağrımı, acımı, sevincimi.

Yaşadır kədər adlı ağrımı,

Fərəh adlı sevincimi.

20.07.12.

Şamaxı.

Ədalət.-2012.-28 noyabr.-S.7.